กระทู้นี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรู้สึกดีๆ ที่อยากจะเล่าให้ฟังเฉยๆ ค่ะ ถ้าใครไม่ชอบขอให้ปล่อยผ่านไปนะคะ
ต่อจากเมื่อวานค่ะ ....... เห็นหลายคนบอกว่า เล่าให้ยาวๆ หน่อย ^^
วันต่อมา
น่าจะเป็นวันเสาร์แหล่ะ เรามีเรียนเลิก 6 โมงเย็นค่ะ เล็กไลน์มาบอกว่า "ก้อยคะเรียนเสร็จแล้ว รีบมาที่ลานจอดรถนะ เล็กรออยู่" (เราแปลกใจว่าวันนี้เล็กไม่มีเรียนสักหน่อย มาทำไมเนี่ย) พอหมดชั่วโมงเราก็เดินไปที่ลานจอดรถ เล็กบอกว่า "ก้อยคะเร็วๆ หน่อยเดี๋ยวไม่ทัน" ใจเรานึกไม่ทันอะไรอ่ะ แล้วเราก็ขึ้นรถ เล็กรีบขับรถไปที่ห้องสมุด แล้วจูงมือเราไปที่โต๊ะประจำพร้อมกับเปิดโน๊ตบุ๊ค เล็กบอกว่า "ก้อยคะ นั่งๆ เดี๋ยวจะแข่งแล้วรอบชิงแล้ว" เล็กท่าทางตื่นเต้นมากกก เล็กบอกว่า "ก้อยเมื่อกี้เกาหลีใต้ชนะไปแล้วนะได้ที่ 3 เล็กดูในโทรศัพท์ไม่ถนัดเลยอ่ะ" เราตอบว่า "วันนี้เล็กไม่มีเรียนนี่นา ทำไมไม่ดูอยู่ที่บ้านล่ะคะ" เล็กหันมาใกล้ๆ แล้วตอบว่า "ก็เล็กอยากดูกับก้อยอ่ะ ไม่ได้หรอ อยากให้ก้อยดูด้วย ก้อยอยากรู้ไม่ใช่หรอว่าวอลเลย์สนุกมั้ย" เราเขิลที่ว่าเล็กอยากดูกับเรา เล็กหยิบหูฟังไอโฟนต่อเข้ากับโน๊ตบุ๊คแล้วยื่นหูฟังมาให้เราข้างนึง เล็กบอกว่า "ก้อยเขยิบเข้ามาใกล้ๆ หน่อยสิ คือสายหูฟังมันไปไม่ถึงอ่ะ" เราเขิลเลยนั่งเฉยๆ ก็ไม่กล้าเขยิบอ่ะ >///< เล็กบอกว่า "ไม่เขยิบช่ายมั้ย งั้นเล็กเขยิบเอง" เล็กยกโน๊ดบุ๊คมาใกล้ๆ เรา แล้วก็เขยิบเข้ามาชิดเรามาก เวลานั้นเราเขิลมากหัวใจก็เต้นแรงตลอดเลย จนกระทั่งการแข่งขันเริ่มต้นขึ้น เล็กถามว่า "ก้อยคะ เชียร์ทีมไหนอ่ะ" เราตอบว่า "เล็กถามทำไมคะ ก้อยก็ต้องเชียร์ทีมไทยสิ" เล็กถามต่อ "เพราะอะไรหรอ" เราก็ตอบๆ ไป "ก็หลายๆ เหตุผลอ่ะค่ะ เพราะว่าก้อยไม่ค่อยได้ดูกีฬาเท่าไหร่ แล้วเล็กล่ะคะว่าไง เชียร์ทีมไหน" เรางงว่าเล็กจะถามทำไม เล็กตอบว่า "ไม่รู้สินะ ดูต่อเถอะ" หรือว่าเล็กไม่ได้เชียร์ทีมไทย เรากับเล็กนั่งดูวอลเลย์กัน เราสังเกตว่าเวลาที่ทีมไทยทำแต้มได้ เล็กดูเหมือนไม่ดีใจเลย เราก็วิจารณ์กีฬาประเภทนี้ไม่ถูกอ่ะค่ะ แต่ทีมญี่ปุ่นดูบอบบาง น่ารัก ไม่รู้ว่าชื่ออะไรกันบ้าง เท่าที่จำได้แบบว่าสะดุดตาก็คือกัปตันทีมมั้งคะ เค้าดูดีมีเสน่ห์ ขาว สูง และที่สำคัญหุ่นดีมากๆ ค่ะ เห็นแล้วอิจฉาเลยแหล่ะ แล้วก็อีกคนเป็นเซ็ตเตอร์แลดูเด็กๆ ใสๆ น่ารักดีค่ะ เราก็นั่งดูวอลเลย์กันไป สรุปว่าไทยชนะญี่ปุ่นไป 3-0 เซต เราถามเล็กว่า "เล็กไม่สนุกหรอคะ ทำหน้าเหมือนเสียใจเลยอ่ะ" เล็กถอนหายใจส่ายหน้าแล้วตอบว่า "ไม่รู้สิ เล็กบอกไม่ถูกเหมือนกัน กลับกันเถอะ" เล็กปิดโน๊ตบุ๊คโดยที่ไม่ได้ชัตดาวน์ เราลุกขึ้นกำลังจะเดินออกจากห้องสมุดก็เจอเพื่อนเล็ก เพื่อนคนที่เป็นทอมของเค้าเข้ามาถามว่า "ไอ้เล็กมาทำไรเนี่ย วันนี้ไม่มีเรียนไม่ช่ายเรอะ" เล็กตอบว่า "มาหาหนังสืออ่านนิดหน่อยอ่ะ" เพื่อนคนที่เป็นทอมพูดเบาๆ กับเล็กว่า "แล้วนั่นใครอ่ะไม่เห็นเคยแนะนำให้รู้จักบ้างเลย เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่บ่อยๆ ระวังยัยนิดตัวแสบมันจะหึงนะเว้ย มันจีบแกอยู่ไม่รู้จริงๆ อ่ะ ว่าแต่คนที่มากับแกอ่ะมีแฟนหรือยังวะ ขาวๆ หุ่นดีอย่างนี้สเป๊กเลย ถ้ายังไม่มีจีบได้ป่ะวะ" เราว่าเค้ากะให้เราได้ยินแหล่ะ เรากลัวๆ เค้าก็เลยเกาะแขนเล็กเอาไว้ เล็กตอบเพื่อนว่า "นิดเค้าจะหึงอะไร้ ไม่เห็นมีอะไรให้น่าหึงเลย" เพื่อนเล็กมองมาที่เราแล้วพูดกับเล็กว่า "แล้วคนข้างๆ ล่ะ สรุปว่าเค้ามีแฟนยัง" เล็กหันมาทางเราแล้วถามเราว่า "ก้อยคะมีแฟนยัง" เราก็เลยจิกแขนเล็กแล้วบอกว่า "เล็ก ก้อยรู้สึกไม่สบายอ่ะ อยากกลับหอแล้วค่ะ" เล็กมองหน้าแล้วกระซิบเราเบาๆ "เล็กก็อยากรู้เหมือนกันว่าก้อยมีแฟนหรือยัง" >///< เราเขิลมากกก ในตอนนั้นก็มีเสียงๆ หนึ่งเรียกชื่อเล็กมาแต่ไกล แล้วเธอก็เข้ามากอดแขนเล็กเอีกข้างเอาไว้และพูดว่า "เล็กสุดที่รักคะ มาทำไรเนี่ย คิดถึงนิดหรอ" เราเห็นแบบนั้นแล้วก็เลยเอาแขนที่เกาะเล็กอยู่ออก เล็กบอกว่า "นิดอะไรกัน ที่ร้งที่รักใครหะ แล้วเนี่ยตรงนั้นมันโดนแขนเล็กแล้วนะ" เธอเอาหน้าอกไปแนบกับแขนของเล็ก เธอคนนั้นบอกว่า "แหมๆ ทำเป็นเขิล" เรารู้สึกไม่พอใจมาก เราบอกเล็กว่า "เล็กคะ งั้นก้อยกลับก่อนนะ" แล้วเราก็เดินไปที่ทางออก เราได้ยินเพื่อนที่เป็นทอมของเล็กบอกว่า "ไอ้เล็กหาแฟนได้แล้ว ตอนนี้มีผู้หญิงหึงแกถึง 2 คนเลยนะ" เล็กบอกเพื่อนๆ ว่า "นิดคะ เล็กไปก่อนนะ ไอ้เอ็มแล้วเจอกัน" เล็กรีบวิ่งตามเรามาแล้วบอกว่า "ก้อยคะ กลับกัน" แล้วเล็กก็จูงมือเราขึ้นรถ ไปส่งเราที่หอพัก ก่อนที่เราจะลงจากรถ เล็กถามเราว่า "แล้วสรุปว่า ก้อยมีแฟนรึยังคะ" เราตอบว่า "เล็กจะอยากรู้ไปทำไม แล้วเล็กเคยเห็นก้อยไปไหนมาไหนกับใครบ้างนอกจากเล็ก ก้อยบอกแค่นี้เล็กคงพอจะรู้แล้วนะว่าก้อยมีแฟนมั้ย" อยู่ดีๆ เราก็โกรธเล็กขึ้นมาซะอย่างนั้น เล็กตอบว่า "เข้าใจแล้วว่าก้อยยังไม่มีแฟน เล็กขอโทษนะ ฮิฮิ กลับแล้วค่ะ แล้วเจอกันนะ" เล็กยิ้มน่าระรื่น เราเดินหน้างอลขึ้นหอพักไป
เราอยากให้เล็กรู้ว่าเราชอบแล้วก็รักเล็กมากแค่ไหนแล้วมันก็ไม่ใช้ความรักแบบเพื่อนด้วย เวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆ เล็ก ถูกเล็กจับมือหรือเล็กเอามือมาสัมผัส เรารู้สึกมีความสุขและอบอุ่นมากๆ เล็กคอยเอาใจใส่และแคร์ความรู้สึกของเราเสมอ แต่สำหรับเล็กแล้วเราก็คงเป็นได้แค่เพื่อนสนิทคนนึงเท่านั้น เราคงต้องเป็นฝ่ายบอกให้เล็กรู้บ้างว่าเรารู้สึกกับเล็กยังไง ก่อนที่เล็กจะไปรู้สึกดีๆ กับใครสักคน (เราคงต้องเป็นฝ่ายรุกสินะ >///< อร้ายยย เขิล ไม่อยากจะเชื่อเลย)
เล็กและเพื่อนๆ ของเค้าเริ่มสนใจวอลเลย์บอลมากขึ้น ทุกๆ วันอังคารพวกเค้าจะนัดกันไปเล่นวอลเลย์ที่โรงยิมของมหาลัย
ในชั่วโมงเรียนตอนเช้า เล็กบอกว่า "ก้อยควรออกกำลังกายบ้างนะคะ เพื่อสุขภาพ" เราบอกว่า "ความจริงแล้ว ก้อยก็อยากออกกำลังกายอยู่เหมือนกัน แต่ก้อยมีแค่ชุดพละของมหาลัยแค่นั้นเอง ก้อยไม่ค่อยชอบอ่ะ" เล็กบอกว่า "เอางี้ เดี๋ยวเลิกเรียนแล้ว เราไปช้อปปิ้งกัน" เล็กพาเราไปช้อปปิ้งซื้อชุดกีฬา รองเท้า ถุงเท้า เรามีความสุขมากๆ ค่ะ ตามภาษาผู้หญิงกระหนุงกระหนิงเลือกแล้วก็เลือกอีก ^^ เรากำลังเดินดูนั่นดูนี้เพลินๆ อยู่ เล็กก็ถามเราขึ้นมาว่า "ก้อยคะ มีสปอร์ตบรารึยัง คือว่า ถ้าก้อยจะวิ่งหรือออกกำลังกายที่ต้องเคลื่อนไหวเยอะๆ ตรงนั้นของก้อยเนี่ยออกจะ ....... >///<" เล็กท่าทางเขิลๆ แล้วก็ไม่พูดต่อ เราก็แกล้งซะเลย เดินเข้าไปใกล้ๆ กอดแขนเล็กเอาไว้แล้วพูดเบาๆ ที่ข้างหูของเล็กว่า "ตรงนั้นของก้อยออกจะอะไรคะ ออกจะใหญ่ ออกจะตู้ม ออกจะเต็มไม้เต็มมือ หรือออกจะน่าจับ หรือเล็กอยากจะ ..... 555" เล็กเอานิ้วชี้กะนิ้วกลางมาแตะที่ริมฝีปากเรา แล้วก็พยายามแกะแขนเราออก หน้าของเล็กตอนนี้อมชมพูมากคงจะเขิลเราสินะ 555 ^^ เล็กแนะนำร้านที่ขายสปอร์ตบราให้ เราถามเล็กว่า "เล็กคะ เล็กว่าก้อยเหมาะกับแบบไหนคะ" เล็กเขิลๆ หน้าแดงแล้วบอกว่า "ไม่รู้เหมือนกัน ก้อยเข้าไปลองเถอะ เอาแบบที่ก้อยใส่แล้วรู้สึกกระชับอ่ะ" เราขำเล็กมากค่ะ แล้วเราก็ถามเล็กว่า "เล็ก แล้วอย่างก้อยควรจะใส่ขนาดไหนอ่ะคะ" เล็กหน้าแดงมากบอกว่า "ก้อยเลือกแบบแล้วก็สีที่ชอบไว้ก่อนนะ เดี๋ยวเล็กไปตามพนักงานให้" เราขำเล็กมากๆ ค่ะ ทำไมต้องเขิลขนาดนี้ด้วย พนักงานวัดขนาดหน้าอกให้เราแล้วก็กะขนาดของสปอร์ตบราให้ แล้วให้เราเข้าไปลอง เล็กรออยู่หน้าประตูห้องลอง เราเรียกเล็กให้มาดู เล็กมองที่หน้าอกเราแล้วเอามือปิดจมูกและปากไว้แล้วบอกว่า "ก้อยชอบรึยังคะ ถ้าชอบแล้วก็จ่ายตังค์เลย เล็กจะไม่ไหวแล้ว เล็กเป็นลมอ่ะ" หลังจากที่เราซื้อของกันเสร็จแล้วก็ไปกินข้าวกัน เล็กถามว่า "ก้อยคะ วันนี้ว่างทั้งวันเลย ดูหนังกันมั้ย เล็กเลี้ยงเองเพราะไม่ได้ดูมานานแล้ว" เราตอบตกลงทันทีค่ะ อร้ายยย >///<
ในโรงหนังแอร์ค่อนข้างเย็นค่ะ เราเห็นเล็กนั่งถูมืออยู่ เราก็เลยเอามือไปจับที่มือเล็กๆ นุ่มๆ ของเค้า มือของเล็กเย็นมาก เล็กหันมาถามเราว่า "หึม มีอะไรคะ" เราแกล้งบอกเล็กว่า "เล็กมือเย็นมากๆ เลย หนาวหรอค่ะ กอดก้อยก็ได้นะ" เล็กเอามืออีกข้างมาตีมือเราเบาๆ แล้วก็ยิ้มเขิลๆ >///< เราจับมือเล็กไว้จนหนังจบเลย ^^ แล้วเราก็กลับกัน เล็กไปส่งเราที่หอพักตามเดิม .....
ยังมีต่อค่ะ ขอโทษนะคะที่มาช้าวันนี้ไม่ค่อยมีเวลาเลย งานเยอะมากๆ ค่ะ
[หญิงรักหญิง] ค่อยๆ รักมากขึ้น [6]
ต่อจากเมื่อวานค่ะ ....... เห็นหลายคนบอกว่า เล่าให้ยาวๆ หน่อย ^^
วันต่อมา
น่าจะเป็นวันเสาร์แหล่ะ เรามีเรียนเลิก 6 โมงเย็นค่ะ เล็กไลน์มาบอกว่า "ก้อยคะเรียนเสร็จแล้ว รีบมาที่ลานจอดรถนะ เล็กรออยู่" (เราแปลกใจว่าวันนี้เล็กไม่มีเรียนสักหน่อย มาทำไมเนี่ย) พอหมดชั่วโมงเราก็เดินไปที่ลานจอดรถ เล็กบอกว่า "ก้อยคะเร็วๆ หน่อยเดี๋ยวไม่ทัน" ใจเรานึกไม่ทันอะไรอ่ะ แล้วเราก็ขึ้นรถ เล็กรีบขับรถไปที่ห้องสมุด แล้วจูงมือเราไปที่โต๊ะประจำพร้อมกับเปิดโน๊ตบุ๊ค เล็กบอกว่า "ก้อยคะ นั่งๆ เดี๋ยวจะแข่งแล้วรอบชิงแล้ว" เล็กท่าทางตื่นเต้นมากกก เล็กบอกว่า "ก้อยเมื่อกี้เกาหลีใต้ชนะไปแล้วนะได้ที่ 3 เล็กดูในโทรศัพท์ไม่ถนัดเลยอ่ะ" เราตอบว่า "วันนี้เล็กไม่มีเรียนนี่นา ทำไมไม่ดูอยู่ที่บ้านล่ะคะ" เล็กหันมาใกล้ๆ แล้วตอบว่า "ก็เล็กอยากดูกับก้อยอ่ะ ไม่ได้หรอ อยากให้ก้อยดูด้วย ก้อยอยากรู้ไม่ใช่หรอว่าวอลเลย์สนุกมั้ย" เราเขิลที่ว่าเล็กอยากดูกับเรา เล็กหยิบหูฟังไอโฟนต่อเข้ากับโน๊ตบุ๊คแล้วยื่นหูฟังมาให้เราข้างนึง เล็กบอกว่า "ก้อยเขยิบเข้ามาใกล้ๆ หน่อยสิ คือสายหูฟังมันไปไม่ถึงอ่ะ" เราเขิลเลยนั่งเฉยๆ ก็ไม่กล้าเขยิบอ่ะ >///< เล็กบอกว่า "ไม่เขยิบช่ายมั้ย งั้นเล็กเขยิบเอง" เล็กยกโน๊ดบุ๊คมาใกล้ๆ เรา แล้วก็เขยิบเข้ามาชิดเรามาก เวลานั้นเราเขิลมากหัวใจก็เต้นแรงตลอดเลย จนกระทั่งการแข่งขันเริ่มต้นขึ้น เล็กถามว่า "ก้อยคะ เชียร์ทีมไหนอ่ะ" เราตอบว่า "เล็กถามทำไมคะ ก้อยก็ต้องเชียร์ทีมไทยสิ" เล็กถามต่อ "เพราะอะไรหรอ" เราก็ตอบๆ ไป "ก็หลายๆ เหตุผลอ่ะค่ะ เพราะว่าก้อยไม่ค่อยได้ดูกีฬาเท่าไหร่ แล้วเล็กล่ะคะว่าไง เชียร์ทีมไหน" เรางงว่าเล็กจะถามทำไม เล็กตอบว่า "ไม่รู้สินะ ดูต่อเถอะ" หรือว่าเล็กไม่ได้เชียร์ทีมไทย เรากับเล็กนั่งดูวอลเลย์กัน เราสังเกตว่าเวลาที่ทีมไทยทำแต้มได้ เล็กดูเหมือนไม่ดีใจเลย เราก็วิจารณ์กีฬาประเภทนี้ไม่ถูกอ่ะค่ะ แต่ทีมญี่ปุ่นดูบอบบาง น่ารัก ไม่รู้ว่าชื่ออะไรกันบ้าง เท่าที่จำได้แบบว่าสะดุดตาก็คือกัปตันทีมมั้งคะ เค้าดูดีมีเสน่ห์ ขาว สูง และที่สำคัญหุ่นดีมากๆ ค่ะ เห็นแล้วอิจฉาเลยแหล่ะ แล้วก็อีกคนเป็นเซ็ตเตอร์แลดูเด็กๆ ใสๆ น่ารักดีค่ะ เราก็นั่งดูวอลเลย์กันไป สรุปว่าไทยชนะญี่ปุ่นไป 3-0 เซต เราถามเล็กว่า "เล็กไม่สนุกหรอคะ ทำหน้าเหมือนเสียใจเลยอ่ะ" เล็กถอนหายใจส่ายหน้าแล้วตอบว่า "ไม่รู้สิ เล็กบอกไม่ถูกเหมือนกัน กลับกันเถอะ" เล็กปิดโน๊ตบุ๊คโดยที่ไม่ได้ชัตดาวน์ เราลุกขึ้นกำลังจะเดินออกจากห้องสมุดก็เจอเพื่อนเล็ก เพื่อนคนที่เป็นทอมของเค้าเข้ามาถามว่า "ไอ้เล็กมาทำไรเนี่ย วันนี้ไม่มีเรียนไม่ช่ายเรอะ" เล็กตอบว่า "มาหาหนังสืออ่านนิดหน่อยอ่ะ" เพื่อนคนที่เป็นทอมพูดเบาๆ กับเล็กว่า "แล้วนั่นใครอ่ะไม่เห็นเคยแนะนำให้รู้จักบ้างเลย เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่บ่อยๆ ระวังยัยนิดตัวแสบมันจะหึงนะเว้ย มันจีบแกอยู่ไม่รู้จริงๆ อ่ะ ว่าแต่คนที่มากับแกอ่ะมีแฟนหรือยังวะ ขาวๆ หุ่นดีอย่างนี้สเป๊กเลย ถ้ายังไม่มีจีบได้ป่ะวะ" เราว่าเค้ากะให้เราได้ยินแหล่ะ เรากลัวๆ เค้าก็เลยเกาะแขนเล็กเอาไว้ เล็กตอบเพื่อนว่า "นิดเค้าจะหึงอะไร้ ไม่เห็นมีอะไรให้น่าหึงเลย" เพื่อนเล็กมองมาที่เราแล้วพูดกับเล็กว่า "แล้วคนข้างๆ ล่ะ สรุปว่าเค้ามีแฟนยัง" เล็กหันมาทางเราแล้วถามเราว่า "ก้อยคะมีแฟนยัง" เราก็เลยจิกแขนเล็กแล้วบอกว่า "เล็ก ก้อยรู้สึกไม่สบายอ่ะ อยากกลับหอแล้วค่ะ" เล็กมองหน้าแล้วกระซิบเราเบาๆ "เล็กก็อยากรู้เหมือนกันว่าก้อยมีแฟนหรือยัง" >///< เราเขิลมากกก ในตอนนั้นก็มีเสียงๆ หนึ่งเรียกชื่อเล็กมาแต่ไกล แล้วเธอก็เข้ามากอดแขนเล็กเอีกข้างเอาไว้และพูดว่า "เล็กสุดที่รักคะ มาทำไรเนี่ย คิดถึงนิดหรอ" เราเห็นแบบนั้นแล้วก็เลยเอาแขนที่เกาะเล็กอยู่ออก เล็กบอกว่า "นิดอะไรกัน ที่ร้งที่รักใครหะ แล้วเนี่ยตรงนั้นมันโดนแขนเล็กแล้วนะ" เธอเอาหน้าอกไปแนบกับแขนของเล็ก เธอคนนั้นบอกว่า "แหมๆ ทำเป็นเขิล" เรารู้สึกไม่พอใจมาก เราบอกเล็กว่า "เล็กคะ งั้นก้อยกลับก่อนนะ" แล้วเราก็เดินไปที่ทางออก เราได้ยินเพื่อนที่เป็นทอมของเล็กบอกว่า "ไอ้เล็กหาแฟนได้แล้ว ตอนนี้มีผู้หญิงหึงแกถึง 2 คนเลยนะ" เล็กบอกเพื่อนๆ ว่า "นิดคะ เล็กไปก่อนนะ ไอ้เอ็มแล้วเจอกัน" เล็กรีบวิ่งตามเรามาแล้วบอกว่า "ก้อยคะ กลับกัน" แล้วเล็กก็จูงมือเราขึ้นรถ ไปส่งเราที่หอพัก ก่อนที่เราจะลงจากรถ เล็กถามเราว่า "แล้วสรุปว่า ก้อยมีแฟนรึยังคะ" เราตอบว่า "เล็กจะอยากรู้ไปทำไม แล้วเล็กเคยเห็นก้อยไปไหนมาไหนกับใครบ้างนอกจากเล็ก ก้อยบอกแค่นี้เล็กคงพอจะรู้แล้วนะว่าก้อยมีแฟนมั้ย" อยู่ดีๆ เราก็โกรธเล็กขึ้นมาซะอย่างนั้น เล็กตอบว่า "เข้าใจแล้วว่าก้อยยังไม่มีแฟน เล็กขอโทษนะ ฮิฮิ กลับแล้วค่ะ แล้วเจอกันนะ" เล็กยิ้มน่าระรื่น เราเดินหน้างอลขึ้นหอพักไป
เราอยากให้เล็กรู้ว่าเราชอบแล้วก็รักเล็กมากแค่ไหนแล้วมันก็ไม่ใช้ความรักแบบเพื่อนด้วย เวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆ เล็ก ถูกเล็กจับมือหรือเล็กเอามือมาสัมผัส เรารู้สึกมีความสุขและอบอุ่นมากๆ เล็กคอยเอาใจใส่และแคร์ความรู้สึกของเราเสมอ แต่สำหรับเล็กแล้วเราก็คงเป็นได้แค่เพื่อนสนิทคนนึงเท่านั้น เราคงต้องเป็นฝ่ายบอกให้เล็กรู้บ้างว่าเรารู้สึกกับเล็กยังไง ก่อนที่เล็กจะไปรู้สึกดีๆ กับใครสักคน (เราคงต้องเป็นฝ่ายรุกสินะ >///< อร้ายยย เขิล ไม่อยากจะเชื่อเลย)
เล็กและเพื่อนๆ ของเค้าเริ่มสนใจวอลเลย์บอลมากขึ้น ทุกๆ วันอังคารพวกเค้าจะนัดกันไปเล่นวอลเลย์ที่โรงยิมของมหาลัย
ในชั่วโมงเรียนตอนเช้า เล็กบอกว่า "ก้อยควรออกกำลังกายบ้างนะคะ เพื่อสุขภาพ" เราบอกว่า "ความจริงแล้ว ก้อยก็อยากออกกำลังกายอยู่เหมือนกัน แต่ก้อยมีแค่ชุดพละของมหาลัยแค่นั้นเอง ก้อยไม่ค่อยชอบอ่ะ" เล็กบอกว่า "เอางี้ เดี๋ยวเลิกเรียนแล้ว เราไปช้อปปิ้งกัน" เล็กพาเราไปช้อปปิ้งซื้อชุดกีฬา รองเท้า ถุงเท้า เรามีความสุขมากๆ ค่ะ ตามภาษาผู้หญิงกระหนุงกระหนิงเลือกแล้วก็เลือกอีก ^^ เรากำลังเดินดูนั่นดูนี้เพลินๆ อยู่ เล็กก็ถามเราขึ้นมาว่า "ก้อยคะ มีสปอร์ตบรารึยัง คือว่า ถ้าก้อยจะวิ่งหรือออกกำลังกายที่ต้องเคลื่อนไหวเยอะๆ ตรงนั้นของก้อยเนี่ยออกจะ ....... >///<" เล็กท่าทางเขิลๆ แล้วก็ไม่พูดต่อ เราก็แกล้งซะเลย เดินเข้าไปใกล้ๆ กอดแขนเล็กเอาไว้แล้วพูดเบาๆ ที่ข้างหูของเล็กว่า "ตรงนั้นของก้อยออกจะอะไรคะ ออกจะใหญ่ ออกจะตู้ม ออกจะเต็มไม้เต็มมือ หรือออกจะน่าจับ หรือเล็กอยากจะ ..... 555" เล็กเอานิ้วชี้กะนิ้วกลางมาแตะที่ริมฝีปากเรา แล้วก็พยายามแกะแขนเราออก หน้าของเล็กตอนนี้อมชมพูมากคงจะเขิลเราสินะ 555 ^^ เล็กแนะนำร้านที่ขายสปอร์ตบราให้ เราถามเล็กว่า "เล็กคะ เล็กว่าก้อยเหมาะกับแบบไหนคะ" เล็กเขิลๆ หน้าแดงแล้วบอกว่า "ไม่รู้เหมือนกัน ก้อยเข้าไปลองเถอะ เอาแบบที่ก้อยใส่แล้วรู้สึกกระชับอ่ะ" เราขำเล็กมากค่ะ แล้วเราก็ถามเล็กว่า "เล็ก แล้วอย่างก้อยควรจะใส่ขนาดไหนอ่ะคะ" เล็กหน้าแดงมากบอกว่า "ก้อยเลือกแบบแล้วก็สีที่ชอบไว้ก่อนนะ เดี๋ยวเล็กไปตามพนักงานให้" เราขำเล็กมากๆ ค่ะ ทำไมต้องเขิลขนาดนี้ด้วย พนักงานวัดขนาดหน้าอกให้เราแล้วก็กะขนาดของสปอร์ตบราให้ แล้วให้เราเข้าไปลอง เล็กรออยู่หน้าประตูห้องลอง เราเรียกเล็กให้มาดู เล็กมองที่หน้าอกเราแล้วเอามือปิดจมูกและปากไว้แล้วบอกว่า "ก้อยชอบรึยังคะ ถ้าชอบแล้วก็จ่ายตังค์เลย เล็กจะไม่ไหวแล้ว เล็กเป็นลมอ่ะ" หลังจากที่เราซื้อของกันเสร็จแล้วก็ไปกินข้าวกัน เล็กถามว่า "ก้อยคะ วันนี้ว่างทั้งวันเลย ดูหนังกันมั้ย เล็กเลี้ยงเองเพราะไม่ได้ดูมานานแล้ว" เราตอบตกลงทันทีค่ะ อร้ายยย >///<
ในโรงหนังแอร์ค่อนข้างเย็นค่ะ เราเห็นเล็กนั่งถูมืออยู่ เราก็เลยเอามือไปจับที่มือเล็กๆ นุ่มๆ ของเค้า มือของเล็กเย็นมาก เล็กหันมาถามเราว่า "หึม มีอะไรคะ" เราแกล้งบอกเล็กว่า "เล็กมือเย็นมากๆ เลย หนาวหรอค่ะ กอดก้อยก็ได้นะ" เล็กเอามืออีกข้างมาตีมือเราเบาๆ แล้วก็ยิ้มเขิลๆ >///< เราจับมือเล็กไว้จนหนังจบเลย ^^ แล้วเราก็กลับกัน เล็กไปส่งเราที่หอพักตามเดิม .....
ยังมีต่อค่ะ ขอโทษนะคะที่มาช้าวันนี้ไม่ค่อยมีเวลาเลย งานเยอะมากๆ ค่ะ