ต้องการคำแนะนำครับ จริงๆน่าจะเป็นกำลังใจมากกว่า เป็นเกย์ครับ

สวัสดีครับ กระทู้ที่ผมตั้ง คงจะมีคนตั้งไปแล้วมากมาย แต่ผมอยากได้คำแนะนำ กำลังใจครับ
ผมเป็นเกย์เนี่ยแหละ แต่ไม่ได้เปิดๆสักเท่าไหร่ แต่คิดว่าจะไม่ปิดบังแล้วล่ะครับ ตอนนี้ก็บอกเพื่อนที่มหาลัยก่อนจะคบกันแล้ว เขาก็รับได้ ผมรู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูกอ่ะครับ เหมือนไม่อึดอัดแล้วที่จะต้องรู้จักกัน แต่ในชีวิตของผมเนี่ย รู้สึกแย่ครับกับการที่เขาพูดกัน "เป็นเกย์เปล่าเนี่ย" ? ถ้าผมบอกว่าเป็น ก็จะมีประโยคยอดฮิตตามมา "เสียดายเนอะ" "ไม่น่าเป็นเกย์เลย" ถึงไม่บอกก็พูดกัน ซึ่งคำเหล่านี้ ผมรู้สึกแย่มาก เขาคงดูออกแต่ไม่แน่ใจ 50:50
เพื่อนผมบอกว่า ผมเป็นคนเรียบร้อย (มาก) ซึ่งผมไม่รู้ว่าเรียบร้อยยังไง ผมแค่ไม่ทำตัวเด่น คืออยู่เฉยๆ นิ่งๆ ไม่กระโตกกระตาก รู้สึกผมจะติดนิสัยผู้หญิงมากไปอ่ะครับ แต่ผมไม่ได้อยากเป็นผู้หญิงนะ ไม่ได้เป็นเกย์แบบ แต่งหน้าขาวๆ เดินบิดๆ กรี๊ดกร๊าดอะไร
พอดีผมทำงานช่วงปิดเทอมอ่ะครับ ก็จะเจอเพื่อนที่ทำงานเยอะ หลายที่หลายคน แต่ละคนก็อายุเยอะๆ เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ผมเลยไม่บอกว่าผมเป็นเกย์
เขาไม่ได้ถามนะ แต่ชอบนินทา นินทาให้ได้ยินก็มี ผมเลยต้องแกล้งทำเป็นไม่ตอบ ยิ้มแล้วเดินห่างออกไปแทน เฮ้อ เหนื่อย อิอิ
เพื่อนบอกให้ผมเปิดเลยครับ ผมก็บอกว่า นี่ก็ไม่ได้ปิด (เฉพาะคนรุ่นๆเดียวกัน มหาลัยครับ) ถ้าถามก็จะบอก ถ้าไม่ถามก็เป็นอย่างนี้แหละ
ไม่ใช่ว่าให้เปิด แล้วเขียนคิ้วหนาๆ ทาหน้าขาวๆ ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ ผมก็เป็นของผมแบบปกตินี่แหละครับ แค่ไม่ได้ติดป้ายบอกใครว่าเป็นเกย์
ถ้าจะให้เปิดว่าเป็น ผมก็เป็นของผมแบบนี้แหละครับ ผมอยากได้คำปรึกษาครับ โดยเฉพาะวิธีเสริมภูมิคุ้มกันคำนินทาต่างๆนาๆ
อยากระบายครับ รู้สึกโล่งใจขึ้น ขอบคุณครับที่รับฟัง