สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลย ติดตามเว็บนี้มานานแต่ไม่เคยมีโอกาสโพสอะไรซักที แต่พอเจอเองบ้างเลยขอปรึกษาหน่อยนะครับ เอาหล่ะเริ่มเรื่องเลยละกัน
คือสมัยตั้งแต่มัธยมยันตอนเรียนมหาลัยผมจะติดนิสัยออกกำลังกายเป็นประจำอยู่แล้วครับ สัปดาห์นึง5วันอย่างต่ำ หากวันไหนตอนเช้าตื่นไม่ไหวก็จะออกตอนเย็นแทน มันทำให้ผมรู้สึกดีสดชื่นฟิตปั๋ง ทานอาหารสามมื้อตามเวลาเป๊ะๆ พูดได้ว่าเป็นคนรักษาสุขภาพพอสมควรเลยครับ(แต่แอบติดเที่ยวและดื่มสังสรรค์เป็นครั้งคราว)
แต่ปัจจุบันเรียนจบได้งานทำ เวลางานผมเริ่มเวลา 17.00-02.00น เป็นกิจการเปิดตลอด24ชั่วโมงครับ ขอผู้จัดการเปลี่ยนไปทำเวลา 9.00-18.00 เหมือนคนอื่นเค้าก็ไม่ได้ เหตุผลคือผมเป็นผู้ชายเพียงไม่กี่คนเลยให้อยู่กลางคืน ผู้หญิงที่เหลือให้อยู่กลางวัน =..= (เงิบ อดหื่นเลย) จากนั้นพอเริ่มทำทำให้ตอนเช้าก็ตื่นไม่ไหว(ช่วงนี้มีบอลโลกอีก) กลางวันก็แดดเปรี้ยงๆทารุณโคตรครับ ตอนเย็นก็ต้องเริ่มงาน กินข้าวไม่เป็นเวลา ค่ำมาไปเที่ยวไหนไม่ได้เลยต้องรอวันหยุด จะเข้าฟิตเนสก็เสียดายเงินเพราะเงินเดือนไม่ได้เยอะมาก ต้องเจียดเงินส่งทางบ้านด้วยครับ จะรอแต่วันหยุดก็ไม่ไหว หลังๆมาว่างไปออกกำลังกายทีหอบยังกับหมาตกน้ำ แรงที่เคยมีก็หายหมด ฉุขึ้นอย่างบอกไม่ถูกเพราะกินไม่เป็นเวลาด้วยมั้งครับ เพื่อนหลายคนก็บอก "เห้ย เมิงออกเลย แม่งกดความสามารถเมิงชัดๆเรียนก็ดีจบก็สูงดันให้เมืงไปอยู่กลางคืน บอสไม่เห็นหัวพอดี" ผมค่อนข้างเห็นด้วยนะ เวลาคิดไอเดียอะไรเด็ดๆได้ก็ต้องบอกผ่านผู้จัดการ บอสจะไม่เห็นเพราะบอสอยู่กลางวัน เลยกลายเป็นผลงานของผู้จัดการโดยปริยาย แต่ก็ไม่กล้าออกนะครับเสียดายงาน งานดีเงินดีสวัสดิการดีสำหรับเด็กจบใหม่สมัยนี้หายากโคตร กว่าจะหาได้เตะฝุ่นจนเกือบเป็นภูมิแพ้ตาย
มีใครเคยเจอสถานการณ์ประมาณนี้ไหม? ผมควรจัดตารางชีวิตใหม่นี้ยังไงดี? เวลาออกกำลังกาย เวลาทานข้าว เวลาให้เพื่อนฝูง
ปล. แต่งานที่ได้นี่ผมก็ชอบมากนะครับ บอสใจดี เพื่อนร่วมงานน่ารัก เป็นกันเองทุกคน สาวๆแจ่มมาก แต่ดั๊นนนนไม่ค่อยได้เจอเพราะผมเริ่มงานพวกเค้าก็จะเลิกงานกันหมดละ ถึงเวลาเริ่มงานปุ้บก็เหลือผมทำงานกับพี่ผู้ชายอีกคนกับยาม สุขภาพจิตเสื่อมในทันใด
ทำยังไงดีครับ เวลาทำงานทำให้ชีวิตผมเพี้ยน จากสิ่งที่ทำเป็นกิจวัตรกลายเป็นสิ่งที่ทำไม่ได้
คือสมัยตั้งแต่มัธยมยันตอนเรียนมหาลัยผมจะติดนิสัยออกกำลังกายเป็นประจำอยู่แล้วครับ สัปดาห์นึง5วันอย่างต่ำ หากวันไหนตอนเช้าตื่นไม่ไหวก็จะออกตอนเย็นแทน มันทำให้ผมรู้สึกดีสดชื่นฟิตปั๋ง ทานอาหารสามมื้อตามเวลาเป๊ะๆ พูดได้ว่าเป็นคนรักษาสุขภาพพอสมควรเลยครับ(แต่แอบติดเที่ยวและดื่มสังสรรค์เป็นครั้งคราว)
แต่ปัจจุบันเรียนจบได้งานทำ เวลางานผมเริ่มเวลา 17.00-02.00น เป็นกิจการเปิดตลอด24ชั่วโมงครับ ขอผู้จัดการเปลี่ยนไปทำเวลา 9.00-18.00 เหมือนคนอื่นเค้าก็ไม่ได้ เหตุผลคือผมเป็นผู้ชายเพียงไม่กี่คนเลยให้อยู่กลางคืน ผู้หญิงที่เหลือให้อยู่กลางวัน =..= (เงิบ อดหื่นเลย) จากนั้นพอเริ่มทำทำให้ตอนเช้าก็ตื่นไม่ไหว(ช่วงนี้มีบอลโลกอีก) กลางวันก็แดดเปรี้ยงๆทารุณโคตรครับ ตอนเย็นก็ต้องเริ่มงาน กินข้าวไม่เป็นเวลา ค่ำมาไปเที่ยวไหนไม่ได้เลยต้องรอวันหยุด จะเข้าฟิตเนสก็เสียดายเงินเพราะเงินเดือนไม่ได้เยอะมาก ต้องเจียดเงินส่งทางบ้านด้วยครับ จะรอแต่วันหยุดก็ไม่ไหว หลังๆมาว่างไปออกกำลังกายทีหอบยังกับหมาตกน้ำ แรงที่เคยมีก็หายหมด ฉุขึ้นอย่างบอกไม่ถูกเพราะกินไม่เป็นเวลาด้วยมั้งครับ เพื่อนหลายคนก็บอก "เห้ย เมิงออกเลย แม่งกดความสามารถเมิงชัดๆเรียนก็ดีจบก็สูงดันให้เมืงไปอยู่กลางคืน บอสไม่เห็นหัวพอดี" ผมค่อนข้างเห็นด้วยนะ เวลาคิดไอเดียอะไรเด็ดๆได้ก็ต้องบอกผ่านผู้จัดการ บอสจะไม่เห็นเพราะบอสอยู่กลางวัน เลยกลายเป็นผลงานของผู้จัดการโดยปริยาย แต่ก็ไม่กล้าออกนะครับเสียดายงาน งานดีเงินดีสวัสดิการดีสำหรับเด็กจบใหม่สมัยนี้หายากโคตร กว่าจะหาได้เตะฝุ่นจนเกือบเป็นภูมิแพ้ตาย
มีใครเคยเจอสถานการณ์ประมาณนี้ไหม? ผมควรจัดตารางชีวิตใหม่นี้ยังไงดี? เวลาออกกำลังกาย เวลาทานข้าว เวลาให้เพื่อนฝูง
ปล. แต่งานที่ได้นี่ผมก็ชอบมากนะครับ บอสใจดี เพื่อนร่วมงานน่ารัก เป็นกันเองทุกคน สาวๆแจ่มมาก แต่ดั๊นนนนไม่ค่อยได้เจอเพราะผมเริ่มงานพวกเค้าก็จะเลิกงานกันหมดละ ถึงเวลาเริ่มงานปุ้บก็เหลือผมทำงานกับพี่ผู้ชายอีกคนกับยาม สุขภาพจิตเสื่อมในทันใด