ยาวไปหน่อย แต่อยากจะเล่าให้ฟังให้ทุกคนฟัง ไปเล่าให้ใครฟังกลัวเค้าจะว่าเห่อขับรถใหม่ แต่มันก็จริงครับ ^^
ผมอายุ 26 แล้ว ผมคิดว่าอายุคงเยอะแล้วหล่ะสำหรับการหัดขับรถเมื่อเทียบกับเพื่อนๆ
ส่วนพ่อผมก็อายุมากขึ้น 51 แล้วล่ะครับ พ่ออายุเยอะแล้วทั้งบ้านก็ขับเป็นคนเดียว ผมก็กังวลใจไม่น้อยอยากขับเป็นไวไว
แล้วทำไมถึงไม่หัดขับรถในช่วงอายก่อนหน้านี้ก็เพราะที่บ้านมีรถแค่คันเดียวและเป็นคันที่พ่อใช้ทำมาหากินตลอด
แล้วทำไมไม่ไปหัดกับโรงเรียนสอนขับรถ ผมอยากให้พ่อเป็นคนหัดให้ ทั้งๆที่รู้ว่าต้องโดนดุโดนด่าโดนกดดันอย่างหนักแน่
แต่ในครอบครัวใหญ่ ญาติฝั่งพ่อซึ่งมีผู้ชายไม่มาก พวกพี่ๆ เค้าขับกันเก่งๆ กันทุกคน พ่อผมก็เป็นคนสอนให้
เรียกได้ว่าคนไหนพ่อผมสอนขับ คนนั้นขับเก่งกันทุกคน ทีนี้ไอ้เราลูกชายของพ่อแท้ๆ ก็อยากจะเก่งบ้างไม่อยากน้อยหน้าใคร
อย่างน้อยก็ไม่อยากให้เสียชื่อพ่อ
แต่ตั้งแต่ผมขาถึงคันเร่ง ผมก็อยากหัดขับรถบ้าง แต่ผมก็ต้องอยู่ไกลจากพ่อแม่ซึ่งไปทำงานต่างจังหวัด ผมอยู่กับป้า เพื่อเรียนหนังสือ
แต่พอได้อยู่ด้วยกัน ผมก็ต้องไปเรียนต่างจังหวัดอีก บางครั้งพ่อผมก็ไม่ว่างไม่มีเวลาสอนเลย ยิ่งช่วงที่เรียนแถวปทุมธานี ยิ่งไม่ได้กลับบ้าน
ระหว่างเรียนอิจฉาเพื่อนมาก อยากขับเป็น อยากพาคนโน้นคนนี้ไปเที่ยวบ้าง
จนแม่บอกว่าให้ไปหัดกับโรงเรียนสอนขับรถ ผมก็ไม่ไป ก็อยากให้พ่อสอนอ่ะ จนป่านนี้แหล่ะครับ
ตอนนี้เรียนจบแล้วระหว่างที่รอจะได้งานทำก็เลยใช้โอกาสนี้หัดขับรถกับพ่อซะเลย
ซึ่งก็ต้องรอโอกาส รถว่างงานจากส่งของ และพ่อไม่ติดธุระ อาทิตย์หนึ่งก็จะได้ขับซัก 2-3 ไม่ติดต่อกัน
หน้าบ้านก็มีแต่ถนนสายเอเชีย ยิ่งจังหวัดผมนะ เห๊อะ ไม่รู้ถนนหรือพื้นผิวดวงจันทร์ ต่างจากถนนจังหวัดใกล้เคียงฟ้ากับเหว
เวลาหัดขับพ่อเริ่มโดยให้ขับเองจากบ้านไปไร่มันประมาณ 15 กิโล บนถนนพหลโยธิน แล้วก็จะไปขับแถวป่ามันไร่มัน
บ้างก็ลานมัน บ้างก็ทางลูกรัง ประมาณ 2-3 ชั่วโมง แล้วก็ค่อยขับกลับบ้าน
ตอนฝึกทั้งกดดันทั้งเครียด พูดตรงๆ นั่งตัวเกร็งตลอดทางบนถนนใหญ่
วันไหนขับดีก็ดีไปครับ บรรยากาศธรรมดามาก...
แต่วันไหนขับไม่ได้เรื่อง ไม่ได้ดั่งใจพ่อนะ โหบรรยากาศในรถ เปิดแอร์ก็ร้อนครับ นั่งเกร็ง เหงื่อแตกทั่วร่างกาย
พ่อผมก็เข้าใจครับ ปกติแกเป็นคนเสียงดัง จริงจัง และดุ ถ้ามันขับไม่แย่มากก็มีดุแล้วแซวบ้าง
พอขำๆ ปรับบรรยากาศ (แต่บางครั้งผมก็ไม่ขำนะ สลดใจ ขำแห้งๆ เพราะรู้ว่าตัวเองพลาดทำไม่ได้ซักที)
แต่ถ้าครั้งไหนส่อเค้าอันตรายโดนดุยาวตลอดทาง แต่ผมเข้าใจ ขับรถต้องมีสติ ประมาทไม่ได้
บางวันน้องสาวก็มาหัดขับด้วยนะขับ แต่ก็โดนเหมือนๆ กัน แต่น้องจะโดนน้อยกว่า ใจถึงกว่าผมอีก แต่ขับไม่นิ่มเท่าผม พ่อเค้าว่างั้นอ่ะนะครับ
แต่ผมดันเป็นคนใจไม่ถึง ไม่เด็ดขาด ตัดสินใจช้า เลยโดนดุเพราะพลาดบ่อยๆ ก็อดน้อยใจตัวเองไม่ได้ ทำไมไม่เก่งเหมือนพ่อซักที
การควบคุมรถ เลี้ยงพวงมาลัยยังไม่ตรงไม่สม่ำเสมอ เข้าโค้งไม่เกาะโค้ง ขึ้นลูกระนาดแล้วรถดับ ขับไม่นิ่ม หงุดหงิดมาก
ขับเร็วเกินก็โดน ขับช้าไม่เปลี่ยนเกียร์เร่งขึ้นก็โดน หยุดกลางคันนี่โดนหนักเลย ขับไม่หลบหลุม จอดรถคุยกันไม่ปลดเกียร์
ถอยหลังไม่ตรงช่อง เลี้ยวรถไม่คืนพวงมาลัย เบรกไม่นิ่ม ปลดเกียร์เข้าเกียร์ไม่ลงล็อกโยกเกียร์นี่โดนประจำ
ถอนตอ บนเนินเครื่องดับตลอด ก็มีฟลุ๊คๆ บ้าง บางครั้งก็ดี บางครั้งก็ล้อหมุนฟรี ตื่นเต้นดีครับ เล่นเอาเหนื่อยเลย หลังๆ ก็ดีขึ้น
ล่าสุดขณะหัดขับฝนดันตก(ไม่หนักมาก) พ่อก็ให้ขับต่อ ครั้งแรกที่เจอฝน รำคาญที่ปัดน้ำฝนมาก แย่กว่ามุมมองคนนั่งอีก
ครั้งหนึ่งเคยถอยรถโดนต้นมันข่วนเป็นรอยขนแมวเบาๆ พ่อพูดเลยว่า "จำรอยนี้ไว้ให้ดีเลยนะ ว่าต้องขับเป็นให้ได้"
เสียความมั่นใจไปหลายวันเลย พ่อก็หงุดหงิดนิดหน่อย
แต่ก็มีวันหนึ่ง โดนดุน้อยที่สุดและเป็นวันแรกที่พ่อให้ขับเองคนเดียว แกก็ชมว่า "ก็ดีขึ้น" แค่นั้น... ค่อยมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย
ผมยังไม่เคยขับเข้าในเมืองหรือชุมชนที่รถเยอะๆ ไม่เคยขับตอนกลางคืน ไม่เคยขับเข้าปั๊มเพื่อเติมน้ำมัน ไม่เคยขับขึ้นเขา(อันนี้อยากขับได้มากที่สุด)
ไม่มีความรู้เรื่องเครื่องยนต์ แต่ตอนนี้เริ่มสนใจเรื่องของรถยนต์แล้ว อาจจะเป็นเพราะอยากมีรถเป็นของตัวเองก็ได้
คันที่ใช้หัดขับ คือ Toyota Vigo รุ่นก่อนหน้าแชมป์ก่อนหน้าพรีรันเนอร์ น่าจะประมาณ 8 ปีที่แล้วมั้งครับ เกียร์ธรรมดา
แต่ตอนนี้ผมอยากได้ Ford ranger 2012 สวยมากเห็นแล้วโดนใจตั้งแต่ครั้งแรก และเป็นรถที่พ่อกับผมเห็นตรงกันว่าสวย ฮ่าๆ ไม่ได้มีบ่อยๆ
แต่แปลกใจทำไมรุ่นท็อปเค้าไม่มีเกียร์ธรรมดา แล้วมันมีตั้ง 6 เกียร์ ผมจะมีปัญหามั้ยเนี่ย
แต่นั่นก็ยังเป็นแค่ฝันแหล่ะครับ พ่อบอกว่า "ขับรถไม่เป็น รถก็ไม่ได้ ตอนนี้ขับเกียร์ธรรมดาไปก่อน ขับเป็นขับได้ เกียร์ออโต้หมูมาก"
มันช่างเวลาที่มีความสุขดีแบบแปลกๆ ทั้งที่โดนดุโดนว่า แต่เมื่อขับกลับมาถึงบ้าน ผมก็สุขใจทุกครั้ง
ใครที่กำลังหัดอยู่ ผมก็เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ นะครับ หัดขับรถไปด้วยกัน
ใครที่ขับเป็นแล้วเก่งแล้วก็เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ ฮ่าๆๆ อย่าหงุดหงิดเวลาเจอเด็กใหม่หัดขับบนท้องถนนนะครับ ^^
รู้มั้ยครับการหัดขับรถกับพ่อได้อะไรหลายอย่าง ได้เรียนรู้หลายอย่างรอบตัวคนขับทั้งภายในภายนอก ทั้งระหว่างสองข้างทาง ทั้งการใช้ชีวิต
นอกจากพ่อจะสอนขับแล้ว พ่อยังสอนการใช้ชีวิตให้ผมด้วย
การขับรถนั้นยุ่งยากหลายขั้นตอน ก็เหมือนกับการใช้ชีวิตเลย ที่ต้องมีสติ ไม่ประมาท และต้องมีเป้าหมายที่จะมุ่งไปด้วยเช่นกัน ^^
ขอสติและความไม่ประมาทจงสถิตย์อยู่กับท่าน ให้มีชีวิตที่เจริญและยั่งยืน
ปล.ผมแฟนสตาร์วอลและสตาร์เทรค
ประสบการณ์ของผู้ชายที่ขับรถไม่เป็น แต่อยากหัดขับรถกับพ่อ
ผมอายุ 26 แล้ว ผมคิดว่าอายุคงเยอะแล้วหล่ะสำหรับการหัดขับรถเมื่อเทียบกับเพื่อนๆ
ส่วนพ่อผมก็อายุมากขึ้น 51 แล้วล่ะครับ พ่ออายุเยอะแล้วทั้งบ้านก็ขับเป็นคนเดียว ผมก็กังวลใจไม่น้อยอยากขับเป็นไวไว
แล้วทำไมถึงไม่หัดขับรถในช่วงอายก่อนหน้านี้ก็เพราะที่บ้านมีรถแค่คันเดียวและเป็นคันที่พ่อใช้ทำมาหากินตลอด
แล้วทำไมไม่ไปหัดกับโรงเรียนสอนขับรถ ผมอยากให้พ่อเป็นคนหัดให้ ทั้งๆที่รู้ว่าต้องโดนดุโดนด่าโดนกดดันอย่างหนักแน่
แต่ในครอบครัวใหญ่ ญาติฝั่งพ่อซึ่งมีผู้ชายไม่มาก พวกพี่ๆ เค้าขับกันเก่งๆ กันทุกคน พ่อผมก็เป็นคนสอนให้
เรียกได้ว่าคนไหนพ่อผมสอนขับ คนนั้นขับเก่งกันทุกคน ทีนี้ไอ้เราลูกชายของพ่อแท้ๆ ก็อยากจะเก่งบ้างไม่อยากน้อยหน้าใคร
อย่างน้อยก็ไม่อยากให้เสียชื่อพ่อ
แต่ตั้งแต่ผมขาถึงคันเร่ง ผมก็อยากหัดขับรถบ้าง แต่ผมก็ต้องอยู่ไกลจากพ่อแม่ซึ่งไปทำงานต่างจังหวัด ผมอยู่กับป้า เพื่อเรียนหนังสือ
แต่พอได้อยู่ด้วยกัน ผมก็ต้องไปเรียนต่างจังหวัดอีก บางครั้งพ่อผมก็ไม่ว่างไม่มีเวลาสอนเลย ยิ่งช่วงที่เรียนแถวปทุมธานี ยิ่งไม่ได้กลับบ้าน
ระหว่างเรียนอิจฉาเพื่อนมาก อยากขับเป็น อยากพาคนโน้นคนนี้ไปเที่ยวบ้าง
จนแม่บอกว่าให้ไปหัดกับโรงเรียนสอนขับรถ ผมก็ไม่ไป ก็อยากให้พ่อสอนอ่ะ จนป่านนี้แหล่ะครับ
ตอนนี้เรียนจบแล้วระหว่างที่รอจะได้งานทำก็เลยใช้โอกาสนี้หัดขับรถกับพ่อซะเลย
ซึ่งก็ต้องรอโอกาส รถว่างงานจากส่งของ และพ่อไม่ติดธุระ อาทิตย์หนึ่งก็จะได้ขับซัก 2-3 ไม่ติดต่อกัน
หน้าบ้านก็มีแต่ถนนสายเอเชีย ยิ่งจังหวัดผมนะ เห๊อะ ไม่รู้ถนนหรือพื้นผิวดวงจันทร์ ต่างจากถนนจังหวัดใกล้เคียงฟ้ากับเหว
เวลาหัดขับพ่อเริ่มโดยให้ขับเองจากบ้านไปไร่มันประมาณ 15 กิโล บนถนนพหลโยธิน แล้วก็จะไปขับแถวป่ามันไร่มัน
บ้างก็ลานมัน บ้างก็ทางลูกรัง ประมาณ 2-3 ชั่วโมง แล้วก็ค่อยขับกลับบ้าน
ตอนฝึกทั้งกดดันทั้งเครียด พูดตรงๆ นั่งตัวเกร็งตลอดทางบนถนนใหญ่
วันไหนขับดีก็ดีไปครับ บรรยากาศธรรมดามาก...
แต่วันไหนขับไม่ได้เรื่อง ไม่ได้ดั่งใจพ่อนะ โหบรรยากาศในรถ เปิดแอร์ก็ร้อนครับ นั่งเกร็ง เหงื่อแตกทั่วร่างกาย
พ่อผมก็เข้าใจครับ ปกติแกเป็นคนเสียงดัง จริงจัง และดุ ถ้ามันขับไม่แย่มากก็มีดุแล้วแซวบ้าง
พอขำๆ ปรับบรรยากาศ (แต่บางครั้งผมก็ไม่ขำนะ สลดใจ ขำแห้งๆ เพราะรู้ว่าตัวเองพลาดทำไม่ได้ซักที)
แต่ถ้าครั้งไหนส่อเค้าอันตรายโดนดุยาวตลอดทาง แต่ผมเข้าใจ ขับรถต้องมีสติ ประมาทไม่ได้
บางวันน้องสาวก็มาหัดขับด้วยนะขับ แต่ก็โดนเหมือนๆ กัน แต่น้องจะโดนน้อยกว่า ใจถึงกว่าผมอีก แต่ขับไม่นิ่มเท่าผม พ่อเค้าว่างั้นอ่ะนะครับ
แต่ผมดันเป็นคนใจไม่ถึง ไม่เด็ดขาด ตัดสินใจช้า เลยโดนดุเพราะพลาดบ่อยๆ ก็อดน้อยใจตัวเองไม่ได้ ทำไมไม่เก่งเหมือนพ่อซักที
การควบคุมรถ เลี้ยงพวงมาลัยยังไม่ตรงไม่สม่ำเสมอ เข้าโค้งไม่เกาะโค้ง ขึ้นลูกระนาดแล้วรถดับ ขับไม่นิ่ม หงุดหงิดมาก
ขับเร็วเกินก็โดน ขับช้าไม่เปลี่ยนเกียร์เร่งขึ้นก็โดน หยุดกลางคันนี่โดนหนักเลย ขับไม่หลบหลุม จอดรถคุยกันไม่ปลดเกียร์
ถอยหลังไม่ตรงช่อง เลี้ยวรถไม่คืนพวงมาลัย เบรกไม่นิ่ม ปลดเกียร์เข้าเกียร์ไม่ลงล็อกโยกเกียร์นี่โดนประจำ
ถอนตอ บนเนินเครื่องดับตลอด ก็มีฟลุ๊คๆ บ้าง บางครั้งก็ดี บางครั้งก็ล้อหมุนฟรี ตื่นเต้นดีครับ เล่นเอาเหนื่อยเลย หลังๆ ก็ดีขึ้น
ล่าสุดขณะหัดขับฝนดันตก(ไม่หนักมาก) พ่อก็ให้ขับต่อ ครั้งแรกที่เจอฝน รำคาญที่ปัดน้ำฝนมาก แย่กว่ามุมมองคนนั่งอีก
ครั้งหนึ่งเคยถอยรถโดนต้นมันข่วนเป็นรอยขนแมวเบาๆ พ่อพูดเลยว่า "จำรอยนี้ไว้ให้ดีเลยนะ ว่าต้องขับเป็นให้ได้"
เสียความมั่นใจไปหลายวันเลย พ่อก็หงุดหงิดนิดหน่อย
แต่ก็มีวันหนึ่ง โดนดุน้อยที่สุดและเป็นวันแรกที่พ่อให้ขับเองคนเดียว แกก็ชมว่า "ก็ดีขึ้น" แค่นั้น... ค่อยมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย
ผมยังไม่เคยขับเข้าในเมืองหรือชุมชนที่รถเยอะๆ ไม่เคยขับตอนกลางคืน ไม่เคยขับเข้าปั๊มเพื่อเติมน้ำมัน ไม่เคยขับขึ้นเขา(อันนี้อยากขับได้มากที่สุด)
ไม่มีความรู้เรื่องเครื่องยนต์ แต่ตอนนี้เริ่มสนใจเรื่องของรถยนต์แล้ว อาจจะเป็นเพราะอยากมีรถเป็นของตัวเองก็ได้
คันที่ใช้หัดขับ คือ Toyota Vigo รุ่นก่อนหน้าแชมป์ก่อนหน้าพรีรันเนอร์ น่าจะประมาณ 8 ปีที่แล้วมั้งครับ เกียร์ธรรมดา
แต่ตอนนี้ผมอยากได้ Ford ranger 2012 สวยมากเห็นแล้วโดนใจตั้งแต่ครั้งแรก และเป็นรถที่พ่อกับผมเห็นตรงกันว่าสวย ฮ่าๆ ไม่ได้มีบ่อยๆ
แต่แปลกใจทำไมรุ่นท็อปเค้าไม่มีเกียร์ธรรมดา แล้วมันมีตั้ง 6 เกียร์ ผมจะมีปัญหามั้ยเนี่ย
แต่นั่นก็ยังเป็นแค่ฝันแหล่ะครับ พ่อบอกว่า "ขับรถไม่เป็น รถก็ไม่ได้ ตอนนี้ขับเกียร์ธรรมดาไปก่อน ขับเป็นขับได้ เกียร์ออโต้หมูมาก"
มันช่างเวลาที่มีความสุขดีแบบแปลกๆ ทั้งที่โดนดุโดนว่า แต่เมื่อขับกลับมาถึงบ้าน ผมก็สุขใจทุกครั้ง
ใครที่กำลังหัดอยู่ ผมก็เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ นะครับ หัดขับรถไปด้วยกัน
ใครที่ขับเป็นแล้วเก่งแล้วก็เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ ฮ่าๆๆ อย่าหงุดหงิดเวลาเจอเด็กใหม่หัดขับบนท้องถนนนะครับ ^^
รู้มั้ยครับการหัดขับรถกับพ่อได้อะไรหลายอย่าง ได้เรียนรู้หลายอย่างรอบตัวคนขับทั้งภายในภายนอก ทั้งระหว่างสองข้างทาง ทั้งการใช้ชีวิต
นอกจากพ่อจะสอนขับแล้ว พ่อยังสอนการใช้ชีวิตให้ผมด้วย
การขับรถนั้นยุ่งยากหลายขั้นตอน ก็เหมือนกับการใช้ชีวิตเลย ที่ต้องมีสติ ไม่ประมาท และต้องมีเป้าหมายที่จะมุ่งไปด้วยเช่นกัน ^^
ขอสติและความไม่ประมาทจงสถิตย์อยู่กับท่าน ให้มีชีวิตที่เจริญและยั่งยืน
ปล.ผมแฟนสตาร์วอลและสตาร์เทรค