เจออีกแล้ว ป้าที่แซงคิวขึ้นรถ

ป้าผมเองเป็นคนนิสัยประนีประนอม ข้อดีคือไม่มีใครเกลียดหรือถึงมีก็น้อยมากๆ แทบจะไม่ค่อยมีปัญหากับใครเลย ข้อเสียคือคนชอบเอาเปรียบเขาจะสามารถเอาเปรียบได้ง่ายๆเลย เพราะเขารู้ว่าคุยกับคนแบบนี้แล้วเขาจะได้ป

ขออนุญาติเล่าเรื่องคร่าวๆก่อนนะครับ วันนี้ไปทานข้าวที่ซอยกิ่งเพชรกับแฟนมาครับ เพื่อนๆที่เคยไปคงจะพอนึกภาพซอยออก ขาไปก็เดินบนฟุตบาทก็ตามปกติครับ ร้านค้ารถเข็นก็ตั้งอยู่ล่างฟุตบาทไปตามทาง คนเดินบนฟุตบาท

น้ำใจที่คนอื่นมอบให้ แม้จะเล็กๆ น้อยๆ ก็ตาม แต่มันยิ่งใหญ่เสมอ ตอนวัยเด็ก เราเคยไปติดฝนอยู่ที่นึง ฝนตกหนักมากจริงๆ และเริ่มมืดค่ำลงเรื่อยๆ และจู่ๆ ก็มีคนยื่นร่มให้ บอกให้เราใช้และเอากลับไปได้เลย เขาเ

เรื่องมีอยู่ว่า 18.00 น. เวลาเลิกงานของมนุษย์เงินเดือน เรายืนต่อคิวรอรถตู้ อยู่ที่อนุสาวรีย์ (ขอไม่บอกจุดหมายปลายทางนะคะ) โดยตอนนั้นเราเข้าคิวอยู่ที่ประมาณลำดับที่ 8-9 จากหัวแถว ยืนไปสักพัก เจ้ากรรม

ผมมีเรื่องสงสัยมานานเรื่องการขับรถแข่ขวา (ตามกม. ช่องขวามีไว้สำหรับแซงผมเข้าใจ) 1.       หากรถเราวิ่ง 120 กม.ต่อ ชม. ซึ่งสูงสุดตาม กม. แล้ว ใครจะมาแซงเรา ก็ต้องผิด กม. ใช

ไม่เเน่ใจว่าผมเป็นคนที่สุดโต่งเกินไปไหมนะ สมัยก่อนตอนยังหนุ่มๆ ผมชอบเป็นคนดีเกรงใจคนอื่นมีมารยาทจนตัวเองลำบากเช่นทำงานในออฟิสตัวก็ไม่มช่เล็กๆนะครับเเต่ทำคัวลียยืนหลบชิดในให้พวกคนอื่นที่มาทีหลังทั้งที่

เมื่อวันที่26ตค.ที่ผ่านมาต้องไปทำกิจกรรมสำคัญร่วมกับพี่น้องชาวไทย ขณะที่ต้องเดินบนทางฟุตบาทเกิดฝนตกลงมา ต่างคนต่างหาที่หลบฝนอย่างใต้ชายคาบ้านเรือนที่พอหลบฝนได้ เห็นผู้คนหลากหลายหลบฝนบ้าง เดินเท้าต่อไป

ผมรู้สึกไม่โอเคกับการที่ถูกแซงคิวแล้วก็ไม่คิดว่าจะไปทำพฤติกรรมแบบนี้กับใครวันนี้ผมเจอมากับตัวครับที่ร้านขายของแห่งนึงในตลาดที่มีจัดแค่ วันอังคารกับวันศุกร์เท่านั้นในจังหวัดชลบุรี วันนี้ผมไปยืนต่อแถวร

🌸​ตอนที่ 3 : ความจริงที่ไม่เคยปรานีใคร เช้าวันถัดมา ฉันตัดสินใจไปหาเขาที่ห้อง ไม่ใช่เพราะอยากจับผิด แต่เพราะอยากรู้ ว่าเรายังพอเหลืออะไรให้รักษาไหม กุญแจหมุนเปิดออกอย่างง่ายดาย และสิ่งแรกที่ฉันเห็น