ผมเคยเป็นเสื้อแดง ผมเคยสนับสนุนพรรคเพื่อไทย
ผมเคยหัวเราะเยาะแนวคิดของพวกสลิ่ม ผมเคยเกลียดประชาธิปัตย์
ผมเคยดูแคลนทุก ๆ อย่างของพวกสลิ่ม เสื้อเหลือง หรือ กปปส. โดยเข้าใจว่าตัวเองคือนักประชาธิปไตย  ตัวเองคือริเบอรัล

อนิจจา ..... มาวันนี้ ผมเพิ่งรู้ว่าผมเข้าใจผิดอย่างมหันต์ในบางเรื่อง

ผมคิดวนเวียนอยู่แต่ประชาธิปไตย สิทธิ ความเท่าเทียม ประชาชนต้องเป็นใหญ่ ฯลฯ  
โดยไม่ได้ให้ความสำคัญหรือแกล้งมองข้ามการคอรัปชัน ฉ้อราษฎร์บังหลวง การทุจริตเชิงนโยบาย การเอื้อประโยชน์แก่พวกพ้อง ฯลฯ ของ ส.ส. ผู้เลอเกียรติแต่ใจคด ซึ่งผมเป็นคนเลือกเข้าไป

เคยได้ยินอีกฝ่ายด่าว่าพวกนี้มันเหมือนปลวกที่คอยกัดแทะกินประเทศ ซึ่งเป็นบ้านของประชาชนคนไทยทุกคน โดยบางทีเราก็ไม่ทันได้เฉลียวใจ หรือไม่ทันได้รู้ กว่าจะรู้บ้านหลังนี้ก็คงพังครืนลงมาแล้ว ..... เขาพูดถูกนะ

มานึกย้อนหลังกลับไปดูดี ๆ เออใช่  มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ

นักการเมืองอาศัยคราบของนักเลือกตั้ง ซื้อเสียงด้วยนโยบายประชานิยม ซึ่งเข้ามาเพื่อกอบโกยอย่างเดียว
เอะอะก็อ้างแต่ประชาธิปไตย เอะอะก็อ้างแต่มาจากการเลือกตั้ง

มาจากการเลือกตั้งแล้วประพฤติตัวเลวชั่วอย่างไรก็ได้หรือ ?
มาจากการเลือกตั้งแล้วทุจริตคอรัปชันอย่างไรก็ได้หรือ ?

ลองคิดสะระตะย้อนหลังกลับไป สังคมรอบตัวมันเสื่อมทรามลงแค่ไหน ? เพราะอะไร ?
คนดียังมีที่ยืนในสังคมไหม ?

ตำแหน่งอะไรไหนบ้างที่ได้มาด้วยความสามารถ โดยไม่ใช้เงินซื้อ ... ยังมีไหม ?
ตำแหน่งนี้ ห้าแสน ตำแหน่งนั้นห้าล้าน สิบล้าน แม้กระทั่งหลายสิบบ้าน ประเคนกันไปเป็นทอด ๆ กินกันไปเป็นทอด ๆ
ได้เป็นแล้วก็มุ่งแต่จะถอนทุนคืน

คนมีหน้าที่แต่ไม่ทำหน้าที่..... ดูสิ  ยาเสพติด อบายมุข การทุจริต อาชญากรรม เต็มบ้านเต็มเมือง เหมือนประเทศนี้ไม่มีขื่อมีแปอะไรเลย

พอเถอะครับ ประชาธิปไตยที่มีแต่การคอรัปชัน อ้างเสียงข้างมากเข้ามาคอรัปชันโกงกิน


.... ขอสนับสนุนการปฏิรูปประเทศอย่างจริงจัง....