ขอเกริ่นคร่าวๆ นะคะ คือตอนแรกเนี่ย เพื่อนเรากับแฟนเราไม่ได้รู้จักกันเท่าไหร่เลยค่ะ จนเราคบกันแฟนคนนี้ เพื่อนเราก็เริ่มจะรู้จักกันแต่ไม่มากค่ะ แล้วเรานิสัยค่อนข้างเหมือนผู้ชายค่ะ ไม่ค่อยงอนอะไร ใครตอบไลน์ตอบแชทช้าก็เฉยๆ ติดเพื่อนมากกว่าแฟน อะไรอย่างงี้ค่ะ แต่แฟนเราขี้งอนมาก นิสัยค่อนข้างงี่เง่า คิดมากคิดเยอะตลอด เวลามีอะไรไม่สบายใจก็จะแสดงออกทันที ประชดบ้าง (เค้าก็รู้ตัวนะแต่แก้ไม่หาย) คบกันมาปีกว่าแล้วค่ะ
ส่วนแล้วเพื่อนเรา K นิสัยแบบเราเดี๊ยะเลย ค่อนข้างถูกคอค่ะ คบเป็นเพื่อนมาจะสองปีแล้ว เพิ่งมาสนิทกันเมื่อปี-สองปีที่แล้ว แต่สนิทกันมากค่ะ ไปไหนก็ไปด้วยกันค่อนข้างบ่อย ตัวติดกันอะไรยังงี้
อย่างที่เราบอกไปค่ะ เราสนิทกับเพื่อนคนนี้มาก มากชนิดที่ว่าบางทีเจอบ่อยกว่าแฟนค่ะ แล้วแฟนเราแรกๆ เนี่ย ไม่ค่อยจะอะไรค่ะ ก็เฉยๆ สักพักเริ่มมีคนมาแซวว่า เฮ้ยทำไม (เรา) ถึงอยู่กับK บ่อยจังเลย, คู่นี้ (เรากับK) เยอะนะๆ คือแบบว่า เค้าก็แซวกันขำๆ แต่แฟนเราไม่ขำค่ะ เพราะเป็นคนคิดมาก มากๆ ขั้นสุดอ่ะค่ะ นิดหน่อยก็คิดแล้ว เคยคุยเรื่องนี้กันหลายครั้งก็เหมือนให้มันจบๆ ไป เพระาต่างฝ่ายก็ไม่อยากให้อีกคนอึดอัด
แต่ปัญหามันเริ่มมากจาก ช่วงปีที่แล้วค่ะ ช่วงที่เราคบกับแฟนไปได้ 5-6 เดือน ก็ทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะแฟนเราคิดมาก เวลาเราสนิทกับใครก็ค่อนข้างที่จะโดนบ่อย (เรานิสัยขำๆ ค่ะ ชิวๆ ได้หมด อะไรก็ได้) แล้วช่วงนั้นทะเลาะบ่อย เรื่องสนิทกับคนอื่น, บางทีทำงานตอบไลน์ช้า ก็งอนค่ะ (บางครั้งบางเรื่องเราก็มองผ่านนะ เข้าใจว่านิสัยเค้าคิดมากอยู่แล้ว พยายามแก้ตัวแต่บางทีมันก็เผลอทำเหมือนเดิมอยู่ดีอ่ะ)
แล้วตอนนั้นก็ทะเลาะค่อนข้างแรง เราร้องไห้ไปสอง-สามครั้ง (ปกติเราเป็นคนร้องให้ยากนะ ร้องกับเรื่องครอบครัว พ่อ-แม่เท่านั้น) เพราะปกติเราจะยอมแฟนตลอด เรียกว่าทำให้เสียนิสัยก็ได้ค่ะ บางเรื่องเราไม่ได้ผิดแต่ก็ง้อ ก็ยอมเพราะไม่อยากให้เรื่องมันยืดเยื้อ เรียกว่าตัดปัญหาเลยก็ได้ พอเพื่อนเรา K เห็นก็เริ่มไม่ชอบแฟนเราค่ะ เพราะแฟนเราทำเราร้องไห้บ่อย (2-3ครั้ง แต่ช่วงนั้นซึมตลอด) ก็เริ่มไม่ชอบมากเรื่อยๆ จนหนักถึงขั้นที่ พอเห้นเรายืนอยู่กับเพื่อนก็ไม่ยอมเดินเข้ามาทัก เวลาพูดเรื่องเกี่ยวกับแฟนเราก็จะอารมณ์ว่า อินี่อีกแล้วหรอ เบื่อแ*งว่... อะไรยังงี้ค่ะ (อารมณ์ร้อนแล้วบางทีก็ไม่มีเหตุผล) **แต่สาบานได้นะคะว่าไม่ได้เกินเลยไปกว่าเพื่อน
พอเราเห็นแบบนั้นเวลาจะพูดอะไรก็จะเริ่มระวัง เพราะเราก็ไม่อยากให้เค้าว่าแฟนเราเสียๆ หายๆ (บางทีอารมณ์มันพาไป เวลาเกลียดใครเราก็เข้าใจนะ) เลยไม่ค่อยพูด เวลาไปหาใครก็จะระวังมากขึ้น (กลัวจะเกิดปัญหาค่ะ)
แต่เร็วๆ นี้ก็มีปัญหาอีก เหมือนเราทะเลาะกับ K เรื่องเล็กๆ แต่บางทีด้วยความเป็นเพื่อนมันก็เผลอร้องไห้ออกมาไม่รู้ตัวทั้งสองคนเลยค่ะ (นึกแล้วก็ขำนิดนึง555) แต่แฟนเราก็ดันมาเห็นค่ะ พอเค้าถามเราก็ อ๋อ ไม่มีอะไร ทำเลาะกันนิดหน่อย อะไรยังงี้ค่ะ แฟนเราก็ซึมไป เราก็รู้นะว่าคิดมากอีกแล้วหรอ แต่ก็ปล่อยไป ไม่ได้ถามอะไร เพราะบางทีเวลาแฟนเป็นแบบนี้เค้าก็จะแก้ตัวว่าไม่มีอะไรจนเราขี้เกียจจะถาม ก็เลย รอให้พูดเองละกัน
ก็ไม่มีอะไรจนกระทั่งเมื่อสอง-สามวันที่แล้ว เราก็นั่งทำงานอยู่ค่ะ จู่ๆ เพื่อนเราก็บอกว่าแฟนเราร้องไห้หนักมาก ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เราก็ตกใจมาก คิดย้อนไปต่างๆ นาๆ ไม่ได้คิดเรื่องK เลยค่ะ เพราะคิดว่าไม่น่าจะเกี่ยว แต่ตอนนั้นเราก็หาแฟนไม่เจอ จนตอนเย็นเลิกเรียน ปกติเรากับแฟนเรียนพิเศษแถวเดียวกัน เลยไปด้วยกันปกติ วันนี้ก็ไปด้วยกันเราก็ถามแฟนค่ะว่าวันนี้เป็นอะไรทำไมร้องไห้อะไรยังงี้ แฟนเราก็บอกว่า ถ้าบอกไปเราจะไม่สบายใจ แต่พอถามไปๆ มาๆ ก็ยอมเล่าค่ะ ว่า มีคนไปพูดเข้าหูแฟนเราว่า K ไม่ชอบแฟนเรามากๆ ได้ยินแบบนั้นแฟนเราก็ไม่ชอบ ยิ่งพอรู้เหตุผลที่ไม่ชอบบวกกับวันที่เห็นเราร้องไห้เมื่อเร็วๆ นี้ก็หนักเลยค่ะ เหวี่ยงอะไรยังงี้ ค่อยข้างแรงค่ะ ขอไม่พิมพ์นะ ไอ้เราก็เป็นคนกลางค่ะ ทำอะไรก็ไม่ได้ ได้แต่พูดปลอบ เราก็อยู่ส่วนเราเค้าก็อยู่ส่วนเค้า (เราพูดประโยคนี้กับทั้งสองฝ่ายเลยค่ะ มันทำได้แค่นี้จริงๆ) แต่เหมือนกับว่าต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้พยายามจะเข้าใจอ่ะค่ะ เราก็เข้าใจนะว่าเกลียดกันมันก็คงไทำอะไรไม่ได้หรอก แต่บางทีมันอึดอัดน่ะค่ะเราเลยอยากขอคำแนะนำ (และระบาย)
แต่คือเราแคร์สองคนนี้มากๆ นั่นก็เพื่อน นั่นก็แฟน (เราไม่เอามาให้เสียการเรียนหรอกนะคะ แต่บางทีปัญหาก็เยอะเกินไปต้องการคำแนะนำค่ะ) เอาไว้ระบายก็ยังดี ขอโทษที่บ่นมายาวและงงขนาดนี้ ขอบคุณที่ทนอ่านนะคะ
ป.ล. เราอยู่หญิงล้วนนะคะลืมบอก
เพื่อนกับแฟนไม่ถูกกันทำยังไงดีคะ
ส่วนแล้วเพื่อนเรา K นิสัยแบบเราเดี๊ยะเลย ค่อนข้างถูกคอค่ะ คบเป็นเพื่อนมาจะสองปีแล้ว เพิ่งมาสนิทกันเมื่อปี-สองปีที่แล้ว แต่สนิทกันมากค่ะ ไปไหนก็ไปด้วยกันค่อนข้างบ่อย ตัวติดกันอะไรยังงี้
อย่างที่เราบอกไปค่ะ เราสนิทกับเพื่อนคนนี้มาก มากชนิดที่ว่าบางทีเจอบ่อยกว่าแฟนค่ะ แล้วแฟนเราแรกๆ เนี่ย ไม่ค่อยจะอะไรค่ะ ก็เฉยๆ สักพักเริ่มมีคนมาแซวว่า เฮ้ยทำไม (เรา) ถึงอยู่กับK บ่อยจังเลย, คู่นี้ (เรากับK) เยอะนะๆ คือแบบว่า เค้าก็แซวกันขำๆ แต่แฟนเราไม่ขำค่ะ เพราะเป็นคนคิดมาก มากๆ ขั้นสุดอ่ะค่ะ นิดหน่อยก็คิดแล้ว เคยคุยเรื่องนี้กันหลายครั้งก็เหมือนให้มันจบๆ ไป เพระาต่างฝ่ายก็ไม่อยากให้อีกคนอึดอัด
แต่ปัญหามันเริ่มมากจาก ช่วงปีที่แล้วค่ะ ช่วงที่เราคบกับแฟนไปได้ 5-6 เดือน ก็ทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะแฟนเราคิดมาก เวลาเราสนิทกับใครก็ค่อนข้างที่จะโดนบ่อย (เรานิสัยขำๆ ค่ะ ชิวๆ ได้หมด อะไรก็ได้) แล้วช่วงนั้นทะเลาะบ่อย เรื่องสนิทกับคนอื่น, บางทีทำงานตอบไลน์ช้า ก็งอนค่ะ (บางครั้งบางเรื่องเราก็มองผ่านนะ เข้าใจว่านิสัยเค้าคิดมากอยู่แล้ว พยายามแก้ตัวแต่บางทีมันก็เผลอทำเหมือนเดิมอยู่ดีอ่ะ)
แล้วตอนนั้นก็ทะเลาะค่อนข้างแรง เราร้องไห้ไปสอง-สามครั้ง (ปกติเราเป็นคนร้องให้ยากนะ ร้องกับเรื่องครอบครัว พ่อ-แม่เท่านั้น) เพราะปกติเราจะยอมแฟนตลอด เรียกว่าทำให้เสียนิสัยก็ได้ค่ะ บางเรื่องเราไม่ได้ผิดแต่ก็ง้อ ก็ยอมเพราะไม่อยากให้เรื่องมันยืดเยื้อ เรียกว่าตัดปัญหาเลยก็ได้ พอเพื่อนเรา K เห็นก็เริ่มไม่ชอบแฟนเราค่ะ เพราะแฟนเราทำเราร้องไห้บ่อย (2-3ครั้ง แต่ช่วงนั้นซึมตลอด) ก็เริ่มไม่ชอบมากเรื่อยๆ จนหนักถึงขั้นที่ พอเห้นเรายืนอยู่กับเพื่อนก็ไม่ยอมเดินเข้ามาทัก เวลาพูดเรื่องเกี่ยวกับแฟนเราก็จะอารมณ์ว่า อินี่อีกแล้วหรอ เบื่อแ*งว่... อะไรยังงี้ค่ะ (อารมณ์ร้อนแล้วบางทีก็ไม่มีเหตุผล) **แต่สาบานได้นะคะว่าไม่ได้เกินเลยไปกว่าเพื่อน
พอเราเห็นแบบนั้นเวลาจะพูดอะไรก็จะเริ่มระวัง เพราะเราก็ไม่อยากให้เค้าว่าแฟนเราเสียๆ หายๆ (บางทีอารมณ์มันพาไป เวลาเกลียดใครเราก็เข้าใจนะ) เลยไม่ค่อยพูด เวลาไปหาใครก็จะระวังมากขึ้น (กลัวจะเกิดปัญหาค่ะ)
แต่เร็วๆ นี้ก็มีปัญหาอีก เหมือนเราทะเลาะกับ K เรื่องเล็กๆ แต่บางทีด้วยความเป็นเพื่อนมันก็เผลอร้องไห้ออกมาไม่รู้ตัวทั้งสองคนเลยค่ะ (นึกแล้วก็ขำนิดนึง555) แต่แฟนเราก็ดันมาเห็นค่ะ พอเค้าถามเราก็ อ๋อ ไม่มีอะไร ทำเลาะกันนิดหน่อย อะไรยังงี้ค่ะ แฟนเราก็ซึมไป เราก็รู้นะว่าคิดมากอีกแล้วหรอ แต่ก็ปล่อยไป ไม่ได้ถามอะไร เพราะบางทีเวลาแฟนเป็นแบบนี้เค้าก็จะแก้ตัวว่าไม่มีอะไรจนเราขี้เกียจจะถาม ก็เลย รอให้พูดเองละกัน
ก็ไม่มีอะไรจนกระทั่งเมื่อสอง-สามวันที่แล้ว เราก็นั่งทำงานอยู่ค่ะ จู่ๆ เพื่อนเราก็บอกว่าแฟนเราร้องไห้หนักมาก ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เราก็ตกใจมาก คิดย้อนไปต่างๆ นาๆ ไม่ได้คิดเรื่องK เลยค่ะ เพราะคิดว่าไม่น่าจะเกี่ยว แต่ตอนนั้นเราก็หาแฟนไม่เจอ จนตอนเย็นเลิกเรียน ปกติเรากับแฟนเรียนพิเศษแถวเดียวกัน เลยไปด้วยกันปกติ วันนี้ก็ไปด้วยกันเราก็ถามแฟนค่ะว่าวันนี้เป็นอะไรทำไมร้องไห้อะไรยังงี้ แฟนเราก็บอกว่า ถ้าบอกไปเราจะไม่สบายใจ แต่พอถามไปๆ มาๆ ก็ยอมเล่าค่ะ ว่า มีคนไปพูดเข้าหูแฟนเราว่า K ไม่ชอบแฟนเรามากๆ ได้ยินแบบนั้นแฟนเราก็ไม่ชอบ ยิ่งพอรู้เหตุผลที่ไม่ชอบบวกกับวันที่เห็นเราร้องไห้เมื่อเร็วๆ นี้ก็หนักเลยค่ะ เหวี่ยงอะไรยังงี้ ค่อยข้างแรงค่ะ ขอไม่พิมพ์นะ ไอ้เราก็เป็นคนกลางค่ะ ทำอะไรก็ไม่ได้ ได้แต่พูดปลอบ เราก็อยู่ส่วนเราเค้าก็อยู่ส่วนเค้า (เราพูดประโยคนี้กับทั้งสองฝ่ายเลยค่ะ มันทำได้แค่นี้จริงๆ) แต่เหมือนกับว่าต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้พยายามจะเข้าใจอ่ะค่ะ เราก็เข้าใจนะว่าเกลียดกันมันก็คงไทำอะไรไม่ได้หรอก แต่บางทีมันอึดอัดน่ะค่ะเราเลยอยากขอคำแนะนำ (และระบาย)
แต่คือเราแคร์สองคนนี้มากๆ นั่นก็เพื่อน นั่นก็แฟน (เราไม่เอามาให้เสียการเรียนหรอกนะคะ แต่บางทีปัญหาก็เยอะเกินไปต้องการคำแนะนำค่ะ) เอาไว้ระบายก็ยังดี ขอโทษที่บ่นมายาวและงงขนาดนี้ ขอบคุณที่ทนอ่านนะคะ
ป.ล. เราอยู่หญิงล้วนนะคะลืมบอก