สวัสดีครับทุกคน
วันนี้อยากมาเล่าเรื่องการไปญี่ปุ่นครั้งแรกของตัวเองให้หลายๆคนได้อ่านกัน
ผมเชื่อว่าทุกคนที่เคยไปญี่ปุ่นต้องเคยมีประสบการณ์ครั้งแรกที่นี่ที่น่าจดจำต่างๆกันไป...
และผม มาที่นี่ครั้งแรก ในฐานะ"นักเรียนแลกเปลี่ยน"
ผมได้รับทุนแลกเปลี่ยนฯจากโครงการแลกเปลี่ยนโครงการหนึ่งร่วมกับรบ.ญี่ปุ่นและสพฐ.
เป็นโครงการระยะสั้นครับ 1 เดือน มกรา-กุมภา 2013 (ปีกว่าแล้วครับ)
และนั่นทำให้เกิดครั้งแรกต่างๆมากมายขึ้น...
เรื่องแรกคือ เป็นการไปต่างประเทศครั้งแรกของผมครับ
ดีใจครับ ตื่นเต้นครับ กังวลครับ วิตกครับ กรี๊ดครับ(ไม่จริงครับ ไม่ได้กรี๊ด)
เตรียมตัวเยอะมาก จะเอาอะไรไปบ้างดี ของฝากล่ะ ทำอาหารไทยอีก การแสดงของไทย ความรู้ประเทศไทย เสื้อผ้า ภาษาที่เราไม่คุ้นอีก การวางตัว
วัฒนธรรม อาหารการกิน สารพัดครับ (เป็นเด็กแลกเปลี่ยนต้องทำได้ทุกอย่างครับ)
เตรียมของจนถึงวันสุดท้ายก่อนเดินทางก็ยังรู้สึกว่าของไม่ครบ ไม่พร้อมอยู่ดี

รู้สึกว่าถ้าไปเที่ยวเฉยๆจะไม่เหนื่อยขนาดนี้ด้วยซ้ำ
วันเดินทางครับ แน่นอน เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกของผมอีกเหมือนกัน
เครื่องออกประมาณแปดโมงครับ แต่ไปรอตั้งแต่ตีห้า (พี่จนท.ของโครงการนัดครับ)
อ้อ ผมไปกับเพื่อนผู้หญิงอีกคนครับ โครงการนี้ประเทศไทยไปสองคน
ก่อนขึ้นเครื่องพี่จนท.ก็แจกเอกสาร กำหนดการ และก็ข้อมูลประเทศไทยภาษาอังกฤษ(เหมือนจะเป็นของททท.ครับ)
ขึ้นไปบนเครื่องครับ ตื่นเต้น รอเครื่องออก
พอเครื่องออก และเริ่มลอยขึ้นจากพื้น เอ่อ.. ผมกลัวครับ มันรู้สึกหวิวๆ ขาชา ไม่รู้สินะครับ ผมเป็นอย่างนี้นะ 555
บินๆๆ
เราต้องรอดครับ เอาชีวิตรอดในแดนคนดิบ เอ้ย ปลาดิบ
ไว้จะมาต่อตอนที่ไปถึงที่ญี่ปุ่นแล้วนะครับ
Japan 1st time: For the first time in forever... ครั้ง(ที่)หนึ่งในชีวิต ณ แดนอาทิตย์อุทัย
วันนี้อยากมาเล่าเรื่องการไปญี่ปุ่นครั้งแรกของตัวเองให้หลายๆคนได้อ่านกัน
ผมเชื่อว่าทุกคนที่เคยไปญี่ปุ่นต้องเคยมีประสบการณ์ครั้งแรกที่นี่ที่น่าจดจำต่างๆกันไป...
และผม มาที่นี่ครั้งแรก ในฐานะ"นักเรียนแลกเปลี่ยน"
ผมได้รับทุนแลกเปลี่ยนฯจากโครงการแลกเปลี่ยนโครงการหนึ่งร่วมกับรบ.ญี่ปุ่นและสพฐ.
เป็นโครงการระยะสั้นครับ 1 เดือน มกรา-กุมภา 2013 (ปีกว่าแล้วครับ)
และนั่นทำให้เกิดครั้งแรกต่างๆมากมายขึ้น...
เรื่องแรกคือ เป็นการไปต่างประเทศครั้งแรกของผมครับ
ดีใจครับ ตื่นเต้นครับ กังวลครับ วิตกครับ กรี๊ดครับ(ไม่จริงครับ ไม่ได้กรี๊ด)
เตรียมตัวเยอะมาก จะเอาอะไรไปบ้างดี ของฝากล่ะ ทำอาหารไทยอีก การแสดงของไทย ความรู้ประเทศไทย เสื้อผ้า ภาษาที่เราไม่คุ้นอีก การวางตัว
วัฒนธรรม อาหารการกิน สารพัดครับ (เป็นเด็กแลกเปลี่ยนต้องทำได้ทุกอย่างครับ)
เตรียมของจนถึงวันสุดท้ายก่อนเดินทางก็ยังรู้สึกว่าของไม่ครบ ไม่พร้อมอยู่ดี
รู้สึกว่าถ้าไปเที่ยวเฉยๆจะไม่เหนื่อยขนาดนี้ด้วยซ้ำ
วันเดินทางครับ แน่นอน เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกของผมอีกเหมือนกัน
เครื่องออกประมาณแปดโมงครับ แต่ไปรอตั้งแต่ตีห้า (พี่จนท.ของโครงการนัดครับ)
อ้อ ผมไปกับเพื่อนผู้หญิงอีกคนครับ โครงการนี้ประเทศไทยไปสองคน
ก่อนขึ้นเครื่องพี่จนท.ก็แจกเอกสาร กำหนดการ และก็ข้อมูลประเทศไทยภาษาอังกฤษ(เหมือนจะเป็นของททท.ครับ)
ขึ้นไปบนเครื่องครับ ตื่นเต้น รอเครื่องออก
พอเครื่องออก และเริ่มลอยขึ้นจากพื้น เอ่อ.. ผมกลัวครับ มันรู้สึกหวิวๆ ขาชา ไม่รู้สินะครับ ผมเป็นอย่างนี้นะ 555
บินๆๆ
เราต้องรอดครับ เอาชีวิตรอดในแดนคนดิบ เอ้ย ปลาดิบ
ไว้จะมาต่อตอนที่ไปถึงที่ญี่ปุ่นแล้วนะครับ