วันเสาร์ ที่ 28 มิถุนายน 2557
วันนี้มีนัดกับคุณหมอท่านเดิมช่วงบ่าย ตื่นเต้น กับการอัลตร้าซาวด์ครั้งแรก หลังจากตั้งครรภ์ ย่างเข้าสู่สัปดาห์ที่ 8 ไม่รู้ผลจะออกมาเป็นยังไง ทั้งกลัว ทั้งกังวล คิดไปต่างๆ นานา คิดว่าคงจะเหมือนคุณแม่ท่านอื่นๆ คงจะมีความรู้สึกนี้เหมือนกัน คือไม่รู้ว่าลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์ จะอยู่ตรงไหน ใน หรือ นอก มดลูก เพราะหมอก็บอกว่า ด้วยที่ดาเป็นคนที่อยู่ในภาวะมีบุตรยาก ก็เลยคาดเดาไม่ได้ อยากบอกว่าช่วงที่รอคุณหมอเป็นช่วงเวลาที่รู้สึกลุ้น และตื่นเต้น กังวล สารพัดปัญหา
สุดท้าย 14.30 เวลาที่รอคอยก็มาถึง พยาบาลเรียกชื่อแล้วบอกว่าให้ไปเปลื่ยนเสื้อผ้า นุ่งผ้าถุง แล้วออกมารอคุณหมอเพื่ออัลตร้าซาวด์ พยาบาลเรียกให้เข้าห้องไปเตรียมตัว พอเห็นห้องที่มีต้องขึ้นขาหยั่งก็เลยถามพยาบาลว่า อ้าวไม่ได้อัลตร้าซาวด์หน้าท้องหรือค่ะ พยาบาลบอกว่าเปล่าค่ะ ขนาดยังเล็กอยู่ต้องตรวจเหมือนภายในค่ะ (สรุปว่าคิดไปเอง 555) ก็เลยต้องมาถอดชั้นใน แล้วก็ไปนอนรอหมอใหม่ พอคุณหมอเข้ามาก็ทำงานอัลตร้าซาวด์ ภาพที่เห็นตรงหน้า เป็นภาพของทารกน้อย ตัวจิ๋ว เหมือนลูกอ๊อด แต่ที่เห็นแล้วทำให้น้ำตาไหลก็คือ ได้เห็นภาพการเต้นของหัวใจ คุณหมอก็ชี้ให้ดูว่าเห็นไหม ก็บอกว่าเห็นค่ะ เห็นชัดด้วย คุณหมอก็บอกว่า ปกติครับ ไม่มีอะไรต้องกังวล ความรู้สึกที่เห็นภาพตอนนั้น มันดีใจ ตื่นตันใจ หลังจากอัลตร้าซาวด์เสร็จก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ระหว่างที่จะเดินออกมารอหมอเพื่อคุยอีกครั้ง คราวนี้น้ำหู น้ำตาไหลออกมา มันสะอื้น พอมานั่งข้างแฟน ที่นี่ร้องไห้แทบหยุดไม่ได้ แฟนหน้าเสียก็ถามว่าเป็นไง หมอบอกว่าเป็นไง อยากจะเล่าให้ฟังแต่มันยังหยุดร้องไม่ได้ เค้าก็บอกว่าหยุดร้องได้แล้วคนอื่นหันมาบอก (สงสัยคนที่นั่งรอคงนึกว่าต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ แต่เปล่าค่ะ มันดีใจจนร้องไห้ออกมาเอง) ดาก็บอกแฟนว่าที่ร้องไม่ใช่อะไร มันดีใจ เพราะเห็นหัวใจของลูกเต้น หมอบอกว่าปกติ เค้าก็น้ำตาไหลออกมา นึกว่า ลูกจะไม่อยู่ หรือว่าเกาะมดลูกต่ำ สุดท้ายหลังจากเช็ดน้ำตากันเสร็จ ทีนี่ก็ยิ้มออกและดีใจมาก ไม่รู้ว่าจะมีใครเวอร์เท่าดาหรือเปล่า ดาอยากบอกว่าดีใจมาก อุตสาห์พยายามและรอคอยมาตลอด 6 ปีเต็ม สุดท้ายสิ่งที่ได้เห็นตรงหน้าเป็นภาพที่ประทับใจ และปลื้มใจ นั่งรอสักพักหมอก็เรียกเข้าไปบอกว่า ปกตินะครับ เดี๋ยวนัดอีกที 1 เดือนข้างหน้า ระหว่างนี้ก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ เพราะยังอยู่ในช่วงระยะต้องดูแลกันทะนุถนอม กันสุดๆ และคุณหมอก็สั่งยาบำรุงมาเพิ่ม
เบ็ดเสร็จ จ่ายค่ายา ค่าหมอ ค่าอัลตร้าซาวด์ 1,385 บาท และก็กลับบ้านไปพร้อมความสุข และยังต้องบำรุง ทะนุถนอมกันอีกตลอดจนกว่าจะเห็นหน้าตาลูกน้อย อ้อลืมบอกไป กำหนดคลอดของดา วันที่ 7 ก.พ. ซึ่งเป็นเดือนเดือนเกิดของดาอีกด้วย วันที่ 5 ก.พ. แฟนยังบอกเลยว่า ถ้าคลอดวันเดียวกับแม่ก็ดี จะได้ซื้อของขวัญพร้อมกันเลย 555
สุดท้ายนี้ขอบคุณสำหรับทุกการติดตาม และขอเป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณแม่ และคุณที่กำลังเตรียมตัวเป็นคุณแม่ทุกคนนะค่ะ ว่าสู้ๆ และอย่าท้อนะค่ะ ขนาดดายังรอมาตั้ง 6 ปีเลย /// ไว้โอกาสหน้ามีอะไรคืบหน้าจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะค่ะ
ตื่นเต้นและดีใจ กับภาพความแรกที่ได้เห็นภาพการเต้นของหัวใจ (ลูกน้อยในครรภ์)
วันนี้มีนัดกับคุณหมอท่านเดิมช่วงบ่าย ตื่นเต้น กับการอัลตร้าซาวด์ครั้งแรก หลังจากตั้งครรภ์ ย่างเข้าสู่สัปดาห์ที่ 8 ไม่รู้ผลจะออกมาเป็นยังไง ทั้งกลัว ทั้งกังวล คิดไปต่างๆ นานา คิดว่าคงจะเหมือนคุณแม่ท่านอื่นๆ คงจะมีความรู้สึกนี้เหมือนกัน คือไม่รู้ว่าลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์ จะอยู่ตรงไหน ใน หรือ นอก มดลูก เพราะหมอก็บอกว่า ด้วยที่ดาเป็นคนที่อยู่ในภาวะมีบุตรยาก ก็เลยคาดเดาไม่ได้ อยากบอกว่าช่วงที่รอคุณหมอเป็นช่วงเวลาที่รู้สึกลุ้น และตื่นเต้น กังวล สารพัดปัญหา
สุดท้าย 14.30 เวลาที่รอคอยก็มาถึง พยาบาลเรียกชื่อแล้วบอกว่าให้ไปเปลื่ยนเสื้อผ้า นุ่งผ้าถุง แล้วออกมารอคุณหมอเพื่ออัลตร้าซาวด์ พยาบาลเรียกให้เข้าห้องไปเตรียมตัว พอเห็นห้องที่มีต้องขึ้นขาหยั่งก็เลยถามพยาบาลว่า อ้าวไม่ได้อัลตร้าซาวด์หน้าท้องหรือค่ะ พยาบาลบอกว่าเปล่าค่ะ ขนาดยังเล็กอยู่ต้องตรวจเหมือนภายในค่ะ (สรุปว่าคิดไปเอง 555) ก็เลยต้องมาถอดชั้นใน แล้วก็ไปนอนรอหมอใหม่ พอคุณหมอเข้ามาก็ทำงานอัลตร้าซาวด์ ภาพที่เห็นตรงหน้า เป็นภาพของทารกน้อย ตัวจิ๋ว เหมือนลูกอ๊อด แต่ที่เห็นแล้วทำให้น้ำตาไหลก็คือ ได้เห็นภาพการเต้นของหัวใจ คุณหมอก็ชี้ให้ดูว่าเห็นไหม ก็บอกว่าเห็นค่ะ เห็นชัดด้วย คุณหมอก็บอกว่า ปกติครับ ไม่มีอะไรต้องกังวล ความรู้สึกที่เห็นภาพตอนนั้น มันดีใจ ตื่นตันใจ หลังจากอัลตร้าซาวด์เสร็จก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ระหว่างที่จะเดินออกมารอหมอเพื่อคุยอีกครั้ง คราวนี้น้ำหู น้ำตาไหลออกมา มันสะอื้น พอมานั่งข้างแฟน ที่นี่ร้องไห้แทบหยุดไม่ได้ แฟนหน้าเสียก็ถามว่าเป็นไง หมอบอกว่าเป็นไง อยากจะเล่าให้ฟังแต่มันยังหยุดร้องไม่ได้ เค้าก็บอกว่าหยุดร้องได้แล้วคนอื่นหันมาบอก (สงสัยคนที่นั่งรอคงนึกว่าต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ แต่เปล่าค่ะ มันดีใจจนร้องไห้ออกมาเอง) ดาก็บอกแฟนว่าที่ร้องไม่ใช่อะไร มันดีใจ เพราะเห็นหัวใจของลูกเต้น หมอบอกว่าปกติ เค้าก็น้ำตาไหลออกมา นึกว่า ลูกจะไม่อยู่ หรือว่าเกาะมดลูกต่ำ สุดท้ายหลังจากเช็ดน้ำตากันเสร็จ ทีนี่ก็ยิ้มออกและดีใจมาก ไม่รู้ว่าจะมีใครเวอร์เท่าดาหรือเปล่า ดาอยากบอกว่าดีใจมาก อุตสาห์พยายามและรอคอยมาตลอด 6 ปีเต็ม สุดท้ายสิ่งที่ได้เห็นตรงหน้าเป็นภาพที่ประทับใจ และปลื้มใจ นั่งรอสักพักหมอก็เรียกเข้าไปบอกว่า ปกตินะครับ เดี๋ยวนัดอีกที 1 เดือนข้างหน้า ระหว่างนี้ก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ เพราะยังอยู่ในช่วงระยะต้องดูแลกันทะนุถนอม กันสุดๆ และคุณหมอก็สั่งยาบำรุงมาเพิ่ม
เบ็ดเสร็จ จ่ายค่ายา ค่าหมอ ค่าอัลตร้าซาวด์ 1,385 บาท และก็กลับบ้านไปพร้อมความสุข และยังต้องบำรุง ทะนุถนอมกันอีกตลอดจนกว่าจะเห็นหน้าตาลูกน้อย อ้อลืมบอกไป กำหนดคลอดของดา วันที่ 7 ก.พ. ซึ่งเป็นเดือนเดือนเกิดของดาอีกด้วย วันที่ 5 ก.พ. แฟนยังบอกเลยว่า ถ้าคลอดวันเดียวกับแม่ก็ดี จะได้ซื้อของขวัญพร้อมกันเลย 555
สุดท้ายนี้ขอบคุณสำหรับทุกการติดตาม และขอเป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณแม่ และคุณที่กำลังเตรียมตัวเป็นคุณแม่ทุกคนนะค่ะ ว่าสู้ๆ และอย่าท้อนะค่ะ ขนาดดายังรอมาตั้ง 6 ปีเลย /// ไว้โอกาสหน้ามีอะไรคืบหน้าจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะค่ะ