ควรพอหรือรอต่อไปค่ะ

สวัสดีค่ะเรื่องราวของฉันเกิดขึ้นเมื่อสมัยเรียนมัธยมปลายค่ะดิฉันกับแฟนเราเคยคบกันเมื่อตอนม.5 ค่ะ ดิฉันขอใช้นามสมมุติว่าAค่ะ แล้วอยู่ๆAก็ขอฉันเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมค่ะ ดิฉันไปไม่ถูกเลยค่ะเพราะตลอดเวลาที่คบกันมาดิฉันพยายามดีกับAมาตลอด พอเลิกกันก็จะมีหลายๆครั้งที่ดิฉันโทรไปขอให้กลับมาคบกัน จำได้เลยค่ะว่าร้องไห้ทุกวันมาเรียนหน้าศพมากบางทีเรียนๆอยู่น้ำตาไหล ทรมานมากค่ะ จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆค่ะ ดิฉันเริ่มทำใจได้แล้วก็คบกับผู้ชายคนใหม่แต่คบกับใครไม่เคยได้นานเลยค่ะ พอคบสักพักนายAก็จะชอบทำตัวเหมือนจะกลับมา ฉันก็สับสนแล้วเลิกกับแฟนใหม่แล้วกลับไปหาเค้า แต่พอเอาเข้าจริงๆเค้าก็ไม่เคยกลับมาค่ะ เป็นแบบนี้กับแฟนใหม่ประมาณ4คนได้ค่ะจนกระทั่งแฟนใหม่คนที่4 ค่ะดิฉันเริ่มจริงจังกับเค้าเราคบกันนานพี่เค้าเป็นคนดีมากจริงๆค่ะยอมฉันตลอดแต่ติดอย่างเดียวที่ฉันไม่ค่อยชอบใจนักเพราะตรงที่เค้าไม่ค่อยเอาไหนงานก็ไม่หาทำเรียนก็ไม่เรียนซึ่งฉันเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งค่ะถ้าจะรักใครสักคนสิ่งแรกที่ฉันจะทำคือมองอนาคตว่าเราจะไปกันได้ไกลแค่ไหนเวลารักใครฉันทุ่มเทให้มากๆเลย ถ้าพี่เค้าทำงานแล้วไม่เรียนก็ไม่เป็นไรค่ะแต่นี้นอนขอเงินแม่ไปวันๆในขนาดที่ตอนนั้นฉันอายุ 19 ฉันยังขอพ่อแม่ทำงานพาร์ไทม์ด้วยซ้า แล้วพอใกล้จะจบม.6 ค่ะนายAก็ทักแชทเฟสมาค่ะบอกเค้ารู้สึกไม่ชอบเวลาเห็นฉันมีแฟนวันที่เค้าทักมาเป็นวันที่ 31 ตุลาคมค่ะ 2012 จำแม่นเลยค่ะเค้าบอกว่าให้เวลา 10 วันไปเลิกกับแฟนแล้วเค้าจะมาเอาคำตอบว่าจะกลับมาคบกันใหม่ สิ่งแรกที่คิดในใจคือเห็นแก่ตัวมากแต่ฉันก็เก็บไปคิดอยู่ดีว่าจะทิ้งฉันอีกไหม จนวันที่ 10 ค่ะทักเฟสมาจริงๆค่ะ ต่อก่อนหน้านั้นฉันก็เลิกกับแฟนคนก่อนแล้วไม่ใช่เพราะนายAค่ะ เเต่เป็นเพราะพี่เค้าเป็นคนดีแต่ไม่เอางานเอาการก็แค่นั้น นายAขอโอกาสค่ะ ฉันก็กลับไปค่ะช่วงนั้นฉันโดนด่าเยอะมากค่ะว่าโง่มากที่คบกับนายAทุกคนต่างบอกฉันหาได้ดีกว่านี้ ฉันมีเด็กผู้ชายตามจีบตลอดค่ะแต่ไม่ยอมมองใครจริงจังเลย ฝังใจกับนายAมากค่ะ เราคบกันมาเรื่อยๆค่ะมักคราวนี้นายAดีขึ้นมากๆๆๆๆๆๆ ฉันเป็นแฟนคนแรกของเค้าค่ะแล้วก้เป็นผู้หญิงคนแรกที่เค้าพาไปเปิดตัวที่บ้านฉันเป็นคนเข้ากับผู้ใหญ่ง่ายเลยไม่มีอะไรที่น่าห่วง ตลอดเวลาที่คบกันมามีปัญหาอย่างเดียวค่ะ คือเค้าไม่ค่อยชอบโทหาปล่อยฉันรอตลอด จนเราเริ่มขึ้นมหาลัยค่ะเราก็ได้มหาลัยระแวกเดียวกันอีก จนวันนึงค่ะฉันขอรหัสเฟสเค้าก็ได้เห็นว่าเค้าชอบทักแชทผญคนอื่นเยอะๆ แต่เค้าเป็นคนไม่หล่ออ่าค่ะเวลาทักไปผญเค้าอ่านแต่ไม่ตอบสักคน ดิฉันก็โกรธนะค่ะที่เค้าขึ้นสถานะกันแต่ชอบม่อไปเรื่อย เเรกคบกันเวลาไปหาที่บ้านจะขับรถมารับค่ะ เดียวนี้ต้องนั่งรถเข้าไปเองเราผ่านอะไรร้ายดีมากด้วยกันมากค่ะแต่ฉันเป็นคนโมโหแล้วพูดแรงอ่าค่ะ เราทะเลาะเรื่องเดิมๆเป็นเวลานานๆจนเกือบจะสองปีได้เวลาฉันร้องไห้ก็จะรำคานถามว่าจะร้องทำไมเนี่ยบางทีก็ปิดเครื่องหนี แต่ฉันเป็นคนใจร้อนค่ะไม่ไม่เคียให้จบคือนอนไม่หลับเป็นแบบนี้เป็นเวลานานค่ะบางทีโทรหาเค้าไม่ติดก็ชอบโทรหาเพื่อนเค้าจนทำให้เค้าไม่มีอิสระ จนวันนึงฉันขอเลิกค่ะด้วยเหตุผลว่าฉันรู้สึกไร้ตัวตนมากแต่ละวันเหมือนคบกันไปวันๆค่ะ รักสักคำแทบไม่เคยได้ยิน การกระทำก็ห่างเหินทั้งๆที่ฉันให้เค้าทุกอย่างเค้ารถล้มก็ไปเฝ้าทุกวัน อยู่ข้างๆตลอดเเต่เวลาฉันทุกใจเค้าหาตัวยากมากเลยค่ะมีกิจกรรมมากมายให้เค้าทำจนฉันกลายเป็นเเค่ฝุ่น เลิกกันเค้าก็ไม่ได้รู้สึกผิดเลยค่ะไม่มาขอโทษไม่คืนดี จนทำให้ฉันมีเวลามานั่งคิดค่ะว่าฉันเอาแต่ใจมากไปหรือป่าว ฉันงี่เง่าหรือป่าวตอนเลิกกันนี้ทำให้รู้เลยว่ารักเค้ามากๆ ฉันถามเค้าว่าอยากคบอยู่ไหมเค้าตอบไม่รู้ๆด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่ถามว่าเค้ารักฉันอยู่ไหมเค้าก็ตอบว่ารักค่ะ ฉันควรทำไงดีค่ะฉันรู้เเล้วค่ะว่าฉันเป็นคนที่เอาแต่ใจมากๆ งี่เง่าชอบโทรจิก ชอบจู้จี้เค้า เค้าบอกฉันแค่เค้าเบื่อๆเซงๆเหนื่อยๆ ฉันอยากแก้ตัวค่ะ แต่ไม่รู้ควรทำไงเพราะตอนนี้เค้าเฉยชามากค่ะ ถามว่ายังเป็นแฟนกันอยู่ไหมก็ตอบแต่ไม่รู้ๆ ท้อแล้วค่ะ