ปกติได้แต่เป็นผู้อ่านพวกกระทู้แนะนำหรือรีวิวโน่นนั่นนี่ สิงอยู่ในห้องแป้งพันทิพมานานค่ะ แต่ไม่เคยตั้งกระทู้เองเลย
นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้ง พิมไปพิมมารู้สึกว่ามันยาวมาก แต่อยากให้อ่านให้จบนะคะ เราอยากได้คำแนะนำจิงๆ ไม่รู้ว่าตัวเองเวิ่นเว้อเยอะไปหน่อยรึป่าว พิมเองยังเมื่อยมือเลยค่ะ ถ้าพิมตกหรือพิมผิดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ จขกท.ชื่อเนยค่ะ อายุ20ปี (จะเรียก แก เธอ คุณ น้อง พี่ หลาน ลูก ตามสบายค่ะ)
เป็นคนผิวหน้าค่อนข้างไปทางแห้ง มีแค่ช่วงทีโซนที่จะเป็นผิวประมาณปกติ
เพิ่งมาดูแลหนังหน้าตัวเองได้ตอนอายุประมาณ18 เพราะคุณพ่อเป็นคนบอกว่า "แกโตเป็นสาวแล้วนะ หัดดูแลตัวเองได้แล้ว"
(เป็นคนผิวแพ้ง่ายมากค่ะ ตอนแรกโฟมล้างหน้าใช้ไม่ได้ ยี่ห้อที่ว่าสำหรับผิวแพ้ง่ายยังใช้ไม่ได้ ใช้น้ำเปล่าล้างหน้ามาเกือบตลอดชีวิต)
เริ่มจากอายุ18เลยนะคะ เพิ่งเข้ามหาลัยค่ะ ที่คุณพ่อซื้อมามี เดย์ครีม ไนท์ครีม และกันแดด ตอนนั้นยังไม่ค่อยแต่งหน้าค่ะ ไม่มีปันหาอะไร ใสใส
อายุ19 เรียนปี2 มีความเป็นชะนีเพิ่มขึ้นมา80% แต่งหน้าเป็นปุ๊บ อะไรใครว่าดี ว่าเลิศ ว่าเด็ด จะถูก จะแพง ซื้อหมดค่ะ เครื่องสำอางค์เยอะมากภายในเวลาแทบไม่ถึงปี
ที่นี้เริ่มมีปัญหาค่ะ เพราะเราแต่งหน้า แต่ใช้น้ำเปล่าล้างหน้า มันไปด้วยกันแน่ๆ เลยตัดสินใจไปเดินดูตามเคาเตอร์ เห็นมีแบรนด์ที่เราใช้ตั้งอยู่ด้วยเลยลองปรึกษาพนักงานเค้าก็บอกให้เราลองใช้โทนเนอร์ดู อาจช่วยได้ ถ้าใช้โฟมล้างหน้าไม่ได้ เราเลยโอเค ลองก็ลอง เพราะขืนใช้น้ำเปล่าต่อไปสิวบุกแน่
(เราเป็นคนไม่ใช้แป้งพัฟนะคะ ใช้แค่แป้งฝุ่นค่ะ แป้งเด็กเลย ไม่ว่าจะแต่งเบาแต่งหนัก หรือจะลงรองพื้นแค่ไหนก็ใช้แค่แป้งฝุ่น เพราะเคยใช้พัฟแล้วผื่นขึ้น)
เวลาผ่านไปได้ไม่นานค่ะ กลับมาปัจจุบัณ
อายุ20ปี เนื่องจากที่ผ่านมาเราคิดว่าตัวเองผิวหน้าดีมาตลอดเลยทาครีมบ้าง ไม่ทาบ้าง กันแดดก็เช่นกัน ละเลยมากๆ ไม่ค่อยได้ใส่ใจ เพราะคิดว่าหน้าชั้นใสอยู่แล้ว ไปไหนใครก็ชมว่าหน้าใส หน้าเด็ก ถึงขนาดมีพวกขายครีมเอาผลิตภัณฑ์มาให้ไปถ่ายรูปรีวิวให้เลยมั่นใจขึ้นไปอีก
แต่!!!!!!! มันไม่ใช่ค่ะ เวลาผ่านไปอะไรก็เปลี่ยน ที่เคยมั่นใจสุดท้ายเสียใจมาก มาคิดได้ว่าทำไมไม่ดูแลตั้งแค่เนิ่นๆก็สายไปแล้ว ฝ้าแดดเริ่มมาค่ะ เห็นแรกๆก็กลุ้มนะ เลยไปที่เคาเตอร์(แบรนด์เดิม)เค้าก็แนะนำเซรั่มมา แต่มันก็เริ่มมีมากขึ้นจนตอนนี้เริ่มเครียดแล้วค่ะ
จากไม่ใช้โฟมล้างหน้า ก็เอามาใช้แต่ใช้ในปริมาณที่น้อยๆ เพื่อให้หน้าสะอาดก่อนทาครีมและเซรั่ม แรกๆแสบหน้ามากค่ะกับโฟม ใช้ไป2-3วัน ถึงชิน
รูปปัจจุบันนะคะ รูปดูไม่เยอะแต่ของจริงมันเข้มกว่านี้นิดหน่อยนะ สำหรับคนอื่นอาจบอกว่าแค่นิดเดียวแต่เราเพิ่ง20มีแบบนี้เครียดค่ะ
แล้วแบรนด์ที่เราใช้บำรุงผิวมันก็เป็นเวชสำอางค์ ราคาก็ค่อนข้างสูงนะสำหรับคนยังหาเงินด้วยตัวเองไม่ได้อย่างเรา แพงไม่ว่าค่ะ แต่ผลที่ยังไม่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง หรือเพราะใช้มาเป็นปีๆแล้ว หรืออาจต้องเปลี่ยนครีม คำถามมาเต็มไปหมดแต่ไม่กล้าลองเองกลัวหน้าพัง เลยอยากได้คำแนะนำจากสาวๆห้องแป้งที่หน้าบาง แพ้ง่าย อะไรแบบนี้ อยากได้คำแนะนำจากพี่ๆที่ผ่านมาก่อน จะได้ไม่เสี่ยงมาก
อันนี้เป็นผลิตภัณฑ์ที่เราใช้อยู่ตั้งแต่ตอนพ่อซื้อให้จนถึงตอนนี้ค่ะ
เพิ่มอีกอัน รูปโทนเนอร์จากแบรนด์เดียวกันที่เพิ่งหมดไปยังไม่ได้ซื้อใหม่ค่ะ
เครดิตรูปจากกูเกิลนะคะ

อยากเปลี่ยนนะแต่ยังไม่แน่ใจ ความจิงเราโอเคกับตัวที่ใช้อยู่อยู่แล้ว แต่ด้วยราคากับฝ้าแดดทำให้เราเริ่มไม่โอละ มันไม่หายซักที ไม่รู้ต้องทำยังไง ต้องใช้เวลาเท่าไหร่ หรือจะเปลี่ยนครีม จะเลเซอร์ มันจะเสี่ยงเกินไปมั้ย หน้าพังตอนอายุแค่นี้คงไม่คุ้ม
"สรุปเลยนะคะ จากที่เวิ่นเว้อมายาวๆทั้งหมดเลยตัดสินใจตั้งกระทู้ขอความช่วยเหลือจากสาวๆห้องแป้งค่ะ พี่ๆในนี้คงใจดีแนะนำทางสว่างให้น้องได้บ้างนะคะ เผื่ออาจใครเคยประสบปัญหาเดียวกัน แล้วมันหาย ช่วยมาแชร์ความเห็นกันหน่อยนะคะ เราไม่อยากลองอะไรมั่วๆ รบกวนด้วยนะคะ พลีสสสT^T"
ขอความช่วยเหลือจากสาวผิวแพ้ง่ายหรือเคยแพ้ง่ายหน่อยค่ะ^^// อะไรดี อะไรเด็ด มาแนะนำกันหน่อย
นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้ง พิมไปพิมมารู้สึกว่ามันยาวมาก แต่อยากให้อ่านให้จบนะคะ เราอยากได้คำแนะนำจิงๆ ไม่รู้ว่าตัวเองเวิ่นเว้อเยอะไปหน่อยรึป่าว พิมเองยังเมื่อยมือเลยค่ะ ถ้าพิมตกหรือพิมผิดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ จขกท.ชื่อเนยค่ะ อายุ20ปี (จะเรียก แก เธอ คุณ น้อง พี่ หลาน ลูก ตามสบายค่ะ)
เป็นคนผิวหน้าค่อนข้างไปทางแห้ง มีแค่ช่วงทีโซนที่จะเป็นผิวประมาณปกติ
เพิ่งมาดูแลหนังหน้าตัวเองได้ตอนอายุประมาณ18 เพราะคุณพ่อเป็นคนบอกว่า "แกโตเป็นสาวแล้วนะ หัดดูแลตัวเองได้แล้ว"
(เป็นคนผิวแพ้ง่ายมากค่ะ ตอนแรกโฟมล้างหน้าใช้ไม่ได้ ยี่ห้อที่ว่าสำหรับผิวแพ้ง่ายยังใช้ไม่ได้ ใช้น้ำเปล่าล้างหน้ามาเกือบตลอดชีวิต)
เริ่มจากอายุ18เลยนะคะ เพิ่งเข้ามหาลัยค่ะ ที่คุณพ่อซื้อมามี เดย์ครีม ไนท์ครีม และกันแดด ตอนนั้นยังไม่ค่อยแต่งหน้าค่ะ ไม่มีปันหาอะไร ใสใส
อายุ19 เรียนปี2 มีความเป็นชะนีเพิ่มขึ้นมา80% แต่งหน้าเป็นปุ๊บ อะไรใครว่าดี ว่าเลิศ ว่าเด็ด จะถูก จะแพง ซื้อหมดค่ะ เครื่องสำอางค์เยอะมากภายในเวลาแทบไม่ถึงปี
ที่นี้เริ่มมีปัญหาค่ะ เพราะเราแต่งหน้า แต่ใช้น้ำเปล่าล้างหน้า มันไปด้วยกันแน่ๆ เลยตัดสินใจไปเดินดูตามเคาเตอร์ เห็นมีแบรนด์ที่เราใช้ตั้งอยู่ด้วยเลยลองปรึกษาพนักงานเค้าก็บอกให้เราลองใช้โทนเนอร์ดู อาจช่วยได้ ถ้าใช้โฟมล้างหน้าไม่ได้ เราเลยโอเค ลองก็ลอง เพราะขืนใช้น้ำเปล่าต่อไปสิวบุกแน่
(เราเป็นคนไม่ใช้แป้งพัฟนะคะ ใช้แค่แป้งฝุ่นค่ะ แป้งเด็กเลย ไม่ว่าจะแต่งเบาแต่งหนัก หรือจะลงรองพื้นแค่ไหนก็ใช้แค่แป้งฝุ่น เพราะเคยใช้พัฟแล้วผื่นขึ้น)
เวลาผ่านไปได้ไม่นานค่ะ กลับมาปัจจุบัณ อายุ20ปี เนื่องจากที่ผ่านมาเราคิดว่าตัวเองผิวหน้าดีมาตลอดเลยทาครีมบ้าง ไม่ทาบ้าง กันแดดก็เช่นกัน ละเลยมากๆ ไม่ค่อยได้ใส่ใจ เพราะคิดว่าหน้าชั้นใสอยู่แล้ว ไปไหนใครก็ชมว่าหน้าใส หน้าเด็ก ถึงขนาดมีพวกขายครีมเอาผลิตภัณฑ์มาให้ไปถ่ายรูปรีวิวให้เลยมั่นใจขึ้นไปอีก แต่!!!!!!! มันไม่ใช่ค่ะ เวลาผ่านไปอะไรก็เปลี่ยน ที่เคยมั่นใจสุดท้ายเสียใจมาก มาคิดได้ว่าทำไมไม่ดูแลตั้งแค่เนิ่นๆก็สายไปแล้ว ฝ้าแดดเริ่มมาค่ะ เห็นแรกๆก็กลุ้มนะ เลยไปที่เคาเตอร์(แบรนด์เดิม)เค้าก็แนะนำเซรั่มมา แต่มันก็เริ่มมีมากขึ้นจนตอนนี้เริ่มเครียดแล้วค่ะ
จากไม่ใช้โฟมล้างหน้า ก็เอามาใช้แต่ใช้ในปริมาณที่น้อยๆ เพื่อให้หน้าสะอาดก่อนทาครีมและเซรั่ม แรกๆแสบหน้ามากค่ะกับโฟม ใช้ไป2-3วัน ถึงชิน
รูปปัจจุบันนะคะ รูปดูไม่เยอะแต่ของจริงมันเข้มกว่านี้นิดหน่อยนะ สำหรับคนอื่นอาจบอกว่าแค่นิดเดียวแต่เราเพิ่ง20มีแบบนี้เครียดค่ะ
อันนี้เป็นผลิตภัณฑ์ที่เราใช้อยู่ตั้งแต่ตอนพ่อซื้อให้จนถึงตอนนี้ค่ะ
เพิ่มอีกอัน รูปโทนเนอร์จากแบรนด์เดียวกันที่เพิ่งหมดไปยังไม่ได้ซื้อใหม่ค่ะ
เครดิตรูปจากกูเกิลนะคะ
อยากเปลี่ยนนะแต่ยังไม่แน่ใจ ความจิงเราโอเคกับตัวที่ใช้อยู่อยู่แล้ว แต่ด้วยราคากับฝ้าแดดทำให้เราเริ่มไม่โอละ มันไม่หายซักที ไม่รู้ต้องทำยังไง ต้องใช้เวลาเท่าไหร่ หรือจะเปลี่ยนครีม จะเลเซอร์ มันจะเสี่ยงเกินไปมั้ย หน้าพังตอนอายุแค่นี้คงไม่คุ้ม