น้องต้องไปแลกเปลี่ยนที่เมกาค่ะ วันที่ 19 สค. 57 เป็นวันอังคาร
แล้วทีนี้เราเปิดเรียนแล้ว เรียนที่มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด บ้านอยู่ กทม.
แผนแรกที่วางไว้กะนั่งเครื่องกลับกทม.ตั้งแต่ 15 สค. 57 (วันศุกร์) แล้ว อยู่จนส่งน้อง วันอังคาร (ไฟลท์ตีสี่) แล้วกลับไปเรียนต่อวันนั้นเลย
ทีนี้ ติดสองเรื่องคือ กิจกรรมรับน้อง (จัดประมาณ 1 อาทิตย์ได้ มาสิ้นสุดวันที่ 17 สค.)
เท่ากับว่าเราต้องโดดสองวันสุดท้าย (ตอนแรกก็ไม่อะไร ว่าจะค่อยคุยกะรุ่นพี่ แต่ลองคุยดูส่วนมากไม่อยากให้โดดกัน)
แล้ววันที่ 18 สค. เหมือนเริ่มเรียนจริงจังๆวันแรก
คือตอนแรกน้องก็ไม่ว่าอะไร บอกไม่ต้องไปส่งก็ได้ แต่แม่อยากให้เราไปส่งมากเพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมา เราไปสอบที่ไหนๆ
น้องก็มักไปอยู่รอด้วยจนเราสอบเสร็จหลายสนามมากๆ ช่วงเราอยู่ ม.6 (ตอนนี้จะขึ้นปี1) น้องก็คอยทำงานบ้านให้ เห็นเราต้องอ่านหนังสือ (ปกติแบ่งกันทำ)
เวลามีวันสำคัญอะไรของเราที่ชนกับน้อง แม่มักเลือกเรา
ตอนเราไปแลกเปลี่ยน ทุกคนก็ไปส่งเราพร้อมหน้า (ตอนนั้นมีคุณยายด้วย ตอนนี้ท่านเสียแล้ว) เราคิดว่าสำหรับน้องคงแลดูโหวงๆ
ดังนั้นการไปส่งน้องเนี่ย ก็เหมือนทำให้น้องบ้าง (อีกอย่างเราเข้าหอ ปลาย กค. ก็เท่ากับน้องเป็นฝ่ายส่งเราด้วยซ้ำ)
แม่ก็มาบอกเรา ที่เห็นน้องบอกไม่เป็นไร แต่น้องก็แอบเสียใจ เรายิ่งรู้สึกผิด รู้สึกว่าทุกอย่างต้องชนวันกันตลอด
อีกอันที่สำคัญก็วันประชุม ผปค ของโครงการน้อง ที่แม่ต้องไปด้วย ดันมาตรงกับวันเซ็นสัญญาของคณะเรา (แน่นอนแม่เลือกเราอีกแล้ว)
มาถามความเห็นค่ะ ว่าเราควรยึดอะไรดี ใจเอนเอียงไปทางโดดรับน้องไปส่งน้อง(แท้ๆ)มาก
อีกอย่างค่ะ คือเราอยู่กันสามคนแม่ลูก มันน่าเศร้าสำหรับแม่มากพอแล้วที่เราต้องเรียนไกล ส่วนน้องก็ไปตปท แม่ต้องอยู่คนเดียวปีนั้น
และไม่แน่ในอนาคตอีก (เราไกลบ้านอีกนานเลยค่ะ) แรกๆที่ติดมหาลัย ตจว ที่นี่ ร้องไห้กันเป็นอาทิตย์ เพราะอยู่ด้วยกันมาตลอด สนิทกันมาก
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ ปัญหาแลดูเล็กน้อยนะคะ แต่เราก็อยากลองฟังความเห็นของคนอื่นๆดูบ้าง
อยากไปส่งน้องไปเมกาที่สนามบิน แต่อยู่ไกลและติดเรียนติดกิจกรรมที่ต้องเข้า ทำไงดีคะ
แล้วทีนี้เราเปิดเรียนแล้ว เรียนที่มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด บ้านอยู่ กทม.
แผนแรกที่วางไว้กะนั่งเครื่องกลับกทม.ตั้งแต่ 15 สค. 57 (วันศุกร์) แล้ว อยู่จนส่งน้อง วันอังคาร (ไฟลท์ตีสี่) แล้วกลับไปเรียนต่อวันนั้นเลย
ทีนี้ ติดสองเรื่องคือ กิจกรรมรับน้อง (จัดประมาณ 1 อาทิตย์ได้ มาสิ้นสุดวันที่ 17 สค.)
เท่ากับว่าเราต้องโดดสองวันสุดท้าย (ตอนแรกก็ไม่อะไร ว่าจะค่อยคุยกะรุ่นพี่ แต่ลองคุยดูส่วนมากไม่อยากให้โดดกัน)
แล้ววันที่ 18 สค. เหมือนเริ่มเรียนจริงจังๆวันแรก
คือตอนแรกน้องก็ไม่ว่าอะไร บอกไม่ต้องไปส่งก็ได้ แต่แม่อยากให้เราไปส่งมากเพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมา เราไปสอบที่ไหนๆ
น้องก็มักไปอยู่รอด้วยจนเราสอบเสร็จหลายสนามมากๆ ช่วงเราอยู่ ม.6 (ตอนนี้จะขึ้นปี1) น้องก็คอยทำงานบ้านให้ เห็นเราต้องอ่านหนังสือ (ปกติแบ่งกันทำ)
เวลามีวันสำคัญอะไรของเราที่ชนกับน้อง แม่มักเลือกเรา
ตอนเราไปแลกเปลี่ยน ทุกคนก็ไปส่งเราพร้อมหน้า (ตอนนั้นมีคุณยายด้วย ตอนนี้ท่านเสียแล้ว) เราคิดว่าสำหรับน้องคงแลดูโหวงๆ
ดังนั้นการไปส่งน้องเนี่ย ก็เหมือนทำให้น้องบ้าง (อีกอย่างเราเข้าหอ ปลาย กค. ก็เท่ากับน้องเป็นฝ่ายส่งเราด้วยซ้ำ)
แม่ก็มาบอกเรา ที่เห็นน้องบอกไม่เป็นไร แต่น้องก็แอบเสียใจ เรายิ่งรู้สึกผิด รู้สึกว่าทุกอย่างต้องชนวันกันตลอด
อีกอันที่สำคัญก็วันประชุม ผปค ของโครงการน้อง ที่แม่ต้องไปด้วย ดันมาตรงกับวันเซ็นสัญญาของคณะเรา (แน่นอนแม่เลือกเราอีกแล้ว)
มาถามความเห็นค่ะ ว่าเราควรยึดอะไรดี ใจเอนเอียงไปทางโดดรับน้องไปส่งน้อง(แท้ๆ)มาก
อีกอย่างค่ะ คือเราอยู่กันสามคนแม่ลูก มันน่าเศร้าสำหรับแม่มากพอแล้วที่เราต้องเรียนไกล ส่วนน้องก็ไปตปท แม่ต้องอยู่คนเดียวปีนั้น
และไม่แน่ในอนาคตอีก (เราไกลบ้านอีกนานเลยค่ะ) แรกๆที่ติดมหาลัย ตจว ที่นี่ ร้องไห้กันเป็นอาทิตย์ เพราะอยู่ด้วยกันมาตลอด สนิทกันมาก
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ ปัญหาแลดูเล็กน้อยนะคะ แต่เราก็อยากลองฟังความเห็นของคนอื่นๆดูบ้าง