ระบายคะ ...อะไรคือการที่จบสายวิทยาศาสตร์สุขภาพแล้วไม่มีงานทำ

ติดตามพันทิปมาก็นานแล้ว ไม่มีโอกาศได้โพสสักทีวันนี้ขอระบายสิ่งที่อัดอั้นตันใจหน่อยนะคะ

  ขอเกริ่นก่อนนะคะ เริ่มด้วยเราเองก็เป็นนักเรียนธรรมดาคนนึงพอถึง ม.4 ทุกคนก็ต่างต้องคิดว่าจะเลือกสายไหน
เวลาจะเลือกก็คงไม่แพ้สายวิทย์หรือสายศิลป์ ถ้าอยากจบมามีงานมีการทำแน่นอน ครูก็มักจะแนะนำว่าเลือกสายวิทย์สิ๊!!!! มีงานแน่นอน
จะไปสอบต่ออะไรก็ง่าย (ไอเราก็คิด สมัยนั้นงานหายากจะตาย สายวิทย์ก็สายวิทย์วะ)
เริ่มต้นมอปลายด้วยสายวิทย์ เรียนๆ เรียนที่โรงเรียนไม่พอต้องไปต่อด้วยเรียนพิเศษ ที่ไหนที่ดังๆไปหมด
แม่ต้องไปนั่งเฝ้าหน้าธนาคารเพื่อคอยธนาคารเปิดจะได้ไปจองคอร์สให้ทัน(สมัยนี้เป็นไงไม่รู้นะ )
เรียนตั้งแต่แปดโมงเช้ายันสองทุ่ม เสาร์อาทิตย์นี้อย่าให้พูดได้เที่ยวสยามตลอด ไปตั้งแต่สยามยังไม่มีร้านตั้งยันร้านปิด(ไปเรียนนะ)
ครั้นจะไม่เรียนก็ตามเพื่อนไม่ทัน ทุกคนพยายามกันอย่างเต็มที่ เป้าหมายเดียวกันคือ สอบเข้ามหาวิทยาลัยดังๆให้ได้
โดยบางคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรียนๆไปเนี๊ยจะไปสอบเข้าคณะอะไร??? รู้แค่เรียนเยอะรู้เยอะได้โอกาศมากกว่า
เราเองก็เป็นคนประเภทนั้นเรียนไว้ก่อนเถอะ ส่วนจะสอบเข้าคณะอะไรค่อยไปว่ากันทีหลัง ฟิสิก เคมี ชีวะ อังกฤษ คณิต สังคม เรียนทุกวิชา
สังคมเราก็แปลกเนอะครูเก่งๆ ก็ออกไปสอนพิเศษหมด ครูที่เหลืออยู่ในโรงเรียนก็เป็นพวกแบบว่าเช้าชามเย็นชาม มาถึงสอนตามหนังสือ
ย้ำนะคะว่าตามหนังสือทุกตัวหนังสือเลยแล้วก็ออกไป (ขออภัยนะคะ ครูดีๆก็มีแต่ที่เราเจอเป็นแบบนี้เลยต้องไปหาเรียนพิเศษเพิ่มเอาคะ)

   พอทุกคนถึงมอหก ก็ต้องเลือกกันแล้วว่าจะเข้าคณะอะไร สำหรับสายวิทย์ เป้าหมายสูงสุดก็คือต้องเป็นแพทย์
ใครๆก็อยากเป็นแพทย์ อัตราการแข่งขันสูงมาก พวกหัวกะทิในห้องก็ต่างสุ่มสอบแพทย์
สำหรับเราเองก็อยากเป็นแพทย์เหมือนกันแต่ด้วยสมองอันน้อยนิด ถ้าไม่สอบคิดว่าก็คงไม่ติดแน่ๆ ก็ไม่อยากเสี่ยง ไม่อยากต้องซิ่ว
สมัยนั้นนะ ถ้าใครสอบไม่ติดไม่มีมหาลัยอยู่ถือเป็นความอับอายมาก ไอเราก็คิดถ้าไปเสี่ยงแล้วสอบไม่ติดแม่ต้องด่าแน่ๆ คนรอบข้างจะมองยังไง
ถ้าคณะแนนไม่ถึงคณะดีๆ จะให้ทนๆเรียนไปก็คงไม่ไหว  จบมาไม่มีงานทำอีกอะไรต่างๆ บลาๆๆๆๆ
ทางเลือกที่ดีที่มีแต่คนแนะนำก็คือ ถ้าไม่อยากตกงานเลือกพวก สายวิทยาศาสตร์สุขภาพสิ๊ !!!!!
ไม่ตกงานแน่นอน (ใครมันบอกวะ จะไปกระโดดเตะสักสามร้อยรอบ)

ปล. ยาวหน่อยนะคะ เด่วมาโพสต่อ