เด็กผิดหรือครูไม่เข้าใจ

เพียงบทกวีเขียนจากใจให้ใครอ่าน ฝากสื่อสารความเหงาเศร้าความฝัน ถ้อยคำกลอนอ่อนละมุนอบอุ่นนั้น หวังสักวันแตะหัวใจผู้พบเจอ มิได้หวังชื่อเสียงหรือเกียรติใหญ่ เพียงตั้งใจเรียงคำข้ามค่ำเผลอ ให้บทกวีปลอบใจยา

อยากแต่งกลอน ให้ไพเราะ เหมือนใครเขา ด้วยตัวเรา ไม่สันทัด ในการนี้ สัมผัสได้ ให้ครบถ้วน ตามบทกวี ดวงฤดี คงรอไป อีกช้านาน.......................................... ว่าแล้วส่อง ในห้องกลอน ที่แห่งนี้ คิ

เครดิตตามเมมเบอร์เจ้าของภาพที่โพสค่ะ กลอนบทนี้อาจจะถูกใจคนวัยทำงาน แต่มันเป็นการบ้านของนักเรียน เท่าที่ตรวจดูก็สัมพันธ์คล้องจองกันดี แถมยังมีความหมายที่ลึกซึ้ง ถ้าคุณเป็นครูจะให้คะแนนนักเรียนคนนี้...