เจออีกแล้ว ป้าที่แซงคิวขึ้นรถ

ไม่เเน่ใจว่าผมเป็นคนที่สุดโต่งเกินไปไหมนะ สมัยก่อนตอนยังหนุ่มๆ ผมชอบเป็นคนดีเกรงใจคนอื่นมีมารยาทจนตัวเองลำบากเช่นทำงานในออฟิสตัวก็ไม่มช่เล็กๆนะครับเเต่ทำคัวลียยืนหลบชิดในให้พวกคนอื่นที่มาทีหลังทั้งที่

ผมมีเรื่องสงสัยมานานเรื่องการขับรถแข่ขวา (ตามกม. ช่องขวามีไว้สำหรับแซงผมเข้าใจ) 1.       หากรถเราวิ่ง 120 กม.ต่อ ชม. ซึ่งสูงสุดตาม กม. แล้ว ใครจะมาแซงเรา ก็ต้องผิด กม. ใช

ขออนุญาติเล่าเรื่องคร่าวๆก่อนนะครับ วันนี้ไปทานข้าวที่ซอยกิ่งเพชรกับแฟนมาครับ เพื่อนๆที่เคยไปคงจะพอนึกภาพซอยออก ขาไปก็เดินบนฟุตบาทก็ตามปกติครับ ร้านค้ารถเข็นก็ตั้งอยู่ล่างฟุตบาทไปตามทาง คนเดินบนฟุตบาท

เรื่องมีอยู่ว่า 18.00 น. เวลาเลิกงานของมนุษย์เงินเดือน เรายืนต่อคิวรอรถตู้ อยู่ที่อนุสาวรีย์ (ขอไม่บอกจุดหมายปลายทางนะคะ) โดยตอนนั้นเราเข้าคิวอยู่ที่ประมาณลำดับที่ 8-9 จากหัวแถว ยืนไปสักพัก เจ้ากรรม

ผมรู้สึกไม่โอเคกับการที่ถูกแซงคิวแล้วก็ไม่คิดว่าจะไปทำพฤติกรรมแบบนี้กับใครวันนี้ผมเจอมากับตัวครับที่ร้านขายของแห่งนึงในตลาดที่มีจัดแค่ วันอังคารกับวันศุกร์เท่านั้นในจังหวัดชลบุรี วันนี้ผมไปยืนต่อแถวร

ณ คู้ซ้าย หนองจอก บ้านนอกกรุงเทพ ต้องเดินทางด้วยรถตู้สาธารณะ มันจะมีอยู่ไม่กี่คนที่ชอบแซงคิวเป็นอาจิณ.. ส่วนใหญ่ก็เป็นเพศหญิงสูงวัย ไม่ได้ล่าสุดกับประสบการณ์นุดป้าผู้มีอภิสิทธิ์ มายืนที่ป้ายทุกครั้งไม

🌸​ตอนที่ 3 : ความจริงที่ไม่เคยปรานีใคร เช้าวันถัดมา ฉันตัดสินใจไปหาเขาที่ห้อง ไม่ใช่เพราะอยากจับผิด แต่เพราะอยากรู้ ว่าเรายังพอเหลืออะไรให้รักษาไหม กุญแจหมุนเปิดออกอย่างง่ายดาย และสิ่งแรกที่ฉันเห็น

ผมเห็นกระทู้โดนแซงคิวในร้านอาหารเมื่อวานเลยจะมาระบายของตัวเองบ้าง เมื่อเดือนที่แล้วผมพึ่งย้ายที่อยู่ใหม่ครับ แล้วงานของผมเป็น wfh ทำให้ส่วนใหญ่จะสั่งมาส่งที่คอนโด จะมีร้านอาหารตามสั่งประจำที่ผมสั่งบ