เอมี่เคยเป็นพนง.ออฟฟิตโรงงาน แต่เปลี่ยนอาชีพใหม่คะ ไปเป็นพนง.สปาที่ประเทศมาเลฯ
แต่มีWork permit ตามกฎหมายนะคะ มีสัญญาสองปี แค่กลับเมืองไทยง่ายๆไม่ได้ ตามสัญญาบอกไว้ว่ากลับได้ปีละครั้ง และนายจ้างออกตั๋วเครื่องบินให้(ไม่มาหักในเงินเดือนทีหลัง )
เรื่องของเรื่อง ลูกจ้างที่เป็นอินโดเค้าได้Work ไปแล้วหนี ทุกคนเลยถูกเก็บพาสปอร์ทไว้ หากจะกลับบ้านก็ได้ แต่ต้องวางมัดจำ1000ริงกิต เช่น พ่อ แม่ พี่น้อง เสีย ให้ถ่ายและส่งรูปใบมรณะบัตร งานพิธีศพ อะไรงี้ ก็จะได้พาสปอร์ท แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่านายจ้างเขาว่างพอที่จะหยิบยื่นให้มั้ย
ความลำบากใจของแรงงานต่างด้าว....
แต่เรื่องดีๆก็มีนะคะ เพราะที่พักก็แสนจะปลอดภัย สะอาด น้ำไฟ ฟรี ก็พอทนอยู่ได้ หักค่าอาหารทุกเดือน เดือนละร้อยริงกิต แต่อาหารในแคนทีนรร.ห้าดาวก็หรูได้อีก เพราะGMก็ยังลงมากินร่วมกับพนง.
หักแค่นี้เลยกินจนอ้วนเลย อิๆๆ
ก็แวะมาบ่นประสาคนใกล้ไทย แต่กลับบ่อยๆไม่ได้
คิดถึงบ้านจังเลย...แง้ๆ
อยู่แค่มาเลเซีย กลับบ้านก็กลับง่ายๆไม่ได้
แต่มีWork permit ตามกฎหมายนะคะ มีสัญญาสองปี แค่กลับเมืองไทยง่ายๆไม่ได้ ตามสัญญาบอกไว้ว่ากลับได้ปีละครั้ง และนายจ้างออกตั๋วเครื่องบินให้(ไม่มาหักในเงินเดือนทีหลัง )
เรื่องของเรื่อง ลูกจ้างที่เป็นอินโดเค้าได้Work ไปแล้วหนี ทุกคนเลยถูกเก็บพาสปอร์ทไว้ หากจะกลับบ้านก็ได้ แต่ต้องวางมัดจำ1000ริงกิต เช่น พ่อ แม่ พี่น้อง เสีย ให้ถ่ายและส่งรูปใบมรณะบัตร งานพิธีศพ อะไรงี้ ก็จะได้พาสปอร์ท แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่านายจ้างเขาว่างพอที่จะหยิบยื่นให้มั้ย
ความลำบากใจของแรงงานต่างด้าว....
แต่เรื่องดีๆก็มีนะคะ เพราะที่พักก็แสนจะปลอดภัย สะอาด น้ำไฟ ฟรี ก็พอทนอยู่ได้ หักค่าอาหารทุกเดือน เดือนละร้อยริงกิต แต่อาหารในแคนทีนรร.ห้าดาวก็หรูได้อีก เพราะGMก็ยังลงมากินร่วมกับพนง.
หักแค่นี้เลยกินจนอ้วนเลย อิๆๆ
ก็แวะมาบ่นประสาคนใกล้ไทย แต่กลับบ่อยๆไม่ได้
คิดถึงบ้านจังเลย...แง้ๆ