ควรตามใจลูกหรือตามใจพ่อแม่ดีคะ

ลูกสาวมีความฝันมาตั้งแต่ ม.2 ว่าจะสอบเข้า รร. เตรียมอุดมตอน ม.4  ทั้งเรียนทั้งติวมาเยอะ เกรดเฉลี่ยตอนจบ ม.2 ได้ 3.99 เค้าเรียนได้ดีทั้งเลข วิทย์ และก็ภาษาอังกฤษ ได้รับรางวัลเหรียญเรียนดี ได้ทุนเรียนดี ได้รับคำชมจากอาจารย์ตลอด เป้าหมายอยากเรียนหมอ หรือวิศวะ

อยู่ดีๆ เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว บอกว่าหนูไม่อยากไปเตรียมแล้ว เรียนที่ไหนก็เหมือนกัน  แม่ก็งง กลายเป็นว่าเพื่อนๆ ที่นัดไปสอบเตรียมเริ่มถอดใจ เค้าก็ถอดใจตามเพื่อน ยิ่งช่วงนี้เพิ่งสอบ AFS กะ I study ผ่านข้อเขียน เพิ่งสัมภาษณ์เสร็จ บอกชอบมาก อยากไปหาประสบการณ์ มันจะต้องเป็น 1 ปีที่มีค่ามาก คือเค้าชอบท่องเที่ยวอยู่แล้ว เคยไป summer ทั้งแคนาดากะญี่ปุ่นมาแล้ว  เค้าบอกหนูค้นพบตัวเองแล้ว ว่าหนูอยากเป็นนักการฑูต หนูคงไม่มีความพยายามเรียนวิทย์ เลขที่ยากกว่านี้ได้ หนูขอเปลี่ยนเป็นเรียนศิลป์คำนวณแทน

แม่ก็พูดไม่ออกเลยสิคะ รู้ว่าทฤษฎีการเลี้ยงลูกมันแน่อยู่แล้ว ว่าอย่าบังคับ ต้องให้ลูกทำในสิ่งที่ชอบแล้วจะทำได้ดี แต่มันเป็นความรู้สึกเค้าจริงๆ หรือตามเพื่อนมากกว่า คือตัวแม่เองก็เสียดายถ้าเค้าจะเบนเข็มชีวิต เพราะตามเพื่อน จากที่ผ่านมาลูกเรียนรู้ได้เร็วมาก จะไปเรียนไปติวอะไรคะแนนสอบจะติดกลุ่มท๊อปตลอด คิดว่าถ้าเรียนจริงไหวแน่นอน แต่กลัวว่าถ้าบังคับจะกลายเป็นต่อต้าน คราวนี้แย่ไปเลย ไปไม่ถูกจริงๆ ค่ะ คือแม่ก็มองไปถึงสอบมหาวิทยาลัยเรียนวิทย์ทางเลือกมีค่อนข้างเยอะกว่า อยากให้เค้าคิดไกลๆ นี่แม่ควรตามใจลูกรึเปล่าคะ หรือเงียบๆ ไปก่อนยังไม่ต้องพูดกันเรื่องนี้ในช่วงนี้ แล้วใกล้ๆ จบ ม.3 ว่ากันใหม่ดีคะ

รบกวนผู้มีประสบการณ์ให้คำชี้แนะด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ