☼ ~ ทู้นี้ สีอะไรดี ( ep1 ) ~ ♥

คุณๆเคยไม๊ครับ ที่อยู่ดีดี ก็มีใครสักคนเดินเข้ามาในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต
โดยที่เราไม่ทันตั้งตัว และไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้นเลย ...
เหมือนผีเสื้อ ที่อยู่ดีดี เราไม่ได้คาดหวังอะไร เจ้าผีเสื้อก็บินเข้ามาเราเอง
แต่ในทางกลับกัน เวลาที่เราวิ่งไล่จับเจ้าผีเสื้อ แต่กลับบินหนีเราออกไป
ห่างออกไป จนไกลเกินที่จะเอื้อมถึงอีกต่อไป ...

ก็คล้ายกับอารมณ์ของผมตอนนี้แหละครับ ขอย้อนเวลาไปประมาณ1ปีนะ
ผมได้เจอกะสาวคนนึง ณ ที่แห่งนี้แหละ เราเจอกันผ่านตัวหนังสือครับ
จากการเริ่มต้นที่เรียบง่ายและเป็นกันเอง หัวเราะ อมยิ้ม และเฝ้ารอ

ใช่ครับ ผมว่าผมไม่ได้เป็นไปเองฝ่ายเดียว รึอาจจะฝ่ายเดียวก็เป็นได้
ที่ทุกๆครั้งที่ เข้ามา ณ ที่แห่งนี้ ผมจะต้องคอยแต่มองหาล็อคอินหนึ่งคนนี้
เฝ้าติดตามแต่ละข้อความ แต่ละความหมาย ในสิ่งที่เธอถ่ายทอดออกมา
ซึ่งแม้จะเป็นแค่ ข้อความขำๆ ฮาๆ หื่นๆ หาได้มีสาระไม่ แต่แค่นั้นก็มากพอ
ที่จะทำให้ผมรอคอยเธอได้ครับ

และมีครั้งหนึ่ง ที่ผมได้เห็นรูปของเธอ เป็นครั้งแรก อาจจะไม่ค่อยชัดเท่าไหร่
โทนสีของภาพออกแนววินเทจ เธอยืนอยู่บนสะพานครับ มีสายลมพัดโชย
เส้นผมของเธอปลิวไปตามลมนิดหน่อย ด้านล่างสะพานน่าจะเป็นทะเลสาบเล็กๆ
บรรยากาศยามเย็น ผมเห็นหน้าตาเธอไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ แต่ก็นะ ...
เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ผิวขาว หน้าตาก็ไม่ได้สวยเลิศเลอ ออกแนวบ้านๆด้วยซ้ำ
และจากผมที่เล็งๆแล้ว ผมจึงแซวเธอกลับไปว่า เธอเหมือนลูกเป็ดขี้เหร่จังเลย ...

นั่นเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความประทับใจคร่าวๆครับ แน่นอนความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่
ดำเนินมาเรื่อยๆครับ จนเกือบเหมือนว่าเรื่องราวจะสวยงามเหมือนตัวหนังสือที่ออกมา
แต่มันก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นครับ คงต้องโทษที่ตัวผมเองนั่นแหละ ที่ทำลายความรู้สึกเหล่านั้น
ด้วยตัวผมเอง แต่เธอก็แสนดีเหลือเกินครับ ไม่มีการว่ากล่าวใดๆจากปากของเธอแม้แต่น้อย
มิหนำซ้ำ ในทุกๆครั้งที่เราเจอกัน ผ่านตัวหนังสือแห่งนี้ เรายังคงยิ้มให้กันเสมอมา

ถึงตัวผมเองจะไม่เคยเห็นและรู้เลยสักครั้ง ว่าเธอจะรู้สึกยังไงกับผม
และไม่เคยเห็นเลยว่ารอยยิ้มของเธอคนนั้น สวยงามและน่ารักแค่ไหน
แต่ผมรู้สึกได้นะ ....
และผมหวังว่าต้องมีสักวันแหละนะ ที่ท้องฟ้าจะเปลี่ยนสี เป็นแบบที่ใจของเรานั้นต้องการ



ขอบคุณนะครับ ที่ยังคงมีความรู้สึกดีดีให้กันเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ...