เมื่อก่อนเป็นพนักงานบริษัทครับ เลิกงานไปกิน เสาร์อาทิตย์ไปเที่ยว มีความสุขดี
แต่เมื่อหันหลังให้งานบริษัทมาทำกิจการส่วนตัว นี่ 10 กว่าปีแล้ว
ต้องทำงานวันหยุด เพราะลูกค้าเราก็คือคนส่วนใหญ่ที่ทำงานประจำและหยุดเสาร์อาทิตย์
เราก็ต้องทำงานวันหยุด และมาหยุดเอาเองวันธรรมดา
แรกๆ มีความสุขดีครับ อยากเดินห้าง ได้เดินในวันที่คนไม่จอแจ
พนักงานเต็มใจและให้บริการเต็มที่ เพราะไม่มีคนอื่นให้บริการ
ไปไหนมาไหนสะดวกรถไม่ติด ไม่ต้องแย่งกันกิน แย่งกันหาที่จอดรถ
ไม่ต้องต่อคิวจ่ายเงินหรือเข้าร้านอาหาร
เป็นชีวิตที่รื่นรมณ์มาก
ตอนนี้คงอิ่มตัวแล้ว พออิ่มตัวเริ่มมองเห็นความจริง
1. เราไม่มีเพื่อนเลย เพราะเพื่อนเรียน เพื่อนที่ทำงานเก่า เพื่อนไรต่อมิไร
ส่วนใหญ่เขาหยุดกันเสาร์ อาทิตย์ เขานัดกันไปเที่ยว สังสรรค์แค่ 2 วันนี้
วันธรรมดาเราก็เลิกงานทุ่มสองทุ่ม ใครนัดไปไหนก็ไม่เคยไปได้สักงาน
2. เดินห้างจนเบื่อ เป็นเพราะไปวันธรรมดาแล้วสะดวกมาก เลยไปบ่อย
ตอนนี้เบื่อหมดทุกห้างแล้ว ไม่รู้จะไปห้างไหนอีก
3. ไปกับแฟนทุกที่แล้ว เบื่อไปหมด และไปทำหรือสถานท่ีที่ต้องชอบทั้งคู่
ได้เท่านั้น แต่เขามีเพื่อนนะครับ แม่บ้าน จะไปไหนทำอะไรวันไหนก็ได้
ึถึงวันหยุดเจอแต่แฟนอย่างเดียว ชีวิตมันค่อยๆ ขาดรสชาติลงไปทุกทีๆ
4. มีประชุม อบรม สัมนา มีทติ้ง อะไร ไปไม่ได้เลย นอกจากหยุดเองแล้วไป
ซึ่งพอคิดเป็นเม็ดเงินที่เสียไปแล้ว ทำให้ไม่ค่อยกล้าหยุด
เลยสงสัยว่า คนที่หยุดวันธรรมดาเขามีความทุกข์เหมือนผมรึเปล่า เขาแก้ปัญหา
กันยังไง มีกิจกรรมอะไรที่เขาอยากทำแต่ทำไม่ได้เหมือนผมมั้ย
เช่น ไปเฮฮากับเพื่อนๆ ตจว. อบรมสัมนาที่อยากเข้าแต่ไม่มีใครจัดวันธรรมดา
เล่นกีฬากับเพื่อนๆ ตอนเที่ยงๆ บ่ายๆ วันธรรมดา ฯลฯ
อยากหากลุ่มเพื่อนที่หยุดวันธรรมดาจัง เผื่อมีกิจกรรมที่ไปทำร่วมกันได้
อยากเปิดชมรมคนหยุดวันธรรมดา
แต่เมื่อหันหลังให้งานบริษัทมาทำกิจการส่วนตัว นี่ 10 กว่าปีแล้ว
ต้องทำงานวันหยุด เพราะลูกค้าเราก็คือคนส่วนใหญ่ที่ทำงานประจำและหยุดเสาร์อาทิตย์
เราก็ต้องทำงานวันหยุด และมาหยุดเอาเองวันธรรมดา
แรกๆ มีความสุขดีครับ อยากเดินห้าง ได้เดินในวันที่คนไม่จอแจ
พนักงานเต็มใจและให้บริการเต็มที่ เพราะไม่มีคนอื่นให้บริการ
ไปไหนมาไหนสะดวกรถไม่ติด ไม่ต้องแย่งกันกิน แย่งกันหาที่จอดรถ
ไม่ต้องต่อคิวจ่ายเงินหรือเข้าร้านอาหาร
เป็นชีวิตที่รื่นรมณ์มาก
ตอนนี้คงอิ่มตัวแล้ว พออิ่มตัวเริ่มมองเห็นความจริง
1. เราไม่มีเพื่อนเลย เพราะเพื่อนเรียน เพื่อนที่ทำงานเก่า เพื่อนไรต่อมิไร
ส่วนใหญ่เขาหยุดกันเสาร์ อาทิตย์ เขานัดกันไปเที่ยว สังสรรค์แค่ 2 วันนี้
วันธรรมดาเราก็เลิกงานทุ่มสองทุ่ม ใครนัดไปไหนก็ไม่เคยไปได้สักงาน
2. เดินห้างจนเบื่อ เป็นเพราะไปวันธรรมดาแล้วสะดวกมาก เลยไปบ่อย
ตอนนี้เบื่อหมดทุกห้างแล้ว ไม่รู้จะไปห้างไหนอีก
3. ไปกับแฟนทุกที่แล้ว เบื่อไปหมด และไปทำหรือสถานท่ีที่ต้องชอบทั้งคู่
ได้เท่านั้น แต่เขามีเพื่อนนะครับ แม่บ้าน จะไปไหนทำอะไรวันไหนก็ได้
ึถึงวันหยุดเจอแต่แฟนอย่างเดียว ชีวิตมันค่อยๆ ขาดรสชาติลงไปทุกทีๆ
4. มีประชุม อบรม สัมนา มีทติ้ง อะไร ไปไม่ได้เลย นอกจากหยุดเองแล้วไป
ซึ่งพอคิดเป็นเม็ดเงินที่เสียไปแล้ว ทำให้ไม่ค่อยกล้าหยุด
เลยสงสัยว่า คนที่หยุดวันธรรมดาเขามีความทุกข์เหมือนผมรึเปล่า เขาแก้ปัญหา
กันยังไง มีกิจกรรมอะไรที่เขาอยากทำแต่ทำไม่ได้เหมือนผมมั้ย
เช่น ไปเฮฮากับเพื่อนๆ ตจว. อบรมสัมนาที่อยากเข้าแต่ไม่มีใครจัดวันธรรมดา
เล่นกีฬากับเพื่อนๆ ตอนเที่ยงๆ บ่ายๆ วันธรรมดา ฯลฯ
อยากหากลุ่มเพื่อนที่หยุดวันธรรมดาจัง เผื่อมีกิจกรรมที่ไปทำร่วมกันได้