อยากถามเพื่อนๆว่าเป็นคุณจะรู้สึกยังไง คบกันมาจะ4ปีแล้วนะคะ เราอายุ 22 แฟนอายุ 34
วันเกิดเรา
เค้าไม่เคยจำวันเกิดเราได้เลย ไม่เคยมีของขวัญ ไม่เคย HAPPY BIRTHDAY ไม่ส่งข้อความ แม้แต่เค้กก็ไม่เคยได้ ไม่ได้หวังเค้ก ปอนด์ใหญ่ๆ นะ เค้ก 7-11 ง่อยๆ ชิ้น10 บาทก็ปลื้มแล้วเอาจริงๆ
วันสำคัญ
พวกวันวาเลนไทน์ เราไม่เคยอยากได้ดอกไม้อะไรเลยนะ ดอกกุหลาบช่อโตๆแบบที่สาวๆทั่วไปต้องการกันเราก้ไม่เคยอยากได้นะ บางครั้งในใจแค่ต้องการคำพูดหวานๆบ้างสักนิด
ให้รู้ว่ายังสนใจกันนะ มีนะ เค้าจะพูดก่อนวันสำคัญๆไรงี้ว่าแบบ " เอามะ เดี๋ยวซื้อไห้ " เราก็แบบ " หรออ จะรอดู " สุดท้ายก็เป็นอย่างที่คิดนะพอถึงวันจริงๆก็ เงียบ ไม่พูด ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผิดหวังไปอีกตามเคย
แค่โทรหาทำจะเป็นจะตาย
คือเค้าทำงาน เราเข้าใจนะคะว่ามันไม่มีเวลา ว่างงงง อะไรขนาดนั้นที่จะคุยมากมาย เราก้เออ ทำงาน 8.00 - 17.00 ทำงานแล้วโทรหาหน่อยน้า " จ้าๆ เดี่ยวโทรนะ " ผลที่ได้ ลืมมมม สักบ่ายสาม เราก้โทรหาอีกที " กินข้าวยัง เหนื่อยมั้ย บลาๆๆ " ก็ถามตามประสาคนเป็นห่วงเป็นใย เค้าก้จะตอบแบบสั้นๆห้วนๆ " งั้นเลิกงานแล้วโทรหาเค้าหน่อยนะ " "จ้าๆๆๆ เดี๋ยวเลิกงานแล้วพี่จะโทรหานะ " ( มาแล้วค่ะ ข้อความเคาะกะลา ให้หมาดีใจ ) จนเวลาล่วงเลยไป 17.40 ก็เงียบค่ะ จนเราโทรไปหาบอกลืมอีกแล้วสินะ เค้าตอบเรากลับมาว่า
" แกจะบงการชีวิตอะไรชั้นนักหนา ไม่โทรนี่มันจะตายไช่มั้ย ? ทำไมชั้นต้องโทร " เราก้เลยถามกลับว่า " งั้นเมื่อกี้จะ จ้าๆทำไม ถ้าไม่โทรก็บอกมาเลยว่าไม่โทร จะได้ไม่ต้องรอ แค่ให้โทรหาทำจะเป็นจะตาย มันยากมากนักหรือไง " สุดท้ายก้จะตัดปัญหาด้วยการตัดสาย แล้วปิดเครื่องไปเลย
ปล. 1 ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะคะ
ปล. 2 บอกเลยเค้าทำงานการท่า เป็นคนตัวสูงใหญ่ หน้าตาพาเข้าวัดได้ หมาไม่เห่า หลายครั้งค่ะ ที่เราชอบแอบไปดูว่าทำไมหลายครั้งโทรไปไม่รับ เราก็ได้เห็นค่ะ มีผู้หญิงที่ทำงานใน สนบ.นั่นแหละ ยืนเรียงรายคุยกันระริกระรี้ จะน้ำลายแตกฟอง เรายืนอยุ่เกือบจะตรงหน้าเค้าเลยนะ แต่เค้าไม่เหนเรา เราก็โทรเข้าไป ก้ไม่รับจนเราโทรไม่หยุด(เหมือนคนโรคจิต)
สุดท้ายก้รับค่ะ พอเราถามทำไมไม่รับละ ตั้งหลายสาย ยุ่งอยู่หรอ " เนี่ย พี่ยุ่งมากเลย เอกสารเต็มโต๊ะไปหมด แค่นี้ก่อนนะ " (
ลลลล)
เราก็แบบปรี๊ดแตกอ่ะ เดินแหกวงเข้าไปเลย "ยุ่งมากหรอ เห็นคุยนานแล้ว คอแห้งรึเปล่า เอาน้ำมั้ย เดี๋ยวเดินไปซื้อไห้ " นางทั้งหลายที่กำลังมุ้งมิ้งฟรุ๊งฟริ๊งเมื่อกี้ก็แตกกระเจิงหายไปในทันที แล้วไอ่อาการเจ้าชู้ประตูดินนี่ก้หายไปพักใหญ่ๆ จนตอนนี้ เราเริ่มว่ามันกำลังกลับเข้ามาอีกครั้ง
บางครั้งเราก็น้อยใจนะ ว่าเราทำอะไรผิด เราก้ตามใจเค้าทุกอย่าง ไม่เคยห้าม ไม่เคยอะไรเลย เรากำลังสองจิตสองใจว่าจะเลิกดีมั้ย เพราะบางครั้งเราก้เหนื่อยกับการที่เค้าโกหกเราบ่อยๆไม่เคยจำอะไรได้แม้กระทั่งวันเกิด มันน้อยใจนะ จนบางครั้งมันเหมือนพร้อมที่จะยอมแพ้แล้ว เพื่อนๆคิดว่ายังไง
ลืมวันเกิด วันสำคัญไม่เคยจำ ขอแค่โทรหาจะเป็นจะตาย น้อยใจ อยากเลิก
วันเกิดเรา
เค้าไม่เคยจำวันเกิดเราได้เลย ไม่เคยมีของขวัญ ไม่เคย HAPPY BIRTHDAY ไม่ส่งข้อความ แม้แต่เค้กก็ไม่เคยได้ ไม่ได้หวังเค้ก ปอนด์ใหญ่ๆ นะ เค้ก 7-11 ง่อยๆ ชิ้น10 บาทก็ปลื้มแล้วเอาจริงๆ
วันสำคัญ
พวกวันวาเลนไทน์ เราไม่เคยอยากได้ดอกไม้อะไรเลยนะ ดอกกุหลาบช่อโตๆแบบที่สาวๆทั่วไปต้องการกันเราก้ไม่เคยอยากได้นะ บางครั้งในใจแค่ต้องการคำพูดหวานๆบ้างสักนิด
ให้รู้ว่ายังสนใจกันนะ มีนะ เค้าจะพูดก่อนวันสำคัญๆไรงี้ว่าแบบ " เอามะ เดี๋ยวซื้อไห้ " เราก็แบบ " หรออ จะรอดู " สุดท้ายก็เป็นอย่างที่คิดนะพอถึงวันจริงๆก็ เงียบ ไม่พูด ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แค่โทรหาทำจะเป็นจะตาย
คือเค้าทำงาน เราเข้าใจนะคะว่ามันไม่มีเวลา ว่างงงง อะไรขนาดนั้นที่จะคุยมากมาย เราก้เออ ทำงาน 8.00 - 17.00 ทำงานแล้วโทรหาหน่อยน้า " จ้าๆ เดี่ยวโทรนะ " ผลที่ได้ ลืมมมม สักบ่ายสาม เราก้โทรหาอีกที " กินข้าวยัง เหนื่อยมั้ย บลาๆๆ " ก็ถามตามประสาคนเป็นห่วงเป็นใย เค้าก้จะตอบแบบสั้นๆห้วนๆ " งั้นเลิกงานแล้วโทรหาเค้าหน่อยนะ " "จ้าๆๆๆ เดี๋ยวเลิกงานแล้วพี่จะโทรหานะ " ( มาแล้วค่ะ ข้อความเคาะกะลา ให้หมาดีใจ ) จนเวลาล่วงเลยไป 17.40 ก็เงียบค่ะ จนเราโทรไปหาบอกลืมอีกแล้วสินะ เค้าตอบเรากลับมาว่า
" แกจะบงการชีวิตอะไรชั้นนักหนา ไม่โทรนี่มันจะตายไช่มั้ย ? ทำไมชั้นต้องโทร " เราก้เลยถามกลับว่า " งั้นเมื่อกี้จะ จ้าๆทำไม ถ้าไม่โทรก็บอกมาเลยว่าไม่โทร จะได้ไม่ต้องรอ แค่ให้โทรหาทำจะเป็นจะตาย มันยากมากนักหรือไง " สุดท้ายก้จะตัดปัญหาด้วยการตัดสาย แล้วปิดเครื่องไปเลย
ปล. 1 ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะคะ
ปล. 2 บอกเลยเค้าทำงานการท่า เป็นคนตัวสูงใหญ่ หน้าตาพาเข้าวัดได้ หมาไม่เห่า หลายครั้งค่ะ ที่เราชอบแอบไปดูว่าทำไมหลายครั้งโทรไปไม่รับ เราก็ได้เห็นค่ะ มีผู้หญิงที่ทำงานใน สนบ.นั่นแหละ ยืนเรียงรายคุยกันระริกระรี้ จะน้ำลายแตกฟอง เรายืนอยุ่เกือบจะตรงหน้าเค้าเลยนะ แต่เค้าไม่เหนเรา เราก็โทรเข้าไป ก้ไม่รับจนเราโทรไม่หยุด(เหมือนคนโรคจิต)
สุดท้ายก้รับค่ะ พอเราถามทำไมไม่รับละ ตั้งหลายสาย ยุ่งอยู่หรอ " เนี่ย พี่ยุ่งมากเลย เอกสารเต็มโต๊ะไปหมด แค่นี้ก่อนนะ " (
เราก็แบบปรี๊ดแตกอ่ะ เดินแหกวงเข้าไปเลย "ยุ่งมากหรอ เห็นคุยนานแล้ว คอแห้งรึเปล่า เอาน้ำมั้ย เดี๋ยวเดินไปซื้อไห้ " นางทั้งหลายที่กำลังมุ้งมิ้งฟรุ๊งฟริ๊งเมื่อกี้ก็แตกกระเจิงหายไปในทันที แล้วไอ่อาการเจ้าชู้ประตูดินนี่ก้หายไปพักใหญ่ๆ จนตอนนี้ เราเริ่มว่ามันกำลังกลับเข้ามาอีกครั้ง
บางครั้งเราก็น้อยใจนะ ว่าเราทำอะไรผิด เราก้ตามใจเค้าทุกอย่าง ไม่เคยห้าม ไม่เคยอะไรเลย เรากำลังสองจิตสองใจว่าจะเลิกดีมั้ย เพราะบางครั้งเราก้เหนื่อยกับการที่เค้าโกหกเราบ่อยๆไม่เคยจำอะไรได้แม้กระทั่งวันเกิด มันน้อยใจนะ จนบางครั้งมันเหมือนพร้อมที่จะยอมแพ้แล้ว เพื่อนๆคิดว่ายังไง