เฟรม "กล่อง" แบบนี้ เท่าที่เคยคุยกับครูของศูนยฝึกยามาฮ่าที่บางนา (ในตอนเมา) แกเล่ามาว่า มีใช้มาเนิ่นนาน โดยพัฒนามาเพื่อใช้ร่วมกับการแข่งรถ แต่ตอนแรกๆ ยังไม่มีชื่อเรียก   มามีชื่อเรียกเอาตอน 1985 ในรุ่น TZR 250 นั่นแหละครับ


[ Aluminium Deltabox ในร่างสองจังหวะพันธ์โหด]

จุดเด่นคือเองลักษณะ 5 เหลี่ยม มาประกอบเป็นเฟรมหลัก ทำให้ทนต่อแรงบิดตัวได้ดี - ดีมาก ทั้งแรงบิดขณะเข้าโค้ง (แรงกระทำจากช่วงหน้า และแกนสวิงอาร์มหลัง จะตรงข้ามกันเสมอ)  และแรงบิดของเครื่องยนต์ที่กระทำกับตัวรถเอง (แรงกระทำของเครื่องผ่านแกนสเตอร์และหูยึดเครื่อง คือเครื่องแรงยังไง ออกตัวเฟรมก็ไม่เบี้ยว)    รวมทั้งยังกระจายแรงกดขณะเบรคหน้าด้วย

ความจริงเฟรมพวกนี้ ค่ายอื่นๆก็ใช้งานด้วยเหมือนกัน ลักษณะคล้ายๆกัน แต่ชื่อเรียกแตกต่างกันตามเทคนิกที่ใช้ครับ จุดประสงค์หลักของเฟรมประเภทนี้คือการกระจายแรงบิดผ่านตัวเฟรมคู่ขนาดใหญ่ และโอบครอบเครื่องและแกนสวิงไว้  ทำให้ทนทานต่อแรงบิดที่ว่าได้ดีกว่าเฟรมแบบท่อเหล็กแกนกลางเดี่ยวๆที่เป็นแค่หูหิ้วเครื่องเท่านั้น เพราะตอนเข้าโค้งแกนกลางเดี่ยวจะรับแรงแบบมหาศาลทั้งจากน้ำหนักรถ คนขี่ แรงบิดเครื่อง และแรงเหวี่ยงอีก