วันนี้เรามีเรื่องมาแชร์ให้เพื่อนๆฟังคะ
เกริ่นก่อนนิ๊สสส คือเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี่ มันเกิดขึ้นตอนที่ระหว่างเราเข้าสู่ช่วงปิดเทอม6เดือนเพื่อเข้าสู่ชีวิตมหาลัย
ค่ะ... ฟังไม่ผิดหรอก ปิดเทอม 6 เดือน
และระหว่างปิดเทอม6เดือนที่ว่า ไอ้ตัวเราก็ไม่รู้หรอกว่าจะทำอะไร ไปเที่ยวกับเพื่อนก็เปลืองตัง อันจะขอพ่อแม่บ่อยๆมันก็เกรงใจเกิ๊นน เดินเข้าไปอ้อนยังไม่ทันเปิดปากเลยก็โดนสายตาซุปเปอร์โซนิคเล่นงานแล้ว พออยู่บ้านเฉยๆก็ว่างงาน เงินก็ไม่เข้า..สรุป พ่อกับแม่เราเลยยื่นข้อเสนอ ไปช่วยงานพ่อกับแม่ที่บริษัทแล้วกัน เราก็เอ๊อ คงไม่มีอะไรมากนอกจากคีย์งานเหมือนเด็กฝึกงานใหม่ ถ่ายเอกสารนู่นนี่นั้น โอ๊ยย งานสบาย แอร์เย็น ได้เงิน หาได้ที่ไหนอี๊กก เราก็เลย "ตกลงค่ะ!"
วันแรกที่เรามาทำ เราจำได้ว่าต้องตื่นเช้าม๊ากกกก เพราะพ่อกับแม่มีธุระเช้า พวกเค้าเลยเอาเรามาปล่อยไว้ที่บริษัทเพียงลำพัง เราก็เอ๊อ ระหว่างรอพี่ๆเข้ามาสอนงานเราก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น (ตัดฉากอธิบายนิดนึงนะคะ คือ โต๊ะที่เรานั่งมันอยู่ลึกหน่อยข้างหน้าก็เป็นโต๊ะพนักงานคนอื่นๆ แล้วหน้าสุดก็เป็นเค้าเตอร์เอาไว้รับลูกค้า) แต่เนื่องจากว่ามันเช้าจัดเลยยังไม่มีพนักงานมาเลย นอกจากแม่บ้านที่เดินไปมาๆ ทำให้โต๊ะตรงหน้าเราก็ว่างโล่ง มองทัศนียภาพได้กว้างไกลยันหน้าร้าน และ!! มันก็ทำให้เราเห็นเหตุการณ์ที่ลูกค้า(ขอเรียกว่าลูกค้าก่อนนะคะ เพราะตอนแรกเราคิดแบบนั้นจริงๆ) เดินเข้ามานั่งตรงเค้าเตอร์ที่ว่า เราก็เงยหน้ามองเป็นระยะๆ แล้วไอ้ทุกระยะที่ว่านี่เราก็เห็นพี่แกส่งยิ้มให้ตลอด เราก็ส่งยิ้มสวยๆไปให้ทีนึงด้วยความที่คิดว่าเป็นลูกค้าเต็มที่ คือบริการประทับใจ แบบเราต้องยิ้มไว้ก่อนเพราะทำอะไรไม่เป็นเลยนอกจากยิ้ม
อันจะเดินไปถามว่า "พี่คะๆ ให้ช่วยอะไรไหมคะ" แล้วเกิดพี่แกระรัวคำถามอะไรใส่ ก็เงิบสิคะ..ฉะนั้น นั่งสวยๆแทนละกัน 5555 คือตอนนั้นที่เราเห็นอะ เราคิดว่าเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ ขาวๆ เสื้อยี่ห้อดัง คือทั้งตัวพี่แกน่าจะเป็นของมียี่ห้อหมดเลย หน้าตาจัดว่าหล่ออยู่ ใช้ได้มากกก แต่แอบไม่ใช่สเปคเราเท่าไหร่ อิอิ...แต่! ใครมันจะไปคิ๊ดดดดดด ว่าหล่อนอะเป็นทอมม
ถามว่าเรารู้ได้ไง เรารู้ได้เพราะ จู่ๆนางก็เดินผ่านเราไปพร้อมกับยิ้มให้ แล้วนางก็หายขึ้นไปชั้นบน โดยที่เรานั่งทำงานอยู่ชั้นล่างทั้งวัน..
(มีต่อนะคะ)
เรากลายเป็นมือที่สามโดยไม่รู้ตัวซะงั้น!!!
เกริ่นก่อนนิ๊สสส คือเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี่ มันเกิดขึ้นตอนที่ระหว่างเราเข้าสู่ช่วงปิดเทอม6เดือนเพื่อเข้าสู่ชีวิตมหาลัย
ค่ะ... ฟังไม่ผิดหรอก ปิดเทอม 6 เดือน
และระหว่างปิดเทอม6เดือนที่ว่า ไอ้ตัวเราก็ไม่รู้หรอกว่าจะทำอะไร ไปเที่ยวกับเพื่อนก็เปลืองตัง อันจะขอพ่อแม่บ่อยๆมันก็เกรงใจเกิ๊นน เดินเข้าไปอ้อนยังไม่ทันเปิดปากเลยก็โดนสายตาซุปเปอร์โซนิคเล่นงานแล้ว พออยู่บ้านเฉยๆก็ว่างงาน เงินก็ไม่เข้า..สรุป พ่อกับแม่เราเลยยื่นข้อเสนอ ไปช่วยงานพ่อกับแม่ที่บริษัทแล้วกัน เราก็เอ๊อ คงไม่มีอะไรมากนอกจากคีย์งานเหมือนเด็กฝึกงานใหม่ ถ่ายเอกสารนู่นนี่นั้น โอ๊ยย งานสบาย แอร์เย็น ได้เงิน หาได้ที่ไหนอี๊กก เราก็เลย "ตกลงค่ะ!"
วันแรกที่เรามาทำ เราจำได้ว่าต้องตื่นเช้าม๊ากกกก เพราะพ่อกับแม่มีธุระเช้า พวกเค้าเลยเอาเรามาปล่อยไว้ที่บริษัทเพียงลำพัง เราก็เอ๊อ ระหว่างรอพี่ๆเข้ามาสอนงานเราก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น (ตัดฉากอธิบายนิดนึงนะคะ คือ โต๊ะที่เรานั่งมันอยู่ลึกหน่อยข้างหน้าก็เป็นโต๊ะพนักงานคนอื่นๆ แล้วหน้าสุดก็เป็นเค้าเตอร์เอาไว้รับลูกค้า) แต่เนื่องจากว่ามันเช้าจัดเลยยังไม่มีพนักงานมาเลย นอกจากแม่บ้านที่เดินไปมาๆ ทำให้โต๊ะตรงหน้าเราก็ว่างโล่ง มองทัศนียภาพได้กว้างไกลยันหน้าร้าน และ!! มันก็ทำให้เราเห็นเหตุการณ์ที่ลูกค้า(ขอเรียกว่าลูกค้าก่อนนะคะ เพราะตอนแรกเราคิดแบบนั้นจริงๆ) เดินเข้ามานั่งตรงเค้าเตอร์ที่ว่า เราก็เงยหน้ามองเป็นระยะๆ แล้วไอ้ทุกระยะที่ว่านี่เราก็เห็นพี่แกส่งยิ้มให้ตลอด เราก็ส่งยิ้มสวยๆไปให้ทีนึงด้วยความที่คิดว่าเป็นลูกค้าเต็มที่ คือบริการประทับใจ แบบเราต้องยิ้มไว้ก่อนเพราะทำอะไรไม่เป็นเลยนอกจากยิ้ม
ถามว่าเรารู้ได้ไง เรารู้ได้เพราะ จู่ๆนางก็เดินผ่านเราไปพร้อมกับยิ้มให้ แล้วนางก็หายขึ้นไปชั้นบน โดยที่เรานั่งทำงานอยู่ชั้นล่างทั้งวัน..
(มีต่อนะคะ)