ยืมไอดีเพื่อนมาโพสค่ะ
เราอยู่รร.กึ่งประจำ รร.หนึ่ง จขกท เป็นนร.ประจำอยู่หอพัก ชีวิตก็เดิมๆ เรียน อ่านหนังสือ ทำการบ้าน ดูทีวี วาดรูป ไปเรื่อยๆ จนขึ้นม.3 มีเด็กใหม่ย้ายเข้ามา เป็นผช รุ่นเดียวกัน ก่อนรร จะเปิด เราต้องมาอยู่หอก่อน1คืน พอเรากินข้าวเสร็จ เรื่องก็บังเกิด เรากับเพื่อน ไปซื้อขนมในร้านประจำรร. ได้ไปเจอกับเด็กใหม่คนนี้ แถวยาวมากกกก
ไอ่เราก็เป็นคนทะเล้นๆ เอาไอติมยื่นให้เค้า เห้ยๆๆ เธอๆ เป็นเด็กใหม่ ใช่ป้ะๆๆ ฝากจ่ายๆ แล้วก็ยัดตัง เค้าก็งงๆ เรานี่ โห่ฮิ้วว ฮาแตกกับเพื่อนๆตามประสา เด็กม.ต้นกะโหลกกะลากันไป วันเปิดเรียน ก็ได้รู้ว่าเค้า ได้อยู่ห้องเก่ง เราก็นะ อิจฉา อั้ยย้ะ อิ นี่ เด็กเก่งวุ้ย ตัวเราเป็นคนเล่นๆ เรียนๆ เฮฮา เลยอยู่ปานกลาง ผ่านไป2สัปดาห์ ที่หอ มีโครงการ เรียนเพิ่มเติมวันเสาร์ มี5วิชาเลือก มี ดนตรีสากล ดนตรีไทย นาฏศิลป์ มารยาท และหัตถกรรม เราเลือกดนตรีสากล เพราะอยากเล่นกีตาร์ บังเอิญ เค้าก็ลงวิชาเดียวกับเรา! !! แถมเล่นกีตาร์เป็นอีก ทีนี้ครู1คน เด็ก20กว่า ไม่ค่อยทั่วถึง เราก็บ้าบิ่น เดินไปหาเค้าแล้วให้เค้าสอนให้ โอ้เย้ๆๆๆ มีคนสอนตอนนั้นไม่คิดอะไร เรียนไปได้2-3เดือน วิชาเพิ่มเติมของเด็กหอก็ยกเลิก (เด็กเรียกร้องให้ปิด) เรากับเค้าก็แทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลย
วันนึงเราซ้อมดนตรีจนค่ำ(เราเป็นเด็กวงโย)
ห้องวงโยกับดนตรี ไทยอยู่ติดกัน เราออกมาซ้อมนอกห้องคนเดียว เจอเค้าอยู่หน้าห้องดนตรีไทย โบกมือหยอยๆกัน5555 เราก็มานั่งคุยกัน ทั่วไปตามประสาเพื่อนต่างห้อง
ผ่านไ ปเดื อนกว่าๆ เราก็รู้สึกตัวเองว่า เห้ยๆๆ มันใช่ล่ะ มันใช่ล่ะ
เห้ยยยยย มันใช่ล่ะ
ก็แอบหวงเวลาใครมาถามเรื่องเค้า ก็แอบหึงตอนที่เค้าไปใกล้ชิดใคร
กลัวคนรู้ รู้ว่าเราแอบชอบเค้า ก็หวั่นไหวกลัวว่าใครมาแย่งชอบเค้า
แอบมองทุกวัน แอบฝันตรงนี้ อยู่นานนับปี
เราเลยพยายามตั้งใจเรียนเพื่อสอบขึ้นม.4 จะได้อยู่ห้องเก่ง แต่ช่วง3เดือนก่อนจบม.3
ความแตก ครูตรวจตู้เสื้อผ้า เจอรูปเค้าในตู้เรา เฮเลยย เพื่อนล้อกันทั้งหอ ไม่ใช่แค่หอเรานะ ลามไปหออื่น ทีนี้ก็รู้กันทั้งหอหญิง เราก็ภาวนาอย่าให้หอชายรู้ แต่ว่านะ ปากคนไวกว่าปลายปากกา รู้กันทั้งหอใหญ่!!! อกอีแป้นจะแตก อับอายมาก โดนล้อ เราก็ไม่เจอหน้าเค้าเลย
จนวันประชุมเด็กหอ ก่อนสอบปลายภาค
เราโดนผลักมานั่งข้างเค้า-//////-อายว่ะ
เพื่อนงี้โห่ ฮิ้วววว กันทั้งหอ เค้านิ่งมาก เรานี่หน้าแดงชัดเลย ไม่กล้าคุย ไม่สบตา แล้วเราก็ไม่คุยกันอีกเลยย จนวันประกาศผลสอบ ต่อม.4 ห้องคิงจะมี30คน ห้องอื่น40ปลายๆ
เราว่าเอ่อ เราคงไม่ติดห้องนั้น แต่ไปๆมาๆ ติดอ่ะ ได้ที่21 ถึงจะท้ายๆก็เหอะ ตะลึง!!!
เราอยู่ห้องเดียวกับเค้า เอ้า เวร!! ตายๆๆๆๆ
ทำใจอยู่นาน วันรายงานตัว เราก็ได้นั่งข้างเค้าเพราะชื่อเราคล้ายๆกัน พยัญชนะ เดียวกันด้วย เค้าก็คุยกับเรา เห้ย อยู่ห้องเดียวกันนี่ เราก็เออ ออห่อหมกตามไป ทีนี้ เลือกที่นั่ง ส่วนใหญ่เด็กจะเป็นเด็กเก่ง เป็นแกงค์ เดียวกันมาก่อน เราหลงฝูงมาคนเดียว เลยได้มานั่งข้างเค้าTT ฮืออออ หนูอยากตายค่ะพี่ แต่นานวันเราก็ทำใจ เป็นเพื่อนกันได้ จนเรามีแฟน เราการเรียนเควี่ยมากกก สอบตก งานไม่สน
เค้าก็ด่สเรา เตือน คอยสอนทำการบ้าน เรางี้ไม่สน เจือกไร เรื่องตู ก่อนสอบปลายภาคม.4เทอม2 เราโดนบ อกเลิก บ้ามาก เสียใจสุดติ่งไม่อ่านหนังสือ เกรดห่วยจากที่เคยได้3กว่าๆ เหลือ2.89!!!
เละเทะอย่างแรงติดร.2ตัวอีก ช่วงที่เราบ้า
เค้าเป็นเพื่อนที่ดีมาก คอยให้กำลังใจช่วยเหลือตลอด และเค้ามีแฟนนะ แต่อยู่ตจว แล้วเราก็เพิ่งมารู้ว่าเพื่อนเราชอบเค้าด้วย
แต่พักหลังๆตอนเร่ขึ้นม.5 เราสนิทกับเค้า
เค้าเป็นเพื่อนที่ดีมากกกกกก เป็นเหมือนคู่คิด คู่ความ กับเรา แต่พฤติกรรมของเราจะเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว
กินไอติม ช้อนเดียวกัน จัดตู้หนังสือให้เค้าบ้าง งานกลุ่มงานคู่เราอยู่ด้วยกันตลอด เคยคุยโทรศัพท์ด้วยกันเกิน1ชม.
เพื่อนเราก็เตือน ว่าอย่าให้มันมากไปกว่านี้
เราก็ห่างๆ แต่เหมือนยิ่งห่างยิ่งติดยังไงก็ไม่รุ้ จนตั้งคำถามบ่อยๆ ว่าห่างไม่ได้หรือไม่ยอมห่างกันแน่ จนวันศุกร์ที่ผ่านมา เค้าเลิกกับแฟน เค้าดูแล้วเค้าเพ้อมาก เรานี่เจ็บแทน
เค้ามีความสุขเราก็สุข เค้าทุกข์ เราก็ทุกข์
คือเพื่อนสนิทที่คิดไปไกลกว่านี้คงเป็นไม่ได้
ไม่รู้จะทำไงกับความรักที่มันไม่ควรเกิด
เราควรจะทำยังไงดี เราไม่อยากคิดอุบาทว์กับเพื่อนตัวเอง เราอยากเป็นเพื่อนเค้า อยากเป็นคนคอยอยู่ข้างเค้าไปนานๆ
เราไม่อยากเสียเพื่อนไป
เราควรจะทำยังไงดี
คิดไม่ซื่อกับเพื่อน: รักที่มันไม่ควรเกิด
เราอยู่รร.กึ่งประจำ รร.หนึ่ง จขกท เป็นนร.ประจำอยู่หอพัก ชีวิตก็เดิมๆ เรียน อ่านหนังสือ ทำการบ้าน ดูทีวี วาดรูป ไปเรื่อยๆ จนขึ้นม.3 มีเด็กใหม่ย้ายเข้ามา เป็นผช รุ่นเดียวกัน ก่อนรร จะเปิด เราต้องมาอยู่หอก่อน1คืน พอเรากินข้าวเสร็จ เรื่องก็บังเกิด เรากับเพื่อน ไปซื้อขนมในร้านประจำรร. ได้ไปเจอกับเด็กใหม่คนนี้ แถวยาวมากกกก
ไอ่เราก็เป็นคนทะเล้นๆ เอาไอติมยื่นให้เค้า เห้ยๆๆ เธอๆ เป็นเด็กใหม่ ใช่ป้ะๆๆ ฝากจ่ายๆ แล้วก็ยัดตัง เค้าก็งงๆ เรานี่ โห่ฮิ้วว ฮาแตกกับเพื่อนๆตามประสา เด็กม.ต้นกะโหลกกะลากันไป วันเปิดเรียน ก็ได้รู้ว่าเค้า ได้อยู่ห้องเก่ง เราก็นะ อิจฉา อั้ยย้ะ อิ นี่ เด็กเก่งวุ้ย ตัวเราเป็นคนเล่นๆ เรียนๆ เฮฮา เลยอยู่ปานกลาง ผ่านไป2สัปดาห์ ที่หอ มีโครงการ เรียนเพิ่มเติมวันเสาร์ มี5วิชาเลือก มี ดนตรีสากล ดนตรีไทย นาฏศิลป์ มารยาท และหัตถกรรม เราเลือกดนตรีสากล เพราะอยากเล่นกีตาร์ บังเอิญ เค้าก็ลงวิชาเดียวกับเรา! !! แถมเล่นกีตาร์เป็นอีก ทีนี้ครู1คน เด็ก20กว่า ไม่ค่อยทั่วถึง เราก็บ้าบิ่น เดินไปหาเค้าแล้วให้เค้าสอนให้ โอ้เย้ๆๆๆ มีคนสอนตอนนั้นไม่คิดอะไร เรียนไปได้2-3เดือน วิชาเพิ่มเติมของเด็กหอก็ยกเลิก (เด็กเรียกร้องให้ปิด) เรากับเค้าก็แทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลย
วันนึงเราซ้อมดนตรีจนค่ำ(เราเป็นเด็กวงโย)
ห้องวงโยกับดนตรี ไทยอยู่ติดกัน เราออกมาซ้อมนอกห้องคนเดียว เจอเค้าอยู่หน้าห้องดนตรีไทย โบกมือหยอยๆกัน5555 เราก็มานั่งคุยกัน ทั่วไปตามประสาเพื่อนต่างห้อง
ผ่านไ ปเดื อนกว่าๆ เราก็รู้สึกตัวเองว่า เห้ยๆๆ มันใช่ล่ะ มันใช่ล่ะ
เห้ยยยยย มันใช่ล่ะ
ก็แอบหวงเวลาใครมาถามเรื่องเค้า ก็แอบหึงตอนที่เค้าไปใกล้ชิดใคร
กลัวคนรู้ รู้ว่าเราแอบชอบเค้า ก็หวั่นไหวกลัวว่าใครมาแย่งชอบเค้า
แอบมองทุกวัน แอบฝันตรงนี้ อยู่นานนับปี
เราเลยพยายามตั้งใจเรียนเพื่อสอบขึ้นม.4 จะได้อยู่ห้องเก่ง แต่ช่วง3เดือนก่อนจบม.3
ความแตก ครูตรวจตู้เสื้อผ้า เจอรูปเค้าในตู้เรา เฮเลยย เพื่อนล้อกันทั้งหอ ไม่ใช่แค่หอเรานะ ลามไปหออื่น ทีนี้ก็รู้กันทั้งหอหญิง เราก็ภาวนาอย่าให้หอชายรู้ แต่ว่านะ ปากคนไวกว่าปลายปากกา รู้กันทั้งหอใหญ่!!! อกอีแป้นจะแตก อับอายมาก โดนล้อ เราก็ไม่เจอหน้าเค้าเลย
จนวันประชุมเด็กหอ ก่อนสอบปลายภาค
เราโดนผลักมานั่งข้างเค้า-//////-อายว่ะ
เพื่อนงี้โห่ ฮิ้วววว กันทั้งหอ เค้านิ่งมาก เรานี่หน้าแดงชัดเลย ไม่กล้าคุย ไม่สบตา แล้วเราก็ไม่คุยกันอีกเลยย จนวันประกาศผลสอบ ต่อม.4 ห้องคิงจะมี30คน ห้องอื่น40ปลายๆ
เราว่าเอ่อ เราคงไม่ติดห้องนั้น แต่ไปๆมาๆ ติดอ่ะ ได้ที่21 ถึงจะท้ายๆก็เหอะ ตะลึง!!!
เราอยู่ห้องเดียวกับเค้า เอ้า เวร!! ตายๆๆๆๆ
ทำใจอยู่นาน วันรายงานตัว เราก็ได้นั่งข้างเค้าเพราะชื่อเราคล้ายๆกัน พยัญชนะ เดียวกันด้วย เค้าก็คุยกับเรา เห้ย อยู่ห้องเดียวกันนี่ เราก็เออ ออห่อหมกตามไป ทีนี้ เลือกที่นั่ง ส่วนใหญ่เด็กจะเป็นเด็กเก่ง เป็นแกงค์ เดียวกันมาก่อน เราหลงฝูงมาคนเดียว เลยได้มานั่งข้างเค้าTT ฮืออออ หนูอยากตายค่ะพี่ แต่นานวันเราก็ทำใจ เป็นเพื่อนกันได้ จนเรามีแฟน เราการเรียนเควี่ยมากกก สอบตก งานไม่สน
เค้าก็ด่สเรา เตือน คอยสอนทำการบ้าน เรางี้ไม่สน เจือกไร เรื่องตู ก่อนสอบปลายภาคม.4เทอม2 เราโดนบ อกเลิก บ้ามาก เสียใจสุดติ่งไม่อ่านหนังสือ เกรดห่วยจากที่เคยได้3กว่าๆ เหลือ2.89!!!
เละเทะอย่างแรงติดร.2ตัวอีก ช่วงที่เราบ้า
เค้าเป็นเพื่อนที่ดีมาก คอยให้กำลังใจช่วยเหลือตลอด และเค้ามีแฟนนะ แต่อยู่ตจว แล้วเราก็เพิ่งมารู้ว่าเพื่อนเราชอบเค้าด้วย
แต่พักหลังๆตอนเร่ขึ้นม.5 เราสนิทกับเค้า
เค้าเป็นเพื่อนที่ดีมากกกกกก เป็นเหมือนคู่คิด คู่ความ กับเรา แต่พฤติกรรมของเราจะเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว
กินไอติม ช้อนเดียวกัน จัดตู้หนังสือให้เค้าบ้าง งานกลุ่มงานคู่เราอยู่ด้วยกันตลอด เคยคุยโทรศัพท์ด้วยกันเกิน1ชม.
เพื่อนเราก็เตือน ว่าอย่าให้มันมากไปกว่านี้
เราก็ห่างๆ แต่เหมือนยิ่งห่างยิ่งติดยังไงก็ไม่รุ้ จนตั้งคำถามบ่อยๆ ว่าห่างไม่ได้หรือไม่ยอมห่างกันแน่ จนวันศุกร์ที่ผ่านมา เค้าเลิกกับแฟน เค้าดูแล้วเค้าเพ้อมาก เรานี่เจ็บแทน
เค้ามีความสุขเราก็สุข เค้าทุกข์ เราก็ทุกข์
คือเพื่อนสนิทที่คิดไปไกลกว่านี้คงเป็นไม่ได้
ไม่รู้จะทำไงกับความรักที่มันไม่ควรเกิด
เราควรจะทำยังไงดี เราไม่อยากคิดอุบาทว์กับเพื่อนตัวเอง เราอยากเป็นเพื่อนเค้า อยากเป็นคนคอยอยู่ข้างเค้าไปนานๆ
เราไม่อยากเสียเพื่อนไป
เราควรจะทำยังไงดี