สิ่งที่ตามตัวเราไปจนวันตาย

ชมต่อที่นี่เลย http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=thaiger&month=31-03-2013&group=6&gblog=4

http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=notepleng&month=18-05-2014&group=1&gblog=73

ไปเที่ยวแล้วนึกถึงแดนเนรมิต สมัยก่อน ชมต่อที่นี่ครับ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=thaiger&month=03-04-2013&group=6&gblog=6

0 เอียงเทอย่างช้าช้า .. องศาเศร้า ให้เปลี่ยวเปล่าเหงาเงียบมาเทียบข้าง คลื่นอาดูรที่รอรับการอับปาง คงแผ่กว้างวงกระเพื่อมอย่างเอือมระอา 0 ทุกเวลานาทีไม่มีเว้น ต้องกระเพื่อมวงเต้น เมื่อเห็นว่า หัวใจคนยัง

O ริ้วภูษา, นวลลออเหมือนต่อเรื่อง ผ่านย่างเยื้องรูปโฉมล้อมโลมขวัญ ดั่งสายน้ำเลี้ยวไหลล้อมไพรวัลย์ โอบไอชื้นลูบพรรณร่วมกันมา O สายน้ำโอบสิงขรซอกซอนเลี้ยว อีกร่างเปรียววางรอยดั่งคอยท่า ขจีแห่งหิมวัลย์ล้

O พร้อมรูปหน้าก้มต่ำเหมือนก้ำกึ่ง เม้มเรียวปากแกมบึ้งอยู่ซึ่งหน้า อีกแก้มเนื้อเนียนลออเหมือนล้อตา ให้วกหา-วกวน .. อยู่อลเวง O โลกแวดล้อมเบื้องหน้าเมื่อตาสบ ราวถูกลบด้วยนิมิตแห่งพิศเพ่ง อ่อนไหวทั่วเขตค

O เพื่อประชาชนผู้ทนทุกข์ คำแทรกซุกช่องโสตจึงโลดแล่น สาธยายความกลั้วไปทั่วแดน โซมซาบแผ่นดินต่ำด้วยน้ำลาย O บังอบายโบกสะบัดด้วยรัศมี แทรกวจีธีรทัศน์ให้ซัดสยาย งามทั้งโลกสูงต่ำก็กำจาย ดึงสหายจองถนนประดลป