เราเคยคุยอยู่กับคนๆนึง(ขอแทนว่าA) เอเป็นคนที่เรียนหนักมาก เรียนเก่งมาก คุยกับเกือบจะตลอดยกเว้นเวลา เอ เรียนหรืออนส. ซึ่งเวลานั้นเราไม่เคยกวนเลยเพราะเข้าใจ เวลา เอ ไปไหนหรือทำอะไร เอ จะชอบถ่ายรูปมาให้ดู ไปที่นี้ๆมานะ ถ่ายวิว ถ่ายรูปร้าน/สิ่งของ เราก็รู้สึกดีกับ เอ แต่เอไม่เคยแสดงออกอะไรเลย แถมในเฟสบางทีก็ขึ้นสถานะเพ้อๆ
จนวันนึงมีอีกคนเข้ามาคุยกับเรา(ขอแทนว่าO) โอเป็นคนเทคแคร์ดีมาก คุยกันตลอดเวลาแทบจะ24ชม. ชวนคุยตลอด ทำให้หลังๆเราคุยกับ เอ น้อยลง และในที่สุด โอ ก็มาขอคบเราเราจึงตกลง เพราะคิดว่าเรื่องของเรากับเอเป็นไปไม่ได้แล้ว เอคงไม่คิดอะไรกับเรา เมื่อเราตัดสินใจคบกับโอ เราก็ไปถามเอว่าคิดยังไงกับเรา ปรากฎว่า เอก็รู้สึกเหมือนกับเรา เราจึงบอกเหตุผลที่เราตัดสินใจคบโอไปทั้งหมดว่าเพราะอะไรแต่ในเมื่อเราตัดสินใจคบโอแล้วเอจึงบอกให้เราลืมๆไป เราก็ตัดสินใจที่จะตัดใจลืมและคบกับโอให้ดีที่สุด แต่เมื่อคบๆไปมันไม่ใช่ โอเป็นคนขี้น้อยใจ+ขี้ประชดมาก เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เป็นปัญหาได้ วันนึงโอมาถามเราว่ายังโอเคกับเรื่องของเรารึป่าว เราก็บอกไม่รู้ และโอก็บอกว่าโอไม่แน่ใจว่ารักเรามั้ย เราจึงตัดสินใจบอกโอว่ากลับไปเป็นเพื่อนกันดีกว่า(เรายอมรับว่าเรายังตัดเอไม่ได้และยังรักเอด้วย)
หลังจากนั้นเราก็บอกเอว่าเราเลิกกับโอแล้วและเลิกเพราะอะไร เราพยายามคุยกับเอเหมือนเดิม แต่เอก็ถามคำตอบคำ และหลังจากวันนั้นโอก็กลับมาง้อเราอีกแต่เราไม่กลับไปและเราก็บอกโอว่าเรารักเอ และในที่สุดเราก็ตัดสินใจบอกชอบเอ แต่เอบอกว่าความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแล้ว เราจึงพยายามง้อ ซื้อขนมไปให้เขียนโพทอิท ซึ่งไม่บอกว่าเราซื้อ เอก็หวงขนมมากไม่ยอมให้เพื่อนกินเลย แถมยังเก็บโพทอิททุกอันไว้อย่างดี จนวันนึงเราตัดสินใจบอกว่าเราเป็นคนให้ขนม(เพราะไปปรึกษากับเพื่อนเอเพื่อนเอบอกว่าอย่าซื้อให้เลยใจคนซื้อไม่ได้เราเลยเลิกซื้อ) เอก็บอกรู้อยู่ตั้งแต่แรกแล้ว การที่เอหวงขนม/เก็บโพทอิทมันทำให้เรารู้สึกมีความหวังมากๆว่าเอจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม และเวลาผ่านไปเราจึงไปถามเอว่าเอคิดยังไง ไม่ต้องถนอมน้ำใจเรา ถ้าไม่มีความหวังเราจะได้ออกไปจากชีวิตเอ เอก็บอกว่า ก็ตามนั้น เราเสียใจมากจึงไม่คิดจะกวนเออีก ได้แค่มองอยู่ห่างๆ
วันนึงเอไม่มารร เราจึงถามเพื่อนของเอ เพื่อนของเอบอกว่า เอเจ็บขา ลุกมารรไม่ไหว ตอนเย็นเราจึงขอช่วยเพื่อนให้ไปแขวนยา(เคาท์เตอร์เพน/ไดฟิลีน/แก้ปวดแก้อักเสบ)ให้หน้าห้องที่หอของเอ ตอนเย็นของวันนั้น เอไปเตะบอลอีก แล้วโดนเตะเข้าที่ขออีก เอจึงไปนั่งพักและเอายาออกมาทา เพื่อนของเอ(ที่เป็นเพื่อนกับเราด้วย)ถามเอว่า ยาอ่ะซื้อเองหรอ เอไม่ตอบเพียงแต่ยิ้มแล้วทายาต่อ เราก้ทักไปฝันดีบ้างนู่นนี่นั่นบ้างซึ่งเอก็ตอบกลับตลอด แม้จะถามคำตอบคำก็เถอะ
.. เราไม่รู้ เอ คิดยังไงกับเรา เอ ใจแข็งจริงๆ เอแกล้งเรา เอาคืนเราเพราะเราไปคบใครรึป่าว เอจะพิสูจน์ใจเรา หรือว่าเอไม่ได้คิดอะไรกับเราแล้วจริงๆ
คือ เอเป็นคนนิ่งๆมาก ไม่ค่อยแสดงออกอะไร เป็นประเภทไม่ถามคือไม่พูด ดูไม่ออก เก็บอาการ/อารมณ์มากๆ ขนาดเพื่อนสนิทใกล้ตัวของเอยังไม่รู้เลยว่าเอคิดอะไรยังไง เป็นคนที่นิ่งมากกกกกกกกกก แต่เป็นคนที่มีคนรู้จักเยอะ ในเฟสอะไรเนี้ยไลค์หลักร้อยอัพทั้งนั้น

ปล.งดดราม่าเรื่องการเรียนนะ ประเภทที่แบบกับการเรียนหนูทุ่มอย่างนี้มั้ยลูก ไม่เอานะ เราเรียนดีอยู่แล้ว พ่อแม่ไม่เคยผิดหวัง อย่าว่าหนูเลย -/l\-
ขอคำปรึกษา
จนวันนึงมีอีกคนเข้ามาคุยกับเรา(ขอแทนว่าO) โอเป็นคนเทคแคร์ดีมาก คุยกันตลอดเวลาแทบจะ24ชม. ชวนคุยตลอด ทำให้หลังๆเราคุยกับ เอ น้อยลง และในที่สุด โอ ก็มาขอคบเราเราจึงตกลง เพราะคิดว่าเรื่องของเรากับเอเป็นไปไม่ได้แล้ว เอคงไม่คิดอะไรกับเรา เมื่อเราตัดสินใจคบกับโอ เราก็ไปถามเอว่าคิดยังไงกับเรา ปรากฎว่า เอก็รู้สึกเหมือนกับเรา เราจึงบอกเหตุผลที่เราตัดสินใจคบโอไปทั้งหมดว่าเพราะอะไรแต่ในเมื่อเราตัดสินใจคบโอแล้วเอจึงบอกให้เราลืมๆไป เราก็ตัดสินใจที่จะตัดใจลืมและคบกับโอให้ดีที่สุด แต่เมื่อคบๆไปมันไม่ใช่ โอเป็นคนขี้น้อยใจ+ขี้ประชดมาก เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เป็นปัญหาได้ วันนึงโอมาถามเราว่ายังโอเคกับเรื่องของเรารึป่าว เราก็บอกไม่รู้ และโอก็บอกว่าโอไม่แน่ใจว่ารักเรามั้ย เราจึงตัดสินใจบอกโอว่ากลับไปเป็นเพื่อนกันดีกว่า(เรายอมรับว่าเรายังตัดเอไม่ได้และยังรักเอด้วย)
หลังจากนั้นเราก็บอกเอว่าเราเลิกกับโอแล้วและเลิกเพราะอะไร เราพยายามคุยกับเอเหมือนเดิม แต่เอก็ถามคำตอบคำ และหลังจากวันนั้นโอก็กลับมาง้อเราอีกแต่เราไม่กลับไปและเราก็บอกโอว่าเรารักเอ และในที่สุดเราก็ตัดสินใจบอกชอบเอ แต่เอบอกว่าความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแล้ว เราจึงพยายามง้อ ซื้อขนมไปให้เขียนโพทอิท ซึ่งไม่บอกว่าเราซื้อ เอก็หวงขนมมากไม่ยอมให้เพื่อนกินเลย แถมยังเก็บโพทอิททุกอันไว้อย่างดี จนวันนึงเราตัดสินใจบอกว่าเราเป็นคนให้ขนม(เพราะไปปรึกษากับเพื่อนเอเพื่อนเอบอกว่าอย่าซื้อให้เลยใจคนซื้อไม่ได้เราเลยเลิกซื้อ) เอก็บอกรู้อยู่ตั้งแต่แรกแล้ว การที่เอหวงขนม/เก็บโพทอิทมันทำให้เรารู้สึกมีความหวังมากๆว่าเอจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม และเวลาผ่านไปเราจึงไปถามเอว่าเอคิดยังไง ไม่ต้องถนอมน้ำใจเรา ถ้าไม่มีความหวังเราจะได้ออกไปจากชีวิตเอ เอก็บอกว่า ก็ตามนั้น เราเสียใจมากจึงไม่คิดจะกวนเออีก ได้แค่มองอยู่ห่างๆ
วันนึงเอไม่มารร เราจึงถามเพื่อนของเอ เพื่อนของเอบอกว่า เอเจ็บขา ลุกมารรไม่ไหว ตอนเย็นเราจึงขอช่วยเพื่อนให้ไปแขวนยา(เคาท์เตอร์เพน/ไดฟิลีน/แก้ปวดแก้อักเสบ)ให้หน้าห้องที่หอของเอ ตอนเย็นของวันนั้น เอไปเตะบอลอีก แล้วโดนเตะเข้าที่ขออีก เอจึงไปนั่งพักและเอายาออกมาทา เพื่อนของเอ(ที่เป็นเพื่อนกับเราด้วย)ถามเอว่า ยาอ่ะซื้อเองหรอ เอไม่ตอบเพียงแต่ยิ้มแล้วทายาต่อ เราก้ทักไปฝันดีบ้างนู่นนี่นั่นบ้างซึ่งเอก็ตอบกลับตลอด แม้จะถามคำตอบคำก็เถอะ
.. เราไม่รู้ เอ คิดยังไงกับเรา เอ ใจแข็งจริงๆ เอแกล้งเรา เอาคืนเราเพราะเราไปคบใครรึป่าว เอจะพิสูจน์ใจเรา หรือว่าเอไม่ได้คิดอะไรกับเราแล้วจริงๆ
คือ เอเป็นคนนิ่งๆมาก ไม่ค่อยแสดงออกอะไร เป็นประเภทไม่ถามคือไม่พูด ดูไม่ออก เก็บอาการ/อารมณ์มากๆ ขนาดเพื่อนสนิทใกล้ตัวของเอยังไม่รู้เลยว่าเอคิดอะไรยังไง เป็นคนที่นิ่งมากกกกกกกกกก แต่เป็นคนที่มีคนรู้จักเยอะ ในเฟสอะไรเนี้ยไลค์หลักร้อยอัพทั้งนั้น
ปล.งดดราม่าเรื่องการเรียนนะ ประเภทที่แบบกับการเรียนหนูทุ่มอย่างนี้มั้ยลูก ไม่เอานะ เราเรียนดีอยู่แล้ว พ่อแม่ไม่เคยผิดหวัง อย่าว่าหนูเลย -/l\-