สืบเนื่องจากกระทู้นี้....
http://pantip.com/topic/32234056
อ่านกระทู้นี้แล้วทำให้เรานึกถึงเรื่องของเราค่ะ คล้ายๆ กรณีนี้...
ย้อนไปเมื่อเราอายุประมาณ 8 ขวบ แต่เรียนชั้นอนุบาล 3 เพราะเราโดนโกงอายุไว้ 2 ปีค่ะ
อาพาเราไปเข้าเรียนใกล้ๆ บ้าน ด้วยเราตัวโตกว่าทุกคนในชั้น อยู่ท้ายแถวตลอด(ก็แหงล่ะสิ ฉันแก่กว่าพวกเพื่อนตั้ง 2 ปี)
เราจะรู้เรื่องและเรียนรู้เร็วกว่าเด็กๆ ในชั้นเดียวกัน เป็นหัวหน้าห้อง และได้รับความไว้วางใจจากครูประจำชั้นอยู่บ่อยๆ
เช่นช่วยแจกถาดข้าวให้เพื่อนๆ ไปเอานมมาแจกไรงี้ ครูประจำชั้นก็เอ็นดูเรา เพราะทราบว่ามาเราไม่มีพ่อแม่ มีอาพามาฝากเข้าเรียน
(ซึ่งลูกสาวและลูกชายของอา เรียนอยู่ที่นี่ด้วย) และครูท่านนี้เป็นครูที่ใจดีมากๆ พอโรงเรียนเลิกเราก็ต้องไปรับน้องกลับบ้านพร้อมๆ กันเสมอ
เราเรียนอยู่ชั้น 2 ซึ่งเป็นอาคารไม้ 2 ชั้น ห้องเราจะอยู่ด้านในสุด ซึ่งจะต้องเดินผ่านห้อง อ.3/2 อีก 1 ห้อง(เราอยู่อ.3/1) และเวลาทำกิจกรรมต่างๆ
ก็ต้องลงไปทำพร้อมๆ กันเสมอ แต่เรารู้สึกได้เลยว่าครูของอ.3/2ไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ เขาไม่เคยยิ้ม หรืออะไรกับเราเลย เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
เราจะเลี่ยงเวลาเจอหน้าครูท่านนี้ตลอด คือเรากลัวค่ะ หน้าเขาจะดุมาก เราไม่กล้าเข้าใกล้อยู่แล้ว และวันนี้ก็เหมือนกัน เราก็ช่วยครูประจำชั้นแจกข้าวให้เพื่อนๆ เหมือนเดิม และก็มีเพื่อนๆ ห้องอื่นมาทานด้วยเช่นกัน แต่เราก็ทำงานปกติ เราเดินเซไปชนครูของอ.3/2 แล้วเราก็ยกมือไหว้ ตามประสาเด็ก และเดินกลับมาที่เดิม ทันใดนั้นเราก็หันไปมองหน้าครูท่านนี้ อยู่ๆ เขาก็ "ทำปากว่า เห_ี้ย" ทำเราหน้าเอ๋อไปเลย....
หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ค่อยจะกล้าๆ อะไรกับครูท่านนี้ แล้วก็หงอยๆ ไม่ค่อยจะกล้าทำอะไรสักเท่าไร (เราไม่กล้าบอกใคร กลัวไม่มีใครเชื่อเรา)
แต่ครูประจำชั้นเราด้วยความที่เห็นเรามาตลอด ก็สงสัยว่าทำใม เห็นเราเงียบๆ ได้เค้นถามเราว่ามีอะไรหรือเปล่า? เราก็ไม่กล้าบอกว่าเกิดอะไรขึ้น
จนโดนเค้นหนักๆ เข้า เราก็เล่าให้ครูประจำชั้นเราฟัง เท่านั้นแหล่ะ...
ครูประจำชั้นเราเอาเรื่องนี้ไปบอกผอ. แล้วถามเราว่าจริงไหมที่ครูอ.3/2 พูดแบบนั้น เราก็บอกว่าจริง ไม่รู้ว่าทำใมเขาทำแบบนั้น? ให้เราสาบาน
เราก็สาบานว่าเราไม่ได้โกหก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะโกหกเพื่ออะไร เราพูดตามสิ่งที่เราเห็น...(เรื่องนี้ไม่ถึงผู้ปกครองน่ะค่ะ ครูจัดการกันเอง เราก็ไม่ได้เอาไปบอกที่บ้าน)
จากนั้นผอ.ก็เรียกครูท่านนี้มาสอบถามว่าได้พูดแบบนี้กับเด็กจริงหรือไม่? ทำใมต้องพูดแบบนั้น?....
หลายคนคงจะคิดได้ว่าคำตอบจากครูอ.3/2 คือคำว่า "ไม่" ใช่ไหม? คุณเดาถูกค่ะ...
ครูอ.3/2 บอกว่าไม่เคยพูดแบบนั้นกับเรา เชื่อเราได้อย่างไร ในเมื่อเราเป็นเด็ก แล้วก็พูดประมาณว่า
ผอ.จะเชื่อเด็กหรือเชื่อครู อะไรทำนองนี้ แต่ครูประจำชั้นเราก็ยืนยันว่าต้องเกิดอะไรขึ้นแน่นอน เพราะเราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
แต่จะให้ทำอย่างไรได้ในเมื่อครูอ.3/2 บอกไม่ได้พูด...เราก็เป็นเด็ก
ผอ.ไม่เอาเรื่องครูท่านนี้และให้แยกย้ายกันตามปกติ และไม่อยากให้ครูประจำชั้นเราผิดใจกับครูอ.3/2 ขอให้เรื่องนี้จบๆ ไป ครูประจำชั้น
ก็ปลอบใจเรา แต่ก่อนแยกย้ายกันครูอ.3/2 ก็มองเราอย่างจะกินเลือดเราเลยหล่ะ....
พอเราจบอ.3 เราก็ย้ายไปอยู่ตจว.ค่ะ ไม่ได้เรียนต่อชั้นประถมที่นี่ต่อ จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่เคยกลับไปที่โรงเรียนเดิมอีกเลย
ที่เราตั้งกระทู้นี้ก็เพราะอยากบอกหลายๆ ท่านว่าเด็กไม่โกหกน่ะค่ะ เห็นอย่างไรก็พูดไปอย่างนั้น จะอย่างไรก็ให้รับฟังไว้หน่อยก็ดีน่ะค่ะ
ครูด่าหนูทำใม??
อ่านกระทู้นี้แล้วทำให้เรานึกถึงเรื่องของเราค่ะ คล้ายๆ กรณีนี้...
ย้อนไปเมื่อเราอายุประมาณ 8 ขวบ แต่เรียนชั้นอนุบาล 3 เพราะเราโดนโกงอายุไว้ 2 ปีค่ะ
อาพาเราไปเข้าเรียนใกล้ๆ บ้าน ด้วยเราตัวโตกว่าทุกคนในชั้น อยู่ท้ายแถวตลอด(ก็แหงล่ะสิ ฉันแก่กว่าพวกเพื่อนตั้ง 2 ปี)
เราจะรู้เรื่องและเรียนรู้เร็วกว่าเด็กๆ ในชั้นเดียวกัน เป็นหัวหน้าห้อง และได้รับความไว้วางใจจากครูประจำชั้นอยู่บ่อยๆ
เช่นช่วยแจกถาดข้าวให้เพื่อนๆ ไปเอานมมาแจกไรงี้ ครูประจำชั้นก็เอ็นดูเรา เพราะทราบว่ามาเราไม่มีพ่อแม่ มีอาพามาฝากเข้าเรียน
(ซึ่งลูกสาวและลูกชายของอา เรียนอยู่ที่นี่ด้วย) และครูท่านนี้เป็นครูที่ใจดีมากๆ พอโรงเรียนเลิกเราก็ต้องไปรับน้องกลับบ้านพร้อมๆ กันเสมอ
เราเรียนอยู่ชั้น 2 ซึ่งเป็นอาคารไม้ 2 ชั้น ห้องเราจะอยู่ด้านในสุด ซึ่งจะต้องเดินผ่านห้อง อ.3/2 อีก 1 ห้อง(เราอยู่อ.3/1) และเวลาทำกิจกรรมต่างๆ
ก็ต้องลงไปทำพร้อมๆ กันเสมอ แต่เรารู้สึกได้เลยว่าครูของอ.3/2ไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ เขาไม่เคยยิ้ม หรืออะไรกับเราเลย เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
เราจะเลี่ยงเวลาเจอหน้าครูท่านนี้ตลอด คือเรากลัวค่ะ หน้าเขาจะดุมาก เราไม่กล้าเข้าใกล้อยู่แล้ว และวันนี้ก็เหมือนกัน เราก็ช่วยครูประจำชั้นแจกข้าวให้เพื่อนๆ เหมือนเดิม และก็มีเพื่อนๆ ห้องอื่นมาทานด้วยเช่นกัน แต่เราก็ทำงานปกติ เราเดินเซไปชนครูของอ.3/2 แล้วเราก็ยกมือไหว้ ตามประสาเด็ก และเดินกลับมาที่เดิม ทันใดนั้นเราก็หันไปมองหน้าครูท่านนี้ อยู่ๆ เขาก็ "ทำปากว่า เห_ี้ย" ทำเราหน้าเอ๋อไปเลย....
หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ค่อยจะกล้าๆ อะไรกับครูท่านนี้ แล้วก็หงอยๆ ไม่ค่อยจะกล้าทำอะไรสักเท่าไร (เราไม่กล้าบอกใคร กลัวไม่มีใครเชื่อเรา)
แต่ครูประจำชั้นเราด้วยความที่เห็นเรามาตลอด ก็สงสัยว่าทำใม เห็นเราเงียบๆ ได้เค้นถามเราว่ามีอะไรหรือเปล่า? เราก็ไม่กล้าบอกว่าเกิดอะไรขึ้น
จนโดนเค้นหนักๆ เข้า เราก็เล่าให้ครูประจำชั้นเราฟัง เท่านั้นแหล่ะ...
ครูประจำชั้นเราเอาเรื่องนี้ไปบอกผอ. แล้วถามเราว่าจริงไหมที่ครูอ.3/2 พูดแบบนั้น เราก็บอกว่าจริง ไม่รู้ว่าทำใมเขาทำแบบนั้น? ให้เราสาบาน
เราก็สาบานว่าเราไม่ได้โกหก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะโกหกเพื่ออะไร เราพูดตามสิ่งที่เราเห็น...(เรื่องนี้ไม่ถึงผู้ปกครองน่ะค่ะ ครูจัดการกันเอง เราก็ไม่ได้เอาไปบอกที่บ้าน)
จากนั้นผอ.ก็เรียกครูท่านนี้มาสอบถามว่าได้พูดแบบนี้กับเด็กจริงหรือไม่? ทำใมต้องพูดแบบนั้น?....
หลายคนคงจะคิดได้ว่าคำตอบจากครูอ.3/2 คือคำว่า "ไม่" ใช่ไหม? คุณเดาถูกค่ะ...
ครูอ.3/2 บอกว่าไม่เคยพูดแบบนั้นกับเรา เชื่อเราได้อย่างไร ในเมื่อเราเป็นเด็ก แล้วก็พูดประมาณว่า
ผอ.จะเชื่อเด็กหรือเชื่อครู อะไรทำนองนี้ แต่ครูประจำชั้นเราก็ยืนยันว่าต้องเกิดอะไรขึ้นแน่นอน เพราะเราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
แต่จะให้ทำอย่างไรได้ในเมื่อครูอ.3/2 บอกไม่ได้พูด...เราก็เป็นเด็ก
ผอ.ไม่เอาเรื่องครูท่านนี้และให้แยกย้ายกันตามปกติ และไม่อยากให้ครูประจำชั้นเราผิดใจกับครูอ.3/2 ขอให้เรื่องนี้จบๆ ไป ครูประจำชั้น
ก็ปลอบใจเรา แต่ก่อนแยกย้ายกันครูอ.3/2 ก็มองเราอย่างจะกินเลือดเราเลยหล่ะ....
พอเราจบอ.3 เราก็ย้ายไปอยู่ตจว.ค่ะ ไม่ได้เรียนต่อชั้นประถมที่นี่ต่อ จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่เคยกลับไปที่โรงเรียนเดิมอีกเลย
ที่เราตั้งกระทู้นี้ก็เพราะอยากบอกหลายๆ ท่านว่าเด็กไม่โกหกน่ะค่ะ เห็นอย่างไรก็พูดไปอย่างนั้น จะอย่างไรก็ให้รับฟังไว้หน่อยก็ดีน่ะค่ะ