อันนี้ยืม login ของลูกพี่ลูกน้องชายมาตอบนะคะ แบบว่าเป็นที่ระบายที่ปรึกษาเรื่องความรักให้เค้าบ่อยเลยได้อานิสงค์มา
มาเข้าเรื่องดีกว่า ปัจจุบันเราอายุ 25 ค่ะ ส่วนแฟนเก่า(ไอ้ตัวการ) 29 ค่ะ เรากับมันทำงานอยู่ใกล้ๆกัน ตอนเย็นเราจะเลิกประมาน 5-6 โมง ส่วนมันก็จะเลิกพร้อมๆกัน ไม่ก็ช้ากว่าหน่อยบางทีมันก็ทำโอที เราก็มันก็เจอกันที่ทำงานเนี่ยแหละ ตอนมันจีบเราก็ยังไม่ได้อะไรมันมากหน้ามันก็ไม่ได้หล่ออะไรนะ แต่มันรุกหนักมากตอนเที่ยงก็พาไปเลี้ยงข้าว ตอนเย็นก็เลี้ยงข้าว พาไปเดินห้างบ้าง แถมขับรถไปส่งที่หอ หลายสิบกิโลอยู่เหมือนกัน เรียกว่าโคดเอาใจสุดๆ มันจีบอยู่ 2-3 เดือนจนอยู่ๆเราก็รู้สึกชอบมันขึ้นมาซะงั้น
ตอนนั้นเราเริ่มชอบมันแล้วค่ะ เรารู้สึกสบาย ค่าเดินทางค่า BTS ก็ไม่ต้องเสีย มีคนขับกลับไปส่งให้ถึงหน้าบ้าน ค่าข้าวมันก็เลี้ยงบ้างถ้าไม่ใช่อาหารแพง แต่ถ้าแพงก็จะแชร์กัน เราเที่ยวห้างดูหนังกันบ่อยมากหลังเลิกงาน เพราะที่ทำงานอยู่ใกล้ห้าง จนสุดท้ายมันก็ขอเราเป็นแฟนค่ะ ตอนนั้นก็นะ โลกเราสวยสดใสเป็นสีชมพู มีคนเอาใจ รับใช้ประดุจดั่งเราเป็นเจ้าหญิง มาขอคบแบบนี้ใครจะไม่เอาคะ ก็ตกลงเป็นแฟนกัน เราก็คบกันเรื่อยๆ เราก็เป็นผู้หญิงขี้วีนอะ ขี้งอแง เอาแต่ใจ แต่มันก็ยังอยู่กับเราคอยเอาใจเราเหมือนเดิมอาจจะน้อยกว่าตอนจีบ แต่ก็แค่นิดหน่อย เริ่มมีอ้างงานบ้าง ไปกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ไม่บ่อยมากอย่างมากก็อาทิตย์ละครั้ง (ตอนเริ่มน้อยนี่คบกัน 2 เดือนกว่าแล้วนะ)
เราก็คบกันมาตลอด มันก็ดีมาตลอด เรียกได้ว่าไม่รู้เลยว่ามันจะมีเจตนาแบบนี้มาตั้งแต่ต้น มันอดทนดีกับเราได้นานมากจริงๆ
จนมาถึงวันศุกร์ที่แล้วเมนส์เรามาค่ะ แถมเป็นวันครบรอบ 8 เดือนพอดีด้วย เราปวดท้องมากๆ
มันก็มาส่งที่หอแล้ว อาสาขออยู่ดูแลที่หอให้เราก็บอกไม่ต้องหรอก มันก็บอกว่าไม่เป็นอะไรพรุ่งนี้วันเสาร์ด้วยจะได้อยู่ช่วยคอยซื้อของกินซื้ออะไร
มาให้จะได้ไม่ต้องเดินขึ้นเดินลงออกไปซื้อของกินนอกหอ คืนนั้นเราก็ให้มันนอนที่หอค่ะ ให้มันอาบน้ำแล้วก็ใส่ชุดนอนเรา แต่นอนตรงพื้นปูเบาะให้มันนอน ส่วนเรานอนบนเตียง คืนนั้นก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เรื่องมันเกิดวันต่อมาต่างหาก ตอนเที่ยงเราบอกมันว่าเราดีขึ้นแล้ว มันก็โอเคบอกเดี๋ยวซื้อข้าวเที่ยงขึ้นมากินกันก่อนแล้วมันจะกลับแล้ว หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จมันก็มานั่งใกล้ๆเรา จับหน้าผากเรา แล้วมันก็จูบเราค่ะ เราก็อึ้ง นิ่งไปเลย มันเหมือนกับลอยๆ แล้วห้องแอร์เย็นๆ ผ้าม่านห้องปิดมีแสงเข้านิดหน่อย เพิ่งกินอิ่มด้วย ยอมรับค่ะ ว่าบรรยากาศมันรุนแรงมากมันพาไปได้จริงๆ จากที่เคยเชื่อเคยเรียนมาว่าสติจะหยุดเรื่องพวกนี้ได้ ไม่ อย่า หยุด อะไรเนี่ย พอถึงเวลาจริงๆมันคุมตัวเองไม่อยู่ค่ะ เรียนเสียตังฟรีจริงๆ สุดท้าย เรากับมันก็มีอะไรกันจนได้ ครั้งแรกของเราด้วย พอเสร็จแล้วมันก็กลับไปค่ะ ต่อจากนี้แหละ เริ่มแล้วค่ะ จากหอเราถึงคอนโดมันก็ใช้เวลาประมาน 1 ชม. ค่ะ เราก็กะๆเวลาแล้วก็ทัก Line ไปถามว่าถึงคอนโดยัง มันไม่ตอบค่ะ เราก็คิดว่ายังไม่ถึงละมั้ง 2 ชม. ผ่านไปก็ยังไม่ตอบ เราก็ยังคิดว่าอาจจะรถติดหรืออะไรก็คิดไปเรื่อย จนกระทั่ง 3 ชม. เราทนไม่ไหวโทรไปหาเลย คือก็ไม่อยากจะโทรเพราะคิดว่ามันขับรถอยู่ มันอันตราย แต่นี่ทนไม่ไหวจริงๆ เลยโทรไป ปรากฏว่าโทรไม่ติดค่ะ !! โทรยังไงก็ไม่ติด 30-40 สาย เราก็เริ่มใจเสียอะ มันจะเป็นอะไรหรือเปล่า เป็นห่วงมากๆ ทักไลน์ก็ไม่ตอบ ไม่ขึ้นอ่านด้วย เราก็เลยเปิดคอมทัก facebook ค่ะ หาไม่เจอค่ะ !! facebook ของมันหายไป เซิจเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เราเลยล็อคเอาท์ออกแล้ว ไปเซิจชื่อมันใหม่ใน face เก่าของเรา เซิจเจอค่ะ !! ชัดเลย มันบล็อค facebook ของเรา เราก็เอา face เก่าเราทักไปอีก ก็โดนมันบลอคอีก เราเริ่มรู้แล้วค่ะ ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นกับเรา เราร้องไห้เสียใจจนอาเจียนข้าวที่กินออกมาหมด ทุกอย่างมันเกิดขึ้นแบบรวดเร็วมาก ทุกอย่างจบลง พังลง ในเวลาแค่ ไม่กี่ชั่วโมง เวลา 8 เดือน รวมเวลาจีบของมันด้วยก็เกือบปี ทุกอย่างพังสลายลงมาแบบไม่มีชิ้นดี เมื่อวันจันทร์เราก็ยังเห็นรถมันออกมาจากที่ทำงานมันเราแทบใจสลาย ต้องให้เพื่อนนั่งปลอบอยู่นานมาก วันอาทิตย์เพื่อนเราก็นั่งปลอบเราทั้งวัน สงสารเพื่อนเหมือนกันแทนที่จะได้หยุดสบายๆทำงานก็เหนื่อยพออยู่แล้วยังต้องมาดูแลเพื่อนโง่ๆอย่างเราอีก ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเกิดขึ้นกับตัวเรานี่สินะโดนฟันแล้วทิ้ง ตอนนี้บอกตรงๆว่ายังทำใจไม่ได้ รู้สึกขยะแขยงตัวเอง โกรธตัวเองที่โง่ กลัวเป็นโรคด้วย ไม่รู้ว่ามันทำแบบนี้กับผู้หญิงมากี่คนแล้ว ตอนนี้เราได้ระบายออกมาแล้วก็ค่อนข้างดีขึ้นค่ะ ก็ขอบคุณพันทิปที่ให้พื้นที่กะคุณพี่ชายที่ให้ยืมลอคอินมาระบายด้วย
เราอยากบอกกับเพื่อนๆผู้หญิงนะคะ ยังไม่แต่งงาน ยังไม่มั่นใจ อย่าให้แม้แต่จะขึ้นห้อง หรือ ไปอยู่ในห้องสองต่อสองกับแฟนเลยค่ะ บรรยากาศมันพอมันเป็นใจมันหยุดยากจริงๆ เราเป็นคนนึงที่โง่มาแล้ว เล่นตัวนะ เล่นๆไปเถอะ ไม่ก็หาอะไรมาทดสอบแฟนคุณหน่อยก็ได้ว่าเค้ารักเราจริงๆ หรือจะให้ดีก็คบสัก 10 ปีแล้วค่อยยอมก็ได้ เราไม่อยากให้ใครมาพลาดแบบเราอีก ตอนนี้เราเข็ดแล้วค่ะ ถ้ามีแฟนมีรักครั้งต่อไปเราจะไม่อยู่สองต่อสองกับเค้าเด็ดขาด เราจะไม่ยอมพลาดอีกแล้ว
ก็ขอบคุณพันทิปกับคุณพี่ชายอีกครั้ง แล้วก็เพื่อนๆในพันทิปที่มาให้กำลังใจด้วยนะคะ ถึงเราจะไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันแต่เราก็รู้สึกได้ถึงกำลังใจของทุกคนจริงๆค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
ตอนจีบตอนคบเยี่ยงเทวดา พอได้แล้วเฉดหัวทิ้งเยี่ยงหมาหัวเน่า
มาเข้าเรื่องดีกว่า ปัจจุบันเราอายุ 25 ค่ะ ส่วนแฟนเก่า(ไอ้ตัวการ) 29 ค่ะ เรากับมันทำงานอยู่ใกล้ๆกัน ตอนเย็นเราจะเลิกประมาน 5-6 โมง ส่วนมันก็จะเลิกพร้อมๆกัน ไม่ก็ช้ากว่าหน่อยบางทีมันก็ทำโอที เราก็มันก็เจอกันที่ทำงานเนี่ยแหละ ตอนมันจีบเราก็ยังไม่ได้อะไรมันมากหน้ามันก็ไม่ได้หล่ออะไรนะ แต่มันรุกหนักมากตอนเที่ยงก็พาไปเลี้ยงข้าว ตอนเย็นก็เลี้ยงข้าว พาไปเดินห้างบ้าง แถมขับรถไปส่งที่หอ หลายสิบกิโลอยู่เหมือนกัน เรียกว่าโคดเอาใจสุดๆ มันจีบอยู่ 2-3 เดือนจนอยู่ๆเราก็รู้สึกชอบมันขึ้นมาซะงั้น
ตอนนั้นเราเริ่มชอบมันแล้วค่ะ เรารู้สึกสบาย ค่าเดินทางค่า BTS ก็ไม่ต้องเสีย มีคนขับกลับไปส่งให้ถึงหน้าบ้าน ค่าข้าวมันก็เลี้ยงบ้างถ้าไม่ใช่อาหารแพง แต่ถ้าแพงก็จะแชร์กัน เราเที่ยวห้างดูหนังกันบ่อยมากหลังเลิกงาน เพราะที่ทำงานอยู่ใกล้ห้าง จนสุดท้ายมันก็ขอเราเป็นแฟนค่ะ ตอนนั้นก็นะ โลกเราสวยสดใสเป็นสีชมพู มีคนเอาใจ รับใช้ประดุจดั่งเราเป็นเจ้าหญิง มาขอคบแบบนี้ใครจะไม่เอาคะ ก็ตกลงเป็นแฟนกัน เราก็คบกันเรื่อยๆ เราก็เป็นผู้หญิงขี้วีนอะ ขี้งอแง เอาแต่ใจ แต่มันก็ยังอยู่กับเราคอยเอาใจเราเหมือนเดิมอาจจะน้อยกว่าตอนจีบ แต่ก็แค่นิดหน่อย เริ่มมีอ้างงานบ้าง ไปกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ไม่บ่อยมากอย่างมากก็อาทิตย์ละครั้ง (ตอนเริ่มน้อยนี่คบกัน 2 เดือนกว่าแล้วนะ)
เราก็คบกันมาตลอด มันก็ดีมาตลอด เรียกได้ว่าไม่รู้เลยว่ามันจะมีเจตนาแบบนี้มาตั้งแต่ต้น มันอดทนดีกับเราได้นานมากจริงๆ
จนมาถึงวันศุกร์ที่แล้วเมนส์เรามาค่ะ แถมเป็นวันครบรอบ 8 เดือนพอดีด้วย เราปวดท้องมากๆ
มันก็มาส่งที่หอแล้ว อาสาขออยู่ดูแลที่หอให้เราก็บอกไม่ต้องหรอก มันก็บอกว่าไม่เป็นอะไรพรุ่งนี้วันเสาร์ด้วยจะได้อยู่ช่วยคอยซื้อของกินซื้ออะไร
มาให้จะได้ไม่ต้องเดินขึ้นเดินลงออกไปซื้อของกินนอกหอ คืนนั้นเราก็ให้มันนอนที่หอค่ะ ให้มันอาบน้ำแล้วก็ใส่ชุดนอนเรา แต่นอนตรงพื้นปูเบาะให้มันนอน ส่วนเรานอนบนเตียง คืนนั้นก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เรื่องมันเกิดวันต่อมาต่างหาก ตอนเที่ยงเราบอกมันว่าเราดีขึ้นแล้ว มันก็โอเคบอกเดี๋ยวซื้อข้าวเที่ยงขึ้นมากินกันก่อนแล้วมันจะกลับแล้ว หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จมันก็มานั่งใกล้ๆเรา จับหน้าผากเรา แล้วมันก็จูบเราค่ะ เราก็อึ้ง นิ่งไปเลย มันเหมือนกับลอยๆ แล้วห้องแอร์เย็นๆ ผ้าม่านห้องปิดมีแสงเข้านิดหน่อย เพิ่งกินอิ่มด้วย ยอมรับค่ะ ว่าบรรยากาศมันรุนแรงมากมันพาไปได้จริงๆ จากที่เคยเชื่อเคยเรียนมาว่าสติจะหยุดเรื่องพวกนี้ได้ ไม่ อย่า หยุด อะไรเนี่ย พอถึงเวลาจริงๆมันคุมตัวเองไม่อยู่ค่ะ เรียนเสียตังฟรีจริงๆ สุดท้าย เรากับมันก็มีอะไรกันจนได้ ครั้งแรกของเราด้วย พอเสร็จแล้วมันก็กลับไปค่ะ ต่อจากนี้แหละ เริ่มแล้วค่ะ จากหอเราถึงคอนโดมันก็ใช้เวลาประมาน 1 ชม. ค่ะ เราก็กะๆเวลาแล้วก็ทัก Line ไปถามว่าถึงคอนโดยัง มันไม่ตอบค่ะ เราก็คิดว่ายังไม่ถึงละมั้ง 2 ชม. ผ่านไปก็ยังไม่ตอบ เราก็ยังคิดว่าอาจจะรถติดหรืออะไรก็คิดไปเรื่อย จนกระทั่ง 3 ชม. เราทนไม่ไหวโทรไปหาเลย คือก็ไม่อยากจะโทรเพราะคิดว่ามันขับรถอยู่ มันอันตราย แต่นี่ทนไม่ไหวจริงๆ เลยโทรไป ปรากฏว่าโทรไม่ติดค่ะ !! โทรยังไงก็ไม่ติด 30-40 สาย เราก็เริ่มใจเสียอะ มันจะเป็นอะไรหรือเปล่า เป็นห่วงมากๆ ทักไลน์ก็ไม่ตอบ ไม่ขึ้นอ่านด้วย เราก็เลยเปิดคอมทัก facebook ค่ะ หาไม่เจอค่ะ !! facebook ของมันหายไป เซิจเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เราเลยล็อคเอาท์ออกแล้ว ไปเซิจชื่อมันใหม่ใน face เก่าของเรา เซิจเจอค่ะ !! ชัดเลย มันบล็อค facebook ของเรา เราก็เอา face เก่าเราทักไปอีก ก็โดนมันบลอคอีก เราเริ่มรู้แล้วค่ะ ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นกับเรา เราร้องไห้เสียใจจนอาเจียนข้าวที่กินออกมาหมด ทุกอย่างมันเกิดขึ้นแบบรวดเร็วมาก ทุกอย่างจบลง พังลง ในเวลาแค่ ไม่กี่ชั่วโมง เวลา 8 เดือน รวมเวลาจีบของมันด้วยก็เกือบปี ทุกอย่างพังสลายลงมาแบบไม่มีชิ้นดี เมื่อวันจันทร์เราก็ยังเห็นรถมันออกมาจากที่ทำงานมันเราแทบใจสลาย ต้องให้เพื่อนนั่งปลอบอยู่นานมาก วันอาทิตย์เพื่อนเราก็นั่งปลอบเราทั้งวัน สงสารเพื่อนเหมือนกันแทนที่จะได้หยุดสบายๆทำงานก็เหนื่อยพออยู่แล้วยังต้องมาดูแลเพื่อนโง่ๆอย่างเราอีก ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเกิดขึ้นกับตัวเรานี่สินะโดนฟันแล้วทิ้ง ตอนนี้บอกตรงๆว่ายังทำใจไม่ได้ รู้สึกขยะแขยงตัวเอง โกรธตัวเองที่โง่ กลัวเป็นโรคด้วย ไม่รู้ว่ามันทำแบบนี้กับผู้หญิงมากี่คนแล้ว ตอนนี้เราได้ระบายออกมาแล้วก็ค่อนข้างดีขึ้นค่ะ ก็ขอบคุณพันทิปที่ให้พื้นที่กะคุณพี่ชายที่ให้ยืมลอคอินมาระบายด้วย
เราอยากบอกกับเพื่อนๆผู้หญิงนะคะ ยังไม่แต่งงาน ยังไม่มั่นใจ อย่าให้แม้แต่จะขึ้นห้อง หรือ ไปอยู่ในห้องสองต่อสองกับแฟนเลยค่ะ บรรยากาศมันพอมันเป็นใจมันหยุดยากจริงๆ เราเป็นคนนึงที่โง่มาแล้ว เล่นตัวนะ เล่นๆไปเถอะ ไม่ก็หาอะไรมาทดสอบแฟนคุณหน่อยก็ได้ว่าเค้ารักเราจริงๆ หรือจะให้ดีก็คบสัก 10 ปีแล้วค่อยยอมก็ได้ เราไม่อยากให้ใครมาพลาดแบบเราอีก ตอนนี้เราเข็ดแล้วค่ะ ถ้ามีแฟนมีรักครั้งต่อไปเราจะไม่อยู่สองต่อสองกับเค้าเด็ดขาด เราจะไม่ยอมพลาดอีกแล้ว
ก็ขอบคุณพันทิปกับคุณพี่ชายอีกครั้ง แล้วก็เพื่อนๆในพันทิปที่มาให้กำลังใจด้วยนะคะ ถึงเราจะไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันแต่เราก็รู้สึกได้ถึงกำลังใจของทุกคนจริงๆค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ