ผมกับแฟนอยู่ไกลคนละภาค เจอกันปีละครั้งสองครั้ง ไม่ค่อยได้คุยกันครับ อาทิตย์สองอาทิตย์ ครั้งสองครั้ง แฟนเป็นพยาบาล ส่วนผมทำงานยุบนเครื่องบิน ยังรักใส่ใจกันมากกว่าเดิมครับ จะถามไถ่เสมอ ที่สำคัญเค้าจดจำรายละเอียดผมได้ทุกอย่าง(อันนี้แอบปลื้ม)ก็ไม่ทำให้รักกันน้อยลงเลย สำหรับผมไม่สำคัญครับกับคำว่าไม่มีเวลา คนส่วนใหญ่ทนไม่ไหวแล้วเลิกกันไปนานล่ะ สำหรับผมถ้าเลิกเพราะแค่ไม่มีเวลาปัญญาอ่อนมากๆ ในเมื่อเค้ารักเราก้อไม่มีเหตุผลอื่นต้องมีคนใหม่ จริงมั้ยครับ ใครเป็นแบบผม หรือมีความคิดแบบนี้บ้าง แปลกมั้ย.คู่อื่นจะโทรคุยกันทุกวัน เจอกันทุกวันบ่อยๆ แต่ผมนานๆครั้งโทรู้ที เจอกันก้อปีละครั้งสองครั้ง หลายคนว่าทนได้ยังไง เป็นคนอื่นคง บายล่ะ
มีใครเป็นแบบผมมั้ยครับ คิดว่าแปลกมั้ย