[เล่าเรื่อง] ผู้ชายที่หลงรักอนิเมะ

ผมเป็นเด็กมหาลัยคนนึงผู้หลงใหลและหมกมุ่นกับอนิเมะและมังงะตั้งแต่จำความได้ สมัยก่อนบ้านผมติดubc (ปัจจุบันคือทรูวิชั่น) นั่นเลย ผมเริ่มดูการ์ตูนจากช่องubcคิดส์ ในนั้นมีหลายเรื่องที่ชอบมากครับ เช่น static shock,บริษัทกำจัดผี, และอีกมากมาย การ์ตูนเรื่องแรกที่ผมอ่านและจำได้ดีคือมืออสูรล่าปีศาจ ชาวพันทิปที่อ่านการ์ตูนในยุคปลาย90หลายท่านน่าจะจำกันได้ดีนะครับ ผมเริ่มอ่านเพราะมีญาติที่เริ่มซื้อการ์ตูนมาอ่านซึ่งไม่ว่ายุคไหนๆผู้ใหญ่ก็มักจะมองสิ่งนี้ว่าเป็นของฟุ่มเฟือย แต่ผมก็มีความสุขที่ได้ทำและได้วาดรูปตัวละครที่เราชื่นชอบเก็บไว้ หรือได้แนะนำให้เรื่องใหม่ๆ(spoil)ให้เพื่อนในห้องได้ลองหาซื้อดู ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งสภาพแวดล้อม ทั้งคนในครอบครัวผม หล่อหลอมให้เด็กคนนึงเป็นโอตาคุตัวน้อยๆที่มีโลกส่วนตัวสูง[บางทีผมก็มีมุมเงียบๆของตัวเองที่ไม่ค่อยยุ่งกับใคร]

มาถึงในช่วงมัธยม ช่วงเปลี่ยนผ่านของชีวิต ผมได้เงินค่าขนมมากขึ้นแน่นอนว่าจะมีเงินเก็บเพิ่มขึ้น ตอนเช้าและหลังเลิกเรียนเราไปกลับบ้านด้วยรถเมล์ฟรี ทำให้ประหยัดเงินได้มากโข เราโชคดีที่มีเพื่อนชอบในสิ่งที่ตรงกันทำให้หาเรื่องคุยเรื่องมังงะได้เยอะ แต่ก็แลกกับความเศร้าโศกเสียใจเป็นทวีคูณ เมื่อหลายๆเรื่องโดนน้องน้ำลักพาตัวไป เราสะสมbleachได้เกือบครบ56เล่ม ดราก้อนบอลตรบเซ็ท46เล่ม ซาโยนาระคุณครูผู้สิ้นหวัง12เล่ม บาคุแมน8เล่ม(มั้ง) เหมือนโดนเปิดวาร์ปหายไปกับตา แต่โชคดีที่เก็บหลายที่555โดเรม่อนสันทองในตำนานยังอยู่ครบ(อันนี้ถ้าหายร้องเลยเพราะหาซื้อไม่ได้แล้ว)

ตอนนี้ตัวผมในปัจจุบัน ยังคงทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ผมสะสมการ์ตูนมากกว่า700เล่ม(แม่บ่นอยู่ตลอกว่าไม่มีที่จะเก็บ) dvdอนิเมะมากกว่า50แผ่น(มีevangelionครบทุกภาค ,ghibliเกือบครบแล้ว,อ.ชินไคขาดเรื่องเดียว) แน่นอนว่าผมอ่านแล้วผมไม่เก็บความประทับใจไว้คนเดียวหรอก555 ว่างๆผมก็เขียนรีวิวลงพันทิปอยู่เรื่อยๆนะ ถ้ามีเวลาจริงๆ ตอนนี้ผมเรียนถาปัดอยู่ จบมาอาจไม่ได้ทำในสิ่งที่ร่ำเรียนมา เพราะถาปัดคือแค่'ชอบ' แต่ไม่ใช่สิ่งที่'รักที่สุด' ))))

สุดท้ายขอขอบคุณชาวพันทิปทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ