พอดีลูกสาวของป้า ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเรา กำลังจะแต่งงานเดือนหน้า และได้ส่งข่าวมาหาแม่เรา ถ้าจะเล่าอย่างละเอียดคือ แม่เรามีพี่น้อง 6 คน เป็นคน ตจว. แม่เราเป็นน้องคนสุดท้อง แม่เราเป็นคนรักพี่รักน้อง และบูชาพี่น้องเหนือสิ่งอื่นใด มีงานอะไรหรือเวลามีเหตุการณ์สำคัญอะไร แม่เรามักออกนอกหน้าและเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงให้เสมอ โดยคนอื่นๆเค้าก็ช่วยเหลือพี่น้องกันพอประมาณ แต่แม่เราเหมือนจะเอาชีวิตเข้าแลกทุกที
แต่ส่วนตัวเราตั้งแต่เล็กจนโต ก็ไม่ค่อยได้พึ่งพาพี่น้องข้างแม่เสียเท่าไหร่ ลุงคนรองสุดท้อง เค้าเคยออกค่าออกซิเจนตอนคลอดให้แม่ 5000 แต่เมื่อหกปีก่อน โดนโกงที่ดิน ไม่มีทางออกเลยมาปรึกษาแม่ที่เป็นข้าราชการ แม่มีสวัสดิการเงินสงเคราะห์บุตร ลุงเอาเงิน 700000 ในส่วนนี้ที่เราและน้องสมควรจะได้ ไปใช้หนี้ที่ดินที่โดนโกง โดยที่แม่ไม่บอกคนในครอบครัว และแล้วก็โดนพ่อจับได้ ทะเลาะกันใหญ่มาก จนแม่แทบจะล้มเจ็บหนัก มาคิดๆดูแล้ว แบบจริงๆ เราเองก็ไม่ค่อยได้พึ่งพาพี่น้องข้างแม่เท่าไหร่เลย จะมีก็แค่ข้าวสารที่ส่งมาให้กินทุกๆปี เท่านั้น เล็กๆเวลาเราโดนพวกลูกพี่ลูกน้องที่โตกว่ารังแก แต่เราก็ตอบโต้ต่อยมัน พอมีเรื่องทุกครั้งแม่ก็ไม่เข้าข้างเรา แต่กลับไปเข้าข้างลูกพี่ลูกน้อง ที่เป็นฝ่ายผิด เพราะเห็นว่าเป็นลูกของพี่ชายพี่สาวที่โตมาด้วยกันกับเค้า และเค้าก็หาว่าเราไม่ไปงานอะไรของใครเลย ทั้งงานบวช งานแต่ง
พอมีงานแต่งของลูกพี่ลูกน้องคราวนี้ ซึ่งเป็นลูกสาวของป้าเรา คนนี้ไม่มีอะไรกะเราเท่าไหร่ ออกแนวเฉยๆ แม่มาชวนเราไปงานแต่งวันอาทิตย์ต้นเดือนหน้า แต่เวลาแม่กลับบ้านต่างจังหวัด แม่ไม่เคยกลับบ้านตรงเวลาเลย อย่างเช่น งานแต่งเสร็จวันอาทิตย์ตอนเย็น เค้าจะหาเวลาคุยกับพี่กับน้องจนค่ำ บางทีถึงเที่ยงคืน แล้วกลับ กทม. ตอนตีสองตีสาม มาถึง กทม. ก็เกือบเช้าเลย ไม่ได้นอน ต้องไปทำงานเลยก็มี มีครั้งนึงเราต้องไปเรียนหนังสือวันจันทร์ แม่ก็แอบเอาเสื้อผ้าเราใส่กระเป๋าไปอีกชุด เพื่อให้อยู่ต่ออีกวัน เราเจ็บแค้นแม่มาก ที่ทำให้เราขาดเรียนไปทั้งวันจันทร์
ส่วนตัวเราตอนนี้ ไม่เหลือศรัทธากับแม่ที่จะไปงานครั้งนี้ด้วย เพราะยังไงก็คงต้องกลับเลยเวลาเหมือนเดิม แล้วอีกอย่างไม่มีรถยนต์ส่วนตัว ต้องอาศัยรถลุงไป และตอนนี้เราทำงานแล้ว และช่วงที่จะไปงานแต่ง เป็นช่วงที่เราไปทำงานที่ใหม่ หากขาดงาน กลัวผลประเมินจะออกมาไม่ดี เราไม่อยากเสี่ยง แล้วถ้าจะกลับเองก่อน จะออกมาจากบ้านต่างจังหวัดของแม่มาขึ้นรถ บขส. ลำบากมาก เพราะถนนเส้นนั้นไม่มีรถประจำทางหรือรถรับจ้างเลย นานๆจะมีมาคันนึง ต้องอาศัยรถชาวบ้าน
เราหนักใจมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี แม่เราก็ด่าว่ากดดัน ให้รู้จักพี่จักน้อง วันข้างหน้าเผื่อได้พึ่งพา แต่เราดูๆที่ผ่านมาไม่เห็นจะพึ่งอะไรได้เลย มีแต่จะมากอบโกยเสียมากกว่า เพิ่งทะเลาะกับแม่วันนี้ด้วย ค่อนข้างแรง และไม่รู้จะทำยังไง จะไปดีหรือไม่ แต่ส่วนตัวในใจไม่อยากไปเลย ขอคำปรึกษาด้วยครับ
หนักใจ งานแต่งลูกพี่ลูกน้อง ควรไปดีหรือไม่
แต่ส่วนตัวเราตั้งแต่เล็กจนโต ก็ไม่ค่อยได้พึ่งพาพี่น้องข้างแม่เสียเท่าไหร่ ลุงคนรองสุดท้อง เค้าเคยออกค่าออกซิเจนตอนคลอดให้แม่ 5000 แต่เมื่อหกปีก่อน โดนโกงที่ดิน ไม่มีทางออกเลยมาปรึกษาแม่ที่เป็นข้าราชการ แม่มีสวัสดิการเงินสงเคราะห์บุตร ลุงเอาเงิน 700000 ในส่วนนี้ที่เราและน้องสมควรจะได้ ไปใช้หนี้ที่ดินที่โดนโกง โดยที่แม่ไม่บอกคนในครอบครัว และแล้วก็โดนพ่อจับได้ ทะเลาะกันใหญ่มาก จนแม่แทบจะล้มเจ็บหนัก มาคิดๆดูแล้ว แบบจริงๆ เราเองก็ไม่ค่อยได้พึ่งพาพี่น้องข้างแม่เท่าไหร่เลย จะมีก็แค่ข้าวสารที่ส่งมาให้กินทุกๆปี เท่านั้น เล็กๆเวลาเราโดนพวกลูกพี่ลูกน้องที่โตกว่ารังแก แต่เราก็ตอบโต้ต่อยมัน พอมีเรื่องทุกครั้งแม่ก็ไม่เข้าข้างเรา แต่กลับไปเข้าข้างลูกพี่ลูกน้อง ที่เป็นฝ่ายผิด เพราะเห็นว่าเป็นลูกของพี่ชายพี่สาวที่โตมาด้วยกันกับเค้า และเค้าก็หาว่าเราไม่ไปงานอะไรของใครเลย ทั้งงานบวช งานแต่ง
พอมีงานแต่งของลูกพี่ลูกน้องคราวนี้ ซึ่งเป็นลูกสาวของป้าเรา คนนี้ไม่มีอะไรกะเราเท่าไหร่ ออกแนวเฉยๆ แม่มาชวนเราไปงานแต่งวันอาทิตย์ต้นเดือนหน้า แต่เวลาแม่กลับบ้านต่างจังหวัด แม่ไม่เคยกลับบ้านตรงเวลาเลย อย่างเช่น งานแต่งเสร็จวันอาทิตย์ตอนเย็น เค้าจะหาเวลาคุยกับพี่กับน้องจนค่ำ บางทีถึงเที่ยงคืน แล้วกลับ กทม. ตอนตีสองตีสาม มาถึง กทม. ก็เกือบเช้าเลย ไม่ได้นอน ต้องไปทำงานเลยก็มี มีครั้งนึงเราต้องไปเรียนหนังสือวันจันทร์ แม่ก็แอบเอาเสื้อผ้าเราใส่กระเป๋าไปอีกชุด เพื่อให้อยู่ต่ออีกวัน เราเจ็บแค้นแม่มาก ที่ทำให้เราขาดเรียนไปทั้งวันจันทร์
ส่วนตัวเราตอนนี้ ไม่เหลือศรัทธากับแม่ที่จะไปงานครั้งนี้ด้วย เพราะยังไงก็คงต้องกลับเลยเวลาเหมือนเดิม แล้วอีกอย่างไม่มีรถยนต์ส่วนตัว ต้องอาศัยรถลุงไป และตอนนี้เราทำงานแล้ว และช่วงที่จะไปงานแต่ง เป็นช่วงที่เราไปทำงานที่ใหม่ หากขาดงาน กลัวผลประเมินจะออกมาไม่ดี เราไม่อยากเสี่ยง แล้วถ้าจะกลับเองก่อน จะออกมาจากบ้านต่างจังหวัดของแม่มาขึ้นรถ บขส. ลำบากมาก เพราะถนนเส้นนั้นไม่มีรถประจำทางหรือรถรับจ้างเลย นานๆจะมีมาคันนึง ต้องอาศัยรถชาวบ้าน
เราหนักใจมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี แม่เราก็ด่าว่ากดดัน ให้รู้จักพี่จักน้อง วันข้างหน้าเผื่อได้พึ่งพา แต่เราดูๆที่ผ่านมาไม่เห็นจะพึ่งอะไรได้เลย มีแต่จะมากอบโกยเสียมากกว่า เพิ่งทะเลาะกับแม่วันนี้ด้วย ค่อนข้างแรง และไม่รู้จะทำยังไง จะไปดีหรือไม่ แต่ส่วนตัวในใจไม่อยากไปเลย ขอคำปรึกษาด้วยครับ