มีความรู้สึกว่าละครสมัยนี้คำหยาบเยอะไปค่ะ จขกท.แค่รู้สึกว่าเรื่องบางเรื่องเราก็ควรโลกสวยนะคะ
อย่างวันนี้ดูละคร มีคำว่า "อี" มาแบบ เต็มปากเต็มคำ เน้นๆ ย้ำๆ จนมันขัดหูอะค่ะ มันไม่ได้สะใจเลยนะคะ มันฟังแล้วรู้สึกแย่
เพราะปกติเวลาตัวร้ายผู้หญิงเรียกกัน มักจะใช้คำว่า "นัง" ซึ่งจริงๆแค่นี้ก็รู้สึกได้แล้วค่ะว่าเกลียด ไม่ชอบ

ไหนจะ "วะ" อีก คือ ผู้ชายพูดไม่เท่าไหร่ แต่พอผู้หญิงพูดแล้วมันไม่น่าฟังเลยค่ะ คือ โอเคค่ะ ชีวิตประจำวัน จขกท.ก็พูด
แต่มันอยู่ในสื่อ ที่มีเด็กดู ว่ากันตามจริงผู้ใหญ่ก็ใช่ว่าจะให้คำแนะนำเสมอนี่คะ มันกรอกหูเด็กจนเด็กคิดว่าปกติ ซึ่งมันไม่ควรเป็นเรื่องปกตินะคะ สำหรับเด็กๆ

อีกเรื่องที่เจอ คือ ตัวร้ายผู้ชายพูด กู  กับผู้หญิง ...
อุ๊ต่ะ ไม่ต้องถึงขนาดนี้มั้งคะ อันที่จริง กู ไม่จำเป็นต้องมาอยู่ในละครก็ได้ อยู่ในภาพยนตร์ก็พอ เพราะเนื้อหาของภาพยนตร์มันหนักกว่าละครมาก
แต่สมัยนี้มากันเต็มเหนี่ยว สมัยก่อนกูทีนี่ ดูดเสียงไม่ได้ยินเลย
แต่โอเค ปัจจุบันพูดกันเยอะ มาบ้างให้มันได้อารมณ์ แต่หลังๆมามันรู้สึกหนักไปค่ะ กู  กันไม่ได้ดูกาลเทศะเลย

อาจะเป็นเพราะ จขกท.หัวโบราณนะคะ คือเข้าใจความขัดแย้งเล็กๆระหว่างคนสมัยเก่ากับสังคมปัจจุบันลยคิดอะไรแบบนี้
แต่ถึงแม้ในชีวิตจริงมันจะไม่สวยงาม ประเทศไทยก็ทำละคร "สะท้อนสังคม" กันมาหลายสิบปีแล้วนี่คะ
ไม่คิดจะทำละคร "นำสังคม" บ้างเหรอ อาจจะไม่ต้องถึงขนาดดูดีทุกกระเบียดนิ้ว แต่ก็ไม่ต้องเอาส่วนแย่ๆมาออกสื่อ ให้เยาวชนชินหูชินตาหรอกมั้งคะ

เพื่อนๆว่ายังไงกันบ้างอ่า