เห็นหัวกระทู้อย่าเพิ่งคิดไกลนะครับ ไม่มี 18+ แน่นอน
เข้าเรื่องเลย
เมื่อวานเพื่อนของคุณแฟนไลน์มาชวนแฟนไปขายของครับ
แฟนตอบตกลง พร้อมกับนั่งคัดเสื้อผ้า ที่คาดการณ์ว่าไม่ใส่แล้วเตรียมตัวเอาไปขาย
พร้อมกับปลุกผมให้ลุกเตรียมตัว ซึ่งตอนนั้นตื่นแล้วแหละ แต่ยังงัวเงีย+นอนเล่นโทรศัพท์อยู่
ผมก็ลุกไปอาบน้ำเตรียมตัวลงไปหาอะไรกินกันตามปกติ + กับคุณแฟนก็จัดเตรียมเสื้อผ้าเสร็จพอดี
เรื่องที่ว่ามีความสุขนั้น เหมือนฟ้าอยากกจะมอบความรู้สึกนี้ให้กับเรา 2 คน ยังไงไม่รู้ / หรือผมมโนไปเอง / หรือว่ามันแค่เรื่องบังเอิญ
5 สิ่งเล็กๆที่เรียกว่าความสุข
เริ่มแรกเลยคือ
1. ออกไปร้านข้าวเห็นร้านเปิดใหม่เลยไปอุดหนุน คุณแฟนก็คุยทักทายธรรมดา
พอสั่งข้าวมา (ราดข้าว) แม่ค้าก็ยกแกงจืดร้อนๆมาให้ถ้วยใหญ่ บอกว่าเราเป็นลูกค้ารายที่ 9 ของการเปิดร้าน
2. กลับขึ้นห้องขนของมาไว้หน้าลิฟท์ ให้คุณแฟนรออยู่ข้างล่างพอขนหมดผมว่าจะไปช่วยข้างล่าง
พอขนถุงสุดท้ายลงไปชั้น 1 คุณแฟนบอกว่ามีพี่วินมอไซค์ช่วยขนไปไว้ที่ท้ายรถให้หมดแล้ว ลานจอดรถห่างไป 100 เมตรน่าจะได้
3. ตอนขับรถไปที่หมายที่จะไปขายคือที่ ตลาดเคหะล่มเกล้า ซอยมีสทีน (รามคำแหง)
ตลอดเส้นทางมีการให้ทางกัน ก่อนเปลี่ยนเลนก็เปิดไฟเลี้ยวให้สัญญาณเป็นระเบียบเรียบร้อย เริ่มแปลกใจแล้ว!!
4. มีผู้หญิงสองคนข้ามถนนมารอที่กลางถนนเพื่อไปอีกฝั่ง ผมมองเห็นแล้วและคิดว่าผมนี่แหละจะจอดให้ถ้าคันหน้าไม่จอด
แต่แล้วคันหน้าน่าจะเป็นวัยรุ่น (เปิดกระจกสูบบุหรี่) ก็เปิดไฟผ่าหมากแล้วก็ยื่นมือให้สัญญาณผู้หญิงสองคนข้ามไปได้ (ตื้นตันใจมาก)
5. ตอนวางขายลูกค้ามารุมกันเยอะพูดคุยต่อรองกันเฮอา สักพักฝนตกแบบไม่มีเตือนอะไรเลย
ลูกค้าผู้น่ารักช่วยกันคนละไม้ละมือ ช่วยกันขนขึ้นไปในที่ร่มของตลาดได้ทัน รู้สึกดีโคตรๆๆ
ตอนขับรถกลับก็คุยกะคุณแฟนว่า เออวันนี้เจอแต่เรื่องดีๆเนอะ / คุณแฟนก็บอกว่าใช่ทั้งวันเจอแต่เรื่องดีๆ
พร้อมกับเราสองคนช่วยกันเรียบเรียงว่าเจออะไรมาบ้างวันนี้ ซึ่งมันเป็นอะไรที่บอกไม่ถูก ถ้าคนไทยเป็นกันแบบนี้ทุกที่ทุกวันคงจะดีไม่น้อย
ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ // เรื่องจริงทั้งหมดนะครับ
ปล. ถ้าแท็กผิดขออภัยนะครับ + ลงวันที่ผิดนิดนึงครับเมื่อวานคือวันที่ 29-06-2557 แฮะๆๆ
เมื่อวาน 30-06-2557 ผมกับแฟนมีความสุขมากครับ
เข้าเรื่องเลย
เมื่อวานเพื่อนของคุณแฟนไลน์มาชวนแฟนไปขายของครับ
แฟนตอบตกลง พร้อมกับนั่งคัดเสื้อผ้า ที่คาดการณ์ว่าไม่ใส่แล้วเตรียมตัวเอาไปขาย
พร้อมกับปลุกผมให้ลุกเตรียมตัว ซึ่งตอนนั้นตื่นแล้วแหละ แต่ยังงัวเงีย+นอนเล่นโทรศัพท์อยู่
ผมก็ลุกไปอาบน้ำเตรียมตัวลงไปหาอะไรกินกันตามปกติ + กับคุณแฟนก็จัดเตรียมเสื้อผ้าเสร็จพอดี
เรื่องที่ว่ามีความสุขนั้น เหมือนฟ้าอยากกจะมอบความรู้สึกนี้ให้กับเรา 2 คน ยังไงไม่รู้ / หรือผมมโนไปเอง / หรือว่ามันแค่เรื่องบังเอิญ
5 สิ่งเล็กๆที่เรียกว่าความสุข
เริ่มแรกเลยคือ
1. ออกไปร้านข้าวเห็นร้านเปิดใหม่เลยไปอุดหนุน คุณแฟนก็คุยทักทายธรรมดา
พอสั่งข้าวมา (ราดข้าว) แม่ค้าก็ยกแกงจืดร้อนๆมาให้ถ้วยใหญ่ บอกว่าเราเป็นลูกค้ารายที่ 9 ของการเปิดร้าน
2. กลับขึ้นห้องขนของมาไว้หน้าลิฟท์ ให้คุณแฟนรออยู่ข้างล่างพอขนหมดผมว่าจะไปช่วยข้างล่าง
พอขนถุงสุดท้ายลงไปชั้น 1 คุณแฟนบอกว่ามีพี่วินมอไซค์ช่วยขนไปไว้ที่ท้ายรถให้หมดแล้ว ลานจอดรถห่างไป 100 เมตรน่าจะได้
3. ตอนขับรถไปที่หมายที่จะไปขายคือที่ ตลาดเคหะล่มเกล้า ซอยมีสทีน (รามคำแหง)
ตลอดเส้นทางมีการให้ทางกัน ก่อนเปลี่ยนเลนก็เปิดไฟเลี้ยวให้สัญญาณเป็นระเบียบเรียบร้อย เริ่มแปลกใจแล้ว!!
4. มีผู้หญิงสองคนข้ามถนนมารอที่กลางถนนเพื่อไปอีกฝั่ง ผมมองเห็นแล้วและคิดว่าผมนี่แหละจะจอดให้ถ้าคันหน้าไม่จอด
แต่แล้วคันหน้าน่าจะเป็นวัยรุ่น (เปิดกระจกสูบบุหรี่) ก็เปิดไฟผ่าหมากแล้วก็ยื่นมือให้สัญญาณผู้หญิงสองคนข้ามไปได้ (ตื้นตันใจมาก)
5. ตอนวางขายลูกค้ามารุมกันเยอะพูดคุยต่อรองกันเฮอา สักพักฝนตกแบบไม่มีเตือนอะไรเลย
ลูกค้าผู้น่ารักช่วยกันคนละไม้ละมือ ช่วยกันขนขึ้นไปในที่ร่มของตลาดได้ทัน รู้สึกดีโคตรๆๆ
ตอนขับรถกลับก็คุยกะคุณแฟนว่า เออวันนี้เจอแต่เรื่องดีๆเนอะ / คุณแฟนก็บอกว่าใช่ทั้งวันเจอแต่เรื่องดีๆ
พร้อมกับเราสองคนช่วยกันเรียบเรียงว่าเจออะไรมาบ้างวันนี้ ซึ่งมันเป็นอะไรที่บอกไม่ถูก ถ้าคนไทยเป็นกันแบบนี้ทุกที่ทุกวันคงจะดีไม่น้อย
ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ // เรื่องจริงทั้งหมดนะครับ
ปล. ถ้าแท็กผิดขออภัยนะครับ + ลงวันที่ผิดนิดนึงครับเมื่อวานคือวันที่ 29-06-2557 แฮะๆๆ