ดิฉันนอนไม่หลับ ไม่ได้จะดูบอลหรอกนะคะ แต่ดิฉันนอนไม่หลับ ร้องไห้แต่หัวค่ำมาสามวันสามคืนแล้ว
วันนี้ดิฉันเสียใจและโกรธมาก ออกไปวิ่งที่สวน เฉียดตายไปสามครั้ง
ครั้งแรกเกือบสะดุดตกสระน้ำ ครั้งที่สองเกือบโดนรถเฉี่ยว ครั้งที่สามเกือบโดดจากตึกชั้นที่สี่
ฉันไม่เคยโกรธและนึกเสียใจได้นานข้ามวันข้ามคืนขนาดนี้
กับผู้ชายคนที่ดิฉันก็ไม่แน่ใจว่ารักหรือไม่ แต่ไม่สามารถขาดจากกันได้สักที
ส่วนนึงก็ยอมรับว่าเป็นเพราะนิสัยเอาแต่ใจของดิฉันด้วย
แต่ดิฉันจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว มันทรมานเหลือเกิน
มาบ่นตอนดึกขนาดนี้ไม่หวังให้ใครมาอ่านหรอกนะ แต่มันไม่ไหวแล้วว
หัวใจมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
อารมณ์เหมือนคนบ้า ทั้งหัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมๆ กัน
ก่อนหน้านี้คนรอบข้างมองว่าดิฉันเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากๆ คนหนึ่ง ได้พบกับผู้ชายที่แสนดี
ตามใจทุกอย่าง คอยซื้อของมาสปอย เอาใจ
เป็นคนดีมีอนาคต ฐานะทางบ้านดี ครอบครัวดี
ดิฉันเองก็สนิทกับครอบครัวของเขามาก
แต่เอาจริงๆ แล้วเขาไม่เคยมีเวลาให้ดิฉันเลยค่ะ
เหมือนเลี้ยงดูฉันด้วยเงิน แต่ไม่ให้เวลาและความรักเลย
เวลาเจอกันเหมือนคนอื่นจะมองว่าเขามาหาดิฉันบ่อยๆ แต่ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันเขาจะก้มหน้าอยู่กับงานของเขาตลอดเวลา
อยู่ในห้องเดียวกันแต่ทำให้ดิฉันเหงายิ่งกว่าอยู่คนเดียวอีกค่ะ
ดอฉันร้องไห้เพราะเรื่องเดิมๆ ที่เขาไม่มีเวลาให้มาหลายล้านครั้งแล้ว
หนังญี่ปุ่นเรื่องบันทึกน้ำตาหนึ่งลิตร คงสู้ของดิฉันไม่ได้
ดิฉันเชื่อว่าตลอดเวลาที่คบกันมา ฉันเสียน้ำตาไปไม่ต่ำกว่าสามแกลลอน
เขาบอกว่าดิฉันสำคัญ แต่เอาเข้าจริง ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเขาล้วนสำคัญกว่าตัวดิฉันทั้งหมด
ตั้งแต่ปีแรกที่คบกัน มีวันหยุดยาว ดิฉันวางแผนล่วงหน้าเกือบสองเดือนจะไปตะลอนเที่ยวภาคเหนือกัน
คืนก่อนวันเดินทางนั่นเอง ตอนตี สอง มีโทรศัพท์เข้ามา งานด่วนของเขาต้องเข้าไปดู เสียเวลาเคลียร์งานอีกสามวัน สุดท้ายแผนที่วางไว้ก็ล่ม
ได้ไปเที่ยวกันกระจุ๋มกระจิ๋ม แบบ ตอนนั้นก็ เข้าใจๆ เหตุจำเป็น เราเป็นแฟนที่ดี เราต้องเข้าใจ
แต่เหตุการณ์แบบนี้มันทำไมเกิดบ่อยจังนะ
ทุกครั้งที่วางแผนว่าจะไปไหนด้วยกัน มันต้องมีงานด่วนของเขาเข้ามาแทรกตลอดเวลา
พิมพ์ไปร้องไห้ไป นึกทีไร เสียใจทุกครั้ง
ดิฉันก็ทนเนาะ บอกตัวเองเสมอว่าต้องเข้าใจๆ เขาทำเพื่ออนาคตของเรา
มันคงเป็นเวรกรรมที่ดิฉันเคยทำไว้
วันนี้ดิฉันเสียใจและโกรธมาก ออกไปวิ่งที่สวน เฉียดตายไปสามครั้ง
ครั้งแรกเกือบสะดุดตกสระน้ำ ครั้งที่สองเกือบโดนรถเฉี่ยว ครั้งที่สามเกือบโดดจากตึกชั้นที่สี่
ฉันไม่เคยโกรธและนึกเสียใจได้นานข้ามวันข้ามคืนขนาดนี้
กับผู้ชายคนที่ดิฉันก็ไม่แน่ใจว่ารักหรือไม่ แต่ไม่สามารถขาดจากกันได้สักที
ส่วนนึงก็ยอมรับว่าเป็นเพราะนิสัยเอาแต่ใจของดิฉันด้วย
แต่ดิฉันจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว มันทรมานเหลือเกิน
มาบ่นตอนดึกขนาดนี้ไม่หวังให้ใครมาอ่านหรอกนะ แต่มันไม่ไหวแล้วว
หัวใจมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
อารมณ์เหมือนคนบ้า ทั้งหัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมๆ กัน
ก่อนหน้านี้คนรอบข้างมองว่าดิฉันเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากๆ คนหนึ่ง ได้พบกับผู้ชายที่แสนดี
ตามใจทุกอย่าง คอยซื้อของมาสปอย เอาใจ
เป็นคนดีมีอนาคต ฐานะทางบ้านดี ครอบครัวดี
ดิฉันเองก็สนิทกับครอบครัวของเขามาก
แต่เอาจริงๆ แล้วเขาไม่เคยมีเวลาให้ดิฉันเลยค่ะ
เหมือนเลี้ยงดูฉันด้วยเงิน แต่ไม่ให้เวลาและความรักเลย
เวลาเจอกันเหมือนคนอื่นจะมองว่าเขามาหาดิฉันบ่อยๆ แต่ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันเขาจะก้มหน้าอยู่กับงานของเขาตลอดเวลา
อยู่ในห้องเดียวกันแต่ทำให้ดิฉันเหงายิ่งกว่าอยู่คนเดียวอีกค่ะ
ดอฉันร้องไห้เพราะเรื่องเดิมๆ ที่เขาไม่มีเวลาให้มาหลายล้านครั้งแล้ว
หนังญี่ปุ่นเรื่องบันทึกน้ำตาหนึ่งลิตร คงสู้ของดิฉันไม่ได้
ดิฉันเชื่อว่าตลอดเวลาที่คบกันมา ฉันเสียน้ำตาไปไม่ต่ำกว่าสามแกลลอน
เขาบอกว่าดิฉันสำคัญ แต่เอาเข้าจริง ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเขาล้วนสำคัญกว่าตัวดิฉันทั้งหมด
ตั้งแต่ปีแรกที่คบกัน มีวันหยุดยาว ดิฉันวางแผนล่วงหน้าเกือบสองเดือนจะไปตะลอนเที่ยวภาคเหนือกัน
คืนก่อนวันเดินทางนั่นเอง ตอนตี สอง มีโทรศัพท์เข้ามา งานด่วนของเขาต้องเข้าไปดู เสียเวลาเคลียร์งานอีกสามวัน สุดท้ายแผนที่วางไว้ก็ล่ม
ได้ไปเที่ยวกันกระจุ๋มกระจิ๋ม แบบ ตอนนั้นก็ เข้าใจๆ เหตุจำเป็น เราเป็นแฟนที่ดี เราต้องเข้าใจ
แต่เหตุการณ์แบบนี้มันทำไมเกิดบ่อยจังนะ
ทุกครั้งที่วางแผนว่าจะไปไหนด้วยกัน มันต้องมีงานด่วนของเขาเข้ามาแทรกตลอดเวลา
พิมพ์ไปร้องไห้ไป นึกทีไร เสียใจทุกครั้ง
ดิฉันก็ทนเนาะ บอกตัวเองเสมอว่าต้องเข้าใจๆ เขาทำเพื่ออนาคตของเรา