เพื่อนส่ง line มาให้ ชอบมากครับ ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า แต่คงไม่สำคัญเท่าไหร่ เพราะเนื้อหาดีให้ข้อคิด เหมาะสำหรับทุกเพศ ทุกวัย ทุกอาชีพ ในการสู้ชีวิต
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่านให้จบ ส่งให้ลูกหลานด้วยความจริงของชีวิต ยิ่งกว่าชีวิต
何正南是南粱縣，大学的学生是最好的班祥，"窮人豕庭" 是他叫自己，但是家站在山頂，要下到土地下着有一百，二十里公，设車用，有脚行和走，最後個事情，發達到進利，"忍" 字他过到了，這是我们做父母讀後着送到我们仔孫，通知"王正南" 的好班祥 富窮沒價達，人应該重要是會作用就達到成公之母，謝謝我们，别叫父母两個字 "辛苦"就到來了呀？是不是父母？ ถ้ามีลูกๆก็แชร์ให้พวกเขาอ่านและได้คิดตามนะคะ
SuperSun- Special"Mr. Her jern hnan"poor student life in University
Sep 6, 2013
เด็กที่ไม่มีร่มกาง จึงจะมีความพยายามที่จะวิ่งฝ่าสายฝน
บทความจีนเรื่องหนึ่ง ซึ่งสื่อถึงความพยามยาม ซื่อสัตย์อดทนของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่ย่อท้อต่อความยากจนที่ติดตัวมาแต่กำเนิด ไม่โทษว่าเป็นความผิดของพ่อแม่ที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใด ๆ ให้
ในทางกลับกัน เขากลับขอบคุณพ่อแม่ที่มอบ “ขา 1 คู่” ที่แข็งแรง เพราะเกิดในชนบทห่างไกลความเจริญ
ตอนที่พ่อเขานั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่ ยื่นมืออันสั่นเทา ส่งเงิน 4,533 元 หยวน x 5=(22,665) บาท ที่ไปหยิบยืมมากจากทุกสารทิศให้กับเขา เขาเข้าใจดีว่า หลังจ่ายค่าเล่าเรียนและค่าธรรมเนียมในภาคการศึกษานั้น เป็นเงิน 4,100หยวนx5บาท=20,500บาท แล้ว เขาจะเหลือเงินเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวและจิปาถะเพียง 433 หยวน เขาก็รู้ซึ้งแก่ใจดีว่า พ่อของเขาได้พยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว คงไม่สามารถให้เขามากไปกว่านี้ได้
"พ่อครับ พ่อไม่ต้องห่วงลูกชายของพ่อนะ ลูกยังมี 2 แขนและ 2 ขาดีอยู่"
เขายิ้มสู้กับความขมขื่น และยิ้มปลอบใจพ่อ หันตัวออกและเดินไปตามทางภูเขาที่โค้งไปมา ขณะที่เขาหันตัวออกนั้น น้ำตาเขาก็ไหลออกมา
เขาสวมใส่รองเท้าพลาสติกกึ่งใหม่เดินตามทางบนเขาไกลถึง 120 ลี้ x .5 = 60กิโลเมตร
เมื่อถึงมหาวิทยาลัย หลังจากชำระค่าเล่าเรียนแล้ว เขาเหลือเงินในมือเพียง 365 หยวน×5=(...........)
เวลา 5 เดือนกับเงิน 300 กว่าหยวน1,500บาทจะอยู่ได้อย่างไร
หันมองไปดูนักศึกษาคนอื่นรอบข้าง ที่มีเครื่อง MP3/4,ไอจูน/ไอแพด /Sony Workman คล้องคอ สวมใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม สีสันสดใส เดินไปมาและยิ้มทักทายกันอย่างรวดเร็ว
พูดถึงอาหาร เขาจะกินเพียงแค่ 2 มื้อ และแต่ละมื้อต้องไม่ให้เกิน 2 หยวน นี่คือสิ่งที่เขาตั้งจะทำเพื่อให้มีรายจ่ายน้อยที่สุด มิฉะนั้นแล้ว เขาจะไม่สามารถอยู่รอดจนถึงวันสุดท้ายของภาคการศึกษานี้ได้
คิดไปคิดมา ในที่สุด เขาก็ตัดสินใจอย่างห้าวหาญ ซื้อโทรศัพท์มือถือมือสองมา 1 เครื่องด้วยเงิน 150 หยวน โทรศัพท์เครื่องนี้
ในวันต่อมา บอร์ดที่โฟสข้อความต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยนั้น ทุกๆ กระดานจะมีแผ่นกระดาษใบเล็ก ๆ เขียนข้อความด้วยลายมือติดไว้ว่า
(duckling)(duckling)(duckling)(duckling)(duckling) “คุณต้องการให้ผมช่วยบริการอะไรไหม? (key)(key)(key)(key)(key)
หากคุณไม่ต้องการไปซื้ออาหารเอง (soft icecream)(green apple)(fruit rings)(popcorn)(tea) ต้มน้ำดื่มเอง จ่ายค่าโทรศัพท์เอง ฯลฯ ขอให้ติดต่อข้าพเจ้าที่เบอร์..... (F1)(F1)(F1)(F1)(F1)
คุณจะได้รับการบริการในเวลาอันรวดเร็วที่สุด ค่าบริการภายในมหา’ลัยครั้งละ 1 หยวน นอกมหา’ลัยภายในรัศมีไม่เกิน 1กิโลเมตรคิดค่าบริการครั้งละ 2 หยวน”
เมื่อได้ติดแผ่นโฆษณาลงบนการดานต่าง ๆ แล้ว เบอร์โทรของเขา กลายเป็นหมายเลขที่ “hot” ที่สุดขึ้นมาทันที เริ่มด้วยรุ่นพี่ปี 4 คณะศิลปกรรมศาสตร์เป็นคนแรกที่โทรเข้ามาบอกว่า (sashimi)(tom yam kung)(steak)(bento)(dumpling) “ฉันเป็นคนขี้เกียจ ตอนเช้าไม่อยากตื่นมาซื้ออาหาร เรื่องนี้ก็รบกวนคุณแล้วกัน” “ได้เลยครับ! ทุกวันเวลา 7
(7 and half)(7 and half)(7 and half)(7 and half)(7 and half) โมงเช้า ฉันจะส่งไปอาหารถึงห้อง(หอพัก)คุณ”
(pho)(chinese box)(sashimi)(steak)(Jiaozi)
พูดจบเขาก็ลงบันทึกรายการแรกของธุรกิจอย่างตื่นเต้น ก็มีเพื่อนนิสิตอีกคนส่งข้อความมาว่า “ไม่ทราบว่าจะไปซื้อรองเท้าแตะให้คู่หนึ่งได้ไหม?
(red heels)(red heels)(red heels)(red heels)(red heels) ส่งมาที่ห้องหมายเลข 504 รองเท้าเบอร์ 41เอาที่กันกลิ่นอับได้ด้วยนะ”
(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)
เขาเป็นเด็กฉลาด เข้ามาเรียนได้ไม่นาน ก็พบปรากฎการณ์ที่น่าสนใจ นั่นคือในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้ โดยเฉพาะนิสิตปี3และปี4
(tent)(tent)(tent)(tent)(tent) ใช้ห้องพักเป็น”ที่ซุกอาศัย” เขาให้นิยาม”ที่ซุกเอาศัย” ว่า คือกลุ่มเด็กที่มีฐานะทางครอบครัวดีหน่อย จะซุกอยู่แต่ในห้องพักทั้งวันทั้งคืน ไม่ว่าจะอ่านหนังสือ เล่นเกมคอมพิวเตอร์(notebook PC)(notebook PC)(mp3 player)(smartphone)(PC) แม้กระทั่งอาหารการกินก็ไม่ยอมออกลงไปซื้อที่ด้านล่าง
ในขณะที่เขาเติบโตมาจากบนดอย山顶 ผ่านการเดินบนทางภูเขาที่ขรุขระและลาดชัน ทำให้เขามีขาที่เดินได้รวดเร็ว การขึ้นบันไดไปชั้น 5 ชั้น 6 นั้น สำหรับเขา แค่กระพริบตาก็ถึงแล้ว
ในบ่ายวันเดียวกัน มีนิสิตคนหนึ่งโทรมา(bento)(pho)(chinese box)(sashimi)(bibimbap) ขอให้เขาไปซื้ออาหารจานด่วนนอกสถาบัน ซึ่งขายในราคามาตรฐานที่ 15 หยวนต่อจาน พอวางสายปั๊บ เขาก็งบึ่งไปอย่างรวดเร็วปานลมหมุน รวมเวลาที่ไปและกลับมาส่งถึงมือคนสั่ง ใช้เวลาไม่ถึง 10 นาที
นี่ก็เร็วเกินไปหน่อยกระมัง! นิสิตคนนั้นรู้สึกทึ่ง และรีบส่งเงินให้ 20 หยวน เขาทอนเงินคืน 3 หยวน โดยให้เหตุผลว่า เขาบอกแล้วว่า ค่าบริการนอกสถาบันคิด 2 หยวน การทำธุรกิจ
จากการบริการที่มีประสิทธิภาพ และความน่าเชื่อถือที่ได้รับความไว้วางใจ ทำให้ทุกห้องทุกหอ เมื่อมีสิ่งของที่จะซื้อ จะนึกถึงเขาขึ้นมา การมีธุกิจที่ร้อนฉ่าได้ขนาดนี้ ต้องถือว่าเกินความคาดหมายของเขาไปอย่างมาก มีบางครั้งที่เวลาพักจากชั่วโมงเรียน เมื่อเปิดดูข้อความในมือถือ จะพบกับรายการหลากหลายเกือบทุกชนิด ที่จะไหว้วานให้เขาไปทำให้
ในบ่ายวันหนึ่ง ฝนตกลงมาอย่างหนัก มีเสียงส่งข้อความทางโทรศัพท์ดังเข้ามา เป็นข้อความจากนิสิตหญิงคนหนึ่งแจ้งความจำนงว่า (rainy)(rain)(rainy)(thunder)(rainy)
ต้องการร่ม 1 คัน ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี พอเขาได้รับข้อความ เขาก็รีบวิ่งลุยฝนออกไป เนื้อตัวที่เปียกมะร่อกมะแร่ก เอาร่มไปส่งให้กับนิสิตสาว ทำเอาเธอประทับใจอย่างสุดซึ้ง ถึงกับโอบกอดเขาไว้ นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้รับการโอบกอดจากสาว เขาได้แต่กล่าวคำขอบคุณ ๆ และไม่สามารถหยุดการไหลของน้ำตาได้ ….
พร้อมกับการเป็นที่รู้จักของเพื่อน ๆ มากขึ้น ธุรกิจของเขาก็ยิ่งโตวันโตคืน
เวลาผ่านไปไวเหมือนพริบตา จากการที่เขาวิ่งส่งงานบริการ ภาคการศึกษาที่หนึ่งก็ได้สิ้นสุดลงแล้ว เขาได้กลับบ้านไปในช่วงฤดูหนาว ที่บ้าน พ่อเฒ่ายังคงวิตกกังวลเรื่องค่าใช้จ่ายในการศึกษาถัดไปของเขาอยู่ เขาเอาเงิน 1,000 หยวนออกมา ยัดเยียดใส่มือพ่อ และพูดว่า “พ่อครับ ถึงแม้ว่าพ่อจะไม่ได้ให้บ้านที่มีฐานะกับผม แต่พ่อได้ให้ขาคู่ที่สามารถวิ่งได้ดีมาก ด้วยสองขาที่พ่อให้มานี้ ผมสามารถ ‘วิ่ง’ จนจบมหาวิทยาลัยและจะมีชื่อเสียงได้ครับ”
ปีการศึกษาต่อมา เขาไม่ได้ทำงานคนเดียวอีกต่อไป
(Phew) (Illustrator) เขารับเพื่อนร่วมงานที่มาจากครอบครัวที่มีฐานะไม่ค่อยดี มาช่วยให้บริการทั้งในมหาวิทยาลัยและนอกมหาวิทยาลัย การให้บริการที่ขยายวงออกไปทำให้เขาค่อย ๆ (Shrug)(Shrug)(Shrug)(Shrug)(Shrug)
วิ่งไป วิ่งไป วิ่งไปไม่หยุดยั้ง เขากำลังวิ่งไปสู่ทางสำเร็จ
เขาให้นิยาม “กระปุกทอง”ของเขาไว้ที่ 5 แสนหยวน(2,500,000)บาทในปีการศึกษาหน้า และอีก 3 ปีในรั้วมหาวิทยาลัยนี้เป็นเงินเท่าไหร่..? ซึ่งชื่อจริงของเขาคือ นายเจียหนัน แซ่เฮอ 何正南 จากตำบลเนินเขาห่างไกลชื่อ Daxinanling ตรงเข้าสู่วิทยาลัยครูประจำจังหวัด ปัจจุบัน นอกจากเป็นนิสิตปี 3 แล้ว ยังเป็นตัวแทนจำหน่ายและรับส่งสินค้าทุกชนิดสู่อาคารเรียน หอพักต่างๆในมหาวิทยาลัย แต่เขาก็ยังเป็นชายหนุ่มคนเดิม ที่เรียบง่าย ทำงานหนัก อย่างการรับต้มน้ำ 1 กา(ไม่ต้องลงทุน) และนำส่งให้ลูกค้าในเวลาอันรวดเร็วปานสายลมทอนาโด เพื่อให้ได้เงินค่าจ้าง 1 หยวนเช่นเดิม
(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)
หากเป็นคุณ คุณจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?
จะเป็นเหมือนตัวเอกในเรื่อง หรือจะโทษความยากจน ว่าเป็นความผิดของพ่อแม่ ผู้ปกครอง กับสังคมไหมนะ?
เขาตั้งปนิธานใว้ว่า หากวันใดที่เขาเรียนจบ เขาจะขอ ผอ มหาวิทยาลัยเพื่อขึ้นไปกล่าวขอบคุณ มหาวิทยาลัยและพี่ๆน้องๆของสถาบันแห่งนี้ที่ทำให้เขามีวันนี้ แต่การบริการของเขายังไม่จบขอให้พี่ๆเพื่อนๆน้องเรียกใช้บริการเขาได้ เพราะปัจจุบัน(ปี3) เขาได้ซื้ออาคาร 1 คูหาด้วยเงิน1ล้านหยวน พร้อมพนักงานCall Center ใว้บริการอีก 10คน พร้อมเบอร์ใว้บริการแล้ว
"ชะตาฟ้าลิขิต แต่ชีวิตเรา.ใครกำหนด "คิดเอาเอง.....พ่อแม่
พี่หรือน้อง
มรดก.........ฮา
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมขอยกนิ้วให้หนุ่มน้อยคนนี้ 2 นิ้วเลยครับ
ตามด้วยการโค้งคารวะในหัวใจนักสู้ที่สุดยอดคนนึง
เด็กจีนสู้ชีวิต น่าทึ่งมากครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่านให้จบ ส่งให้ลูกหลานด้วยความจริงของชีวิต ยิ่งกว่าชีวิต
何正南是南粱縣，大学的学生是最好的班祥，"窮人豕庭" 是他叫自己，但是家站在山頂，要下到土地下着有一百，二十里公，设車用，有脚行和走，最後個事情，發達到進利，"忍" 字他过到了，這是我们做父母讀後着送到我们仔孫，通知"王正南" 的好班祥 富窮沒價達，人应該重要是會作用就達到成公之母，謝謝我们，别叫父母两個字 "辛苦"就到來了呀？是不是父母？ ถ้ามีลูกๆก็แชร์ให้พวกเขาอ่านและได้คิดตามนะคะ
SuperSun- Special"Mr. Her jern hnan"poor student life in University
Sep 6, 2013
เด็กที่ไม่มีร่มกาง จึงจะมีความพยายามที่จะวิ่งฝ่าสายฝน
บทความจีนเรื่องหนึ่ง ซึ่งสื่อถึงความพยามยาม ซื่อสัตย์อดทนของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่ย่อท้อต่อความยากจนที่ติดตัวมาแต่กำเนิด ไม่โทษว่าเป็นความผิดของพ่อแม่ที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใด ๆ ให้
ในทางกลับกัน เขากลับขอบคุณพ่อแม่ที่มอบ “ขา 1 คู่” ที่แข็งแรง เพราะเกิดในชนบทห่างไกลความเจริญ
ตอนที่พ่อเขานั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่ ยื่นมืออันสั่นเทา ส่งเงิน 4,533 元 หยวน x 5=(22,665) บาท ที่ไปหยิบยืมมากจากทุกสารทิศให้กับเขา เขาเข้าใจดีว่า หลังจ่ายค่าเล่าเรียนและค่าธรรมเนียมในภาคการศึกษานั้น เป็นเงิน 4,100หยวนx5บาท=20,500บาท แล้ว เขาจะเหลือเงินเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวและจิปาถะเพียง 433 หยวน เขาก็รู้ซึ้งแก่ใจดีว่า พ่อของเขาได้พยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว คงไม่สามารถให้เขามากไปกว่านี้ได้
"พ่อครับ พ่อไม่ต้องห่วงลูกชายของพ่อนะ ลูกยังมี 2 แขนและ 2 ขาดีอยู่"
เขายิ้มสู้กับความขมขื่น และยิ้มปลอบใจพ่อ หันตัวออกและเดินไปตามทางภูเขาที่โค้งไปมา ขณะที่เขาหันตัวออกนั้น น้ำตาเขาก็ไหลออกมา
เขาสวมใส่รองเท้าพลาสติกกึ่งใหม่เดินตามทางบนเขาไกลถึง 120 ลี้ x .5 = 60กิโลเมตร
เมื่อถึงมหาวิทยาลัย หลังจากชำระค่าเล่าเรียนแล้ว เขาเหลือเงินในมือเพียง 365 หยวน×5=(...........)
เวลา 5 เดือนกับเงิน 300 กว่าหยวน1,500บาทจะอยู่ได้อย่างไร
หันมองไปดูนักศึกษาคนอื่นรอบข้าง ที่มีเครื่อง MP3/4,ไอจูน/ไอแพด /Sony Workman คล้องคอ สวมใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม สีสันสดใส เดินไปมาและยิ้มทักทายกันอย่างรวดเร็ว
พูดถึงอาหาร เขาจะกินเพียงแค่ 2 มื้อ และแต่ละมื้อต้องไม่ให้เกิน 2 หยวน นี่คือสิ่งที่เขาตั้งจะทำเพื่อให้มีรายจ่ายน้อยที่สุด มิฉะนั้นแล้ว เขาจะไม่สามารถอยู่รอดจนถึงวันสุดท้ายของภาคการศึกษานี้ได้
คิดไปคิดมา ในที่สุด เขาก็ตัดสินใจอย่างห้าวหาญ ซื้อโทรศัพท์มือถือมือสองมา 1 เครื่องด้วยเงิน 150 หยวน โทรศัพท์เครื่องนี้
ในวันต่อมา บอร์ดที่โฟสข้อความต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยนั้น ทุกๆ กระดานจะมีแผ่นกระดาษใบเล็ก ๆ เขียนข้อความด้วยลายมือติดไว้ว่า
(duckling)(duckling)(duckling)(duckling)(duckling) “คุณต้องการให้ผมช่วยบริการอะไรไหม? (key)(key)(key)(key)(key)
หากคุณไม่ต้องการไปซื้ออาหารเอง (soft icecream)(green apple)(fruit rings)(popcorn)(tea) ต้มน้ำดื่มเอง จ่ายค่าโทรศัพท์เอง ฯลฯ ขอให้ติดต่อข้าพเจ้าที่เบอร์..... (F1)(F1)(F1)(F1)(F1)
คุณจะได้รับการบริการในเวลาอันรวดเร็วที่สุด ค่าบริการภายในมหา’ลัยครั้งละ 1 หยวน นอกมหา’ลัยภายในรัศมีไม่เกิน 1กิโลเมตรคิดค่าบริการครั้งละ 2 หยวน”
เมื่อได้ติดแผ่นโฆษณาลงบนการดานต่าง ๆ แล้ว เบอร์โทรของเขา กลายเป็นหมายเลขที่ “hot” ที่สุดขึ้นมาทันที เริ่มด้วยรุ่นพี่ปี 4 คณะศิลปกรรมศาสตร์เป็นคนแรกที่โทรเข้ามาบอกว่า (sashimi)(tom yam kung)(steak)(bento)(dumpling) “ฉันเป็นคนขี้เกียจ ตอนเช้าไม่อยากตื่นมาซื้ออาหาร เรื่องนี้ก็รบกวนคุณแล้วกัน” “ได้เลยครับ! ทุกวันเวลา 7
(7 and half)(7 and half)(7 and half)(7 and half)(7 and half) โมงเช้า ฉันจะส่งไปอาหารถึงห้อง(หอพัก)คุณ”
(pho)(chinese box)(sashimi)(steak)(Jiaozi)
พูดจบเขาก็ลงบันทึกรายการแรกของธุรกิจอย่างตื่นเต้น ก็มีเพื่อนนิสิตอีกคนส่งข้อความมาว่า “ไม่ทราบว่าจะไปซื้อรองเท้าแตะให้คู่หนึ่งได้ไหม?
(red heels)(red heels)(red heels)(red heels)(red heels) ส่งมาที่ห้องหมายเลข 504 รองเท้าเบอร์ 41เอาที่กันกลิ่นอับได้ด้วยนะ”
(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)
เขาเป็นเด็กฉลาด เข้ามาเรียนได้ไม่นาน ก็พบปรากฎการณ์ที่น่าสนใจ นั่นคือในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้ โดยเฉพาะนิสิตปี3และปี4
(tent)(tent)(tent)(tent)(tent) ใช้ห้องพักเป็น”ที่ซุกอาศัย” เขาให้นิยาม”ที่ซุกเอาศัย” ว่า คือกลุ่มเด็กที่มีฐานะทางครอบครัวดีหน่อย จะซุกอยู่แต่ในห้องพักทั้งวันทั้งคืน ไม่ว่าจะอ่านหนังสือ เล่นเกมคอมพิวเตอร์(notebook PC)(notebook PC)(mp3 player)(smartphone)(PC) แม้กระทั่งอาหารการกินก็ไม่ยอมออกลงไปซื้อที่ด้านล่าง
ในขณะที่เขาเติบโตมาจากบนดอย山顶 ผ่านการเดินบนทางภูเขาที่ขรุขระและลาดชัน ทำให้เขามีขาที่เดินได้รวดเร็ว การขึ้นบันไดไปชั้น 5 ชั้น 6 นั้น สำหรับเขา แค่กระพริบตาก็ถึงแล้ว
ในบ่ายวันเดียวกัน มีนิสิตคนหนึ่งโทรมา(bento)(pho)(chinese box)(sashimi)(bibimbap) ขอให้เขาไปซื้ออาหารจานด่วนนอกสถาบัน ซึ่งขายในราคามาตรฐานที่ 15 หยวนต่อจาน พอวางสายปั๊บ เขาก็งบึ่งไปอย่างรวดเร็วปานลมหมุน รวมเวลาที่ไปและกลับมาส่งถึงมือคนสั่ง ใช้เวลาไม่ถึง 10 นาที
นี่ก็เร็วเกินไปหน่อยกระมัง! นิสิตคนนั้นรู้สึกทึ่ง และรีบส่งเงินให้ 20 หยวน เขาทอนเงินคืน 3 หยวน โดยให้เหตุผลว่า เขาบอกแล้วว่า ค่าบริการนอกสถาบันคิด 2 หยวน การทำธุรกิจ
จากการบริการที่มีประสิทธิภาพ และความน่าเชื่อถือที่ได้รับความไว้วางใจ ทำให้ทุกห้องทุกหอ เมื่อมีสิ่งของที่จะซื้อ จะนึกถึงเขาขึ้นมา การมีธุกิจที่ร้อนฉ่าได้ขนาดนี้ ต้องถือว่าเกินความคาดหมายของเขาไปอย่างมาก มีบางครั้งที่เวลาพักจากชั่วโมงเรียน เมื่อเปิดดูข้อความในมือถือ จะพบกับรายการหลากหลายเกือบทุกชนิด ที่จะไหว้วานให้เขาไปทำให้
ในบ่ายวันหนึ่ง ฝนตกลงมาอย่างหนัก มีเสียงส่งข้อความทางโทรศัพท์ดังเข้ามา เป็นข้อความจากนิสิตหญิงคนหนึ่งแจ้งความจำนงว่า (rainy)(rain)(rainy)(thunder)(rainy)
ต้องการร่ม 1 คัน ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี พอเขาได้รับข้อความ เขาก็รีบวิ่งลุยฝนออกไป เนื้อตัวที่เปียกมะร่อกมะแร่ก เอาร่มไปส่งให้กับนิสิตสาว ทำเอาเธอประทับใจอย่างสุดซึ้ง ถึงกับโอบกอดเขาไว้ นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้รับการโอบกอดจากสาว เขาได้แต่กล่าวคำขอบคุณ ๆ และไม่สามารถหยุดการไหลของน้ำตาได้ ….
พร้อมกับการเป็นที่รู้จักของเพื่อน ๆ มากขึ้น ธุรกิจของเขาก็ยิ่งโตวันโตคืน
เวลาผ่านไปไวเหมือนพริบตา จากการที่เขาวิ่งส่งงานบริการ ภาคการศึกษาที่หนึ่งก็ได้สิ้นสุดลงแล้ว เขาได้กลับบ้านไปในช่วงฤดูหนาว ที่บ้าน พ่อเฒ่ายังคงวิตกกังวลเรื่องค่าใช้จ่ายในการศึกษาถัดไปของเขาอยู่ เขาเอาเงิน 1,000 หยวนออกมา ยัดเยียดใส่มือพ่อ และพูดว่า “พ่อครับ ถึงแม้ว่าพ่อจะไม่ได้ให้บ้านที่มีฐานะกับผม แต่พ่อได้ให้ขาคู่ที่สามารถวิ่งได้ดีมาก ด้วยสองขาที่พ่อให้มานี้ ผมสามารถ ‘วิ่ง’ จนจบมหาวิทยาลัยและจะมีชื่อเสียงได้ครับ”
ปีการศึกษาต่อมา เขาไม่ได้ทำงานคนเดียวอีกต่อไป
(Phew) (Illustrator) เขารับเพื่อนร่วมงานที่มาจากครอบครัวที่มีฐานะไม่ค่อยดี มาช่วยให้บริการทั้งในมหาวิทยาลัยและนอกมหาวิทยาลัย การให้บริการที่ขยายวงออกไปทำให้เขาค่อย ๆ (Shrug)(Shrug)(Shrug)(Shrug)(Shrug)
วิ่งไป วิ่งไป วิ่งไปไม่หยุดยั้ง เขากำลังวิ่งไปสู่ทางสำเร็จ
เขาให้นิยาม “กระปุกทอง”ของเขาไว้ที่ 5 แสนหยวน(2,500,000)บาทในปีการศึกษาหน้า และอีก 3 ปีในรั้วมหาวิทยาลัยนี้เป็นเงินเท่าไหร่..? ซึ่งชื่อจริงของเขาคือ นายเจียหนัน แซ่เฮอ 何正南 จากตำบลเนินเขาห่างไกลชื่อ Daxinanling ตรงเข้าสู่วิทยาลัยครูประจำจังหวัด ปัจจุบัน นอกจากเป็นนิสิตปี 3 แล้ว ยังเป็นตัวแทนจำหน่ายและรับส่งสินค้าทุกชนิดสู่อาคารเรียน หอพักต่างๆในมหาวิทยาลัย แต่เขาก็ยังเป็นชายหนุ่มคนเดิม ที่เรียบง่าย ทำงานหนัก อย่างการรับต้มน้ำ 1 กา(ไม่ต้องลงทุน) และนำส่งให้ลูกค้าในเวลาอันรวดเร็วปานสายลมทอนาโด เพื่อให้ได้เงินค่าจ้าง 1 หยวนเช่นเดิม
(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)(Illustrator)
หากเป็นคุณ คุณจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร? จะเป็นเหมือนตัวเอกในเรื่อง หรือจะโทษความยากจน ว่าเป็นความผิดของพ่อแม่ ผู้ปกครอง กับสังคมไหมนะ?
เขาตั้งปนิธานใว้ว่า หากวันใดที่เขาเรียนจบ เขาจะขอ ผอ มหาวิทยาลัยเพื่อขึ้นไปกล่าวขอบคุณ มหาวิทยาลัยและพี่ๆน้องๆของสถาบันแห่งนี้ที่ทำให้เขามีวันนี้ แต่การบริการของเขายังไม่จบขอให้พี่ๆเพื่อนๆน้องเรียกใช้บริการเขาได้ เพราะปัจจุบัน(ปี3) เขาได้ซื้ออาคาร 1 คูหาด้วยเงิน1ล้านหยวน พร้อมพนักงานCall Center ใว้บริการอีก 10คน พร้อมเบอร์ใว้บริการแล้ว
"ชะตาฟ้าลิขิต แต่ชีวิตเรา.ใครกำหนด "คิดเอาเอง.....พ่อแม่
พี่หรือน้อง
มรดก.........ฮา
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมขอยกนิ้วให้หนุ่มน้อยคนนี้ 2 นิ้วเลยครับ