ยอมเป็น Single Mom ดีกว่าทุกข์ทรมาน

เราสงสัยค่ะว่ามีใครคิดแบบเราไหม คือเรามีความคิดว่าเราผิดที่ทำให้ลูกเกิดมาเพราะเกิดมามีแต่ความทุกข์เกิดมาก็ต้องตาย เรารู้สึกว่าจิตเราป่วยรึเปล่าที่อยู่ๆเราก็มีความคิดนี้ขึ้นมาในหัว อาจเป็นเพราะเราจิตป

คือ อีก 1 อาทิตย์เราจะเริ่มทำงานออฟฟิศ แต่ตอนนี้เราท้อง และแพ้ท้องหนักมาก เวียนหัว พะอืดพะอม จะอ้วกตลอดเวลา ทุกครั้งที่ขยับตัวหรือเดินหรือแม้แต่นั่งมันจะรู้สึกมวนท้อง คลื่นไส้ ปากขมไปหมด เหม็นทุกๆอย่า

ขออนุญาต หางานทำที่สามารถพาลูกไปด้วยได้ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ไม่มีรายได้หรือเงินสำรองที่จะเอาลูกไปฝากเลี้ยงญาติพี่น้องไม่มี มีประสบการณ์ทำงานหลายอย่าง เช่น ร้านน้ำ ร้านเบเกอรี่ ร้านทำเล็บ สแกนเอกสาร คี

รู้สึกว่าโดนสวมเขามานานมาก แล้วเรามีลูกกับเขาได้4ขวบ ตอนนั้นที่เลิกกัน ทำให้เรารู้สึกแค้น ที่โง่มานานขนาดนี้ มีวิธีจัดการอารมณ์ยังไงบ้างคะที่จะไม่กระทบใครหลายๆคน

จากกระทู้เก่า ที่สามีกำลังจะกลับมาหาเราและลูก... เราเลือกแล้ว เลือกที่จะอยู่กับลูก ไม่ต้องการพ่อของเด็ก มันทำใจไม่ได้จริงๆที่จะให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม แค่คิดถึงวันที่เค้าทิ้งเรากับลูกให้อยู่ทุกข์ทรม

..

โมโหมากอยู่มาอานัดเงินใน บช เกือบ800k อายัดเองแล้วไม่สะดวกไปปลดใช่มั้ยถามว่าให้ลูกไปปลดแทนได้ไหมเพราะเราป่วยหนัก สรุปไม่ได้ต้องเกินเรื่องเองคือมันยังไงอะ ทางธนาคารจัดการตัวเองไม่ได่หรอ ขอความรู้ทนายหน