มันคงเป็นเวรกรรมที่ดิฉันเคยทำไว้

กระทู้สนทนา
ดิฉันนอนไม่หลับ ไม่ได้จะดูบอลหรอกนะคะ  แต่ดิฉันนอนไม่หลับ ร้องไห้แต่หัวค่ำมาสามวันสามคืนแล้ว

วันนี้ดิฉันเสียใจและโกรธมาก ออกไปวิ่งที่สวน เฉียดตายไปสามครั้ง
ครั้งแรกเกือบสะดุดตกสระน้ำ  ครั้งที่สองเกือบโดนรถเฉี่ยว ครั้งที่สามเกือบโดดจากตึกชั้นที่สี่

ฉันไม่เคยโกรธและนึกเสียใจได้นานข้ามวันข้ามคืนขนาดนี้

กับผู้ชายคนที่ดิฉันก็ไม่แน่ใจว่ารักหรือไม่  แต่ไม่สามารถขาดจากกันได้สักที

ส่วนนึงก็ยอมรับว่าเป็นเพราะนิสัยเอาแต่ใจของดิฉันด้วย
แต่ดิฉันจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว มันทรมานเหลือเกิน

มาบ่นตอนดึกขนาดนี้ไม่หวังให้ใครมาอ่านหรอกนะ  แต่มันไม่ไหวแล้วว
หัวใจมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
อารมณ์เหมือนคนบ้า ทั้งหัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมๆ กัน

ก่อนหน้านี้คนรอบข้างมองว่าดิฉันเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากๆ คนหนึ่ง  ได้พบกับผู้ชายที่แสนดี
ตามใจทุกอย่าง คอยซื้อของมาสปอย  เอาใจ

เป็นคนดีมีอนาคต ฐานะทางบ้านดี  ครอบครัวดี
ดิฉันเองก็สนิทกับครอบครัวของเขามาก

แต่เอาจริงๆ แล้วเขาไม่เคยมีเวลาให้ดิฉันเลยค่ะ
เหมือนเลี้ยงดูฉันด้วยเงิน แต่ไม่ให้เวลาและความรักเลย

เวลาเจอกันเหมือนคนอื่นจะมองว่าเขามาหาดิฉันบ่อยๆ  แต่ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันเขาจะก้มหน้าอยู่กับงานของเขาตลอดเวลา

อยู่ในห้องเดียวกันแต่ทำให้ดิฉันเหงายิ่งกว่าอยู่คนเดียวอีกค่ะ
ดอฉันร้องไห้เพราะเรื่องเดิมๆ ที่เขาไม่มีเวลาให้มาหลายล้านครั้งแล้ว

หนังญี่ปุ่นเรื่องบันทึกน้ำตาหนึ่งลิตร คงสู้ของดิฉันไม่ได้

ดิฉันเชื่อว่าตลอดเวลาที่คบกันมา ฉันเสียน้ำตาไปไม่ต่ำกว่าสามแกลลอน

เขาบอกว่าดิฉันสำคัญ แต่เอาเข้าจริง ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเขาล้วนสำคัญกว่าตัวดิฉันทั้งหมด

ตั้งแต่ปีแรกที่คบกัน  มีวันหยุดยาว ดิฉันวางแผนล่วงหน้าเกือบสองเดือนจะไปตะลอนเที่ยวภาคเหนือกัน
คืนก่อนวันเดินทางนั่นเอง  ตอนตี สอง มีโทรศัพท์เข้ามา งานด่วนของเขาต้องเข้าไปดู  เสียเวลาเคลียร์งานอีกสามวัน  สุดท้ายแผนที่วางไว้ก็ล่ม
ได้ไปเที่ยวกันกระจุ๋มกระจิ๋ม แบบ  ตอนนั้นก็ เข้าใจๆ  เหตุจำเป็น เราเป็นแฟนที่ดี เราต้องเข้าใจ

แต่เหตุการณ์แบบนี้มันทำไมเกิดบ่อยจังนะ
ทุกครั้งที่วางแผนว่าจะไปไหนด้วยกัน มันต้องมีงานด่วนของเขาเข้ามาแทรกตลอดเวลา

พิมพ์ไปร้องไห้ไป  นึกทีไร เสียใจทุกครั้ง

ดิฉันก็ทนเนาะ  บอกตัวเองเสมอว่าต้องเข้าใจๆ   เขาทำเพื่ออนาคตของเรา
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่