ก่อนอื่นเลย จากที่ผมเจอกระทู้เกี่ยวกับ HIV ผมก็ไล่อ่านอีกหลายกระทู้ จนเกิดความกังวล อยากจะตรวจให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่ายังไง
ส่วนมาก ผมเห็นเขาไปตรวจกันที่คลินิกนิรนามกัน แต่มีคนแนะนำ คิลิกชุมชนสีลม ด้วย แล้วไม่เคยเห็นใครเคยไปมาแล้วมาเล่าให้ฟังเลย
ผมเลย ประเดิมคนแรก ฮ่าๆ

ทำความรู้จักกับ "คลินิกชุมชนสีลม"
เป็นคลินิกที่ให้บริการเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ กับชายรักชาย โดยการตรวจหาเชื้อ HIV ซิฟิลิส ...
โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดใดทั้งสิ้น ยกเว้นค่ารถอ่ะนะ โดยคุณต้องเป็นเกย์เท่านั้น ฮ่าๆๆ ถูกต้องครับ
แต่ที่ผมคุยกับพยาบาลมา เขาว่าก็มีผู้ชายมาตรวจเหมือนกันนะครับ แต่ผมก็ไม่ได้รู้อะไรมาก
คลินิกชุมชนสีลม ตอนนี้ตั้งอยู่ที่ ชั้น 12 โรงพยาบาลเวชศาสตร์เขตร้อน เปิดให้บริการ วันอังคาร - เสาร์ เวลา 16.00 - 21.00 น.
ดูรายละเอียดได้ที่นี้เลยครับ >> http://www.silomclinic.in.th

เข้าเรื่องเลยครับ จากที่อ่านกระทู้เกี่ยวกับเรื่องการติดเชื้อ HIV มา เลยเกิดกังวลเลยครับ เพราะแอบมีพฤติกรรมเสี่ยงเหมือนกัน นิดๆหน่อยๆ
จากกระทู้ล่าสุด ที่ว่าไม่เจอแฟนสามเดือน มาเจออีกที แฟนติดเชื้อ HIV แล้ว โห รู้สึกได้ว่า อันตรายมากครับ จากที่อ่านกระทู้นั้นจบ ผมก็ไล่หา
เกี่ยวกับประสบการณ์ที่เขามาเล่าให้ฟัง ประมาณ 2 วันที่อ่านจบ ผมตัดสินใจจะไปตรวจเลยครับ จะได้แน่ใจว่าเราไม่เป็นอะไร หรือถ้าเป็นจะได้รักษาตัว
ไม่แพร่เชื้อให้ใคร ไม่รอช้าครับ เย็นวันนี้ 24 / มิย / 57 ผมก็นั่งรถไปที่คลินิกเลยครับ ก่อนจะไปแชทบอกเพื่อนก่อน เล่าให้เพื่อนฟัง

รู้สึกตอนนั้นมือสั่น ขาสั่นมากเลยครับ เป็นอะไรที่ ตื่นเต้น กลัวก็กลัว พอผมไปถึง ผมก็เดินๆหาเลยครับ อ่ะ !! เจอแล้ว
ทางเข้าก็นักศึกษากำลังแห่กันเดินออกมาซะเยอะแล้ว นี่ถ้าเราเดินไปเขาจะคิดว่าเรามาตรวจเอดส์ไหมเนี่ย คิดไปนู้น
ผมก็เดินไปเลยครับ เข้าไปในโรงพยาบาล มองหาลิฟต์ก่อนเลย ไม่ต้องไปถามใครทั้งนั้นครับ เจอลิฟต์แล้วกดชั้น 12 เลยครับ
ระหว่างรอลิฟต์เปิด จ๊ะเอ๋!! มีผู้ชายคนนึงอยู่ครับ กำลังจะหันไปกดชั้น 12 ปรากฏว่า เขากดแล้วครับ ฮ่าๆๆ เป็นอันรู้กัน
พอถึงก็ เดินออกมาเลยครับ เดินตามผู้ชายคนนั้นเลย เขาก็แว๊บเข้าไปนั่งที่ห้องนั่งรออ่ะครับ เสมือนเขามาบ่อยเลย อันนี้ไม่แน่ใจ
ผมก็มองหาป้ายประชาสัมพันธ์ อยู่ตรงทางเข้าเลยครับ ผมเดินเข้าไปมองหน้าพนักงาน เป็นพี่ผู้หญิงสวยๆ 2 ท่าน

... เอ่อ มาตรวจ HIV ครับ พูดด้วยเสียงที่แทบจะไม่ได้ยิน ด้วยความกลัว ตื่นเต้น กังวล เฮ้อ อะไรๆดูยากจัง
พี่บอกนัดไว้หรือเปล่า ถ้าไม่นัดไปนั่งรอที่ห้องนั่งรอ ก่อนนะ สักพักพี่เขาก็มาตามผมไปกรอกประวัติในคอมครับ
ผมก็เดินเข้าไปกรอก ก็มี

ชื่อเล่น .... อายุ .... วันเกิด ... เดือนเกิด ... เลขบัตรประชาชน 3 ตัวท้าย ... รหัสไปรณีย์ ... แค่นี้เองครับ
เป็นความลับมากไม่ต้องห่วงว่าใครจะรู้ ที่นั่นเขาเก็บทุกอย่างเป็นความลับครับ กรอกเสร็จพี่เขาก็ให้บัตรสมาชิกมั้งครับสีชมพูๆ
มีบาร์โค้ดกับบัตรคิว
นั่งรอสักพัก กังวลก็กังวล ยังไม่ได้คิดเผื่อไว้เลย ว่าถ้าเกิดติดเชื้อขึ้นมา จะทำยังไงต่อ เฮ้อ ...
สักพัก พี่พยาบาลคนสวยก็มาเรียกผมเข้าไปที่ห้องตรวจ พี่ก็แนะนำตัวครับ ถามประวัติเรา ผมก็ตอบอย่างตรงไปตรงมา
เพราะเขาต้องการข้อมูลครับ

อย่างที่ถามก็ ขอชื่ออักษรตัวแรกของชื่อจริง และนามสกุล อายุเท่าไหร่ รหัสไปรณีย์ มีเพศสัมพันธ์ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เป็นรุกเป็นรับ บลา บลา
พี่พยาบาลน่ารักมากครับ เป็นกันเอง ให้คำปรึกษาได้ดี พี่เขาก็ชวนคุยระหว่างกรอกประวัติ อยากให้ผมผ่อนคลายครับ
แต่ตอนนั้นผมรู้สึกใจเต้นรั่วๆเลยครับ พี่เขากรอกเสร็จ พี่ก็ถามผมว่า รู้จักที่นี่จากไหนจ๊ะ

ผม .... เห็นคนในพันทิปตั้งกระทู้แนะนำครับ
พี่พยาบาล ... อ้าวเหรอ เขาเขียนว่าไงบ้างเนี่ย ... ยิ้มสวยให้
ผม ... ก็แนะนำที่ตรวจครับ ... ตอนนั้นคือ ชีวิตฉันจะเป็นยังไงเนี่ย
พี่พยาบาลทิ้งคำถามสุดท้ายว่า ถ้าตรวจแล้วพบว่าติดเชื้อเนี่ย จะทำยังไง คิดไว้ยัง จะฆ่าตัวตายหรือเปล่า พร้อมฟังไหม
ผมก็บอก ยังไม่ได้คิดครับ แต่ไม่ฆ่าตัวตายแน่นอน ถ้าติดจริงๆ คงต้องทำใจยอมรับครับ
พี่เขาบอกว่า ถ้าคนที่มาตรวจไม่พร้อม เขาจะไม่แจ้งผลให้ทราบครับ ต้องรอให้พร้อมก่อน แล้วค่อยมาฟังผล
เสร็จแล้วพี่เขาก็เตรียมเจาะเลือดแล้วครับ ... พร้อมไหม พี่ถาม ... พร้อมครับ

พี่เขาเอาสายรัดมารัดที่ต้นแขนผม แล้วค่อยๆเอาเข็มจิ้มมาตรงเส้นเลือดที่ข้อพับ
... เจ็บหน่อยนะ พี่คนสวยกระซิบบอก ผมคิดในใจ เข็มใหญ่จังเลยครับ ...... โอ๊ย (ในใจ) จี๊ดๆ อยู่นาน เสร็จแล้ว
เดี๋ยวไปนั่งรอผลตรวจนะคะ ผมก็เดินออกมานั่งรอ เหงื่อนี่เต็มมือเลย ทั้งๆที่แอร์ออกจะเย็น ป้าด !! ตอนแรกที่ผมมา
มีคนนั่งอยู่ในห้องคนเดียว ไหงไปตรวจสักพัก มีคนมาให้พรึ่บแบบนี้ แต่ละนาง ทำตัวปกติเหมือนมาห้างเลยจ้า ผมนี่กังวลจะแย่แล้ว
ไม่ไหวครับ อยู่เฉยๆไม่ได้ โทรหาเพื่อนเลย ชวนเพื่อนคุย ไม่ได้องอายอะไรแล้วครับ ลืมเวลา ชื่อพี่พยาบาล ก็ลืม ใจเต้นรัวๆ
นี่กูทำอะไรอยู่เนี่ย สักพักนึง ผมว่ามันผ่านไปเร็วมาก เพราะผมมัวแต่กังวลล่ะมั้ง พี่พยาบาลก็เดินมาเรียกใกล้ๆครับ
พาเข้าห้องตรวจ เชิญคะ พอผมนั่งลงปุ๊ป .... พร้อมนะ ... คำถามนี้อีกแล้ว

ผมหายใจเข้าลึกๆ พร้อมบอกพี่พยาบาลไปว่า ... พร้อมครับ
ผลตรวจเลือดเป็นลบ .. ปกติดีนะ ... พี่พยาบาลตอบแบบพรวดพราด ไม่ให้ผมตั้งตัวเลยนะครับ แหม แทบจะเป็นลม
ดีใจครับ ยิ้มหน้าบานเลย ตอนนั้นรู้สึกเหมือนกำลังฝันไป อะไรๆกลับมาสดใสอีกครั้ง พอนึกออกนะครับ ฮ่าๆๆ
พี่พยาบาลบอกว่า HIV ไม่ติดเชื้อ ซิฟิลิสก็ไม่พบ รอผลตรวจไวรัสตับอักเสบเอ บีออก ค่อยมาฟังนะ
พี่เขาบอกว่า ตรวจครั้งนี้เป็นการตรวจวิธีที่ 1 ซึ่งถ้าผลเลือดเป็น ลบ พี่เขาจะส่งไปตรวจวิธีที่ 2 รอผล 7 วัน
พี่เขาบอก ถ้า หลังจากวันนี้ 7 วัน ถ้าพี่ไม่โทรหา แสดงว่าเราปลอดภัยดี ให้มาฟังผลไวรัสตับอักเสบตามกำหนดตามปกติเลย
คือ ผมยังมั่นใจได้แค่ 50% ใช่ไหมครับนี่ = = โอเคครับ ผมจะรอ ...... พี่เขาก็ยื่นถุงยาง กับสติกเกอร์ tattoo ให้
เป็นหน่วยงานที่คอยสนับสนุนอ่ะครับ

พี่เขาถามว่า ถุงยางพอไหม ถ้าไม่พอเดี๋ยวไปหยิบในห้องที่ผมนั่งรอมาให้เพิ่ม ผมก็บอก ไม่เป็นไรครับ
ลืมบอกไป ในห้องที่นั่งรอ มีถุงยางวางอยู่เต็มเลยครับ ใครจะหยิบเท่าไหร่ก็เชิญเลยจ้า
เสร็จธุระ ผมก็รีบกลับครับ ดีใจมาก แต่แอบเศร้ารอผลตรวจรอบที่ 2 ออก ต้องลุ้นอีกแล้ว !!


เท่านี้แหละครับ อาจจะเล่าไม่ละเอียดมาก เพิ่งไปตรวจมาเย็นวันนี้เอง กลับถึงห้องก็มาลงกระทู้เลยครับ
ก็อยากจะแนะนำ ใครที่มีพฤติกรรมเสี่ยง แม้ว่าจะนิดๆหน่อยๆ อย่าเข้าข้างตัวเองครับ ไม่ต้องถามใครหรอกครับ มาตรวจเลยจะได้รู้ว่าเป็นยังไง
เหมือนผมไงครับ ตรวจเลย จะได้ไม่ต้องสงสัย พอเรารู้ว่าเราปลอดภัย ต่อไปก็จะใช้ชีวิตอย่างมีสติมากขึ้น หรือถ้าเราติดเชื้อ
เราจะได้รักษาอย่างถูกวิธี ไม่แพร่เชื้อให้ใคร ไม่รับเชื้อเพิ่ม จะได้ใช้ชีวิตได้ปกติทั่วไปครับ
ขอฝากไว้ด้วยนะครับ กระทู้ที่อ่านๆมา คนที่ติดเชื้อ อยากให้มีสามัญสำนึกมากกว่านี้ คุณอย่าทำบาปทำกรรมเลย
อีกอย่าง คนที่แพร่เชื้อโดยไม่รู้ เหมือนกัน แนะนำไปตรวจกันนะครับ
พี่พยาบาลบอกว่า มีคนมาตรวจ แล้วไม่เจอ แล้วเขาก็พาแฟนมาตรวจ แต่พบว่าแฟนติดเชื้อ !!

สุดท้าย หวังว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์นะครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ขอบคุณครับ