พอดีผมได้คุยกับเพื่อนเรื่องปัญหาภาษาอังกฤษ
ในตอนแรกผมบอกว่าผมโทษรัฐฯ แต่เพื่อนผมแย้งว่าต้องโทษเด็กเองที่ไม่ตั้งใจ, ซึ่งคุยไปคุยมาเลยได้ข้อสรุปและอยากแชร์ โดยเฉพาะข้อ 2 เนี่ยที่ผมเป็นอยู่ (แต่ไม่ใช่เอกดนตรีนะ) แต่เวลามันผ่านไปละ คิดย้อนกลับไปก็ไม่ใช่เรื่อง, แต่เอาประสบการณ์ที่เคยเจอไปบอกอนาคตของชาติรุ่นต่อไปดีกว่า
จริงๆ ผมไม่ได้คุย "คุณ-ผม" กับเพื่อนนะแต่เอามาปรับลง pantip
================
ผมขอสรุปปัญหาเรื่องภาษาอังกฤษ อีกที
ที่คุณบอกคนไทยชอบโทษคนอื่นไม่โทษตัวเอง
อันนี้ผมเห็นด้วยแต่ถ้าเป็นเรื่องภาษาอังกฤษผมคิดต่างว่า.. หน้าที่ปลูกผังควรเริ่มจากภาครัฐ, โรงเรียน และครอบครัว หลักสูตรของไทยมันทำให้เด็กเกลียดภาษา, มีเด็กแค่ 10% ในห้องที่จะชอบ, เด็กไทยบางคน กริยา 3 ช่องเก่งกว่าฝรั่งอีก แต่พอใช้งานจริงไปไม่ถูก
แต่ผมขอสรุปปัญหาดังกล่าวตามความคิดผม
1. เด็กไทยที่เก่งๆ ตั้งใจเรียนมากก็เยอะ จบวิศวะ, บัญชี etc (จะบอกว่าไม่ตั้งใจไม่ได้) แต่ 80% ไม่ได้ ENG เพราะเพียงแค่ไม่เห็นความสำคัญ และไม่มีใครบอกว่าสำคัญยังไง จบมาแล้วจะได้ใช้จริงหรอ เมื่อไม่รู้ความสำคัญ+กับไม่ชอบก็ปล่อยเลย
2. ขาดการชี้แนะ, เพราะเลือกตามที่ชอบโดยที่ผู้ใหญ่บางกลุ่มเออออตามว่า"เด็กมันชอบอะไรก็ปล่อยมันเรียน" แต่... ไม่เคยบอกเด็กถึงข้อดีข้อเสียให้เด็กฉุกคิดว่า.. ความคิดและความชอบของตัวเองนั่นถูกจริงๆ หรือเปล่า, เด็กเลยเชื่อมั่นตัวเองมากเกินไปพึ่งรู้ตัวอีกทีเรียนจบ 4 ปี, ex.เอกดนตรีสากล! โทษใคร? ก็เด็กมันเรียนที่ชอบแล้วมันจะรู้ไหม? ว่าดนตรีเรียนเองก็เก่งได้ (อันนี้ยกตัวอย่างตรงกับใครอย่าโกรธนะ)
การชี้แนะไม่ถือเป็นการบังคับ ถ้าบังคับคือ "ต้องเรียนหมอ ต้องเรียนครู"
3 คนที่อยากเก่ง eng ลงทุนลงเอกภาษาอังกฤษ 4 ปี, พอจบมาพึ่งรู้ว่าจริงๆ ภาษาอังกฤษเรียนเพิ่มเองได้, 4 ปีนี้ควรเรียน skill อื่นให้ตรงสายงานดีกว่าไหม สรุปใช้เวลา 4 ปี ได้แค่ใบปริญญาเอกภาษาอังกฤษ, สมัครงานถ้าไม่เฉพาะด้านจริงๆ ก็หางานยาก
4 ผมถึงโทษรัฐฯ ว่าไม่สนับสนุนถึงความสำคัญกับภาษามากพอ, สิ่งที่ผมต้องการคือ ออกแนวบังคับและสนับสนุนให้ใช้งานจริงจัง ปรับเป็นภาษาราชการที่ 2 ได้ยิ่งดี(อาจจะยากแต่คิดว่าดี), และสร้างแรงจูงใจให้รู้สึกว่า ENG สำคัญต่ออนาคตแค่ไหน ปรับปรุงหลักสูตรให้น่าเรียนมากขึ้น
แต่สุดท้ายหากรัฐสนับสนุนเต็มที่แล้วเด็กยังไม่ได้อีกนั่นแหละผมถึงจะโทษว่าเป็นที่ตัวเด็กเอง
สุดท้ายอยากทิ้งท้าย
ปัจจุบันถ้าไม่ได้ ENG และไม่เก่งด้านใดเป็นพิเศษงานที่คุณจะได้ก็หนีไม่พ้นงานเอกสารง่ายๆ
และข้อต่อรองเงินเดือนก็น้อยตามไปด้วย
ที่สำคัญโอกาสเติบโตในสายงานจะน้อยกว่าคนได้ภาษาบางบริษัทเติบโตไม่ได้เลย
ถกประเด็นเด็กไทยไม่ได้ ภาษาอังกฤษ (กับเพื่อน)
ในตอนแรกผมบอกว่าผมโทษรัฐฯ แต่เพื่อนผมแย้งว่าต้องโทษเด็กเองที่ไม่ตั้งใจ, ซึ่งคุยไปคุยมาเลยได้ข้อสรุปและอยากแชร์ โดยเฉพาะข้อ 2 เนี่ยที่ผมเป็นอยู่ (แต่ไม่ใช่เอกดนตรีนะ) แต่เวลามันผ่านไปละ คิดย้อนกลับไปก็ไม่ใช่เรื่อง, แต่เอาประสบการณ์ที่เคยเจอไปบอกอนาคตของชาติรุ่นต่อไปดีกว่า
จริงๆ ผมไม่ได้คุย "คุณ-ผม" กับเพื่อนนะแต่เอามาปรับลง pantip
================
ผมขอสรุปปัญหาเรื่องภาษาอังกฤษ อีกที
ที่คุณบอกคนไทยชอบโทษคนอื่นไม่โทษตัวเอง
อันนี้ผมเห็นด้วยแต่ถ้าเป็นเรื่องภาษาอังกฤษผมคิดต่างว่า.. หน้าที่ปลูกผังควรเริ่มจากภาครัฐ, โรงเรียน และครอบครัว หลักสูตรของไทยมันทำให้เด็กเกลียดภาษา, มีเด็กแค่ 10% ในห้องที่จะชอบ, เด็กไทยบางคน กริยา 3 ช่องเก่งกว่าฝรั่งอีก แต่พอใช้งานจริงไปไม่ถูก
แต่ผมขอสรุปปัญหาดังกล่าวตามความคิดผม
1. เด็กไทยที่เก่งๆ ตั้งใจเรียนมากก็เยอะ จบวิศวะ, บัญชี etc (จะบอกว่าไม่ตั้งใจไม่ได้) แต่ 80% ไม่ได้ ENG เพราะเพียงแค่ไม่เห็นความสำคัญ และไม่มีใครบอกว่าสำคัญยังไง จบมาแล้วจะได้ใช้จริงหรอ เมื่อไม่รู้ความสำคัญ+กับไม่ชอบก็ปล่อยเลย
2. ขาดการชี้แนะ, เพราะเลือกตามที่ชอบโดยที่ผู้ใหญ่บางกลุ่มเออออตามว่า"เด็กมันชอบอะไรก็ปล่อยมันเรียน" แต่... ไม่เคยบอกเด็กถึงข้อดีข้อเสียให้เด็กฉุกคิดว่า.. ความคิดและความชอบของตัวเองนั่นถูกจริงๆ หรือเปล่า, เด็กเลยเชื่อมั่นตัวเองมากเกินไปพึ่งรู้ตัวอีกทีเรียนจบ 4 ปี, ex.เอกดนตรีสากล! โทษใคร? ก็เด็กมันเรียนที่ชอบแล้วมันจะรู้ไหม? ว่าดนตรีเรียนเองก็เก่งได้ (อันนี้ยกตัวอย่างตรงกับใครอย่าโกรธนะ)
การชี้แนะไม่ถือเป็นการบังคับ ถ้าบังคับคือ "ต้องเรียนหมอ ต้องเรียนครู"
3 คนที่อยากเก่ง eng ลงทุนลงเอกภาษาอังกฤษ 4 ปี, พอจบมาพึ่งรู้ว่าจริงๆ ภาษาอังกฤษเรียนเพิ่มเองได้, 4 ปีนี้ควรเรียน skill อื่นให้ตรงสายงานดีกว่าไหม สรุปใช้เวลา 4 ปี ได้แค่ใบปริญญาเอกภาษาอังกฤษ, สมัครงานถ้าไม่เฉพาะด้านจริงๆ ก็หางานยาก
4 ผมถึงโทษรัฐฯ ว่าไม่สนับสนุนถึงความสำคัญกับภาษามากพอ, สิ่งที่ผมต้องการคือ ออกแนวบังคับและสนับสนุนให้ใช้งานจริงจัง ปรับเป็นภาษาราชการที่ 2 ได้ยิ่งดี(อาจจะยากแต่คิดว่าดี), และสร้างแรงจูงใจให้รู้สึกว่า ENG สำคัญต่ออนาคตแค่ไหน ปรับปรุงหลักสูตรให้น่าเรียนมากขึ้น
แต่สุดท้ายหากรัฐสนับสนุนเต็มที่แล้วเด็กยังไม่ได้อีกนั่นแหละผมถึงจะโทษว่าเป็นที่ตัวเด็กเอง
สุดท้ายอยากทิ้งท้าย
ปัจจุบันถ้าไม่ได้ ENG และไม่เก่งด้านใดเป็นพิเศษงานที่คุณจะได้ก็หนีไม่พ้นงานเอกสารง่ายๆ
และข้อต่อรองเงินเดือนก็น้อยตามไปด้วย
ที่สำคัญโอกาสเติบโตในสายงานจะน้อยกว่าคนได้ภาษาบางบริษัทเติบโตไม่ได้เลย