ทำไมฝรั่งถึงมีความเป็นตัวของตัวเองสูงครับ

วัฒนธรรมการศึกษาของฝรั่งเขาสอนเด็กยังไงกันบ้างหรอครับ โตมาถึงมีความมั่นใจ กล้าตัดสินใจ เชื่อมันตัวเองสูง

http://pantip.com/topic/31934130/comment19
ความคิดเห็นที่ 11


คนไทยเมื่อเด็กๆ  ไม่ได้รับการฝึกฝนสั่งสอนให้รู้จักออกความคิดเห็น  เพราะโดนบังคับให้เชื่อฟังผู้ใหญ่ พ่อแม่ครูบาอาจารย์นี่ ใครออกความคิดเห็นแตกต่างไม่ได้เป็นอันขาดนะ   หาว่าเถียง  จะโดนดุด่าลงโทษ    โตขึ้นมาก็เลยไม่มีความมั่นใจในตัวเอง  แถมไม่พอ ไม่รู้จักให้เกียรติให้ความเคารพนับถือผู้อื่น    ไม่ยอมรับความเห็นแตกต่างของผู้อื่น    ชอบเอาความเห็นของตนเป็นใหญ่  ยิ่งถ้าอายุมากกว่ายิ่งถือว่ามีอาวุโสกมากว่า      ใครมีความเห็นแตกต่างจะมีคนไง่ให้ไปอยู่ประเทศอื่นทันที    หมุนเวียนอยู่อย่างนี้เรื่อยไป


    
ป้าเลี้ยงลูกอย่างระมัดระวังที่สุดตั้งแต่ก่อนคลอดด้วยซ้ำ  
เริ่มด้วยตัวเองค่ะ   ระมัดระวังทั้งความประพฤติ กิริยามารยาท ทั้งคำพูดกับลูก และกับทุกๆคนรอบข้าง    ไม่พูดจาส่อเสียดกระแนะกระแหน  ไม่วิพากย์วิจารณ์ใครในแง่ร้าย  

ถ้าเห็นใครทำอะไรก็เอามาเป็นหัวข้อสนทนากับลูก  ถามว่าทำอย่างนั้นอย่างนี้  จะมีผลแก่ตัวและผู้อื่นอย่างไร   อยากให้เกิดขึ้นกับตัวเองไหม   แล้วให้ลูกตัดสินใจเอาเองว่าจะเลือกทำเลือกประพฤติอย่างไร

เวลาลูกถามอะไร  ต้องการอะไร  ป้าก็จะถกกับลูกแบบเดียวกัน   แล้วให้เขาตัดสินใจเอาเองเช่นกัน


ป้าไม่เคยดุด่าลูกเลย    ถ้าเขาทำอะไรที่ป้าไม่ชอบป้าจะบอกว่าป้าไม่ชอบการกระทำแบบนั้น  ทำไมป้าถึงอยากให้ทำแบบนี้  พูดด้วยเหตุผลทุกแง่ทุกประการ

ป้าจะระมัดระวังไม่ดิเดียนตัวลูก  จะไม่พูดว่าแม่ไม่ชอบหนูไม่รักหนู   มีอยู่หนหนึ่งที่หลุดปากไปว่า I hate you. แต่ป้าขอโทษลูกทันที   แล้วบอกลูกว่าแม่ไม่ได้เกลียดลูกหรอกนะ   เกลียดการกระทำอย่างนั้นต่างหาก

เวลาป้าทำอะไรที่ไม่น่าภาคภูมืใจกับลูก หรือพูดอะไรไม่สมควรกับลูกป้าจะขอโทษลูกทันที     แล้วจะไม่ทำอย่างนั้นอีก

  
ที่โรงเรียนเขาก็ระมัดระวังกับเด็กมากค่ะ   ส่งเสริมให้ยกมือออกความคิดเห็น  ลูกต้องลุกขึ้นเสนอรายงานหน้าชั้นเรียนตั้งแต่ชั้นอนุบาลเลยนะคะ   ที่โรงเรียนนั้นเขาปลูกฝังเด็กๆ ดีมาก  

ยกตัวอย่างเช่นเวลาถึงวันเกิดใคร   คุณครูจะให้เด็กคนอื่นทุกคนวาดรูป   แล้วเขียนถึงความดีของเด็กคนนั้น  เสร็จแล้วคุณครูจะเย็บรูปรวมเล่ม   ให้ทุกคนนั่งล้อมเด็กเจ้าของวันเกิด    แล้วทุกคนจะร้องเพลงอวยพรวันเกิดและให้สมุดภาพนั้นเป็นของขวัญ  และให้เจ้าตัวอ่านสิ่งดีๆที่เพื่อนเขียนเกี่ยวกับตัวเอง    
ป้าว่าเป็นวิธีเสริมสร้างมิตรภาพและความมั่นใจของเด็กได้ดีมากเลยค่ะ    
เขาจะฝึกเด็กแบบนั้นตลอดเวลาที่อยู่ในโรงเรียน ไปจนถึงเข้ามหาวิทยาลัย  
  

นี่คือการฝึกเด็กของคนอเมริกันค่ะ   คนอเมริกันถึงได้มีความมั่นใจในตัวเองสูง
ลูกชายของป้าก็เป็นแบบนั้นค่ะ   มีความมั่นใจ มีความคิดเป็นของคัวเองดี    แต่ความที่ป้าคอยสอนไม่ให้หยิ่งทรนง  ไม่ยกตัวข่มผู้อื่น   สอนให้ยอมรับความสามารถของผู้อื่น เพราะทุกคนต่างมีความสามารถเฉพาะตน   เขาจึงเปิดหูเปิดตาเปิดใจรับฟังความเห็นของผู้อื่น     ไม่ดูถูกเหยียดหยามใคร     เป็นคนที่น่ารักมากค่ะ

สังคมไทยมีความพยายามทำลาย อัตลักษณ์ของบุคคลให้เหลือน้อยที่สุด
วิธีการเหล่านี้เพื่อสร้างความแตกต่างให้น้อยที่สุด และง่ายในการปกครอง
หลักฐานอันหลงเหลืออยู่ของวิธีการทำลายอัตลักษณ์ได้แก่
1. ทรงผม การตัดผมทรงเดียวกันจะทำลายอัตลักษณ์ของบุคคลลงได้
2. เครื่องแบบ เครื่องแบบที่เหมือนกัน
ตัวอย่างเหล่านี้วิธีการทำลายอัตลักษณ์ที่ใช้ในทาง ทหารซึ่งนำมาใช้ในโรงเรียนสมัย 50 ปีก่อนที่ประเทศญี่ปุ่น เกาหลีเพื่อสร้างชาตินิยมและความเป็นหนึ่งเดียวไม่แตกแยก

ปัจจุบันสิ่งเหล่านี้ได้จางหลายไปตามกาลเวลา ในหลายประเทศเช่นญี่ปุ่น ทรงผมยกเลิกไป เครื่องแบบกลายเป็นแฟชั่นไปซะแล้วในแต่ละโรงเรียนมากกว่าจะมีเพื่อจุดมุ่งหมายเดิม จะเว้นก็แต่สังคมไทย

เราเคยสอนศิลปะเด็ก ระดับอนุบาล-ประถม
แล้วได้เข้าไปสอนในชั่วโมงกิจกรรมทั้งโรงเรียนเด็กไทยและโรงเรียนนานาชาติ
บอกได้เลยว่ามีความแตกต่างทางความคิดของเด็กๆอย่างสิ้นเชิง

เรื่องความเป็นตัวของตัวเอง
เด็กไทย : 90% ของเด็กไทยจะรอผู้สอน จะไม่ค่อยตั้งคำถาม ถนัดที่จะทำตาม
และซีเรียสมากกลัวกับการที่จะทำอะไรผิดหรือแตกต่างไปจากที่สอน
จะไม่ค่อยแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเอง ถ้าผิดคือคิดว่าผิดเลยไม่หาหนทางแก้ไขแบบสร้างสรรค์
เช่นว่า ถ้าวาดรูปผิดไปจากที่ผู้สอนวาด เด็กจะร้องหาขอกระดาษแผ่นใหม่ทันที
และอีกค่านิยมคือ ชอบล้อเลียนความแตกต่างของคนอื่น
เช่นถ้ามีเพื่อนสักคน(อาจเป็นเด็กกลุ่ม10%ที่เหลือที่มีความคิดแตกต่าง)วาดรูปต่างไปจากผู้สอน
หรือทำอะไรแตกต่าง จะถูกเด็กส่วนใหญ่(เปรียบได้กับสังคมขนาดย่อมๆในห้องเรียน)มองด้วยความรู้สึกเป็นลบ
ล้อเลียนว่าวาดรูปไม่สวย ถากถาง และชอบที่จะซ้ำเติมกันมากๆ
แต่ถ้ามีเด็กคนไหนมีผลงานโด่ดเด่นมากๆ เด็กส่วนใหญ่จะพยายามที่จะทำตาม(อันนี้ถือว่าดี)
จะมีการกระตุ้นกันโดยร่วมแบบอุปทานหมู่ขึ้นมา จะทำให้วันนี้เด็กๆตั้งใจเรียนเพื่อสร้างผลงาน
ค่านิยมหนึ่งคือ ยิ่งวาดเหมือนคือ...ยิ่งสวย
แต่ในความเป็นจริงของการประเมิณผลเรา เราต้องการความคิดสร้างสรรค์มากกว่าการลอกเลียน
ก็เป็นหน้าที่ ที่ต้องกระตุ้นให้เด็กๆพยายามคิดต่าง ทำให้เห็นว่า วาดไม่เหมือนไม่เป็นไร
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้

ถ้าเป็นเด็กโรงเรียนนานาชาติ : ความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก และไม่สนใจว่าผลงานจะเหมือนต้นฉบับหรือไม่
แข่งขันที่จะสร้างความแตกต่างอย่างสร้างสรรค์แบบขั้นสุด ยิ่งต่างยิ่งเป็นที่ชื่นชม
เพื่อนๆกล้าที่จะพูดถึงผลงานของกันและกันอย่างตรงไปตรงมา
อันไหนดีก็ชมว่าดี อันไหนยังไม่ลงตัวต้องแก้ไขก็มีการเปิดใจรับฟัง
แล้วเมื่อถึงคลาสต่อไป เด็กเกิดการพัฒนาอย่างเห็นได้ชัด นำสิ่งที่ถูกคอมเม้นมาแก้ไข้ปรับปรุง
กับการอยู่กับเด็กนานาชาติ จะพบว่าเมื่อถึงจุดหนึ่ง เด็กจะเริ่มมีแนวทางเป็นของตัวเอง
ผลงานเป็นเอกลักษณ์ เรียกว่าเห็นงานปั๊บก็รู้เลยว่าเป็นผลงานของใคร
คือพวกเค้า เข้าใจคำว่าพัฒนาปรับปรุงแก้ไขดีพอสมควร
การถูกคอมเม้น คือการติเพื่อก่อจริงๆ จะต่างจากเด็กไทยส่วนใหญ่มาก
เด็กไทยที่เจอคือ ติปั๊บ น้อยใจงอนหมดแรงทำงานทันที

การเลี้ยงดู และ การปิดกั้นครับ

ผมโตมากับคำว่า เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่เกี่ยวครับ
ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ครับ