พนักงานยิ้มแย้ม ควบคุมอารมณ์ได้ดี มีชัยไปกว่าครึ่ง

ผมเคยเป็นพนักงานเสิร์ฟอาหาร ในร้านอาหารไทย ในลอนดอน ครับ มีประสบการณ์ปีสองปี
บางวันเหนื่อยสายตัวแทบขาด เจอรู้ค้าเรื่องเยอะ (โดยเฉพาะคนไทยนี่แหละ) ทำงานเสร็จก็ต้องมาเก็บร้าน
ผมเข้าใจความรู้สึกนั้นดี

พอมาเมืองไทยผมเลย ค่อนข้างให้เกียรติ พนักงานที่ให้บริการกับผมพอสมควร ไม่ว่าจะเป็นพนักงานโบกรถ บริกร คนเก็บเงินค่าทางด่วน พนักงานตาม แคชเชียร์ ผมมักจะพูดขอบคุณพวกเค้าทุกคน ถึงแม้ว่าหลายๆคนมักจะคิดว่า ได้เอาเงินซื้อบริการเค้าไปแล้ว แต่ผมคิดว่า เค้าดูแลและบริการเราตามหน้าที่อย่างดี เราสมควรจะกล่าวคำขอบคุณ

..... แต่เท่าที่สังเกต พนักงานบางคน โดยเฉพาะ ตาม Box office ในโรงหนังห้างดังๆ นอกจากหน้าบูดแล้ว ยังพูดจาเบื่อโลกมาก เข้าใจครับว่าเจอมาหลายคน แต่คนบางคนเค้ามาใช้บริการตามปกติ กลับไม่มีความเป็นมืออาชีพ ยิ่งตอนที่เราจะใช้โปรโมชั่นกับบัตร หรือโทรศัพท์ ซึ่งนางจะต้องเสียเวลาดำเนินการมากมายเพิ่มขึ้น นางจะยิ่งทำหน้าเซ็ง ....คือจะบอกว่าคนดีๆเต็มใจบริการก็มีครับ แต่ผมมักเจอคนประเภทแรกมากกว่า ซึ่งผมมักจะถามตัวเองว่า ตูไปทำไรให้นางว่ะ

...ในอีกทาง ผมไปร้าน KFC ที่เค้าเตอร์มีกลุ่มเด็กเกรียนเสียงดัง และมนุษย์ป้าที่ชอบแซงคิว มาถึงเดินดุ่มๆแซง พนักงานกลับยิ้มยกมือต้อนรับทุกคนและแก้ปัญหาได้ดี แต่ก็มีพนักงานหน้าบูดนะครับ เหมือนจะอวย แต่ส่วนมากผมจะเจอคนยิ้ม มากกว่า ไปซื้อตั๋วหนังที่ Box office

แต่ที่ผมจะพูด คือฟิลลิ่ง ผมอยากจะกลับไปใช้บริการ KFC สาขานั้นอีก อยากยิ้มและพูดดีๆให้พนักงานด้วย

และ้วแต่ละคนละครับ มีประสบการณ์ไหนที่น่าปรบมือให้ กับพนักงานบริการ และน่าปรบมือไล่ให้พนักงานคนนั้นกลับไปต้มยาดองกิน
ทั้งนี้ คุณต้องเป็นลูกค้าที่ไม่เยอะจนเกินไปด้วยนะครับ แชร์ให้กำลังใจหน่อยครับ