จะผ่านแยกนี้ไปได้ ใจต้องเหี้ยม

ปัญหาเดิมๆของแยกนี้คือการที่โดนแซงคิวเลี้ยวขวา โดยที่เลนรถสีม่วง(ในรูป) เป็นเลนที่ตรงไป แต่เลนรถผม(สีฟ้า)จะเลี้ยวขวา
ทุกๆทีที่ผ่านแยกนี้จะต้องทำใจไว้ก่อนว่าคนบางประเภทที่ไม่ชินกับการเข้าคิว พี่แกก็จะมาจ่อที่เลนสีม่วงเพื่อที่รอไฟเลี้ยวขวา
โดยเมื่อเปลี่ยนเป็นไฟเขียวปุ๊บ พวกพี่แกก็จะสปรินท์ออกตัวเพื่อไปแทรกเข้าเลนทันที (ลูกศรประๆสีขาว)

แต่วันนี้ มีการ LEVEL UP ของรถเมล์ ปอ.สายหนึ่ง พี่แกเล่นอยู่เลนที่ 2 นับจากขวามือ แล้วไปรอไฟเขียวตรงสี่แยก เพื่อที่จะสปรินท์ตัวรถที่หนักอึ้ง เพื่อเข้าเลนให้ทันก่อนเลนสีม่วง

แล้วพวกเรา เหล่าเลนสีฟ้า ก็ต้องรอประมาณ 3-4 ไฟแดงกว่าจะได้เลี้ยวขวา (ไฟเขียวเลี้ยวขวาประมาณ 20 วินาที)
โดยที่พี่ตั้มนั่งตากแอร์ดูทีวีคดีเด็ด(อันนี้เดานะ แต่เห็นแกนั่งอยู่จริงๆ) อย่างสบายใจภาพใต้การจราจรอันตึงเครียดและคับคั่งของสี่แยกนี้!!!