จม

...แนบนิ่งอยู่ในคำว่าความหวัง
ที่ตนไม่ได้ตั้งเป็นเป้าหมาย
มีคนที่รายล้อมอยู่รอบกาย
ขีดเส้นของปลายทางให้วางเดิน
...เดินเดินไปตามกรอบของผู้ตั้ง
"ในความหวังเธอทำได้ไม่ต้องเขิน"
รอบกายได้แต่มองอย่างเพลิดเพลิน
คนที่เดินหน้าก้มจะจมดิน
...กาลเวลาค่อยค่อยเลื่อนและเคลื่อนไหว
ความในใจที่เคยแต่งแข็งดั่งหิน
ความวาดฝันที่พันผูกถูกกลืนกิน
ความสูญสิ้นตัวตนคนนิรนาม