ก๋วยเตี๋ยวกับกฏแห่งความซวย555

คุณเคยได้ยินมั้ยกฏของเมอร์ฟี่ มันเหมือนกฏแห่งความซวยแบบบังเอิญ อย่างเช่นเหรียญที่มันหล่นจากกระเป๋ามันมักกลิ้งตกท่อเสมอ หรือของหล่นจากมือสองอย่างดันคว้าของไม่มีราคาแต่ปล่อยของมีค่าตกเสียหาย  หรือรถเมล์ที่เรารอมันมักไม่มา เลนตรงข้ามรถมักวิ่งได้ดีกว่าเลนของเราเสมอ พูดง่ายๆมันก็เหมือนกฏแห่งความซวยนั่นเองจะว่าไปมันแค่ค่าทางสถิติ เท่านั้นมันไม่ได้หมายความว่าเหรียญหล่นร้อยครั้งมันจะตกท่อร้อยครั้งซะเมื่อไรเพียงแต่สิบครั้งที่มันตกเราไปใส่ใจมันมากต่างหากเราเลยคิดว่ามันเป็นเช่นนั้นตลอด  ดังเช่นเหตุการเมื่อวานตอนกลางคืนตั้งใจว่าเช้าพรุ่งนี้ก่อนไปทำงานจะสั่งก๋วยเตี๋ยวไก่รถเข็นเจ้าประจำไปกิน (เพราะเป็นร้านที่สามารถสั่งแบบแปลกๆได้ทำให้ได้หมด) ปรากฏว่าร้านไม่ขาย เอาแระเริ่มมาแระว่าอะไรที่ตูตั้งใจจะกินแบบจริงๆจังๆมันมักไม่ขาย โอเคไม่เป็นไรเด่วก่อนถึงออฟฟิชมีร้านก๋วยเตี๋ยวไก่อีกร้านให้ได้ซื้อเด่วไปหาเอาข้างหน้า  ขี่มอเตอร์ไซด์ไป ว้าวมันขายแหละเห็นร่มกางอยู่ไกลๆ  แต่พอเข้าไปใกล้ๆอ้าว คนขายหายไปไหนเหลือแต่รถก๋วยเตี๋ยว แม่มเอ้ยเอาอีกแระ  เอาว่ะมันยังมีร้านขายข้าวเหนียวหมูปิ้งเจ้าอร่อยอีกร้านหน้าออฟฟิชขายทุกวันแน่นอน พอถึงหน้าออฟฟิชแม่เจ้ามันไม่มาขายในวันนี้ เป็นคุณจะคิดว่ายังไงแม่มร้านที่ตั้งใจมันไม่ขายพร้อมๆกัน เอาแล้วๆ มีอารมย์โมโหนิดหนึ่ง แต่วินาทีนั้น เอาซิวะแม่มให้มันรู้กันไปว่ามันจะไม่มีร้านก๋วยเตี๋ยวอร่อยๆให้ตูกินเลยทั้งย่านนี้ หลายคนอาจมองว่าไร้สาระหรือเรื่องมาก ไม่มีก็ไม่ต้องกินสิหาอย่างอื่นกินเอา อาจจะใช่แต่สำหรับผม ผมไม่อยากใช้คำว่าซวย แต่ผมจะมองว่าเรายังพยายามไม่พอต่างหาก มันไม่ขาย 3 ร้านทำไมไม่หาร้านที่ 4 5 6 หล่ะ ยังไงมันก็ต้องมีสักที่ นั่นแหละผมถึงอยากให้ทุกคนเปลี่ยนมุมมองใหม่ในยามที่อะไรๆมันดูไม่สมหวังไปซะหมดดูมันยากไปซะหมด ให้คิดซะว่าเราอาจยังอาจพยายามไม่พอก็ได้ เราไปท้อแท้ก่อนที่จะพยายามเราจึงไม่ได้สิ่งดังหวัง ดังนั้นตั้งใจอะไรไว้พยายามทำให้ได้ทำให้มันสุดๆๆก่อน  ไม่ใช่ไปมองว่าคนอื่นอยากได้อะไรดูง่ายไปหมดทำไมเราไม่เป็นแบบนั้นบ้างเลยอยากบอกว่าเลิกคิดเถอะครับเรื่องความซวยนั่นน่ะ มันอาจจะเกิดขึ้นได้แต่ไม่ได้หมายความว่าต้องเกิดสักหน่อย คิดดูเออเนอะทำไมตูต้องอารมย์เสียเวลาไม่ได้กินอะไรดังหวังด้วยวะ คิดได้ก็ตลกตัวเองดีขำๆกับเหตุการณ์เมื่อเช้า555