"เพียงฝนสาดสาย"

เงียบเหงาไปไย..ใจดวงนี้
เบื้องหน้าคนดี .. ฝนสาดสาย
ใครหนอปล่อยเธอให้เดียวดาย
ดอกไม้คล้ายแห้งคาแจกัน

หน้าต่างทุกบานปิดสนิทนัก
ปัญหาหน่วงหนักเธอหวาดหวั่น
เปิดแง้มสักบานขอสักวัน
ฟังนั่น..เสียงฝนดุจดนตรี

หอมไหม...หอมดินกลิ่นหญ้า
เส้นสายฟ้าแปลบปลาบเร็วรี่
ม่านฟ้าเทาทึมขรึมดี
แวดล้อมดูมีชีวิตชีวา

เยือกเย็นปลุกใจคลายผ่อน
ทุกข์ร้อน .. อาวรณ์ ...อ่อนล้า
เราคุยผ่านทางดวงตา
ไหนว่า..วันนี้เลวร้าย

เปิดแล้วใช่ไหม..ใจดวงนี้
มีเรามีฝนสาดสาย
มีมืดมีสว่างพร่างพราย
โน่น..ปลายขอบฟ้าม่านรุ้ง!

พลอยธนา
๒๕ มิถุนายน ๒๕๕๗