อาการสลิ่ม...เป็นง่ายแต่หายยาก...

..อาการนี้แพร่ระบาดโดยสื่อเสี้ยมของแป๊ะลิ้มราวๆปี 48 ..
..การเสพสื่อเสี้ยมทั้งเอเอสทีวี บลูสกายและแนวร่วมเป็นเวลานานทำให้เหตุผลลดลงอย่างน่าตกใจ ..
สื่อเสี้ยมและปชป.มีความเชี่ยวชาญเป็นเลิศในการผลิตวาทกรรมเอาดีใส่ตัวเอาชั่วให้ฝ่ายอื่น
ใช้ตรรกะแปลกๆพิศดาร พูดขาวเป็นดำดำเป็นขาวจนคนบางกลุ่มหลงเชื่อ
ถนัดในการสร้างความแตกแยก ยกเมฆ เต้าข่าวนั่งเทียนใส่สีตีไข่อาสัยเส้นแข็งจึงรอดคุกมาตลอด

โชคดี คสช.ปิดสื่อเสี้ยมพวกนี้ ตอนนี้เหล่าสาวก ปชป.เริ่มชื่นชมฮีโร่คนใหม่(ตามกระแสอีกแว้ว)
ทั้งๆที่คสช.เข้ามาสลายทั้งม็อบโจรกบฏและม็อบอีกฝ่ายได้แค่เดือนเดว ...

นโยบายด้านเศรษฐกิจคือหัวใจขับเคลื่อนประเทศและคะแนนนิยมของจริง
บ่องตงยังไม่เห็นแนวทางชัดเจนจากคสช. การจะชื่นชมใครมันต้องมีสติ ไม่งั้นก็เป็นแค่การเชลียร์
ต้องมองภาพรวมไปไกลๆ การพัฒนาประเทศเป็นเรื่องสลับซับซ้อนไม่ง่ายเหมือนการยึดอำนาจ
ต้องเชื่อมโยงกับโลกแห่งการแข่งขัน ถ้ามันง่ายอย่างสลิ่มคิดเกาหลีเหนือหรือกลุ่มประเทศคล้ายๆกันคงเจริญผุดๆไปนานแว้ว..