สวัดดีค่ะ มีเรื่องความรักอยากจะมาปรึกษา ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาตั้งกระทู้ในพันทิป เข้าเรื่องแล้วกันนะคะ
คือเรากับแฟนคบกันมานานพอสมควร หลายปีอยู่ เราอายุแค่ 20 ต้น ๆ ส่วนแฟน จะ 30 แล้วค่ะ เรารักกันดีมากแฟนเรายอมเราตลอด รักเรามาก ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ถือว่าผู้ชายคนนี้ดีสุดๆ ไม่มีข้อเสียเลยค่ะ
แต่เรื่องของเรื่องคือว่า แฟนเราทำธุรกิจส่วนตัวซึ่งเป็นธุรกิจหลักของครอบครัวเค้าเลยค่ะ มีเค้าทำกับน้อง 2 คน ไม่มีวันหยุดเลย ทำตั้งแต่ 8 โมง ยัน 4 ทุ่ม ปัญหามันที่ทำให้เราเลิกกันมัน เลยเกิดจากตรงนี้ค่ะ ขอไล่เป็นข้อๆเลยนะคะ
1. เวลา - แฟนเราไม่มีเวลาให้เราเลยค่ะ ตั้งแต่คบกันมาวันแรกถึงปัจจุบัน เพราะเค้าไม่สามารถ ทิ้งงานเค้าเพื่อมาหาเราได้ ซึ่งเราก็เข้าใจนะคะ แรกๆที่เรายังเรียนอยู่ เราก็จะเป็นฝ่ายไปหา ไปนั่งเฝ้าเค้าตลอด คือไปนั่งเฉยๆ ตั้งแต่บ่าย ยันกลับบ้าน 5 ทุ่มทุกวันเลยค่ะ แต่แม่เราไม่ว่าอะไร ค่อนข้างปล่อย ก็ทนอย่างนี้มาเรื่อยๆ จนผ่านไป 2 ปีกว่า ที่เราไปตามเค้าอย่างเดียว เราเคยทะเลาะกันหลายรอบแล้ว ว่าเราอยากไปกินข้าว ดูหนังตอนกลางวันบ้าง แต่แฟนเราก็ทำให้ไม่ได้ เค้าเลยแก้ปัญหาโดยการ หยุดร้านมาสัก เดือนละ ครั้ง ที่จะได้ไปเที่ยวเต็มๆวันกับเรา แล้วให้น้องดูร้านแทน
มันก็พออยู่ๆกันไปได้ เพราะรักอ่ะค่ะ ทำให้เราเลิกกับเค้าไม่ได้ บวกกับเค้าเป็นคนดีมาก แต่จุดพลิกมันคือว่า เราพึ่งเรียนจบ พึ่งทำงาน พอเราทำงานเราก็ยุ่งมากๆๆ ไม่มีเวลาไปหาเค้า ไปนั่งเฝ้าเหมือนเมื่อก่อน ทำให้เรากับเค้าไม่ได้เจอกัน เรากลับมาก็เหนื่อยแล้ว นอนเร็ว ไม่ได้คุยกันอีก เค้าเลยแก้ปัญหาที่ว่า แบ่งเวลามาให้เรา คือจะพาเราไปกินข้าววันศุกร์
ตอนแรกเราก็ดีใจมากๆ ที่จะได้ไปเดินเที่ยวกันตามประสาแฟนแบบคู่อื่นๆ แต่พอเอาเข้าจริง กว่าเราจะเคลียงานเสร็จ ก็ประมาน เกือบๆ 6 โมง แล้วกว่าเราสองคนจะฝ่ารถติดในเมืองใหญ่ไปถึงร้าน ร้านปิดเกือบหมดค่ะ แถมไปนั่งกินแล้วจะหลับไป เพราะเหนื่อยสะสม เราตื่นตี 5 ครึ่งทุกวัน ทำให้เราคุยกับเค้าว่า ลองเปลี่ยนเป็นวันเสาร์ อาทิตย์แทนได้ม้ย ซึ่งเค้าบอกมาว่า ไม่ได้เพราะคนเยอะต้องทำงาน เป็นอันว่า ปัญหานี้แก้ไม่ได้ค่ะ นอกจากทำใจ แล้วอยู่แบบนี้
2. เค้าไม่มีการจัดระเบียบเงินเป็นสัดส่วน - คือธุรกิจบ้านเค้าหารายได้ได้ เยอะจริง แต่เค้าไม่แบ่งเงินกันค่ะ ว่า เดือนนี้พี่ได้เงินเดือนเท่านี้ น้องได้เท่านี้ เก็บไว้ใช้เท่านี้ ไม่มีค่ะ คือ จะรวมเงินก้อนใหญ่ไว้ที่แม่คนเดียว แล้วใครอยากได้อะไร อยากทำอะไรค่อยมาเบิกเงินจากก้อนนี้ ซึ่งเราเคยพูดกับเค้าไปตั้งแต่ปีแรกๆ แล้วค่ะ ว่าให้แบ่งเงินเป็นสัดส่วนสิ จะได้มีตังเก็บ คือเรามองไปถึงอนาคตไกลๆ ว่าถ้าแต่งงานไป เธอจะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงลูก เงินค่าทำคลอด ค่าเทอมลูกนี่ต้องไปเบิกกับ แม่อีกหรอ คือมันไม่ใช่อ่ะค่ะ คือเรามองว่าเค้าโตขนาดนี้แล้ว ยังไม่มีความมั่นคงเลย
ซึ่งทางแก้ของเค้าคือ เค้าพึ่งจะมาเริ่มเกบเงิน ได้ 2 เดือนค่ะ แต่เราคิดลึกๆว่า เห้ย แล้วเราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่ กว่าคุณจะตั้งตัวได้ มั่นคง คือเราเชื่อนะคะ ว่าผู้หญิงทุกคน ก็อยากฝากชีวิตไว้กับคนที่ดูแลเราได้
3. เรื่องแม่ - อันนี้ถือว่าเป็นปัญหาหนักใจมานานละค่ะ คือแม่เค้าเป็นคนที่ค่อนข้างจะหวงลูกชายมากๆ เพราะแฟนเราเป็นลูกชายคนโตที่พึ่งพาได้ที่สุด อารมเหมือนเป็นเสาหลักของบ้านหน่ะค่ะ ก็เข้าข่ายแม่ผัวกับลูกสะใภ้หน่ะค่ะ ทั้งๆที่เรามั่นใจมาก ว่าเราไม่เคยทำอะไรไม่ดี การศึกษาเรา การงานเราดี แต่บางทีแม่เค้าก็ดีนะคะ บางทีก็กัดเรา ไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ เพลีย
อีกเรื่อง คือแม่เค้ากับน้อง เล่นหวยเสีนเงินแต่ละเดือนเป็นหมื่นๆ เรียกได้ว่า การจัดระเบียบเงิน เละเทะมากค่ะ
จากปัญหาทั้งหมด มันเลยบั่นทอนความรู้สึกที่เรามีให้เค้า เราเลยบอกเลิกไป คือเราตัดสินใจเรื่องนี้มานานมากแล้วค่ะ คิดมาเป็นปีๆ แต่พึ่งกล้าตัดสินใจ เพราะมองว่า อยู่ต่อไปมันตัน มันไม่มีทางแก้ปัญหา แต่เราเสียดายที่เค้าเป็นคนดีมากๆ เราก็รักเค้ามากนะคะ ตอนนี้ก็เฮิทอยู่
เราเลยอยากรับฟังความเห็นของคนอื่นๆ ด้วยค่ะ ว่าเราคิดถูกไหม
ยาวหน่อยนะค่ะ
**เฮิทมาก** เลิกกับแฟนเพราะแฟนไม่มีเวลาให้ คิดถูกไหมคะ
คือเรากับแฟนคบกันมานานพอสมควร หลายปีอยู่ เราอายุแค่ 20 ต้น ๆ ส่วนแฟน จะ 30 แล้วค่ะ เรารักกันดีมากแฟนเรายอมเราตลอด รักเรามาก ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ถือว่าผู้ชายคนนี้ดีสุดๆ ไม่มีข้อเสียเลยค่ะ
แต่เรื่องของเรื่องคือว่า แฟนเราทำธุรกิจส่วนตัวซึ่งเป็นธุรกิจหลักของครอบครัวเค้าเลยค่ะ มีเค้าทำกับน้อง 2 คน ไม่มีวันหยุดเลย ทำตั้งแต่ 8 โมง ยัน 4 ทุ่ม ปัญหามันที่ทำให้เราเลิกกันมัน เลยเกิดจากตรงนี้ค่ะ ขอไล่เป็นข้อๆเลยนะคะ
1. เวลา - แฟนเราไม่มีเวลาให้เราเลยค่ะ ตั้งแต่คบกันมาวันแรกถึงปัจจุบัน เพราะเค้าไม่สามารถ ทิ้งงานเค้าเพื่อมาหาเราได้ ซึ่งเราก็เข้าใจนะคะ แรกๆที่เรายังเรียนอยู่ เราก็จะเป็นฝ่ายไปหา ไปนั่งเฝ้าเค้าตลอด คือไปนั่งเฉยๆ ตั้งแต่บ่าย ยันกลับบ้าน 5 ทุ่มทุกวันเลยค่ะ แต่แม่เราไม่ว่าอะไร ค่อนข้างปล่อย ก็ทนอย่างนี้มาเรื่อยๆ จนผ่านไป 2 ปีกว่า ที่เราไปตามเค้าอย่างเดียว เราเคยทะเลาะกันหลายรอบแล้ว ว่าเราอยากไปกินข้าว ดูหนังตอนกลางวันบ้าง แต่แฟนเราก็ทำให้ไม่ได้ เค้าเลยแก้ปัญหาโดยการ หยุดร้านมาสัก เดือนละ ครั้ง ที่จะได้ไปเที่ยวเต็มๆวันกับเรา แล้วให้น้องดูร้านแทน
มันก็พออยู่ๆกันไปได้ เพราะรักอ่ะค่ะ ทำให้เราเลิกกับเค้าไม่ได้ บวกกับเค้าเป็นคนดีมาก แต่จุดพลิกมันคือว่า เราพึ่งเรียนจบ พึ่งทำงาน พอเราทำงานเราก็ยุ่งมากๆๆ ไม่มีเวลาไปหาเค้า ไปนั่งเฝ้าเหมือนเมื่อก่อน ทำให้เรากับเค้าไม่ได้เจอกัน เรากลับมาก็เหนื่อยแล้ว นอนเร็ว ไม่ได้คุยกันอีก เค้าเลยแก้ปัญหาที่ว่า แบ่งเวลามาให้เรา คือจะพาเราไปกินข้าววันศุกร์
ตอนแรกเราก็ดีใจมากๆ ที่จะได้ไปเดินเที่ยวกันตามประสาแฟนแบบคู่อื่นๆ แต่พอเอาเข้าจริง กว่าเราจะเคลียงานเสร็จ ก็ประมาน เกือบๆ 6 โมง แล้วกว่าเราสองคนจะฝ่ารถติดในเมืองใหญ่ไปถึงร้าน ร้านปิดเกือบหมดค่ะ แถมไปนั่งกินแล้วจะหลับไป เพราะเหนื่อยสะสม เราตื่นตี 5 ครึ่งทุกวัน ทำให้เราคุยกับเค้าว่า ลองเปลี่ยนเป็นวันเสาร์ อาทิตย์แทนได้ม้ย ซึ่งเค้าบอกมาว่า ไม่ได้เพราะคนเยอะต้องทำงาน เป็นอันว่า ปัญหานี้แก้ไม่ได้ค่ะ นอกจากทำใจ แล้วอยู่แบบนี้
2. เค้าไม่มีการจัดระเบียบเงินเป็นสัดส่วน - คือธุรกิจบ้านเค้าหารายได้ได้ เยอะจริง แต่เค้าไม่แบ่งเงินกันค่ะ ว่า เดือนนี้พี่ได้เงินเดือนเท่านี้ น้องได้เท่านี้ เก็บไว้ใช้เท่านี้ ไม่มีค่ะ คือ จะรวมเงินก้อนใหญ่ไว้ที่แม่คนเดียว แล้วใครอยากได้อะไร อยากทำอะไรค่อยมาเบิกเงินจากก้อนนี้ ซึ่งเราเคยพูดกับเค้าไปตั้งแต่ปีแรกๆ แล้วค่ะ ว่าให้แบ่งเงินเป็นสัดส่วนสิ จะได้มีตังเก็บ คือเรามองไปถึงอนาคตไกลๆ ว่าถ้าแต่งงานไป เธอจะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงลูก เงินค่าทำคลอด ค่าเทอมลูกนี่ต้องไปเบิกกับ แม่อีกหรอ คือมันไม่ใช่อ่ะค่ะ คือเรามองว่าเค้าโตขนาดนี้แล้ว ยังไม่มีความมั่นคงเลย
ซึ่งทางแก้ของเค้าคือ เค้าพึ่งจะมาเริ่มเกบเงิน ได้ 2 เดือนค่ะ แต่เราคิดลึกๆว่า เห้ย แล้วเราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่ กว่าคุณจะตั้งตัวได้ มั่นคง คือเราเชื่อนะคะ ว่าผู้หญิงทุกคน ก็อยากฝากชีวิตไว้กับคนที่ดูแลเราได้
3. เรื่องแม่ - อันนี้ถือว่าเป็นปัญหาหนักใจมานานละค่ะ คือแม่เค้าเป็นคนที่ค่อนข้างจะหวงลูกชายมากๆ เพราะแฟนเราเป็นลูกชายคนโตที่พึ่งพาได้ที่สุด อารมเหมือนเป็นเสาหลักของบ้านหน่ะค่ะ ก็เข้าข่ายแม่ผัวกับลูกสะใภ้หน่ะค่ะ ทั้งๆที่เรามั่นใจมาก ว่าเราไม่เคยทำอะไรไม่ดี การศึกษาเรา การงานเราดี แต่บางทีแม่เค้าก็ดีนะคะ บางทีก็กัดเรา ไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ เพลีย
อีกเรื่อง คือแม่เค้ากับน้อง เล่นหวยเสีนเงินแต่ละเดือนเป็นหมื่นๆ เรียกได้ว่า การจัดระเบียบเงิน เละเทะมากค่ะ
จากปัญหาทั้งหมด มันเลยบั่นทอนความรู้สึกที่เรามีให้เค้า เราเลยบอกเลิกไป คือเราตัดสินใจเรื่องนี้มานานมากแล้วค่ะ คิดมาเป็นปีๆ แต่พึ่งกล้าตัดสินใจ เพราะมองว่า อยู่ต่อไปมันตัน มันไม่มีทางแก้ปัญหา แต่เราเสียดายที่เค้าเป็นคนดีมากๆ เราก็รักเค้ามากนะคะ ตอนนี้ก็เฮิทอยู่
เราเลยอยากรับฟังความเห็นของคนอื่นๆ ด้วยค่ะ ว่าเราคิดถูกไหม
ยาวหน่อยนะค่ะ