สวัสดีค่ะ เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกนะคะ ผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้า ยินดีรับคำติชมทุกความคิดเห็นค่ะ
ปัจจุบันเราอายุเกือย 35 ปีละ สามีก็อายุเท่ากันค่ะ มีสาวน้อย 1 คน อายุ 7 เดือน กำลังซนน่ารักน่าชังเป็นที่สุด ตั้งใจไว้ตั้งนานแล้วค่ะว่าสักวันหนึ่งอยากมาเล่าประสบการณ์การมีลูกเพื่อให้กำลังใจว่าที่คุณพ่อคุณแม่ทุกท่าน
เข้าเรื่องเลยนะคะ เรากับสามีคบหาดูใจกันมาหลายปีและตัดสินใจแต่งงานเมื่อสามปีที่แล้ว เริ่มเดิมทีเราสองคนเป็นคนชอบเที่ยว(ธรรมชาติ) ไม่ชอบเด็ก ในตอนแรกที่แต่งงานกันนั้นเลยไม่ได้คิดเรื่องมีลูกเลย จึงคุมกำเนิดตั้งแต่เริ่มแต่งงานโดยใช้ถุงยางอนามัย (ตอนเป็นแฟนกันเราทานยาคุมประมาณ 6 ปี) 1 ปีผ่านไป เราสองคนใช้ชีวิตอย่างเป็นสุขดี ไปเที่ยวหลายที่ จนเริ่มรู้สึกว่ามันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง จึงตัดสินใจว่าจะมีลูกกันด้วยอายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว (พูดง่ายๆ เริ่มแก่ 555) เลยจูงมือกันไปตรวจสุขภาพเตรียมความพร้อมมีบุตรผลออกมาคือปกติดีทั้งคู่ หลังจากนั้นเราเดินเครื่องเต็มกำลังจัดไป ผ่านไปสามเดือนก็ไม่มีแวว ป้าแดงก็ยังมาทักทายเป็นปกติทุกเดือน เริ่มจะเศร้าละ
เราเริ่มหาข้อมูลการนับวันตกไข่ การบำรุงร่างกายเตรียมความพร้อมมีบุตร ออกกำลังกาย จนถึงขั้นซื้อที่ตรวจการตกไข่มาใช้ ก็ไม่ได้ผล จนกระทั่งผ่านไปหลายเดือน จากคนที่ไม่อยากมีลูก เริ่มเครียด เริ่มคิดมาก จนกระทั่งครบ 1 ปีเราสองคนจูงมือไปหาคุณหมอเพื่อตรวจเรื่องปัญหาการมีบุตรยาก วิธีการตรวจของคุณพ่อคือตรวจอสุจิ ดูความแข็งแรง ดูจำนวน ผลออกมาคือปกติดี ขอเล่านิดนึงเผื่อใครอยากรู้ว่าเค้าตรวจกันอย่างไร คือคุณหมอมีให้เลือก 2 วิธี คือ เก็บที่โรงพยาบาลเลย หรือ ให้เราเก็บที่บ้านโดยต้องแช่เย็นและนำมาให้คุณหมอภายใน 2 ชั่วโมง เราเลือกวิธีแรกคือเก็บที่โรงพยาบาล วิธีการก็คือทางโรงพยาบาลจะมีห้องให้คุณพ่อเป็นส่วนตัว มีหนัง และหนังสือ สำหรับเป็นตัวช่วยให้คุณพ่อปฏิบัติภารกิจ (อิตอนนี้ละคุณเอ๋ย กว่าจะได้มาเล่นเอาสามีเราเหงื่อตก 5555) สุดท้ายผ่านไปครึ่งชั่วโมงโดยประมาณก็สำเร็จ และผลการตรวจคือคุณสามีเราปกติดี น้องจิแข็งแรง มีจำนวนเยอะ พร้อมผสม
มาถึงการตรวจของเราบ้าง คุณหมอให้เราไปฉีดสีเข้าไปที่มดลูกเพื่อดูความผิดปกติของมดลูกและท่อนำไข่ หมอที่ทำให้เราเป็นคนละคนกัน คนนี้เป็นคุณป้าหมอ (ขอเรียกแบบนี้เพราะอายุแกมากแล้ว) วิธีการตรวจคือให้เราไปที่ห้องเอ็กซเรย์ เปลี่ยนเสื้อผ้า นอนบนเตียงสเตนเลสขึ้นขาหยั่ง บรรยากาศน่ากลัวมาก ยังกับหนังผีที่เคยดูมาเลยละ ไฟสลัว แอร์เย็นจนขนลุก ปรึ้ย....... พอถึงตอนที่คุณป้าหมอจะฉีดสีแกก็บอกว่า "ป้าหมอทำไม่เจ็บ แป๊บเดียวนะคะ " หลังจากนั้นก็ใช้ครีบปากเป็ดสอดเข้ามาที่ช่องคลอดและฉีดสีเข้าไป อันนี้ไม่ได้มองว่าใช้เครื่องมืออะไรฉีดเข้าไป เพราะว่า........... มันปวดมาก ปวดที่สุด ปวดจนเรานึกถึงคนทำแท้งอะ น้ำตาไหล ร้องบอกว่าไม่เอาแล้ว พอแล้ว จะไม่ทำแล้ว ป้าหมอแกก็บอกว่า "จะเสร็จแล้วอีกนิดเดียว" พยาบาลจับแขนซ้ายขวา เราปวดจนกระทั้งขยับตัวไม่ได้ จนแก่ฉีดเสร็จ ก็ให้เราขยับตัวตะแคงซ้าย ขวา เพื่อทำการเอ็กซเรย์ เราก็ฝืนขยับให้ น้ำตาไหลพลาก พอทำเสร็จก็เอาเครื่องมือออก เรานอนเป็นลมอยู่บนเตียงนั้น ลุกไม่ได้ พยาบาลเอาแอมโมเนียมาให้ดม นอนพักอยู่ 15 นาที ดีขึ้นนิดนึง ก็เลยขอลุกเปลี่ยนเสื้อผ้า แทบลุกไม่ไหวขาสั่น แต่ก็ฝืน แล้วพยาบาลก็พาใส่รถเข็น มาส่งที่คุณหมอคนแรก สามีเราเห็นสภาพเราตกใจมาก ยังดีที่เป็นโรงพยาบาลเอกชนเลยมีห้องให้เรานอนพักก่อนระหว่างรอผลตรวจ ได้ยาแก้ปวดมากินสองเม็ด เฮ้อ...... จบไป
(เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอไปปั้มนมให้ลูกก่อน)
+++แชร์ประสบการณ์การมีลูก จากคนที่หมอเคยบอกว่าเหมือนเป็นหมัน+++
ปัจจุบันเราอายุเกือย 35 ปีละ สามีก็อายุเท่ากันค่ะ มีสาวน้อย 1 คน อายุ 7 เดือน กำลังซนน่ารักน่าชังเป็นที่สุด ตั้งใจไว้ตั้งนานแล้วค่ะว่าสักวันหนึ่งอยากมาเล่าประสบการณ์การมีลูกเพื่อให้กำลังใจว่าที่คุณพ่อคุณแม่ทุกท่าน
เข้าเรื่องเลยนะคะ เรากับสามีคบหาดูใจกันมาหลายปีและตัดสินใจแต่งงานเมื่อสามปีที่แล้ว เริ่มเดิมทีเราสองคนเป็นคนชอบเที่ยว(ธรรมชาติ) ไม่ชอบเด็ก ในตอนแรกที่แต่งงานกันนั้นเลยไม่ได้คิดเรื่องมีลูกเลย จึงคุมกำเนิดตั้งแต่เริ่มแต่งงานโดยใช้ถุงยางอนามัย (ตอนเป็นแฟนกันเราทานยาคุมประมาณ 6 ปี) 1 ปีผ่านไป เราสองคนใช้ชีวิตอย่างเป็นสุขดี ไปเที่ยวหลายที่ จนเริ่มรู้สึกว่ามันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง จึงตัดสินใจว่าจะมีลูกกันด้วยอายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว (พูดง่ายๆ เริ่มแก่ 555) เลยจูงมือกันไปตรวจสุขภาพเตรียมความพร้อมมีบุตรผลออกมาคือปกติดีทั้งคู่ หลังจากนั้นเราเดินเครื่องเต็มกำลังจัดไป ผ่านไปสามเดือนก็ไม่มีแวว ป้าแดงก็ยังมาทักทายเป็นปกติทุกเดือน เริ่มจะเศร้าละ
เราเริ่มหาข้อมูลการนับวันตกไข่ การบำรุงร่างกายเตรียมความพร้อมมีบุตร ออกกำลังกาย จนถึงขั้นซื้อที่ตรวจการตกไข่มาใช้ ก็ไม่ได้ผล จนกระทั่งผ่านไปหลายเดือน จากคนที่ไม่อยากมีลูก เริ่มเครียด เริ่มคิดมาก จนกระทั่งครบ 1 ปีเราสองคนจูงมือไปหาคุณหมอเพื่อตรวจเรื่องปัญหาการมีบุตรยาก วิธีการตรวจของคุณพ่อคือตรวจอสุจิ ดูความแข็งแรง ดูจำนวน ผลออกมาคือปกติดี ขอเล่านิดนึงเผื่อใครอยากรู้ว่าเค้าตรวจกันอย่างไร คือคุณหมอมีให้เลือก 2 วิธี คือ เก็บที่โรงพยาบาลเลย หรือ ให้เราเก็บที่บ้านโดยต้องแช่เย็นและนำมาให้คุณหมอภายใน 2 ชั่วโมง เราเลือกวิธีแรกคือเก็บที่โรงพยาบาล วิธีการก็คือทางโรงพยาบาลจะมีห้องให้คุณพ่อเป็นส่วนตัว มีหนัง และหนังสือ สำหรับเป็นตัวช่วยให้คุณพ่อปฏิบัติภารกิจ (อิตอนนี้ละคุณเอ๋ย กว่าจะได้มาเล่นเอาสามีเราเหงื่อตก 5555) สุดท้ายผ่านไปครึ่งชั่วโมงโดยประมาณก็สำเร็จ และผลการตรวจคือคุณสามีเราปกติดี น้องจิแข็งแรง มีจำนวนเยอะ พร้อมผสม
มาถึงการตรวจของเราบ้าง คุณหมอให้เราไปฉีดสีเข้าไปที่มดลูกเพื่อดูความผิดปกติของมดลูกและท่อนำไข่ หมอที่ทำให้เราเป็นคนละคนกัน คนนี้เป็นคุณป้าหมอ (ขอเรียกแบบนี้เพราะอายุแกมากแล้ว) วิธีการตรวจคือให้เราไปที่ห้องเอ็กซเรย์ เปลี่ยนเสื้อผ้า นอนบนเตียงสเตนเลสขึ้นขาหยั่ง บรรยากาศน่ากลัวมาก ยังกับหนังผีที่เคยดูมาเลยละ ไฟสลัว แอร์เย็นจนขนลุก ปรึ้ย....... พอถึงตอนที่คุณป้าหมอจะฉีดสีแกก็บอกว่า "ป้าหมอทำไม่เจ็บ แป๊บเดียวนะคะ " หลังจากนั้นก็ใช้ครีบปากเป็ดสอดเข้ามาที่ช่องคลอดและฉีดสีเข้าไป อันนี้ไม่ได้มองว่าใช้เครื่องมืออะไรฉีดเข้าไป เพราะว่า........... มันปวดมาก ปวดที่สุด ปวดจนเรานึกถึงคนทำแท้งอะ น้ำตาไหล ร้องบอกว่าไม่เอาแล้ว พอแล้ว จะไม่ทำแล้ว ป้าหมอแกก็บอกว่า "จะเสร็จแล้วอีกนิดเดียว" พยาบาลจับแขนซ้ายขวา เราปวดจนกระทั้งขยับตัวไม่ได้ จนแก่ฉีดเสร็จ ก็ให้เราขยับตัวตะแคงซ้าย ขวา เพื่อทำการเอ็กซเรย์ เราก็ฝืนขยับให้ น้ำตาไหลพลาก พอทำเสร็จก็เอาเครื่องมือออก เรานอนเป็นลมอยู่บนเตียงนั้น ลุกไม่ได้ พยาบาลเอาแอมโมเนียมาให้ดม นอนพักอยู่ 15 นาที ดีขึ้นนิดนึง ก็เลยขอลุกเปลี่ยนเสื้อผ้า แทบลุกไม่ไหวขาสั่น แต่ก็ฝืน แล้วพยาบาลก็พาใส่รถเข็น มาส่งที่คุณหมอคนแรก สามีเราเห็นสภาพเราตกใจมาก ยังดีที่เป็นโรงพยาบาลเอกชนเลยมีห้องให้เรานอนพักก่อนระหว่างรอผลตรวจ ได้ยาแก้ปวดมากินสองเม็ด เฮ้อ...... จบไป
(เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอไปปั้มนมให้ลูกก่อน)