อยากถามถึงสภาวะทางจิต อารมณ์ ของคนกำลังตั้งครรภ์ครับ (สังเกตุจากคนรอบตัวที่ท้อง)

แต่ละคนดูแปลกๆไป ในทางแย่ลง ส่วนมากที่สังเกตุได้ อารมณ์เสียง่ายมาก(เคยเจอหนนึงน้องที่ทำงานท้องอ่อน ทำแผนกเดียวกันแต่อยู่คนละห้อง เดินมาคุยงานห้องเรา เจอหน้า ชี้หน้าเลย ให้ออกไปก่อน เห็นหน้าแล้วอารมณ์เสีย ) เหวี่ยงวีนเก่งขึ้นเยอะ เอาใจตัวเอง เห็นแก่ตัวมากขึ้นมากๆ แล้วดูจะงกมากขึ้นเยอะๆ มีพี่คนนึงทำโอที(ที่ทำงานผมเรียกอยู่เวร)จนถึงเช้าวันที่น้ำเดิน แล้วอยู่ต่อทั้งวัน แล้วก็คลอดคืนนั้น

แต่ดูแล้วแต่ละคนเหมือนจะไม่รู้ตัวเลยว่าทำอะไรลงไป จะไปบอกหรือว่าก็ไม่อยู่ในฐานะที่ทำได้

แต่อาการ การกระทำแต่ละคน มันมาตกอยู่กับเราซะส่วนใหญ่อะ ทำงานตัวเองอยู่ก็โดนเรียกให้ไปช่วยนู่นนี่นั่นแล้วแม่คุณไม่รอนะ เรียกแล้วไม่มาปุ๊ปตวาดไม่พอใจทันที

จะแกล้งบ่น เปรียบเปรยลอยๆไปกระทบแกมั่ง ก็ทำลอยหน้าลอยตา ก็คนท้องให้ทำไง ช้านไม่ได้ไปทำเจ๊ป้าท้องนะ ไอ้คนทำก็ลอยตัวไม่เดือดร้อนเลย




อีกนิดนะ ดูแล้วหลังจากคลอด แต่ละนางไอ้เรื่องที่ว่าแย่ลงมันไม่ค่อยหายไปตามท้องด้วยดิ น้องคนที่ว่าไล่เราอะ คลอดแล้วอารมณ์ดีขึ้น แต่เจ๊ๆแต่ก่อนก็ดูจะดี พอท้องแล้วดูเห็นแก่ตัวเองขึ้น คลอดแล้วไม่หายแฮะ ตอนนี้ข้าวของส่วนตัว ถ้าไม่ได้มีมูลค่าอะไรมากเช่นของที่ทำงานแจกให้พวกกระติกน้ำ ผ้าเช็ดตัว อะไรพวกนี้ วางไว้ไม่ได้เก็บนี่ อยู่ไม่ถึงวันนะ ตอนเย็นจะเอากลับบ้าน หาไม่เจอแระหรือแวะตลาดนัด ซื้อของกินเล็กน้อย มาวางไว้ก็ไม่ต้องกลัวจะบูดเสีย กลัวไม่ได้กินของตัวเองก็พอ

ปล.แผนกที่ทำงานข้าเจ้าเป็นผู้หญิงเกิน90% เจอคนท้องนี่ก็6-7รอบแล้ว