วันนี้เพื่อนของผมไปสมัครเรียนภาษาอังกฤษที่เซนจูรี่คับ เพื่อนเลยโทรมาบอกมันดี ราคาก็โอเคเลยแนะนำให้ผมไปเรียนด้วย ผมเลยรีบตามไปสมัครกับเพื่อนคับ ซึ่งเป็นเวลาประมาณบ่ายสี่โมงกว่าๆ ฝนก็ปรอยๆคับ แต่ผมก็ตัดสินใจไปสมัครคับ ผมพักอยู่หอพักของมหาวิทยาลัยแถวๆสยามคับ เลยวิ่งไปขึ้นรถเมล์หน้าหอ รอไปสักพักรถเมล์ก็ไม่มาสักที ผมจึงตัดสินใจเรียกแท็กซี่เพราะกลัวว่าสถาบันเขาจะปิดก่อนคับ
ซึ่งตอนที่ผมกวักมือเรียกแท็กซ่ผมก็ไม่ได้เลือกคันคับว่าเก่าใหม่อย่างไร ตอนนั้นรีบและสายตาสั้นไม่ได้ใส่แว่นคับ พอรถเทียบเข้ามาใกล้จึงรู้ว่าเก่ามาก เป็นแท็กซี่คันสีแดงจนซีดมากๆ เก่าจนสภาพกลายเป็นรถคลาสสิคเลยคับ เก่าจนคนที่ยืนรอรถเมล์ที่ป้ายมองดู แต่ผมรีบไม่เป็นไรคับ ผมบอกพี่แท็กซี่ว่า "ไปเซ็นจูรี่คับ" พี่แท็กซี่ก็บอก "เซนจูรี่ ตรงก่อนถึงอนุอ่าน้ะ" ผมก็ "คับ" ผมก็ขึ้นไปนั่งเบาะหลังคนขับคับ พอนั่งไปสักพัก พี่เขาก็พูดขึ้นมาว่า "เนี่ย ตอนนี้ทางนั้นรถติดมากเลยน้ะ พี่ขอร้อยนึงล้ะกัน" ผมก็ "ห้ะ เอาตามมิเตอร์ล้ะกันพี่(ในใจแอบด่าว่าใกล้นิดเดียวเองน้ะ ร้อยนึงเลยหรอ)" พี่เค้าก็บอก "เดี๋ยวพี่ก็ต้องวนรถกลับมาอีกรอบนึง รถมันติดจริงๆ นี่พี่ขับรถโรงแรมด้วย พี่เอารถโรงแรมออกมาขับด้วยน้ะเนี่ย(เราคิดในใจ รถโรงแรมอะไรฟ้ะ เก่ากึ้กขนาดนี้ แถมพี่เค้าใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืด รองเท้าแตะอีกต่างหาก) เอางี้ แปดสิบล้ะกัน" ผมก็หัวเราะแหยะๆ แบบเกรงใจ "เอาตามมิเตอร์ล้ะกันน้ะคับ" คราวนี้พี่เค้าขึ้น "ไอ่เ_ี้ย แล้ว ม_งจะเอายังไง ม_งลงไปเลยน้ะ" แล้วพี่เค้าก็จอดรถ จอดกลางถนนเลยคับ ซึ่งรถข้างหลังก็บีบแตรไล่ ตอนนั้นผมตกใจมากคับ แบบเกิดมาไม่เคยเจอ ตกใจจนน้ำตาจะไหลเลยคับ แล้วผมก็เปิดประตูลง พี่เค้าก็พูดขึ้นมา "ก_ไปรับฝรั่งดีกว่า"
ผมได้แต้อึ้งกับอึ้งคับ รีบเดินขึ้นฟุตบาทเพราะรถข้างหลังบีบแตรใส่ จนตั้งสติได้ถึงนึกได้ว่าทำไมเราไม่รีบมองเลขป้ายทะเบียนไว้ เหตุการณ์นี้ทำให้ผมรู้สึกแย่มากเลยคับ ผมอยากฝากถึงทุกคนที่ทำงานบริการ ควรมีจิตใจรักการบริการด้วยคับ ทุกอาชีพมีความสำคัญและมีคุณค่าด้วยกันทั้งนั้น ดังนั้นควรจะทำตามหน้าที่และจรรยาบรรณของอาชีพของตนให้ดีที่สุดด้วยคับ
สุดท้ายผมก็ต้องรีบวิ่งไปขึ้นบีทีเอสคับ กลัวสถาบันเขาปิดก่อนคับ
ผมโดนแท็กซี่ด่าว่า "เ_ี้ย" คับ
ซึ่งตอนที่ผมกวักมือเรียกแท็กซ่ผมก็ไม่ได้เลือกคันคับว่าเก่าใหม่อย่างไร ตอนนั้นรีบและสายตาสั้นไม่ได้ใส่แว่นคับ พอรถเทียบเข้ามาใกล้จึงรู้ว่าเก่ามาก เป็นแท็กซี่คันสีแดงจนซีดมากๆ เก่าจนสภาพกลายเป็นรถคลาสสิคเลยคับ เก่าจนคนที่ยืนรอรถเมล์ที่ป้ายมองดู แต่ผมรีบไม่เป็นไรคับ ผมบอกพี่แท็กซี่ว่า "ไปเซ็นจูรี่คับ" พี่แท็กซี่ก็บอก "เซนจูรี่ ตรงก่อนถึงอนุอ่าน้ะ" ผมก็ "คับ" ผมก็ขึ้นไปนั่งเบาะหลังคนขับคับ พอนั่งไปสักพัก พี่เขาก็พูดขึ้นมาว่า "เนี่ย ตอนนี้ทางนั้นรถติดมากเลยน้ะ พี่ขอร้อยนึงล้ะกัน" ผมก็ "ห้ะ เอาตามมิเตอร์ล้ะกันพี่(ในใจแอบด่าว่าใกล้นิดเดียวเองน้ะ ร้อยนึงเลยหรอ)" พี่เค้าก็บอก "เดี๋ยวพี่ก็ต้องวนรถกลับมาอีกรอบนึง รถมันติดจริงๆ นี่พี่ขับรถโรงแรมด้วย พี่เอารถโรงแรมออกมาขับด้วยน้ะเนี่ย(เราคิดในใจ รถโรงแรมอะไรฟ้ะ เก่ากึ้กขนาดนี้ แถมพี่เค้าใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืด รองเท้าแตะอีกต่างหาก) เอางี้ แปดสิบล้ะกัน" ผมก็หัวเราะแหยะๆ แบบเกรงใจ "เอาตามมิเตอร์ล้ะกันน้ะคับ" คราวนี้พี่เค้าขึ้น "ไอ่เ_ี้ย แล้ว ม_งจะเอายังไง ม_งลงไปเลยน้ะ" แล้วพี่เค้าก็จอดรถ จอดกลางถนนเลยคับ ซึ่งรถข้างหลังก็บีบแตรไล่ ตอนนั้นผมตกใจมากคับ แบบเกิดมาไม่เคยเจอ ตกใจจนน้ำตาจะไหลเลยคับ แล้วผมก็เปิดประตูลง พี่เค้าก็พูดขึ้นมา "ก_ไปรับฝรั่งดีกว่า"
ผมได้แต้อึ้งกับอึ้งคับ รีบเดินขึ้นฟุตบาทเพราะรถข้างหลังบีบแตรใส่ จนตั้งสติได้ถึงนึกได้ว่าทำไมเราไม่รีบมองเลขป้ายทะเบียนไว้ เหตุการณ์นี้ทำให้ผมรู้สึกแย่มากเลยคับ ผมอยากฝากถึงทุกคนที่ทำงานบริการ ควรมีจิตใจรักการบริการด้วยคับ ทุกอาชีพมีความสำคัญและมีคุณค่าด้วยกันทั้งนั้น ดังนั้นควรจะทำตามหน้าที่และจรรยาบรรณของอาชีพของตนให้ดีที่สุดด้วยคับ
สุดท้ายผมก็ต้องรีบวิ่งไปขึ้นบีทีเอสคับ กลัวสถาบันเขาปิดก่อนคับ