คือเขารักเราตั้งแต่แรกพบแล้วเหมือนเรียนห้องเดียวกันก็เลยสนิทกันไปไหนด้วยกันเนื่องจากเรียนที่เมืองนอกเลยไม่ซีเรียสเรื่องเพื่อนผู้ชายผู้หญิงไปด้วยกัน
เราก็รู้สึกดีเพราะเขาดีกับเราทุกอย่างเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้แต่วันนึงแฟนเก่าเรากลับมาเราเลยกลับไปคบกับแฟนเก่าแต่เหมือนกับเขาบอกเขารอได้แล้ววันนึงพอเราเลิกกับแฟนก็เลยถามเขาว่ายังรู้สึกดีอยู่ไหมเขาก็บอกยังเหมือนเดิมก็เลยคุยๆ กันเขาก็บอกรักบอกคิดถึงเราก็บอกแต่ไม่ได้คบกันเพราะเราบอกคุยกันไปเรื่อยถ้าครบเจ็ดปียังรู้สึกรักค่อยจริงจังแล้วกันเนื่องจากเราก็กลัวเขาเหมือนผู้ชายทั่วไปเขาก็บอกเขารอได้เราก็รู้สึกดีอยากคุยอยากเจอมีรักมีคิดถึงแต่พอผ่านมาจะปีนึงแล้สเรารู้สึกว่าเขายังไม่ใช่มันไม่คลิ๊กเขาอายุน้อยกว่าเราสองเกือบสามปีตอนนี้เราสิบหกเขาไม่หล่อแต่คารมเยอะที่จริงหญิงเขาเยอะแต่เขาเลือกเราแต่เรารู้สึกว่ามันยังไม่ใช่คือเราต้องรักษาคนดีไว้ไหมเผื่อวันนึงเราอาจจะรักเขาหรือเราอยู่คนเดียวแล้วไปหาคนข้างหน้าดีกว่า?
คือรู้สึกดีรู้สึกรักแต่รู้สึกไม่ใช่?
เราก็รู้สึกดีเพราะเขาดีกับเราทุกอย่างเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้แต่วันนึงแฟนเก่าเรากลับมาเราเลยกลับไปคบกับแฟนเก่าแต่เหมือนกับเขาบอกเขารอได้แล้ววันนึงพอเราเลิกกับแฟนก็เลยถามเขาว่ายังรู้สึกดีอยู่ไหมเขาก็บอกยังเหมือนเดิมก็เลยคุยๆ กันเขาก็บอกรักบอกคิดถึงเราก็บอกแต่ไม่ได้คบกันเพราะเราบอกคุยกันไปเรื่อยถ้าครบเจ็ดปียังรู้สึกรักค่อยจริงจังแล้วกันเนื่องจากเราก็กลัวเขาเหมือนผู้ชายทั่วไปเขาก็บอกเขารอได้เราก็รู้สึกดีอยากคุยอยากเจอมีรักมีคิดถึงแต่พอผ่านมาจะปีนึงแล้สเรารู้สึกว่าเขายังไม่ใช่มันไม่คลิ๊กเขาอายุน้อยกว่าเราสองเกือบสามปีตอนนี้เราสิบหกเขาไม่หล่อแต่คารมเยอะที่จริงหญิงเขาเยอะแต่เขาเลือกเราแต่เรารู้สึกว่ามันยังไม่ใช่คือเราต้องรักษาคนดีไว้ไหมเผื่อวันนึงเราอาจจะรักเขาหรือเราอยู่คนเดียวแล้วไปหาคนข้างหน้าดีกว่า?