อยากจะถามคุณผู้อ่านหน่อยค่ะ ว่าถ้าเป็นคุณตะทำยังไง และอยากรู้ความคิดผู้ชายด้วยส่าคิดอย่างไรค่ะ
คือฉันมีแฟนอยู่คนนึงค่ะ ซึ่งตอนนี้เลิกกันไปแล้ว แต่เพราะเค้าไม่เหมือนแฟนคนอื่นที่เคยคบมา ซึ่งคนอื่น เลิกกับฉันไปมีผู้หญิงอื่น แต่คนนี้ไม่ใช้แบบนั้น ฉันเลยไม่อยากปล่อยเค้าไปค่ะ แต่ก็มีเหตุทำให้เราเลิกกัน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความงี่เง้าของเรา หรือเป็นเพราะความไม่เข้าใจขอเค้ากันแน่ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า คนๆนี้เป็นลูกคนเดียว ซึ่งพ่อแม่เค้าก็แก่มากแล้ว และในขณะนี้บ้านเค้าก็ไม่มีแม่บ้านเลยสักคน เพราะคนนึงไปผ่าตัด อีกคนลากลับบ้านซึ่งไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะกลับมา ด้วยความว่านานๆเราจะได้เจอกันที ประมาณเดือนล่ะครั้งได้ค่ะ แลเราก็คิดถึงเค้า เราก็เอาแต่ถามเค้าว่าเมื่อไหร่จะมาหาเราหรอ เค้าก็ได้แต่บอกว่าถ้าว่างก็ออกไปแล้วต้องทำงานบ้านไม่ว่างออกไปจะให้พ่อแม่เค้ามาทำหรอ เราก็ถามไปอีกว่าแล้วเมีอไหร่แม่บ้านจะกลับมา เค้าก็ตอบไม่รู้ไม่ได้ถาม จนมาถึงวันที่ทะเลาะและเลิกกัน
เราก็ถามเหมือนเดิมปนอยากเจออยากให้เค้ามาหาเราเหมือนเดิมเหมือนที่เคยทำ แต่เราก็บอกไปว่า ทำไมไม่หาใหม่ล่ะ เค้าบอกรู้ได้ไงว่าไม่หาใหม่ เราเลยบอก พี่ไม่เห็นบอกเลย เห็นไม่กระตือรือร้นที่จะหาด้วย. เค้าเลยสวนกลับมาว่า จะให้เค้าปล่อยให้พ่อแม่มาทำงานบ้านส่วนตัวเองไปเที่ยวอ่ะนะ เค้าไม่เอาหรอก สู้เค้าไม่มีแฟนอยู่กับพ่อแม่ ดูแลเค้าดีกว่า ไม่รู้จะอยู่ด้วยกันอีกนานแค่ไหน. (ศึ่งเราก็ไม่ได้หมายความว่าให้เค้าทิ้งพ่อแม่แล้วมาเที่ยวกับเราสักหน่อย เราแค่ถามทำไมไม่หาแม่บ้านล่ะ)
แล้วหลังจากนั้นเค้าก็วางสายจากเราไปเลย เราพยายามโทรไปง้อ ส่งข้อความไป เค้าก็ไม่รับ และไม่ตอบกลับมาอีกเลย ถึงแม้ว่าเค้าจะเปิดอ่าน. แต่เราก็มีเขียนไปขอโทษเค้านะว่าเราไม่ได้มีเจตนาอย่างที่เค้าคิดเลย
แล้วเราควรทำไงดีหรอค่ะ. สรุปแล้วจิงๆคือเค้าเกลียดเราแล้วใช่ไหมค่ะเนี่ย
ปล.ด่าเราได้นะ แต่อย่าแรงขอร้อง. เสียใจอยู่
อยากถามความคิดเห็น ว่าถ้าเป็นคุณจะทำไงดีค่ะ ระหว่าง ง้อ หรือ หยุด
คือฉันมีแฟนอยู่คนนึงค่ะ ซึ่งตอนนี้เลิกกันไปแล้ว แต่เพราะเค้าไม่เหมือนแฟนคนอื่นที่เคยคบมา ซึ่งคนอื่น เลิกกับฉันไปมีผู้หญิงอื่น แต่คนนี้ไม่ใช้แบบนั้น ฉันเลยไม่อยากปล่อยเค้าไปค่ะ แต่ก็มีเหตุทำให้เราเลิกกัน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความงี่เง้าของเรา หรือเป็นเพราะความไม่เข้าใจขอเค้ากันแน่ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า คนๆนี้เป็นลูกคนเดียว ซึ่งพ่อแม่เค้าก็แก่มากแล้ว และในขณะนี้บ้านเค้าก็ไม่มีแม่บ้านเลยสักคน เพราะคนนึงไปผ่าตัด อีกคนลากลับบ้านซึ่งไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะกลับมา ด้วยความว่านานๆเราจะได้เจอกันที ประมาณเดือนล่ะครั้งได้ค่ะ แลเราก็คิดถึงเค้า เราก็เอาแต่ถามเค้าว่าเมื่อไหร่จะมาหาเราหรอ เค้าก็ได้แต่บอกว่าถ้าว่างก็ออกไปแล้วต้องทำงานบ้านไม่ว่างออกไปจะให้พ่อแม่เค้ามาทำหรอ เราก็ถามไปอีกว่าแล้วเมีอไหร่แม่บ้านจะกลับมา เค้าก็ตอบไม่รู้ไม่ได้ถาม จนมาถึงวันที่ทะเลาะและเลิกกัน
เราก็ถามเหมือนเดิมปนอยากเจออยากให้เค้ามาหาเราเหมือนเดิมเหมือนที่เคยทำ แต่เราก็บอกไปว่า ทำไมไม่หาใหม่ล่ะ เค้าบอกรู้ได้ไงว่าไม่หาใหม่ เราเลยบอก พี่ไม่เห็นบอกเลย เห็นไม่กระตือรือร้นที่จะหาด้วย. เค้าเลยสวนกลับมาว่า จะให้เค้าปล่อยให้พ่อแม่มาทำงานบ้านส่วนตัวเองไปเที่ยวอ่ะนะ เค้าไม่เอาหรอก สู้เค้าไม่มีแฟนอยู่กับพ่อแม่ ดูแลเค้าดีกว่า ไม่รู้จะอยู่ด้วยกันอีกนานแค่ไหน. (ศึ่งเราก็ไม่ได้หมายความว่าให้เค้าทิ้งพ่อแม่แล้วมาเที่ยวกับเราสักหน่อย เราแค่ถามทำไมไม่หาแม่บ้านล่ะ)
แล้วหลังจากนั้นเค้าก็วางสายจากเราไปเลย เราพยายามโทรไปง้อ ส่งข้อความไป เค้าก็ไม่รับ และไม่ตอบกลับมาอีกเลย ถึงแม้ว่าเค้าจะเปิดอ่าน. แต่เราก็มีเขียนไปขอโทษเค้านะว่าเราไม่ได้มีเจตนาอย่างที่เค้าคิดเลย
แล้วเราควรทำไงดีหรอค่ะ. สรุปแล้วจิงๆคือเค้าเกลียดเราแล้วใช่ไหมค่ะเนี่ย
ปล.ด่าเราได้นะ แต่อย่าแรงขอร้อง. เสียใจอยู่