ตอนนี้จะเข้าเดือนที่ 4 แล้วค่ะที่ไม่ได้ออกจากบ้าน...
พอดีช่วงนี้มหาลัยปิดเทอมยาวค่ะ ก็เลยอยู่แต่ในบริเวณบ้าน ไม่ได้เจอแสงแดดเลยเพราะห้องไม่มีหน้าต่างทะลุไปข้างนอก =__=''
รู้สึกเหงาเหมือนกัน แต่พอไปเจอคนข้างนอกจะประหม่ามากเลย มีอยู่ครั้งนึงจะออกไปวิ่งนอกบ้าน พอไปถึงสนามกีฬา เดินรอบสนามไปได้สักพักรู้สึกกังวลว่าจะมีคนมอง บางคนก็มองหน้าเราจริงๆเราเลยเขิน บางทีก็คิดไปเองว่ามีคนมอง กลัวสายตาคนรอบข้างเลยตัดสินใจกลับ เต้นแอโรบิกในบ้านดีกว่า
พอปิดเทอมแล้วอาการนี้กำเริบทุกที แต่ตอนไปมหาลัยไม่มีปัญหาอะไรนะคะ เรียนๆๆแล้วก็กลับหออยู่ 2 ที่ แค่ไม่ได้ไปเที่ยวไหนแค่นั้นเอง
จนบางทีรุ่นน้องไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเป็นรุ่นพี่คณะเพราะไม่เคยเห็นหน้าเราเลย(ซะงั้น)
ที่พึ่งเดียวของเราตอนนี้คือหนุ่มๆในการ์ตูน กับเสียงหล่อๆของเหล่านักพากย์ใน Drama CD (ละครวิทยุ) เท่านั้นเองค่ะ
ปล ช่วงนี้กำลังติดหนุ่มซามูไร

เลยหายเหงาไปได้หน่อยค่ะ
มีใครเคยไม่ออกจากบ้านเลยสักประมาณ 3-4 เดือนบ้างคะ?
พอดีช่วงนี้มหาลัยปิดเทอมยาวค่ะ ก็เลยอยู่แต่ในบริเวณบ้าน ไม่ได้เจอแสงแดดเลยเพราะห้องไม่มีหน้าต่างทะลุไปข้างนอก =__=''
รู้สึกเหงาเหมือนกัน แต่พอไปเจอคนข้างนอกจะประหม่ามากเลย มีอยู่ครั้งนึงจะออกไปวิ่งนอกบ้าน พอไปถึงสนามกีฬา เดินรอบสนามไปได้สักพักรู้สึกกังวลว่าจะมีคนมอง บางคนก็มองหน้าเราจริงๆเราเลยเขิน บางทีก็คิดไปเองว่ามีคนมอง กลัวสายตาคนรอบข้างเลยตัดสินใจกลับ เต้นแอโรบิกในบ้านดีกว่า
พอปิดเทอมแล้วอาการนี้กำเริบทุกที แต่ตอนไปมหาลัยไม่มีปัญหาอะไรนะคะ เรียนๆๆแล้วก็กลับหออยู่ 2 ที่ แค่ไม่ได้ไปเที่ยวไหนแค่นั้นเอง
จนบางทีรุ่นน้องไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเป็นรุ่นพี่คณะเพราะไม่เคยเห็นหน้าเราเลย(ซะงั้น)
ที่พึ่งเดียวของเราตอนนี้คือหนุ่มๆในการ์ตูน กับเสียงหล่อๆของเหล่านักพากย์ใน Drama CD (ละครวิทยุ) เท่านั้นเองค่ะ
ปล ช่วงนี้กำลังติดหนุ่มซามูไร